คิดไม่ออก

อยากไปไหน ไกลไกล สักแห่งหน
อยากตะโกน ดังดัง ให้สุดเสียง
ปล่อยทุกสิ่ง อึดอัดใจ ออกให้เกลี้ยง
เหลือไว้เพียง ใจที่ใส ไร้ขุ่นมัว

ความรู้สึก มากมาย ที่หลายหลาก
ยังไม่จาก ออกไป จากในหัว
ความเจ็บปวด ภายใน ยังระรัว
คงในตัว ไม่อาจ จางหายไป

แม้เรียงร้อย ถ้อยคำ ผ่านอักษร
เป็นคำกลอน ยังไม่อาจ บรรยายได้
เหนื่อยแสนเหนื่อย ทั้งทางกาย และจิตใจ
ได้แต่ใช้ ชีวิตอยู่ ไปวันวัน

คงใกล้แล้ว ที่จะถึง วันสิ้นเดือน
อย่าแชเชือน ช้าที ใกล้แล้วนั่น
โปรดเฉลย ความชัดเจน ก่อนวันนั้น
ก่อนดวงจันทร์ ลาลับฟ้า ไม่กลับคืน

อยากสรรหา บันดาลใจ ได้จากไหน
เพียงอยากให้ ชีวิต ได้สดชื่น
ให้ความสุข ที่นิทรา นั้นได้ตื่น
ให้ฟื้นคืน กลับมา ไม่ลาไป...