แล้วก็บ่นว่าไม่เห็นจะมีอะไร สเน่ห์ของภูกระดึงคือวัฒนธรรมการเดินขึ้นที่ทั้งเหนื่อย ทั้งลำบาก ถ้าใครเดินขึ้นถึง ก็จะภูมิใจว่าสามารถทนความลำบากได้ ข้างบนภู ถ้าเทียบกับภูที่อื่น ก็ไม่ใช่ว่าจะสวยโดดเด่นมากจนเว่อร์ แต่ที่ภูกระดึงดังคือเรื่องการเดินขึ้นที่ลำบากครับ ถึงบอกว่า เช้าก็ขึ้นกระเช้าไปเดินบนภูกันเยอะแยะ พอเย็นก็นั่งกระเช้ากลับ แล้วก็จะบ่นว่าไม่เห็นมีอะไร โดยเฉพาะพวกมีตังค์แค่อยากไปเห็น เค้าคงไม่กางเต้นท์ตอนตากลมหนาวสองสามวันแบบปัจจุบันหรอกครับ
เช้าคนจะขึ้นไปเดินกันยั้วเยี้ย เย็นก็นั่งกระเช้ากลับ