ผมถูกจำกัดอยู่ในคำๆนี้ ตั้งแต่เริ่มต้นมีความรักตอนม.ปลาย จนปัจจุบันผมอายุ 25 ปี ก็ยังคงถูกพลังของคำๆนี้ครอบงำไว้ ผมจีบสาวมาก็หลายคน ไม่เคยมีคนที่เปิดใจให้ผม มีแต่ผมเข้าไป แล้วก็โยนผมเข้า friendzone ทั้งๆที่ยังไม่ได้คุยกับผมจริงๆจังๆ เวลาผิดหวังกลับมา ผมก็พยายามพัฒนาตัวเองมาตลอด ปรับปรุงการแต่งตัวรูปร่างหน้าตา ผมตั้งเป้าว่าจะตั้งใจเรียน จบมาทำงานดีๆแล้วค่อยหาอีกที พอเรียนจบมาผมก็เป็นฟรีแลนซ์นักเขียนที่รายได้โอเค แต่เรื่องผู้หญิงก็ยังเหมือนเดิม นั่นคือผมจีบใครเค้าก็คิดกับผมแค่เพื่อน/พี่
ตอนนี้ผมเลยรู้สึกตันมากครับ อย่างน้อยถ้าเปิดใจคุยแล้วผมไม่ใช่ผมยังโอเค แต่ยังไม่ได้คุยจริงจังผมก็โดนปิดโอกาสซะแล้ว ผมจึงอยากเรียนถามสาวๆทุกท่านว่า มีปัจจัยอะไรบ้างครับที่คุณจะไม่จำกัดผชคนนั้นอยู่ใน friendzone หรือมีปัจจัยอะไรบ้างที่คุณจะเปิดใจให้ผู้ชายคนนั้นครับ?
*เพิ่มเติม
บุคลิก-ไลฟ์สไตล์ของผม เป็นคนโลกส่วนตัวสูงพอประมาณ ชวนคุยก่อนไม่ค่อยเก่ง (ชอบฟังและวิเคราะห์-เขียนมากกว่า) ออกจะนิ่งๆคิดก่อนแล้วค่อยทำ (เป็นข้อเสียที่บางทีก็คิดเยอะไป ทำให้ไม่ทันคุย) ไม่ชอบอะไรที่วุ่นวาย ชอบทำงานที่ตัวเองรัก ชอบศึกษาอะไรใหม่ๆอยู่ตลอด (ด้วยความที่เป็นนักเขียน) ชอบดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ ย้ำว่าชอบและลงลึกจริงๆ ดูหนังทุกแบบ อ่านหนังสือหลายประเภท ชอบทำกิจกรรมเหล่านี้อยู่บ้าน ถ้ามีเวลาก็ไปเที่ยวคนเดียว (ต่างจังหวัด-ต่างประเทศ) ติดดิน รักธรรมชาติ รักศิลปะ ผู้หญิงที่ผมชอบไม่มีอะไรมาก ขอแค่ขยัน ทำงานเก่ง เป็นผู้ใหญ๋ก็พอแล้วครับ
ผญ ที่ผมเคยจีบ ยกตัวอย่างสองคนที่เพิ่งผ่านมาก็แล้วกันครับ ทุกคนผมเริ่มจากเพื่อน/พี่น้องหมด ไม่เคยเข้าแบบ "จีบนะ" "จีบได้มั้ย" หลายคนบอกว่าอาวุธของผมคือความรู้ เวลาคุยกับ ผญ ส่วนมาก จึงชอบคุยเรื่องที่ไปศึกษามา แต่ผมไม่เคยพูดเชิงโอ้อวดนะครับ
- คนแรก ไม่ค่อยเหมือนผมเท่าไหร่ เธอเป็นรุ่นน้องผมที่โรงเรียนเก่า แต่ตอนมัธยมไม่เคยคุยกัน จนบังเอิญมาเจอตอนเรียนจบแล้ว เธอเป็นคนที่คุยเก่ง เข้าสังคมเก่ง รสนิยมไม่ค่อยเหมือนกัน แต่ผมอยากได้คนที่แตกต่างจากตัวเองเลยลองจีบครับ ปรากฏว่าไม่เวิร์ค เพราะเธอมองว่าผมแปลกเกินไป
- คนที่สอง หลังจากจีบคนที่แตกต่างแล้วไม่เวิร์ค ผมเลยลองจีบคนที่เหมือนๆกันบ้าง ซึ่ง ผญ คนนี้ไลฟ์สไตล์-ความคิดเหมือนผมมาก เราชอบอะไรหลายๆอย่างเหมือนกัน การมองชีวิตก็ตรงกัน เป็นคนนิ่งๆ เป็นนักคิดเหมือนกัน ผมก็คิดว่าคนนี้คงไปได้ดี แต่พอบอกความในใจไปเธอก็บอกว่าผมไม่ใช่ ผมถามสาเหตุเธอก็บอกแค่ว่าไม่ได้ชอบผมครับ ผมก็ลองขอโอกาสเธอขอให้เธอลองเปิดใจคุยมากกว่านี้ เธอก็ปฏิเสธครับ
มีปัจจัยอะไรบ้างครับ ที่คุณจะไม่จำกัดผช คนนั้นให้อยู่ใน "Friendzone"
ตอนนี้ผมเลยรู้สึกตันมากครับ อย่างน้อยถ้าเปิดใจคุยแล้วผมไม่ใช่ผมยังโอเค แต่ยังไม่ได้คุยจริงจังผมก็โดนปิดโอกาสซะแล้ว ผมจึงอยากเรียนถามสาวๆทุกท่านว่า มีปัจจัยอะไรบ้างครับที่คุณจะไม่จำกัดผชคนนั้นอยู่ใน friendzone หรือมีปัจจัยอะไรบ้างที่คุณจะเปิดใจให้ผู้ชายคนนั้นครับ?
*เพิ่มเติม
บุคลิก-ไลฟ์สไตล์ของผม เป็นคนโลกส่วนตัวสูงพอประมาณ ชวนคุยก่อนไม่ค่อยเก่ง (ชอบฟังและวิเคราะห์-เขียนมากกว่า) ออกจะนิ่งๆคิดก่อนแล้วค่อยทำ (เป็นข้อเสียที่บางทีก็คิดเยอะไป ทำให้ไม่ทันคุย) ไม่ชอบอะไรที่วุ่นวาย ชอบทำงานที่ตัวเองรัก ชอบศึกษาอะไรใหม่ๆอยู่ตลอด (ด้วยความที่เป็นนักเขียน) ชอบดูหนัง ฟังเพลง อ่านหนังสือ ย้ำว่าชอบและลงลึกจริงๆ ดูหนังทุกแบบ อ่านหนังสือหลายประเภท ชอบทำกิจกรรมเหล่านี้อยู่บ้าน ถ้ามีเวลาก็ไปเที่ยวคนเดียว (ต่างจังหวัด-ต่างประเทศ) ติดดิน รักธรรมชาติ รักศิลปะ ผู้หญิงที่ผมชอบไม่มีอะไรมาก ขอแค่ขยัน ทำงานเก่ง เป็นผู้ใหญ๋ก็พอแล้วครับ
ผญ ที่ผมเคยจีบ ยกตัวอย่างสองคนที่เพิ่งผ่านมาก็แล้วกันครับ ทุกคนผมเริ่มจากเพื่อน/พี่น้องหมด ไม่เคยเข้าแบบ "จีบนะ" "จีบได้มั้ย" หลายคนบอกว่าอาวุธของผมคือความรู้ เวลาคุยกับ ผญ ส่วนมาก จึงชอบคุยเรื่องที่ไปศึกษามา แต่ผมไม่เคยพูดเชิงโอ้อวดนะครับ
- คนแรก ไม่ค่อยเหมือนผมเท่าไหร่ เธอเป็นรุ่นน้องผมที่โรงเรียนเก่า แต่ตอนมัธยมไม่เคยคุยกัน จนบังเอิญมาเจอตอนเรียนจบแล้ว เธอเป็นคนที่คุยเก่ง เข้าสังคมเก่ง รสนิยมไม่ค่อยเหมือนกัน แต่ผมอยากได้คนที่แตกต่างจากตัวเองเลยลองจีบครับ ปรากฏว่าไม่เวิร์ค เพราะเธอมองว่าผมแปลกเกินไป
- คนที่สอง หลังจากจีบคนที่แตกต่างแล้วไม่เวิร์ค ผมเลยลองจีบคนที่เหมือนๆกันบ้าง ซึ่ง ผญ คนนี้ไลฟ์สไตล์-ความคิดเหมือนผมมาก เราชอบอะไรหลายๆอย่างเหมือนกัน การมองชีวิตก็ตรงกัน เป็นคนนิ่งๆ เป็นนักคิดเหมือนกัน ผมก็คิดว่าคนนี้คงไปได้ดี แต่พอบอกความในใจไปเธอก็บอกว่าผมไม่ใช่ ผมถามสาเหตุเธอก็บอกแค่ว่าไม่ได้ชอบผมครับ ผมก็ลองขอโอกาสเธอขอให้เธอลองเปิดใจคุยมากกว่านี้ เธอก็ปฏิเสธครับ