มีความเบื่อหน่ายเป็นอารมณ์ ทางการปฏิบัติต้องทำอย่างไรคะ

วลีที่ว่า "สัทธาในพระตถาคตของผู้ใด, ตั้งมั่นอย่างดี ไม่หวั่นไหว." เป็นประโยคที่สะท้อนถึงแก่นของพระพุทธศาสนา นั่นคือ สัทธา (ศรัทธา) ซึ่งเป็นคุณธรรมแรกเริ่มและเป็นรากฐานแห่งการปฏิบัติธรรม โดยเ

ต้องอ่านในพระสูตรไหนครับ ขอบคุณครับ

คำอธิบายเรื่องหนทางสายกลางนี้เป็นหลักธรรมสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระมหากัจจานะะ ซึ่งเป็นการชี้ให้เห็นการดำเนินชีวิตและทัศนคติที่หลีกเลี่ยงสุดโต่ง 2 ประการ 1. หนทางสายกลางตามบทสนทนาของพระพุทธเจ้า

ในวัฏสงสารแห่งนี้ ใครเข้ามาเกิดก่อนก็หลุดพ้นก่อน ใครเข้ามาเกิดทีหลังก็หลุดพ้นทีหลัง ไม่เกี่ยวกับการปฏิบัติเองใช่มั๊ยครับ? เราปฏิบัติธรรมให้หลุดพ้นก่อนคนที่เข้ามาเกิดและเข้ามาอยู่ในวัฏสงสารก่อนเราไม่ได

บทนำ แนวคิดที่ว่า "ถิรสัญญาเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสติ" (ถิระสัญญา อุปัฏฐานะการะณัง สะติสสะ) เป็นหลักการสำคัญที่อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างองค์ธรรม ๒ ประการ คือ สัญญา (Perception/Memory) และ สติ (

สัญญา ดู เวทนา มันก็ไล่ทวนได้นี่ครับใช่ไหมครับ

ตามหัวข้อเลยครับ เชิญนำเสนอตามภูมิจิตภูมิธรรม กล่าวโดยธรรม ปล.ไม่ใช่กระทู้ดราม่า ท้าทาย โจมตี แต่เป็นกระทู้สำหรับผู้ศึกษาและปฏิบัติ ในวันที่ยังไม่ปฏิเวธ

วิญญาณ เป็นผู้รับอารมณ์จาก ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ส่งไปยัง จิต เป็นผู้รู้อารมณ์ สองสิ่งนี้แยกออกจากกันไม่ได้เนื่องด้วยกิเลส ตัณหาเป็นตัวร้อยรัด สมาธิ วิปัสสนาช่วยให้จิตเบื่อหน่ายคลายกำหนัดวิญญาณและขัน

ผมว่าจะลองไปฝึกมโนยิทธิดูครับ เผอิญบ้านอยู่ใกล้ ศูนย์พุทธศรัทธา บ้านหมอ สระบุรี ใครเคยมีประสบการณ์บ้างครับช่วยแนะนำทีครับ

เบื่ออย่างเดียวไม่ดี ต้องเบื่อหน่าย คลายกำหนัดถึงจะดี เบื่ออย่างเดียว เป็นไปทางโลก เบื่อคนอื่น เบื่อกินข้าว เบื่ออยากอยู่คนเดียว ถ้าเบื่อหน่ายคลายกำหนัดเป็นไปทางธรรม คือเบื่อสังขารตนเอง อยากจะพ้นไปจาก