เรื่องของเรามันคล้ายๆกับเพลงโจทย์รักนี่แหละแต่ติดอยู่ที่ว่าคนที่เค้าต่อลมหายใจให้เราเราไม่ได้รักเค้าเลย เข้าเรื่องนะ
ก่อนหน้านี้เรามีแฟนคนนึงเป็นแฟนคนแรกของกันและกันเลยทั้งเราและเค้า เราคบกันมาได้3ปีกว่า เรา2คนรักกันมากแต่โดนทางครอบครัวกีดกัน(เราเป็นไทยพุทธนะส่วนแฟนเป็นอิสลาม) เราทำทุกๆทางเพื่อให้ครอบครัวเรายอมรับในตัวเค้าจนทางครอบครัวเราโอเค แต่ฝ่ายแฟนเราก็ไม่อยู่ดี ม๊ะของแฟนหาผู้หญิงอื่นมาให้แฟนเราเพื่อกีดกันเรา2คนออกจากกัน และบังเอินแม่ของเรารู้เข้าเขาเลยไม่ให้เรา2คนมาเจอกันอีก แต่เราก็ไม่ยอมฟังเราหาเวลามาเจอกันและเมื่อวันที่18ตุลาคม2558แฟนเรามาหาเราที่บ้านแต่กลับโดนที่บ้านเราไล่ให้กลับไปเค้าคงเสียความรู้สึกมาก เราพยายามโทหาเค้ากลัวว่าเค้าจะคิดมากแต่ก็ไม่เลยโทสับโทติดนะแต่ไม่รับสักสายถึงรับก็ให้คนอื่นรับ คือเหลืออีกแค่5วันเท่านั้นเค้าก็จะไปทหารแล้วเราคิดว่าเราจะใช้เวลาด้วยกันให้เต็มที่แต่สุดท้ายก็ไม่มีวี่แววของเค้า เราพยายามติดต่อเค้าทุกทางใครที่รู้จักเค้าเราโทรวุ่นวายไปหมด 5วันนั้นจมกับกองน้ำตาไม่ต้องถามถึงสภาพไม่เหลือเลยจนเราท้อเราหยุด มันก็ครบ5วันแฟนเราคงไปทหารแล้วก็ยังคิดถึงเค้าตลอดนะฝันถึงเค้าบ่อยมากอยากจะร้องแต่ก็ร้องไม่ออก (คนที่เราคบอยู่ปัจจุบันเขาก็รู้ทุกอย่าง เราคิดว่าแฟนเราคงไม่กลับมาแล้วเลยตกลงคบกับเขาเพราะเขาคอยอยู่ข้างๆเรามาตลอด แต่ติดอยู่ที่ว่าแฟนเราคนปัจจุบันก็ยังไม่ลืมแฟนเก่า เขายังทำให้เรามั่นใจในตัวเค้าไม่ได้เลยเลยไม่คิดจิงจัง) ถึงจะมีคนคอยอยู่ข้างๆแต่ก็ไม่มีใครที่ทำให้เราลืมความเจ็บปวดนั้นได้เลย ใจเราก็คิดถึงเค้าตลอดยังหึงยังหวง (เรายังไม่เลิกกับแฟนคนที่คบกันมา3ปีนะเค้าหายไปเฉยๆขาดการติดต่อเพราะเค้าไปทหาร)
จนมันมีเรื่องอีกไปรู้มาว่าม๊ะแฟนหาผู้หญิงให้แฟนและรู้ด้วยว่าเป็นใคร เราก็ไปคุยกับเค้านะก็บอกเค้าไปว่าเรากับแฟนเรายังไม่เลิกกันให้เราเลิกกันก่อนได้มั๊ยแล้ว เค้าก็ตอบนะว่า ''เราไม่สนหรอกว่าเธอจะเลิกกันหรือไม่เลิกกัน'' #หน้าด้านดีนะเธอ (เราเองเป็นคนไม่ง้อใครนะแต่เรายอมทำยอมทิ้งศักดิ์ศรีเลยก็ว่าได้แต่ที่ทำลงไปก็เพราะยังรักอยู่) ไม่ต้องถามหรอกว่าเจ็บมั๊ยที่ต้องไปร้องขอคนของเราจากผู้หญิงคนอื่นทั้งๆที่เราก็มีสิทมากกว่าและมันก็มีเรื่องอีกหลายๆอย่างตามมาชีวิตเราวุ่นวายไปหมด เรื่องเกิดขึ้นขนาดนี้ก็ยังไม่มีวี่แววของแฟนเราเลย เราก็พยายามตัดใจจากเค้ามาตลอดเพราะรู้ว่าคงไม่ได้เค้ากลับมาแล้ว มันก็เหมาะพอดีแฟนเราไปทหาร โทรศัพท์ก็ไม่ได้ใช้ไม่ได้คุยกัน3เดือน ใน3เดือนนั้นเหรอไม่ต้องถามทรมานมากร้องไห้เป็นอาทิด ข้าวไม่ได้กิน3วัน เราทำใจไม่ได้ที่เรื่องมันต้องจบแบบนี้เราไม่รู้เหมือนกันว่าเราทำอะไรผิดและทำไมคนของเราไม่โผล่หัวมาเลย
จนหลังจากนั้น3เดือนกว่า วันที่24กุมภา2559(เป็นวันเกินของแฟนเราคนปัจจุบัน) แฟนเราที่ไปทหารก็แอดเฟสมาไม่ต้องถามหรอกรับมั๊ยสิ่งที่รอมานาน ซึ่งก่อนหน้านั้นแค่1วันเราตัดใจจะปล่อยเค้าไปจิงๆเรากะจะปิดเฟสแล้วค่อยมาเปิดตอนเราโอเค แต่มันก็มีเรื่องหลายๆอย่างทำให้เราเปิดจนมาเจอเขาแอดมานี่แหละ ใจสั่นมือสั่นรีบรับทันทีเหมือนจะร้องแต่ร้องไม่ออกดีใจมาก(ปนเสียใจเพราะตอนนั้นเราก็มีแฟนแล้วและพี่เขาก็รู้ว่าแฟนคนนั้นกลับมาเขาก็ให้ไปเครียกันให้จบ) เราเคลียกับแฟนเราที่ไปทหารเราก็คุยกัน เราถามคำถามที่เราเก็บมาตลอดทุกคำถาม เราได้คำตอบคือ พี่เขายังรักเราอยู่ที่แอดเฟสมาเพราะอยากมาดูหน้ายังคิดถึงตลอดที่อยู่ค่ายขอเวลาให้ฝึกเสร็จก่อนอยู่ค่ายงานเยอะมาก เราก็บอกนะว่าเราอยากเจอพี่เขาพี่เขาก็ชวนเราไปกินข้าวหลังกลับจากทหาร พี่เขาจะให้คำตอบทุกอย่างที่คาใจเรา (เกลียดมากนะที่ได้คำตอบแบบนี้)
แล้วคนที่เราตัดสินใจคบไปล่ะจะทำไงควรเลือกตามหัวใจหรือความถูกต้องดีเราสับสนมาก
พี่เค้าแฟนคนปันจจุบันที่เข้ามาเหมือนมอบชีวิตใหม่ให้เราแต่พี่เขาก็เคยทำเราเสียใจเรื่องแฟนเก่ามาไม่รู้กี่ครั้ง
ใจเราก็ยังรักแฟนเก่าอยู่ ก็ไม่รู้นะว่าจะต้องไปลงเอยกับผู้หญิงคนนั้นคนที่ม๊ะเขาหาให้รึป่าว สับสน
ถ้าเรารอใครสักคนแล้วเกิดคนๆนั้นกลับมาจริงๆเราควรจะทำยังไงดี
ก่อนหน้านี้เรามีแฟนคนนึงเป็นแฟนคนแรกของกันและกันเลยทั้งเราและเค้า เราคบกันมาได้3ปีกว่า เรา2คนรักกันมากแต่โดนทางครอบครัวกีดกัน(เราเป็นไทยพุทธนะส่วนแฟนเป็นอิสลาม) เราทำทุกๆทางเพื่อให้ครอบครัวเรายอมรับในตัวเค้าจนทางครอบครัวเราโอเค แต่ฝ่ายแฟนเราก็ไม่อยู่ดี ม๊ะของแฟนหาผู้หญิงอื่นมาให้แฟนเราเพื่อกีดกันเรา2คนออกจากกัน และบังเอินแม่ของเรารู้เข้าเขาเลยไม่ให้เรา2คนมาเจอกันอีก แต่เราก็ไม่ยอมฟังเราหาเวลามาเจอกันและเมื่อวันที่18ตุลาคม2558แฟนเรามาหาเราที่บ้านแต่กลับโดนที่บ้านเราไล่ให้กลับไปเค้าคงเสียความรู้สึกมาก เราพยายามโทหาเค้ากลัวว่าเค้าจะคิดมากแต่ก็ไม่เลยโทสับโทติดนะแต่ไม่รับสักสายถึงรับก็ให้คนอื่นรับ คือเหลืออีกแค่5วันเท่านั้นเค้าก็จะไปทหารแล้วเราคิดว่าเราจะใช้เวลาด้วยกันให้เต็มที่แต่สุดท้ายก็ไม่มีวี่แววของเค้า เราพยายามติดต่อเค้าทุกทางใครที่รู้จักเค้าเราโทรวุ่นวายไปหมด 5วันนั้นจมกับกองน้ำตาไม่ต้องถามถึงสภาพไม่เหลือเลยจนเราท้อเราหยุด มันก็ครบ5วันแฟนเราคงไปทหารแล้วก็ยังคิดถึงเค้าตลอดนะฝันถึงเค้าบ่อยมากอยากจะร้องแต่ก็ร้องไม่ออก (คนที่เราคบอยู่ปัจจุบันเขาก็รู้ทุกอย่าง เราคิดว่าแฟนเราคงไม่กลับมาแล้วเลยตกลงคบกับเขาเพราะเขาคอยอยู่ข้างๆเรามาตลอด แต่ติดอยู่ที่ว่าแฟนเราคนปัจจุบันก็ยังไม่ลืมแฟนเก่า เขายังทำให้เรามั่นใจในตัวเค้าไม่ได้เลยเลยไม่คิดจิงจัง) ถึงจะมีคนคอยอยู่ข้างๆแต่ก็ไม่มีใครที่ทำให้เราลืมความเจ็บปวดนั้นได้เลย ใจเราก็คิดถึงเค้าตลอดยังหึงยังหวง (เรายังไม่เลิกกับแฟนคนที่คบกันมา3ปีนะเค้าหายไปเฉยๆขาดการติดต่อเพราะเค้าไปทหาร)
จนมันมีเรื่องอีกไปรู้มาว่าม๊ะแฟนหาผู้หญิงให้แฟนและรู้ด้วยว่าเป็นใคร เราก็ไปคุยกับเค้านะก็บอกเค้าไปว่าเรากับแฟนเรายังไม่เลิกกันให้เราเลิกกันก่อนได้มั๊ยแล้ว เค้าก็ตอบนะว่า ''เราไม่สนหรอกว่าเธอจะเลิกกันหรือไม่เลิกกัน'' #หน้าด้านดีนะเธอ (เราเองเป็นคนไม่ง้อใครนะแต่เรายอมทำยอมทิ้งศักดิ์ศรีเลยก็ว่าได้แต่ที่ทำลงไปก็เพราะยังรักอยู่) ไม่ต้องถามหรอกว่าเจ็บมั๊ยที่ต้องไปร้องขอคนของเราจากผู้หญิงคนอื่นทั้งๆที่เราก็มีสิทมากกว่าและมันก็มีเรื่องอีกหลายๆอย่างตามมาชีวิตเราวุ่นวายไปหมด เรื่องเกิดขึ้นขนาดนี้ก็ยังไม่มีวี่แววของแฟนเราเลย เราก็พยายามตัดใจจากเค้ามาตลอดเพราะรู้ว่าคงไม่ได้เค้ากลับมาแล้ว มันก็เหมาะพอดีแฟนเราไปทหาร โทรศัพท์ก็ไม่ได้ใช้ไม่ได้คุยกัน3เดือน ใน3เดือนนั้นเหรอไม่ต้องถามทรมานมากร้องไห้เป็นอาทิด ข้าวไม่ได้กิน3วัน เราทำใจไม่ได้ที่เรื่องมันต้องจบแบบนี้เราไม่รู้เหมือนกันว่าเราทำอะไรผิดและทำไมคนของเราไม่โผล่หัวมาเลย
จนหลังจากนั้น3เดือนกว่า วันที่24กุมภา2559(เป็นวันเกินของแฟนเราคนปัจจุบัน) แฟนเราที่ไปทหารก็แอดเฟสมาไม่ต้องถามหรอกรับมั๊ยสิ่งที่รอมานาน ซึ่งก่อนหน้านั้นแค่1วันเราตัดใจจะปล่อยเค้าไปจิงๆเรากะจะปิดเฟสแล้วค่อยมาเปิดตอนเราโอเค แต่มันก็มีเรื่องหลายๆอย่างทำให้เราเปิดจนมาเจอเขาแอดมานี่แหละ ใจสั่นมือสั่นรีบรับทันทีเหมือนจะร้องแต่ร้องไม่ออกดีใจมาก(ปนเสียใจเพราะตอนนั้นเราก็มีแฟนแล้วและพี่เขาก็รู้ว่าแฟนคนนั้นกลับมาเขาก็ให้ไปเครียกันให้จบ) เราเคลียกับแฟนเราที่ไปทหารเราก็คุยกัน เราถามคำถามที่เราเก็บมาตลอดทุกคำถาม เราได้คำตอบคือ พี่เขายังรักเราอยู่ที่แอดเฟสมาเพราะอยากมาดูหน้ายังคิดถึงตลอดที่อยู่ค่ายขอเวลาให้ฝึกเสร็จก่อนอยู่ค่ายงานเยอะมาก เราก็บอกนะว่าเราอยากเจอพี่เขาพี่เขาก็ชวนเราไปกินข้าวหลังกลับจากทหาร พี่เขาจะให้คำตอบทุกอย่างที่คาใจเรา (เกลียดมากนะที่ได้คำตอบแบบนี้)
แล้วคนที่เราตัดสินใจคบไปล่ะจะทำไงควรเลือกตามหัวใจหรือความถูกต้องดีเราสับสนมาก
พี่เค้าแฟนคนปันจจุบันที่เข้ามาเหมือนมอบชีวิตใหม่ให้เราแต่พี่เขาก็เคยทำเราเสียใจเรื่องแฟนเก่ามาไม่รู้กี่ครั้ง
ใจเราก็ยังรักแฟนเก่าอยู่ ก็ไม่รู้นะว่าจะต้องไปลงเอยกับผู้หญิงคนนั้นคนที่ม๊ะเขาหาให้รึป่าว สับสน