สะใภ้ไร้เงา บทเพลียมาก โดยเฉพาะเเอนดริว !??

แสงสุดท้ายคล้อยต่ำค่ำใกล้เร้น ลมเย็นเล่นริ้วน้ำระยับฝัน คลื่นกระทบไม้เก่าดังรำพัน บ้านตรงนั้นนิ่งเงียบเยียบทั้งเรือน เถาวัลย์เลื้อยคลุมชายชายคาเก่า เหมือนโอบเงาอดีตไว้ไม่เลือน หน้าต่างปิดแง้มค้างกลาง

หมอกบางขาวลอยเหนือทุ่งแสงแรกของวันเลียผิวข้าวอ่อนเสียงระฆังวัดไกลพาใจฉันกลับไปสู่ความเงียบขณะที่เสียงควายลากไถยังเป็นบทสวดของผืนดิน ฉันเคยนั่งฟังเสียงลมผ่านรวงข้าวเหมือนฟังคำสอนของฤๅษีในถ้ำหิมาลัยแต่แ

บทที่ 1 : เสียงลมหายใจของภูผาหมอกขาวลอยอ้อยอิ่ง ราวกับลมหายใจของภูเขาที่ไม่เคยสิ้นสุดทุกสายหมอก โอบล้อมซ่อนความลับที่ไม่มีใครรู้เงียบงันปกคลุม เหมือนหัวใจที่หยุดเต้นไปชั่วขณะแต่ความเงียบนั้น กลับดังกว

บทนำ : เงาเหนือจักรวาลท้องฟ้าผืนเดิม กลับกลายเป็นแผ่นกระจกแตกแสงสะท้อน เป็นเศษเสี้ยวที่คมกว่าดาบเมฆไม่เพียงบดบัง — มันรู้จักการฆ่าค่อย ๆ ถมความหวังด้วยฝ้าเข้มและในฝ้า นามฉันกลายเป็นเสียงที่ถูกเพ

หน้าจอโน้ตบุ๊กส่องแสงเย็นซีดในห้องที่ไร้แสงไฟอื่นใด ยามินทร์นั่งนิ่ง ดวงตาจับจ้องไปยังชื่อยูสเซอร์สองชื่อที่ยังคงติดตรึงในใจ “AUSA389” “เราต้องคุยกันถ้านายไม่อยากเป็นรายต่อไป”

“- มันไม่ได้เกี่ยวกับการเข้มงวด - มาเก๊าเป็นส่วนหนึ่งของจีนมาโดยตลอด - ฮ่องกงและไต้หวันก็เช่นกัน" “- ทำไมฉันถึงต้องกลัวการถูกวิจารณ์? - ฉันพูดอะไรผิด? - ถ้าคุณไม่เห็นด้วย ก็อย่ามาพย