สวัสดีค่ะ อยากระบายมากเลยค่ะ เราเป็นหลานสาวค่ะ มียายป่วยเป็นโรคประจำตัว พอกินยามากๆทำให้ตาจะบอด กระดูกผุ ทำให้ตอนนี้ยายเดินไม่ค่อยได้ ตามองไม่ค่อยเห็นค่ะ
บ้านเราเมื่อเทียบกับครอบครัวของญาติพี่น้องฝ่ายแม่ ถือว่าค่อนข้างมีฐานะ จึงเป็นฝ่ายคอยดูแลยายเรื่องค่ารักษาพยาบาล รับยายมาดูแลที่กรุงเทพค่ะ
เมื่อดูแลยายเสร็จก็พายายกลับไปให้ตากับน้าดูแลที่ต่างจังหวัดค่ะ แต่หลังจากตาเสียชีวิต ยายก็ต้องมาอยู่ที่บ้านเราเพราะไม่มีใครดูแล อยู่ได้ประมาณปีหนึ่ง
พอเข้าปีที่สองก็เริ่มยุ่งค่ะ บ้านเรามีพ่อแม่ เรา และน้องสาวค่ะ น้องสาวอยู่หอ พ่อกับแม่ก็ออกจากบ้านไปทำงานบ้างบางวัน ส่วนเราเพิ่งเรียนจบได้งานประจำ ทำให้แทบไม่มีใครอยู่บ้านเลยค่ะ(แต่ก่อนยังผลัดกัน วันนึงเราอยู่ วันนึงแม่อยู่) ก็เลยต้องฝากญาติคนอื่นดูแลค่ะ แต่ไม่มีใครอยากรับไปดูแลเลย บอกว่าไม่มีเวลา งานยุ่ง ทั้งๆที่พี่ๆของแม่มีตั้งหลายคน แม่ก็บอกว่าแม่จะให้เงินเดือนละ 7 พัน ถึงมีลุงคนหนึ่งรับไปดูแลค่ะ อยู่ได้สามสี่เดือน ยายบอกว่าอยู่ที่ไหนไม่สบายเท่าอยู่บ้านเรา เพราะเราดูแลดี ยายจะกลับมาค่ะ แต่กลับมาก็ไม่มีคนดูแล ญาติคนอื่นเขาก็ไม่รับ ทำอย่างไรดีคะ
ตอนนี้เราเลยออกจากงานค่ะ(ส่วนหนึ่งเพราะไม่ชอบงาน) เพราะนึกถึงตอนสมัยเรียนแล้วคิดว่าคงกลับไปเป็นแบบนั้นอีก
คือกลับบ้านมา ไม่มีใครอยู่บ้านนอกจากยายคนเดียว แล้วเราก็วุ่นดูแลยาย พาไปอาบน้ำ พาเดินออกกำลัง วันไหนอยู่บ้านก็ต้องดูแลเช้าเที่ยงเย็นแล้วต้องเคลียร์โปรเจกต์จบ จนเครียดมากๆที่รับภาระอยู่คนเดียว (เคยอาละวาดจนแม่ยอมให้เราหมกตัวทำงานในห้อง ไม่ต้องโผล่มาดูยายเลยค่ะ T_T รู้สึกผิด)
ตอนนี้เรารับงานฟรีแลนซ์มาทำไปพลางๆ ก่อน ไว้คิดหาทางอื่นได้ค่อยว่ากันอีกที
เราก็คิดๆ นะทำไมไม่มีใครอยากรับยายไปดูแลเลย ลูกหลานมีเยอะแยะ ค่าดูแลแม่เราก็มีให้
ต่างจากญาติฝ่ายพ่อเรา ดีมาก ตอนอาม่าป่วย ทุกคนดูแลกันดีมากเลยค่ะ ช่วยกันออกค่ารักษา จ้างคนมาดูแลเป็นการส่วนตัว ญาติๆ เยี่ยมอาม่าทุกสัปดาห์ รู้สึกเป็นครอบครัวอบอุ่นมากเลย
เสียใจแทนยายค่ะ T_T
ที่จริงตอนนี้บ้านเราก็มีปัญหาเรื่องเงินด้วย ธุรกิจซบเซา ส่วนพ่อป่วยเป็นโรคซึมเศร้าทำให้ทำงานไม่ได้ แต่ในสายตาคนนอกคงมองเห็นว่าบ้านเราอยู่กันสุขสบายดี
ขอบคุณที่รับคำระบายเราค่ะ
ทำอย่างไรดี เมื่อไม่มีใครอยากรับยายไปเลี้ยงดู
บ้านเราเมื่อเทียบกับครอบครัวของญาติพี่น้องฝ่ายแม่ ถือว่าค่อนข้างมีฐานะ จึงเป็นฝ่ายคอยดูแลยายเรื่องค่ารักษาพยาบาล รับยายมาดูแลที่กรุงเทพค่ะ
เมื่อดูแลยายเสร็จก็พายายกลับไปให้ตากับน้าดูแลที่ต่างจังหวัดค่ะ แต่หลังจากตาเสียชีวิต ยายก็ต้องมาอยู่ที่บ้านเราเพราะไม่มีใครดูแล อยู่ได้ประมาณปีหนึ่ง
พอเข้าปีที่สองก็เริ่มยุ่งค่ะ บ้านเรามีพ่อแม่ เรา และน้องสาวค่ะ น้องสาวอยู่หอ พ่อกับแม่ก็ออกจากบ้านไปทำงานบ้างบางวัน ส่วนเราเพิ่งเรียนจบได้งานประจำ ทำให้แทบไม่มีใครอยู่บ้านเลยค่ะ(แต่ก่อนยังผลัดกัน วันนึงเราอยู่ วันนึงแม่อยู่) ก็เลยต้องฝากญาติคนอื่นดูแลค่ะ แต่ไม่มีใครอยากรับไปดูแลเลย บอกว่าไม่มีเวลา งานยุ่ง ทั้งๆที่พี่ๆของแม่มีตั้งหลายคน แม่ก็บอกว่าแม่จะให้เงินเดือนละ 7 พัน ถึงมีลุงคนหนึ่งรับไปดูแลค่ะ อยู่ได้สามสี่เดือน ยายบอกว่าอยู่ที่ไหนไม่สบายเท่าอยู่บ้านเรา เพราะเราดูแลดี ยายจะกลับมาค่ะ แต่กลับมาก็ไม่มีคนดูแล ญาติคนอื่นเขาก็ไม่รับ ทำอย่างไรดีคะ
ตอนนี้เราเลยออกจากงานค่ะ(ส่วนหนึ่งเพราะไม่ชอบงาน) เพราะนึกถึงตอนสมัยเรียนแล้วคิดว่าคงกลับไปเป็นแบบนั้นอีก
คือกลับบ้านมา ไม่มีใครอยู่บ้านนอกจากยายคนเดียว แล้วเราก็วุ่นดูแลยาย พาไปอาบน้ำ พาเดินออกกำลัง วันไหนอยู่บ้านก็ต้องดูแลเช้าเที่ยงเย็นแล้วต้องเคลียร์โปรเจกต์จบ จนเครียดมากๆที่รับภาระอยู่คนเดียว (เคยอาละวาดจนแม่ยอมให้เราหมกตัวทำงานในห้อง ไม่ต้องโผล่มาดูยายเลยค่ะ T_T รู้สึกผิด)
ตอนนี้เรารับงานฟรีแลนซ์มาทำไปพลางๆ ก่อน ไว้คิดหาทางอื่นได้ค่อยว่ากันอีกที
เราก็คิดๆ นะทำไมไม่มีใครอยากรับยายไปดูแลเลย ลูกหลานมีเยอะแยะ ค่าดูแลแม่เราก็มีให้
ต่างจากญาติฝ่ายพ่อเรา ดีมาก ตอนอาม่าป่วย ทุกคนดูแลกันดีมากเลยค่ะ ช่วยกันออกค่ารักษา จ้างคนมาดูแลเป็นการส่วนตัว ญาติๆ เยี่ยมอาม่าทุกสัปดาห์ รู้สึกเป็นครอบครัวอบอุ่นมากเลย
เสียใจแทนยายค่ะ T_T
ที่จริงตอนนี้บ้านเราก็มีปัญหาเรื่องเงินด้วย ธุรกิจซบเซา ส่วนพ่อป่วยเป็นโรคซึมเศร้าทำให้ทำงานไม่ได้ แต่ในสายตาคนนอกคงมองเห็นว่าบ้านเราอยู่กันสุขสบายดี
ขอบคุณที่รับคำระบายเราค่ะ