ความเดิมจากตอนที่แล้ว........
ณ เวลา 22.00น. ของคืนหนึ่ง บรรยากาศเงียบสงัด เสียงจิ้งหรีดที่ร้องเป็นทำนอง ไร้เสียงผู้คน อากาศเย็นๆ ช่างเป็นคืนที่น่าจะเป็นฝันหวานของใครหลายๆคน ได้มีเงามืดสีดำน่ากลัวของชายผู้หนึ่งค่อยๆย่างกรายเข้ามาอย่างช้าๆ และได้ปลดล็อคกุญแจราวกับเป็นบ้านของตัวเอง และเริ่มย่องเข้าบ้านหญิงสาวรายหนึ่ง โดยอาศัยจังหวะที่ไม่มีใครอยู่บ้าน ลักลอบเก็บเสื้อผ้าของเหยื่อ และค่อยๆเข้าไปลักพาตัวหญิงสาวขึ้นรถ หญิงสาวตกใจมาก เลยสู้ใจขาดดิ้น คาราเต้ เทควอนโด้ มวยไทย หย่งชุน นางจัดทุกท่วงท่าดั่งกับว่าเมียพี่บัวขาวเข้าสิง แต่ชายลึกลับผู้นั้นมีไหวพริบที่แรงกล้า รับทุกหมัด โดนทุกทีน ที่นางโถมเข้าใส่ จนนางเหนื่อยไปเอง และก็ถึงเวลาที่จะทรมานหญิงสาวอย่างโหดร้ายทารุณ โดยการเอาชอคโคแลตล่อให้กินตลอดทางจนถึงสนามบิน.....
โดยอาวุธในการลงมือคือ:
- Canon
- Fuji XA-2
- Iphone6
- Chocolates
เมื่อถึงสนามบิน นางเริ่มรู้ตัวว่ากำลังโดนลักพาตัว!! นางรีบยัดช็อคโคแลตใส่ปากหมด แล้วดิ้นรนพยายามจะหนีชายลึกลับผู้นั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ทว่านั่นก็ช้าไปเสียแล้ว....
Day1 Bangkok--> Fukuoka--> Oita :
http://pantip.com/topic/34829929
Day2 Oita--> Yufuin :
http://pantip.com/topic/34832694
Day3 Oita--> Kitsuki--> Fukuoka :
http://pantip.com/topic/34836486
Day4 Fukuoka--> Kumamoto :
http://pantip.com/topic/34842632
Day5 Fukuoka--> Saga :
http://pantip.com/topic/34846782
Day6,7 Canal City and The end of Kidnapper :
http://pantip.com/topic/34852976
DAY2: Oita--> YUFUIN
วันที่2 ของการลักพาตัว ดูเหมือนจะยังไม่มีความเคลื่อนไหวของทางฝั่งครอบครัวหญิงสาวเลย ซึ่งนางอาจจะไม่จำเป็นสำหรับครอบครัวเธอแล้วก็ได้ ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้านางงงง ดังนั้นจึงจะเอาตัวนางไปขายเป็นแรงงานต่างด้าว ที่เมืองเล็กๆน่ารักๆอย่าง YUFUIN เมืองที่ใครๆล่องใต้มาคิวชู แล้วจะต้องแวะมาที่นี่แทบทุกคน โดยเราจะเริ่มนั่งจากสถานี Oita สาย JR Kyudai Line ยิงยาวไปลงสถานี Yufuin เลย ใช้เวลาประมาณ 1 ชม. เท่านั้นเอง ซึ่งจะดูเหมือนเป็น 1 ชม. ที่ค่อนข้างมีความสุข เพราะระหว่างทางจะเจอวิวนอกรถไฟ ที่ดูโล่ง สะอาด ชนบทนิดๆ มีความเป็นตัวเมืองหน่อยๆ พร้อมเสียงนกที่บินตามรถไฟกันเปนระยะๆ เปนวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม จนอยากจะบินไปพร้อมกับนกเหล่านั้น
(แต่ต้องนั่งถูกฝั่งนะฮะ เพราะอีกด้านไม่มีอะไรเลย)
รถไฟสาย Kyudai จะเป็นรถไฟสีแดงที่ดูเล็กๆและค่อนข้างเก่าๆนิดหนึ่ง แต่ขึ้นไปแล้วชิลแน่นอนฮะ
แต่ดูเหยื่อวันนี้จะไม่ค่อยงอแง อาจเป็นเพราะให้อาหารนางแถวๆ สถานี ก่อนจะออกเดินทาง ซึ่งนางก็กินง่าย.....ง่ายเกินไป นางกินทุกอย่าง แค่นมชอคโคแลต+ขนมปัง+กาแฟ จากร้าน Doutor ชื่อดัง นางก็ยิ้มสวยไปได้ครึ่งวัน ซึ่งร้านนี้เหมาะกับคนที่ชอบกินอะไรง่ายๆ พร้อมกาแฟที่มีหลากหลายรสชาติ ไม่หนักท้องเกินไปสำหรับมื้อเช้า และมีหลายสาขามาก เดินไปทางไหนก็เจอแต่ร้านนี้ เลยเข้าไปลองแม่มเลย! ซึ่งก็คงจะทำให้คนที่มีภารกิจตอนเช้าสดชื่นได้ไม่น้อย รวมถึง 2ตัวนี้ด้วย....
หลังจากที่เพลิดเพลินกับการชื่นชม เก็บภาพตามทาง ผ่านช่องกระจกรถไฟเสร็จแล้ว ก็จะมาถึง สถานี YUFUIN....ขอพูดคำเดียวเลยว่า สมคำร่ำรือจริงๆ เป็นเมืองเล็กๆที่น่ารัก ตัวสถานีที่ตกแต่งด้วยไม้สไตล์ Loft เก่าๆ พร้อมกับอากาศดีๆ
(จริงๆหนาวไปนิด) มีร้านค้ามากมายให้เลือกซื้อ มองตรงไปข้างหน้าจะเห็นภูเขา ที่ผงาดให้เราเห็นตั้งแต่ออกเราเดินออกจากสถานีเลย เดาว่าน่าจะเป็น ภูเขา Yufu และหน้าสถานีด้านซ้ายจะมีบ่อน้ำร้อนเล็กๆ และมีผู้คนยืนรอต่อแถวรออะไรสักอย่าง นั่นคือบ่อน้ำร้อนไว้ให้เราเอามือไปจุ่มเพื่อลดความหนาวของมือน้อยๆของเรานั่นเอง อ่าว!นางไปจุ่มเรียบร้อย... ไม่คิดจะรอกันเลยใช่ไหม ผมก็เดินตามนางไปเอามือจุ่มบ้าง หลังจากเอามือไปแช่แล้วรู้สึกเหมือนมือที่โดนแช่แข็งจากอากาศที่หนาวเหน็บข้างนอก กำลังละลายอย่างช้าๆ ละลายเสร็จ เอาไปต้มกินได้เลย ฟินดีฮะ
เป็นมือที่น่ากินมากกกกกก
ใครที่ไม่ชอบเดินเท้า เค้าก็มีรถลากบริการด้วย ซึ่งคงจะสะดวกสบายดี....แต่ใครจะนั่งไป เพราะความฟินมันอยู่ที่เราออกเดินเท้าไปรับลมของวิวทิวทัศน์อันสวยงามในแต่ละจุด นอกเสียจากจะมาพักที่นี่ ลากกระเป๋าเดินทางพร้อมรับลมจากวิว อาจจะไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก แต่เรามาเที่ยว ไม่ได้มาพัก ดังนั้น เราจะไม่ขึ้นเพราะเราต้องทรมานเหยื่อ ให้นางเดินเท้าไปเอง
(ใช่ฮะ! ทรมานตัวเองด้วย)
อ๊ะ! ขอประกาศตามหาคนหน่อยฮะ พอดีได้มีโอกาสได้ช่วยเหลือกลุ่มๆหนึ่ง ซึ่งเมื่อถืงสถานีรถไฟ Yufuin เราจะต้องเดินข้ามสะพานลอยข้ามชานชลาเพื่อจะออกสถานีแล้วเข้าตัวเมือง ขณะที่กำลังเดินข้าม ก็เจอกับนักท่องเที่ยวครอบครัวหนึ่ง มี 2ป้า 1หนุ่ม กับเด็กผู้หญิง 1 คน
(มั้ง ถ้าจำไม่ผิด) บังเอิญไปเห็นป้า 2 คน กำลังยกกระเป๋าเดินทางไซส์ใหญ่ ขึ้นสะพานลอย ส่วนอีก1หนุ่มที่ชะตาก็ไม่ต่างกันแบกกระเป๋าสะพายเป้ ถือนู่นนี่นั่นอีกนับสิบ เดินนำหน้าไปก่อนแล้วพร้อมเด็ก ก็เลยเดินเข้าไปช่วยคุณป้าแบกกระเป๋าขึ้นสะพานลอยไป สรุปเป็นคนไทยเหมือนกัน ป้าคนหนึ่งเค้าเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่สาธิตจุฬาฯ เค้าก็เล่าให้ฟังว่าไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างมากันกี่คน ระหว่างที่ช่วยป้ายกกระเป๋า จนข้ามมาอีกฝั่ง เค้าก็ชวนคุยไปเรื่อย จนก่อนจะแยกจากกัน เค้าใช้มือถือเค้าถ่ายรูปเซลฟี่กับพวกเรา ในช่วงที่เรากำลังอึ้งกับบรรยากาศของเมืองเล็กๆอย่าง Yufuin เลยลืมขอรูปเค้าไว้ ถ้าพวกคุณป้าอ่านอยู่ รบกวนขอรูปที่ถ่ายเซลฟี่กันวันนั้นด้วยนะฮะ.....นางเค้าอยากได้
(ทวงยิกๆๆๆๆ)
ช่วงที่ไป คนแน่นหนามาก อาจจะเพราะมีงานอะไรสักอย่างก็เป็นได้ ข้างทางก็จะมีร้านขายของต่างๆ ร้านกาแฟ และอีกเยอะแยะมากมาย เดินตรงเข้าไปข้างในสักพักหนึ่ง จะเจอโทริอิใหญ่ตั้งสง่าอยู่ตรง 4แยก และตรงแยกโทริอิใหญ่จะมีจัดงานอะไรก็ไม่รู้ พร้อม mascot ตัวเขียว หัวเปนพระจันทร์ น่ารักน่าไช
(มันคือตัวอะไรแว้?) กำลังหลอกล่อพวกเด็กๆให้ถ่ายรูปด้วย
(ขายดีจริงนะ! ชักหมั่นไส้!) ยังไม่พอ! นางก็แอ็บเด็กไปขอถ่ายรูปด้วย ดูนางทำ! และภายในงานก็มีละครเวทีญี่ปุ่นพื้นบ้านที่มีผู้ชมล้นหลาม ยังไม่พออีกครั้ง! ยังมีโชว์นวดโมจิ โดยมีผู้ชายร่างถึก 3 คน ใช้ค้อนยักษ์ฟาดใส่ครกยักษ์อย่างเมามันส์ พร้อมตะโกนเสียงดังฟังชัดว่า “อิคึๆ” เห้ยๆ เดี๋ยวๆ “เอส เอส” ตังหาก ผมจำผิด
(กระทู้ต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชม 20++) เหมือนแค้นเมียที่บ้านที่ไม่ยอมถอย bigbike ให้ ซึ่งการฟาดของ 3 หนุ่มแต่ละครั้ง ก็เรียกคนเข้างานได้ทีละกลุ่ม2กลุ่มเลย ข้างในยังมีขายของกิน เช่น สตรอเบอรรี่ มะเขือเทศ ด้วย เห็นดังนั้น เลยกะแค่เดินแฉลบๆไปแค่นั้น........ครับ! แฉลบเข้างานแม่มเลย! ก็เลยไปได้ สตรอเบอรรี่ลูกใหญ่พอสมควรในราคาเป็นกันเองสุดๆ มาอุดปากนางสักที......
ซึ่งนางก็ดูโมโหหิวพอสมควร ไม่เชื่อ?? มีรูปฮะ.....
หลังจากนางยืนซัดสตรอเบอรรี่คนเดียวหมด ก็เดินต่อไปเรื่อยๆ จะมีสะพานเล็กๆข้ามก่อนถึงแยกที่จะไปถนนคนเดิน จะมีวิวงามๆ เห็นลำธารน้ำใสๆ ต้นไม้ดอกหญ้าที่ขึ้นตามลำธาร และภูเขาที่หมอกลงได้ที่ เหมาะสำหรับเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่ให้ตากล้องเก็บภาพเป็นที่ระทึกก่อนจะเข้าไปถนนคนเดินได้แน่ๆ หลังจากกำลังยกกล้องขึ้นถ่ายวิวสวยๆ พื้นที่ส่วนตัวผมก็หมดลง มีเสียงกระซิบข้างๆหูอย่างแผ่วเบานุ่มนวลชวนหลงใหล “เห้ย!! ไปต่อได้แล้ว มันหนาว” แร้วนางก็เดินนำไป “ครับ แม่” ผมตอบกลับเบาๆ
(ทีรอหล่อนยืนสวาปามสตรอเบอร์รี่คนเดียว 10นาที ยังรอได้เลย) แล้วยกกล้องครั้งสุดท้ายก่อนจากพื้นที่ส่วนตัวไป เลยเก็บภาพลวกๆมาฝากเพื่อนๆ ได้แค่นี้
พอเดินลงสะพานมาก็จะเป็นแยก มีตึกกั้นตรงกลาง คนเยอะแยะมากมายหลั่งใหลเข้าฝั่งขวากันนับไม่ถ้วน นั่นแหล่ะฮะ เส้นทางไปถนนคนเดินที่โด่งดังในเมือง Yufuin….
ที่กำแพงฝั่งขวาจะมีป้ายติดอยู่ ตามนี้ แสดงว่า.... คุณไม่หลงนะค้าบบบบ
เดินเข้าไปข้างใน ระหว่างทางเจอซอยขวามือ เป็นทางเดินลาดชัน เลยลองเดินเข้าไปดู....... โว้ววววววว วิวสวยเหมือนกันนนนนน
หลังจากเดินเข้าช่องขวาตามป้ายมาแล้ว สักพักจะเจอร้านขายของกิ๊ฟช้อปแสนจะฟรุ๊งฟริ๊งน่ารัก สาวๆ
(สวยๆ)จะชอบมาเดินร้านนี้มาก ไม่รู้ว่าของเค้าแรงหรือเปล่า เพราะ มีหมีดำ!? เอิ่บ..หมูดำ!? เดี๋ยวๆไม่ใช่ๆ น่าจะเป็นเพนกวิน!? นั่งตระหง่านเรียกแขกอยู่
และยังมีแมวดำหน้าตาเจ้าเล๊ห์เจ้าเล่ห์ กรอกตาบนใส่เราด้วย
เราเลยลองแว่ะเข้าไปดูสาวสวย....!? เอิ่ม หมายถึงราวที่แขวนของน่ารักๆสวยๆงามๆ แล้วนางก็เดินทำหน้ายิ้มสวยเข้าร้านตามผมไปติดๆ ซึ่งนางใช้เวลาหมดไปกับร้านนี้ประมาณเกือบ 30 นาทีได้ นางบอกจะซื้อไปฝากที่บ้าน!? เดี๋ยวนะ!! หล่อนต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ นี่หล่อนยังคิดว่าจะได้กลับไป!?
หลังจากนางได้ของฝากเสร็จเรียบร้อย ก็ยิ้มแป้นเดินออกมาจากร้านราวกลับว่าถูกหวย 2ตัวบน นางก็จัดการยัดของฝากใส่กระเป๋าตัวเองแล้วก็เริ่มเดินจากไป หลังจากนั้นก็เดินเข้าไปข้างในต่อ ระหว่างนี้จะเจอร้านขายของน่ารักมากมาย อย่างเช่น ร้านขายร่ม ขายตุ๊กตา ร้านกาแฟ และอีกมากมายก่ายกองเกินจะนับความน่ารักไหว สักพักจะเจอหมู่บ้านเล็กๆ นามว่า Yufuin Floral Village อยู่ฝั่งขวามือ เป็นสวนน่ารักๆ สไตล์ยุโรปเบาๆ ห้องน้ำที่นี่ก็มีนะฮะ แต่เสียค่าเข้า 100เยน เค้าจะให้บัตรมาใบนึงเป็นส่วนลด 100เยนเมื่อซื้อของในร้าน ถ้าใครไม่ได้หวังว่าจะซื้ออยู่แล้ว ควรเข้าห้องน้ำตั้งแต่เนิ่นๆนะฮะ ข้างในก็จะมีร้านขายของมากมาย+สัตว์หน้าตาจิ้มลิ้มทั้งหลาย ให้เราได้ป้อนอาหารกัน
(น่ารักฮะ แพะวิ่งเอาหัวชนกรงอย่างดังเพื่อขออาหาร หลอนมาจนทุกวันนี้)
[CR] ลักพาตัวสาวเรียกค่าไถ่ @ FUKUOKA [Day2]
ณ เวลา 22.00น. ของคืนหนึ่ง บรรยากาศเงียบสงัด เสียงจิ้งหรีดที่ร้องเป็นทำนอง ไร้เสียงผู้คน อากาศเย็นๆ ช่างเป็นคืนที่น่าจะเป็นฝันหวานของใครหลายๆคน ได้มีเงามืดสีดำน่ากลัวของชายผู้หนึ่งค่อยๆย่างกรายเข้ามาอย่างช้าๆ และได้ปลดล็อคกุญแจราวกับเป็นบ้านของตัวเอง และเริ่มย่องเข้าบ้านหญิงสาวรายหนึ่ง โดยอาศัยจังหวะที่ไม่มีใครอยู่บ้าน ลักลอบเก็บเสื้อผ้าของเหยื่อ และค่อยๆเข้าไปลักพาตัวหญิงสาวขึ้นรถ หญิงสาวตกใจมาก เลยสู้ใจขาดดิ้น คาราเต้ เทควอนโด้ มวยไทย หย่งชุน นางจัดทุกท่วงท่าดั่งกับว่าเมียพี่บัวขาวเข้าสิง แต่ชายลึกลับผู้นั้นมีไหวพริบที่แรงกล้า รับทุกหมัด โดนทุกทีน ที่นางโถมเข้าใส่ จนนางเหนื่อยไปเอง และก็ถึงเวลาที่จะทรมานหญิงสาวอย่างโหดร้ายทารุณ โดยการเอาชอคโคแลตล่อให้กินตลอดทางจนถึงสนามบิน.....
โดยอาวุธในการลงมือคือ:
- Canon
- Fuji XA-2
- Iphone6
- Chocolates
เมื่อถึงสนามบิน นางเริ่มรู้ตัวว่ากำลังโดนลักพาตัว!! นางรีบยัดช็อคโคแลตใส่ปากหมด แล้วดิ้นรนพยายามจะหนีชายลึกลับผู้นั้นอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ทว่านั่นก็ช้าไปเสียแล้ว....
Day1 Bangkok--> Fukuoka--> Oita : http://pantip.com/topic/34829929
Day2 Oita--> Yufuin : http://pantip.com/topic/34832694
Day3 Oita--> Kitsuki--> Fukuoka : http://pantip.com/topic/34836486
Day4 Fukuoka--> Kumamoto : http://pantip.com/topic/34842632
Day5 Fukuoka--> Saga : http://pantip.com/topic/34846782
Day6,7 Canal City and The end of Kidnapper : http://pantip.com/topic/34852976
DAY2: Oita--> YUFUIN
วันที่2 ของการลักพาตัว ดูเหมือนจะยังไม่มีความเคลื่อนไหวของทางฝั่งครอบครัวหญิงสาวเลย ซึ่งนางอาจจะไม่จำเป็นสำหรับครอบครัวเธอแล้วก็ได้ ฮ่าๆๆ สมน้ำหน้านางงงง ดังนั้นจึงจะเอาตัวนางไปขายเป็นแรงงานต่างด้าว ที่เมืองเล็กๆน่ารักๆอย่าง YUFUIN เมืองที่ใครๆล่องใต้มาคิวชู แล้วจะต้องแวะมาที่นี่แทบทุกคน โดยเราจะเริ่มนั่งจากสถานี Oita สาย JR Kyudai Line ยิงยาวไปลงสถานี Yufuin เลย ใช้เวลาประมาณ 1 ชม. เท่านั้นเอง ซึ่งจะดูเหมือนเป็น 1 ชม. ที่ค่อนข้างมีความสุข เพราะระหว่างทางจะเจอวิวนอกรถไฟ ที่ดูโล่ง สะอาด ชนบทนิดๆ มีความเป็นตัวเมืองหน่อยๆ พร้อมเสียงนกที่บินตามรถไฟกันเปนระยะๆ เปนวิวทิวทัศน์ที่สวยงาม จนอยากจะบินไปพร้อมกับนกเหล่านั้น (แต่ต้องนั่งถูกฝั่งนะฮะ เพราะอีกด้านไม่มีอะไรเลย)
รถไฟสาย Kyudai จะเป็นรถไฟสีแดงที่ดูเล็กๆและค่อนข้างเก่าๆนิดหนึ่ง แต่ขึ้นไปแล้วชิลแน่นอนฮะ
แต่ดูเหยื่อวันนี้จะไม่ค่อยงอแง อาจเป็นเพราะให้อาหารนางแถวๆ สถานี ก่อนจะออกเดินทาง ซึ่งนางก็กินง่าย.....ง่ายเกินไป นางกินทุกอย่าง แค่นมชอคโคแลต+ขนมปัง+กาแฟ จากร้าน Doutor ชื่อดัง นางก็ยิ้มสวยไปได้ครึ่งวัน ซึ่งร้านนี้เหมาะกับคนที่ชอบกินอะไรง่ายๆ พร้อมกาแฟที่มีหลากหลายรสชาติ ไม่หนักท้องเกินไปสำหรับมื้อเช้า และมีหลายสาขามาก เดินไปทางไหนก็เจอแต่ร้านนี้ เลยเข้าไปลองแม่มเลย! ซึ่งก็คงจะทำให้คนที่มีภารกิจตอนเช้าสดชื่นได้ไม่น้อย รวมถึง 2ตัวนี้ด้วย....
หลังจากที่เพลิดเพลินกับการชื่นชม เก็บภาพตามทาง ผ่านช่องกระจกรถไฟเสร็จแล้ว ก็จะมาถึง สถานี YUFUIN....ขอพูดคำเดียวเลยว่า สมคำร่ำรือจริงๆ เป็นเมืองเล็กๆที่น่ารัก ตัวสถานีที่ตกแต่งด้วยไม้สไตล์ Loft เก่าๆ พร้อมกับอากาศดีๆ (จริงๆหนาวไปนิด) มีร้านค้ามากมายให้เลือกซื้อ มองตรงไปข้างหน้าจะเห็นภูเขา ที่ผงาดให้เราเห็นตั้งแต่ออกเราเดินออกจากสถานีเลย เดาว่าน่าจะเป็น ภูเขา Yufu และหน้าสถานีด้านซ้ายจะมีบ่อน้ำร้อนเล็กๆ และมีผู้คนยืนรอต่อแถวรออะไรสักอย่าง นั่นคือบ่อน้ำร้อนไว้ให้เราเอามือไปจุ่มเพื่อลดความหนาวของมือน้อยๆของเรานั่นเอง อ่าว!นางไปจุ่มเรียบร้อย... ไม่คิดจะรอกันเลยใช่ไหม ผมก็เดินตามนางไปเอามือจุ่มบ้าง หลังจากเอามือไปแช่แล้วรู้สึกเหมือนมือที่โดนแช่แข็งจากอากาศที่หนาวเหน็บข้างนอก กำลังละลายอย่างช้าๆ ละลายเสร็จ เอาไปต้มกินได้เลย ฟินดีฮะ
เป็นมือที่น่ากินมากกกกกก
ใครที่ไม่ชอบเดินเท้า เค้าก็มีรถลากบริการด้วย ซึ่งคงจะสะดวกสบายดี....แต่ใครจะนั่งไป เพราะความฟินมันอยู่ที่เราออกเดินเท้าไปรับลมของวิวทิวทัศน์อันสวยงามในแต่ละจุด นอกเสียจากจะมาพักที่นี่ ลากกระเป๋าเดินทางพร้อมรับลมจากวิว อาจจะไม่ใช่ทางเลือกที่ดีนัก แต่เรามาเที่ยว ไม่ได้มาพัก ดังนั้น เราจะไม่ขึ้นเพราะเราต้องทรมานเหยื่อ ให้นางเดินเท้าไปเอง (ใช่ฮะ! ทรมานตัวเองด้วย)
อ๊ะ! ขอประกาศตามหาคนหน่อยฮะ พอดีได้มีโอกาสได้ช่วยเหลือกลุ่มๆหนึ่ง ซึ่งเมื่อถืงสถานีรถไฟ Yufuin เราจะต้องเดินข้ามสะพานลอยข้ามชานชลาเพื่อจะออกสถานีแล้วเข้าตัวเมือง ขณะที่กำลังเดินข้าม ก็เจอกับนักท่องเที่ยวครอบครัวหนึ่ง มี 2ป้า 1หนุ่ม กับเด็กผู้หญิง 1 คน (มั้ง ถ้าจำไม่ผิด) บังเอิญไปเห็นป้า 2 คน กำลังยกกระเป๋าเดินทางไซส์ใหญ่ ขึ้นสะพานลอย ส่วนอีก1หนุ่มที่ชะตาก็ไม่ต่างกันแบกกระเป๋าสะพายเป้ ถือนู่นนี่นั่นอีกนับสิบ เดินนำหน้าไปก่อนแล้วพร้อมเด็ก ก็เลยเดินเข้าไปช่วยคุณป้าแบกกระเป๋าขึ้นสะพานลอยไป สรุปเป็นคนไทยเหมือนกัน ป้าคนหนึ่งเค้าเป็นอาจารย์สอนอยู่ที่สาธิตจุฬาฯ เค้าก็เล่าให้ฟังว่าไปเที่ยวที่ไหนมาบ้างมากันกี่คน ระหว่างที่ช่วยป้ายกกระเป๋า จนข้ามมาอีกฝั่ง เค้าก็ชวนคุยไปเรื่อย จนก่อนจะแยกจากกัน เค้าใช้มือถือเค้าถ่ายรูปเซลฟี่กับพวกเรา ในช่วงที่เรากำลังอึ้งกับบรรยากาศของเมืองเล็กๆอย่าง Yufuin เลยลืมขอรูปเค้าไว้ ถ้าพวกคุณป้าอ่านอยู่ รบกวนขอรูปที่ถ่ายเซลฟี่กันวันนั้นด้วยนะฮะ.....นางเค้าอยากได้ (ทวงยิกๆๆๆๆ)
ช่วงที่ไป คนแน่นหนามาก อาจจะเพราะมีงานอะไรสักอย่างก็เป็นได้ ข้างทางก็จะมีร้านขายของต่างๆ ร้านกาแฟ และอีกเยอะแยะมากมาย เดินตรงเข้าไปข้างในสักพักหนึ่ง จะเจอโทริอิใหญ่ตั้งสง่าอยู่ตรง 4แยก และตรงแยกโทริอิใหญ่จะมีจัดงานอะไรก็ไม่รู้ พร้อม mascot ตัวเขียว หัวเปนพระจันทร์ น่ารักน่าไช (มันคือตัวอะไรแว้?) กำลังหลอกล่อพวกเด็กๆให้ถ่ายรูปด้วย (ขายดีจริงนะ! ชักหมั่นไส้!) ยังไม่พอ! นางก็แอ็บเด็กไปขอถ่ายรูปด้วย ดูนางทำ! และภายในงานก็มีละครเวทีญี่ปุ่นพื้นบ้านที่มีผู้ชมล้นหลาม ยังไม่พออีกครั้ง! ยังมีโชว์นวดโมจิ โดยมีผู้ชายร่างถึก 3 คน ใช้ค้อนยักษ์ฟาดใส่ครกยักษ์อย่างเมามันส์ พร้อมตะโกนเสียงดังฟังชัดว่า “อิคึๆ” เห้ยๆ เดี๋ยวๆ “เอส เอส” ตังหาก ผมจำผิด (กระทู้ต่อไปนี้เหมาะสำหรับผู้ชม 20++) เหมือนแค้นเมียที่บ้านที่ไม่ยอมถอย bigbike ให้ ซึ่งการฟาดของ 3 หนุ่มแต่ละครั้ง ก็เรียกคนเข้างานได้ทีละกลุ่ม2กลุ่มเลย ข้างในยังมีขายของกิน เช่น สตรอเบอรรี่ มะเขือเทศ ด้วย เห็นดังนั้น เลยกะแค่เดินแฉลบๆไปแค่นั้น........ครับ! แฉลบเข้างานแม่มเลย! ก็เลยไปได้ สตรอเบอรรี่ลูกใหญ่พอสมควรในราคาเป็นกันเองสุดๆ มาอุดปากนางสักที......
ซึ่งนางก็ดูโมโหหิวพอสมควร ไม่เชื่อ?? มีรูปฮะ.....
หลังจากนางยืนซัดสตรอเบอรรี่คนเดียวหมด ก็เดินต่อไปเรื่อยๆ จะมีสะพานเล็กๆข้ามก่อนถึงแยกที่จะไปถนนคนเดิน จะมีวิวงามๆ เห็นลำธารน้ำใสๆ ต้นไม้ดอกหญ้าที่ขึ้นตามลำธาร และภูเขาที่หมอกลงได้ที่ เหมาะสำหรับเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่ให้ตากล้องเก็บภาพเป็นที่ระทึกก่อนจะเข้าไปถนนคนเดินได้แน่ๆ หลังจากกำลังยกกล้องขึ้นถ่ายวิวสวยๆ พื้นที่ส่วนตัวผมก็หมดลง มีเสียงกระซิบข้างๆหูอย่างแผ่วเบานุ่มนวลชวนหลงใหล “เห้ย!! ไปต่อได้แล้ว มันหนาว” แร้วนางก็เดินนำไป “ครับ แม่” ผมตอบกลับเบาๆ (ทีรอหล่อนยืนสวาปามสตรอเบอร์รี่คนเดียว 10นาที ยังรอได้เลย) แล้วยกกล้องครั้งสุดท้ายก่อนจากพื้นที่ส่วนตัวไป เลยเก็บภาพลวกๆมาฝากเพื่อนๆ ได้แค่นี้
พอเดินลงสะพานมาก็จะเป็นแยก มีตึกกั้นตรงกลาง คนเยอะแยะมากมายหลั่งใหลเข้าฝั่งขวากันนับไม่ถ้วน นั่นแหล่ะฮะ เส้นทางไปถนนคนเดินที่โด่งดังในเมือง Yufuin….
ที่กำแพงฝั่งขวาจะมีป้ายติดอยู่ ตามนี้ แสดงว่า.... คุณไม่หลงนะค้าบบบบ
เดินเข้าไปข้างใน ระหว่างทางเจอซอยขวามือ เป็นทางเดินลาดชัน เลยลองเดินเข้าไปดู....... โว้ววววววว วิวสวยเหมือนกันนนนนน
หลังจากเดินเข้าช่องขวาตามป้ายมาแล้ว สักพักจะเจอร้านขายของกิ๊ฟช้อปแสนจะฟรุ๊งฟริ๊งน่ารัก สาวๆ(สวยๆ)จะชอบมาเดินร้านนี้มาก ไม่รู้ว่าของเค้าแรงหรือเปล่า เพราะ มีหมีดำ!? เอิ่บ..หมูดำ!? เดี๋ยวๆไม่ใช่ๆ น่าจะเป็นเพนกวิน!? นั่งตระหง่านเรียกแขกอยู่
และยังมีแมวดำหน้าตาเจ้าเล๊ห์เจ้าเล่ห์ กรอกตาบนใส่เราด้วย
เราเลยลองแว่ะเข้าไปดูสาวสวย....!? เอิ่ม หมายถึงราวที่แขวนของน่ารักๆสวยๆงามๆ แล้วนางก็เดินทำหน้ายิ้มสวยเข้าร้านตามผมไปติดๆ ซึ่งนางใช้เวลาหมดไปกับร้านนี้ประมาณเกือบ 30 นาทีได้ นางบอกจะซื้อไปฝากที่บ้าน!? เดี๋ยวนะ!! หล่อนต้องเข้าใจอะไรผิดแน่ๆ นี่หล่อนยังคิดว่าจะได้กลับไป!?
หลังจากนางได้ของฝากเสร็จเรียบร้อย ก็ยิ้มแป้นเดินออกมาจากร้านราวกลับว่าถูกหวย 2ตัวบน นางก็จัดการยัดของฝากใส่กระเป๋าตัวเองแล้วก็เริ่มเดินจากไป หลังจากนั้นก็เดินเข้าไปข้างในต่อ ระหว่างนี้จะเจอร้านขายของน่ารักมากมาย อย่างเช่น ร้านขายร่ม ขายตุ๊กตา ร้านกาแฟ และอีกมากมายก่ายกองเกินจะนับความน่ารักไหว สักพักจะเจอหมู่บ้านเล็กๆ นามว่า Yufuin Floral Village อยู่ฝั่งขวามือ เป็นสวนน่ารักๆ สไตล์ยุโรปเบาๆ ห้องน้ำที่นี่ก็มีนะฮะ แต่เสียค่าเข้า 100เยน เค้าจะให้บัตรมาใบนึงเป็นส่วนลด 100เยนเมื่อซื้อของในร้าน ถ้าใครไม่ได้หวังว่าจะซื้ออยู่แล้ว ควรเข้าห้องน้ำตั้งแต่เนิ่นๆนะฮะ ข้างในก็จะมีร้านขายของมากมาย+สัตว์หน้าตาจิ้มลิ้มทั้งหลาย ให้เราได้ป้อนอาหารกัน (น่ารักฮะ แพะวิ่งเอาหัวชนกรงอย่างดังเพื่อขออาหาร หลอนมาจนทุกวันนี้)