โดนปฏิเสธมา ฟุ้งซ่านเลยทีเดียว ช่วยเรียกสติหน่อยค่ะ

เราไปบอกรักเพื่อนที่สนิทกันมากคบกันมาเกือบยี่สิบปี ตั้งแต่เด็กล่ะค่ะ ผ่านเรื่องราวกันมามากมาย ผูกพันกันเยอะ ท่าทางที่เค้าแสดงออกก็เหมือนมีใจ แต่พอเราพูดไปเค้ากลับบอกว่าคิดกับเราแค่เพื่อน อยากให้เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม

เรายังทำใจไม่ได้เลย อยากมีเค้าอยู่ข้างๆ อยากยื้อ อยากรั้ง อยากให้เค้ามาคบกัน
เราปรึกษาใครไม่ได้เลย ไม่อยากให้เพื่อนในกลุ่มรู้ แต่เพื่อนก็สงสัยแหละค่ะ เพียงแต่เราไม่เล่าเลยไม่มีใครกล้าถาม

เราควรทำไงดีคะ ติดอยู่กับความคิดเดิมๆ ฟุ้งซ่านไปหมด กิเลสเยอะ อยากเจอ อยากมี อยากเป็น ต่อไปเจอกันยังไม่รู้ทำตัวยังไงเลย

-ช่วงนี้ควรเจอกันมั๊ยคะ (เรายังอยากเจอมาก) แต่ถ้าเจอก็เจ็บอีก หรือควรตัดการติดต่อทุกช่องทางดี (ตอนนี้เราไม่ติดต่อเค้าเลยค่ะ ทั้งที่เคยคุยกันทุกวัน แต่เค้ารู้ว่าเรากำลังตัดใจ เค้าก็ไม่ติดต่อมาเหมือนกันค่ะ)ทีนี้ล่ะช่วยเราน่าดู ยังเหลือแค่ไลน์กลุ่มที่ยังต้องเจอกันต่อไป ออกก็ไม่ได้
-เรียกสติยังไงดี ให้อยู่กับตัวเองให้ได้โดยไม่ทุรนทุราย ทุกวันนี้ไม่ได้กินได้นอนเลยค่ะ

เมื่อก่อนเราเคยคิดนะคะเวลาเพื่อนเลิกกับแฟนกับแค่ผู้ชายคนเดียวจะไปอะไรนักหนา ผช ไม่ใช่ทั้งหมดของชีวิต เรามีอะไรให้ทำตั้งเยอะ เพิ่งรู้สึก ว่าปากดีชะมัด พอตัวเองเจอมั่งไปไม่เป็นเลย หนักยิ่งกว่าเพื่อนซะอีก

ขอระบาย ขอความคิดเห็นหน่อยนะคะ เผื่อเราจะมีแนวทางที่ดีในการดำเนินชีวิตช่วงขณะนี้บ้าง