มาแชร์ประสบการณ์ให้ฟัง

เรื่องของผมมีอยู่ว่า ผมไปแอบชอบพี่ที่ทำงานคนหนึ่งสมมุติว่าชื่อ J (ผู้หญิงนะครับ) ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร แต่เห็นหน้าไปทุกวันๆมันก็ชอบขึ้นมาซะงั้น ซึ่งตัวผมเองก็มีแฟนอยู่แล้ว จนถึงวันหนึ่งที่ผมได้บอกเธอ ว่าผมชอบเธอ ตอนแรกJก็เหมือนว่าจะไม่เชื่อ (วันนั้นเป็นโกหกapril foolday ครับ) จริงๆก็อยากจะอำเธอเล่นแต่ก็พูดสิ่งที่ในใจก็คิดจริงๆนะไปด้วยนะแหละ เพราะถ้าไม่พูดวันนั้น ก็คงไม่มีโอกาสได้พูดละ ฮ่าๆ ซึ่งวันนั้นJก็ถามผมทั้งวันเลยว่า april foolday ไหม เธอแกล้งเรารึเปล่า ผมก็ยังยืนคำเดิมว่าผมคิดแบบที่พูดจริงๆ

หลังจากนั้นอีกสองสามวัน เธอก็มาบอกผมว่าเธอก็คิดเหมือนกันกับผม ตอนนั้นหัวใจผมพองโตเลยครับ เพราะผมก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีอะไรดีที่ทำให้Jมาสนใจ หลังจากนั้นเราก็นัดเจอกันเที่ยวกันบ้าง กินข้าวกันบ้าง (ขอข้ามเรื่องรายละเอียดไปนะครับ) ผมเคยแอบคิดว่าวันนึงอาจจะได้คบกับJจริงๆ อย่างไรก็ตามชีวิตที่ในความเป็นจริงผมมีแฟนอยู่แล้วมันก็ไม่ง่ายเลย (แฟนผมเป็นคนดีมากๆครับ) เพราะต้องโกหกแฟน สับรางตลอดเวลา กังวลว่าจะมีใครมาเจอไหม ถึงวันนึงผมก็เลยตัดสินใจเดินออกมาจากชีวิตJ

ซึ่งตอนนี้มันก็ผ่านมาแล้วสองเดือน แต่ทำไมทุกวันนี้ผมยังคิดถึงเธออยู่ครับ (ผมย้ายงานออกมาแล้ว) ทำงานใจมันก็ล่องลอย ชีวิตประจำวันมันสับสนว้าวุ่นไปหมด ผมเริ่มไม่แน่ใจในตัวเองแล้วว่าผมรักแฟนผมจริงๆรึเปล่า ทำไมมันถึงคิดถึงแต่Jตลอด แต่แฟนผมก็ไม่เคยทำอะไรผิดเลย จะทิ้งเธอไปมันก็คงใจร้ายมากๆเลย

ใครเคยเป็นแบบนี้บ้างครับ.....