ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าเป็นการระบายหรืออะไรดี ขอเริ่มเรื่องเลยแล้วกัน
เมื่อต้นเดือน กุมภาพันธ์ 2559 ที่ผ่านมา ได้มีการจัดทริปไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน ไปกันเองนะค่ะ รวมตัวกันได้ 4 คน ขออธิบายรายล่ะเอียดเพื่อนดังนี้
A = แทนตัวเจ้าของกระทู้
B = เพื่อนที่คบมาได้ประมาณ 2 ปี
C = เพื่อนที่คบมาได้ประมาณ 2 ปี
ซึ่ง B และ C นี้เป็นเพื่อนที่คบตอนทำงานที่เก่า และลาออกมาพร้อมๆ กันกัน แต่ทำงานคนล่ะบริษัท โดยที่ B,C ทำงานที่เดียวกัน ส่วน A ได้ทำอีกบริษัทนึง
ซึ่งเราทั้ง 3 คนได้จองตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวญี่ปุ่นกันเมื่อปีที่แล้ว และได้ไปกันเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี้ มิตรภาพของเราทั้ง 3 คนก็ดีมาโดยตลอดคุยปรึกษากันได้ทุกเรื่อง B ไม่พอใจ C เราก็ช่วยคุยปรับความเข้าใจให้กับมาคืนดีกันได้ C มีปัญหากับ B ก็มาระบายกับเรา และก็เหมือนเดิมเราก็ช่วยไกล่เกลี่ยให้
กลับมาดีกันได้เหมือนเดิม ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ดีบ้าง ร้ายบ้าง แต่ก็แก้ไขปัญหาผ่านได้โดยตลอด จนวันที่เดินทางไปญี่ปุ่น ก็มีเพื่อนใหม่เพิ่มมาอีกคนนั้นคือ
D = เป็นเพื่อนใหม่ที่ทำงานขอ B, C ขอไปด้วย
ในการเดินทางวันแรกที่ญี่ปุ่นก็ผ่านไปด้วยดีด้วยความสนุก แต่จริงๆ แล้วก็มีปัญหาเรื่องที่พัก แต่เราก็ช่วยให้ผ่านมาด้วยกันได้ดี
จนกระทั้งวันที่ 2 ของการเที่ยวญี่ปุ่น เนื่องจากสภาพอากาศที่ญี่ปุ่นต่างจากที่ไทย แล้วเราเป็นภูมิแพ้ จึงทำให้เป็นหวัดได้ง่าย และเราก็เป็นหวัด ในวันที่ 2
แต่เราเองก็ไม่ได้ทำตัวเป็นภาระของทั้ง 3 คนที่เหลือนะ ไปไหนไปกันตลอด แต่เราก็เริ่มรู้สึกได้ว่า C เริ่มมีความรู้สึกรำคาญเรา และทำเหมือนเราไม่ได้เที่ยว
อยู่กับทริปนี้ด้วย จนกระทั้งขึ้นรถจะกลับไปที่พัก เราก็ขอพักงีบบนรถ แต่เราไม่ได้ได้หลับนะ เราได้ยิน B, C พูดอะไรเราได้ยินตลอด สิ่งที่เราได้ยินก็คือ B, C พูดว่าเราเหมือนเป็นภาระ น่ารำคาญ เดินเที่ยวแค่นี้ก็ป่วยนู่นนี่ และจับกลุ่มนินทาเราตลอด
ขอแจ้งรายล่ะเอียดเพิ่ม เรา 4 คนพักห้องเดียวกัน และ B, C ก็จะหาโอกาสนินทาเราตลอด เวลาเราอาบน้ำก็นินทา หาเรื่องต่างๆ มานินทาง และพฤติกรรม
ของ B,C ก็ทำเหมือนไม่มีเราอยู่ในทริปนี้เลย ในคืนสุดท้าย เค้าทั้ง 3 คนได้ทิ้งให้เราอยู่ในห้องพักคนเดียว ส่วนเค้าก็ออกไปช้อปปิ้งกันต่อ ซึ่งเราเสียใจมากนะที่เป็นแบบนี้ จนถึงวันที่ต้องเดินทางกลับ เราดีใจมากที่จะได้กลับบ้านและแอบคิดเล็กๆ ว่าควรจะมีการนั่งคุยกันซักนิดก่อนขึ้น TAXI ก่อนแยกย้านกันกับบ้าน แต่เปล่าเลย เครื่องลง รับกระเป๋าเสร็จ B, C ได้สะบัดหน้าหนีไม่บอกลาซักคำ มีแต่ D ซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ หันมาถามว่ากลับได้ไหม ทางเข้าบ้านเปลี่ยวหรือเปล่า เราก็ได้ตอบว่าไม่เป็นไร เรากลับได้
ซึ่งเราไม่เข้าใจว่า การที่เราไปเที่ยว แล้วเราเป็นหวัด ทำให้มิตรภาพต้องหายไปเลยเหรอ? ซึ่งทั้ง B,C ก็รู้อยู่แล้วว่าเราเป็นภูมิแพ้
ถ้าจะติดปัญหาเรื่องเงิน เรามีไป 45000 เยน ซึ่งไม่ต้องไปหยิบยืม หรือรบกวนเพื่อนร่วมทริปเลยซักนิด ตรงกันข้ามกับ B ก่อนเดินทาง ก็ฟูมฟายกันเราว่าไม่
มีเงินไปเที่ยว ไม่รู้จะหาเงินจากไหน บลาๆๆๆ แต่เราก็ช่วยแก้ปัญหาให้จนเราได้ไปเที่ยวด้วยกัน
เหตุการณ์นี้ทำให้เรางง ไปหมด ว่าคืออะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่เราก็ทำใจและก็ปล่อยวาง
ส่วนมิตรภาพ ระหว่าง เรา กับ B,C ก็จบไปกับทริปญี่ปุ่นเรียบร้อย และคงไม่ได้เจอกันอีก
จบทริป จบมิตรภาพ ...
เมื่อต้นเดือน กุมภาพันธ์ 2559 ที่ผ่านมา ได้มีการจัดทริปไปเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อน ไปกันเองนะค่ะ รวมตัวกันได้ 4 คน ขออธิบายรายล่ะเอียดเพื่อนดังนี้
A = แทนตัวเจ้าของกระทู้
B = เพื่อนที่คบมาได้ประมาณ 2 ปี
C = เพื่อนที่คบมาได้ประมาณ 2 ปี
ซึ่ง B และ C นี้เป็นเพื่อนที่คบตอนทำงานที่เก่า และลาออกมาพร้อมๆ กันกัน แต่ทำงานคนล่ะบริษัท โดยที่ B,C ทำงานที่เดียวกัน ส่วน A ได้ทำอีกบริษัทนึง
ซึ่งเราทั้ง 3 คนได้จองตั๋วเครื่องบินไปเที่ยวญี่ปุ่นกันเมื่อปีที่แล้ว และได้ไปกันเมื่อต้นเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี้ มิตรภาพของเราทั้ง 3 คนก็ดีมาโดยตลอดคุยปรึกษากันได้ทุกเรื่อง B ไม่พอใจ C เราก็ช่วยคุยปรับความเข้าใจให้กับมาคืนดีกันได้ C มีปัญหากับ B ก็มาระบายกับเรา และก็เหมือนเดิมเราก็ช่วยไกล่เกลี่ยให้
กลับมาดีกันได้เหมือนเดิม ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็ดีบ้าง ร้ายบ้าง แต่ก็แก้ไขปัญหาผ่านได้โดยตลอด จนวันที่เดินทางไปญี่ปุ่น ก็มีเพื่อนใหม่เพิ่มมาอีกคนนั้นคือ
D = เป็นเพื่อนใหม่ที่ทำงานขอ B, C ขอไปด้วย
ในการเดินทางวันแรกที่ญี่ปุ่นก็ผ่านไปด้วยดีด้วยความสนุก แต่จริงๆ แล้วก็มีปัญหาเรื่องที่พัก แต่เราก็ช่วยให้ผ่านมาด้วยกันได้ดี
จนกระทั้งวันที่ 2 ของการเที่ยวญี่ปุ่น เนื่องจากสภาพอากาศที่ญี่ปุ่นต่างจากที่ไทย แล้วเราเป็นภูมิแพ้ จึงทำให้เป็นหวัดได้ง่าย และเราก็เป็นหวัด ในวันที่ 2
แต่เราเองก็ไม่ได้ทำตัวเป็นภาระของทั้ง 3 คนที่เหลือนะ ไปไหนไปกันตลอด แต่เราก็เริ่มรู้สึกได้ว่า C เริ่มมีความรู้สึกรำคาญเรา และทำเหมือนเราไม่ได้เที่ยว
อยู่กับทริปนี้ด้วย จนกระทั้งขึ้นรถจะกลับไปที่พัก เราก็ขอพักงีบบนรถ แต่เราไม่ได้ได้หลับนะ เราได้ยิน B, C พูดอะไรเราได้ยินตลอด สิ่งที่เราได้ยินก็คือ B, C พูดว่าเราเหมือนเป็นภาระ น่ารำคาญ เดินเที่ยวแค่นี้ก็ป่วยนู่นนี่ และจับกลุ่มนินทาเราตลอด
ขอแจ้งรายล่ะเอียดเพิ่ม เรา 4 คนพักห้องเดียวกัน และ B, C ก็จะหาโอกาสนินทาเราตลอด เวลาเราอาบน้ำก็นินทา หาเรื่องต่างๆ มานินทาง และพฤติกรรม
ของ B,C ก็ทำเหมือนไม่มีเราอยู่ในทริปนี้เลย ในคืนสุดท้าย เค้าทั้ง 3 คนได้ทิ้งให้เราอยู่ในห้องพักคนเดียว ส่วนเค้าก็ออกไปช้อปปิ้งกันต่อ ซึ่งเราเสียใจมากนะที่เป็นแบบนี้ จนถึงวันที่ต้องเดินทางกลับ เราดีใจมากที่จะได้กลับบ้านและแอบคิดเล็กๆ ว่าควรจะมีการนั่งคุยกันซักนิดก่อนขึ้น TAXI ก่อนแยกย้านกันกับบ้าน แต่เปล่าเลย เครื่องลง รับกระเป๋าเสร็จ B, C ได้สะบัดหน้าหนีไม่บอกลาซักคำ มีแต่ D ซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ หันมาถามว่ากลับได้ไหม ทางเข้าบ้านเปลี่ยวหรือเปล่า เราก็ได้ตอบว่าไม่เป็นไร เรากลับได้
ซึ่งเราไม่เข้าใจว่า การที่เราไปเที่ยว แล้วเราเป็นหวัด ทำให้มิตรภาพต้องหายไปเลยเหรอ? ซึ่งทั้ง B,C ก็รู้อยู่แล้วว่าเราเป็นภูมิแพ้
ถ้าจะติดปัญหาเรื่องเงิน เรามีไป 45000 เยน ซึ่งไม่ต้องไปหยิบยืม หรือรบกวนเพื่อนร่วมทริปเลยซักนิด ตรงกันข้ามกับ B ก่อนเดินทาง ก็ฟูมฟายกันเราว่าไม่
มีเงินไปเที่ยว ไม่รู้จะหาเงินจากไหน บลาๆๆๆ แต่เราก็ช่วยแก้ปัญหาให้จนเราได้ไปเที่ยวด้วยกัน
เหตุการณ์นี้ทำให้เรางง ไปหมด ว่าคืออะไร ทำไมถึงเป็นแบบนี้ แต่เราก็ทำใจและก็ปล่อยวาง
ส่วนมิตรภาพ ระหว่าง เรา กับ B,C ก็จบไปกับทริปญี่ปุ่นเรียบร้อย และคงไม่ได้เจอกันอีก