สวัสดีค่ะ วันนี้ว่างมาก จึงอยากมาแชร์ประสบการณ์ของผู้ชายคนนึง ซึ่งหน้าที่การงาน หน้าตาดี แต่ เห็นแก่ตัว
เราเคยทำงานสถานที่ราชการแห่งนึง ซึ่งเราก็พบเจอแฟนเก่าของเราโดยบังเอิญ เนื่องด้วยเราต้องโครงานกัน เราเป็นคนตามเรื่อง รายงานผล เค้าจะเป็นคนเสนอให้กับนายใหญ่ เราจึงติดต่อกันผ่านโทรศัพท์ภายในเรื่อยมา แรกๆ เราคิดแค่เล่นๆ ว่าจะแกล้งจีบพี่คนนี้ เพราะพอตามงานเรา จะได้ไม่ดุ 55++ เราคิดขำๆอ่านะ แต่เราไม่ได้คิดอะไร จึงพูดอะไรไปเรื่อย แต่ก็ยังมีขอบเขต เสียงเค้าเพราะ เราอ่า หลงเสียง มโนว่าเค้าตัวขนาดไหน ผิวสีอะไร แล้ววันนึง วันที่เมลล์ของภายใน ใช้งานไม่ได้ เค้าจึงให้เมลล์ส่วนตัวมาเพื่อส่งงาน เราจึงคิดสนุก เอาอีเมลล์ ไปค้นหาเฟส อุ๊ต๊ะ เจอจ้า เราแอดไป แล้วพอเค้าโทรมา เราก็บอกว่า ใช่โจรรึป่าว หนวดยาวจิงๆ 555++ มันเป็นแอพแต่งอ่า เราก้แซวขำๆ เค้าก็รับและกดไลท์เราทุกโพส ตอนนั้น เรากำลังดราม่าเรื่องแฟนเราอยู่ เค้าบวชพระอยู่ โกหกเราว่าเลิกกับคนเก่า แต่แท้จริงแล้วไม่ได้เลิกขาด เราจึงดราม่าหน้าเฟส มันเป็นช่วงที่พระโทรมาง้อ ระหองระแหงเรื่อยมา แต่เรากับพระอยู่คนละจังหวัด จิตใจตอนนั้น เรายังไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้าจริงๆ เรามี มือถือ บีบี พี่เค้าก็มี แต่เราไม่รู้ เค้าถามว่าเล่นไลน์ไหม เราบอกไม่มีไลน์ มีแต่ พินบีบี เค้าบอกขอหน่อย พี่มี บีบี เราก็ให้ไปนะ เพราะยังไม่คิดอะไร แล้วพี่เค้าคุยตลกอ่ะ เหมือนพี่น้องกันมากกว่า แต่เราเริ่มรู้สึกว่าพี่เค้าสนใจเรา ก็ตอนที่เรา เอาเบอร์ส่วนตัวไปที่เด็กในแผนกเดียวกับเค้า ซึ่งเป็น ผู้หญิง เราติดต่อน้องคนนั้นใช้เบอร์ภายในไม่ได้ เพราะโทรศัพท์เสียงไม่ได้ยิน เราจึงเอาเบอรืเราโทรไป แต่เสียงที่รับ กลับเป็นเสียงที่เราคุ้นหูมาก เราคิดว่า กูโทรผิดรึป่าววะ แล้วก็เอาเบอร์มาดู ก็โทรถูกนี่หว่า เราจึงฮัลโหลแล้วถามว่าใคร เราก็บอกพี่เอง น้องเค้าไปเข้าห้องน้ำพี่รับสายแทน เค้าก็ถามนี่เบอร์ใคร เราก็บอก บอกนู๋เองค่ะ หลังจากนั้น พอเครื่องภายในเสีย เค้าก็โทรมาเบอร์เราตลอดเลยนะ แต่โทรเรื่องงาน เท่านั้น ไม่มีอะไรเลย แต่วันนึง เวลา 17.00 แล้ว เลิกงานแล้ว มีเบอร์เค้าโทรมา เราก็ งง จะโทรมาทำไมวะ พอรับ เค้าถามว่า ทำอะไรอยู่ เราก็บอกว่า ป่าวค่ะมาธุระ พี่อย่ามาโทรทวงงานนู๋ช่วงเวลานี้นะ นู๋ไม่ทำให้หรอกนะ เราก็ว่าเค้าไป เค้าบอกป่าว ไม่ใช่ โทรหาเฉยๆ เฮ้ย โทรเพื่อ ก็คิดในใจ แต่ก็ยังใจดีสู้เสือ ถามกลับไปว่า เห้ยพี่ จะจีบนู๋หรอ ชอบนู๋รึไง 5555++ เราพูดตรงไปนะ เค้าบอกว่า บ้า ป่าว รู้แค่ว่ารู้สึกดีดีด้วยก้พอแล้ว
และเตตัสในบีบีเราชอบเปลี่ยน ถ้าเตตัสแปลกๆ เค้าจะเข้ามาถามทันที ว่าเป็นอะไร เราก็บอกป่าว คือเราอ่า ไม่ได้คิดอะไรเลย ก้แค่แบบว่า เอ่อดีว่ะ เค้าจะได้ไม่ทวงงาน 55555+++ ยอมรับว่าเราอ่า เจ้าชู้นะ ปากหวาน แต่กับพี่เค้า เราไม่ได้คิดไรจริงๆ จนกระทั่ง คุยกันเรื่อยมา เราเริ่มรู้สึกว่า ชอบ ชอบว่ะ ไม่เคยมีใครห่วงเราขนาดนี้เลยว่ะ แต่ก็ยังไม่บอก เฉยก่อน จนมีวันนึง เค้าโกหกอะไรเราไม่รู้นี่แหละ เราลบพินออก ปิดเสียงโทรศัพท์ เชื่อมั๊ย เค้าโทรหา ตั้งแต่ 2 ทุ่ม ยันเช้ามืดอีกวัน เพราะมีสายเข้าตลอดเลย เค้าบอกว่า อย่าหายไปแบบนี้อีกนะ ใจไม่ดี ก่อนหน้านี้ คนที่ทำงานเรา บอกกับเราแบบพูดแนวเป็นนัยๆว่า คนนี้มีเมียแล้ว ขี้หึงด้วย เราจึงไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคนมีเมียมาก แต่เราก็สงสัย ถ้ามีเมียขี้หึงจริงๆ เค้ามานั่งแชทกับเราไม่ได้หรอก เพราะคุยแชทกันทุกวัน ถึง 4 ทุ่มบ้าง 5 ทุ่มบ้าง เราก็คิดว่าเมียแบบไม่ได้แต่ง วันนั้นเราถาม สรุปแต่งงานกันแล้ว เราอึ้งเลย เลยถามว่ามีลูกไหม เค้าบอกไม่มี เค้าถามว่า แล้วคุยกะพี่ต่อได้ไหม เราบอกว่าได้นะ แต่แค่ฐานะ พี่น้องกัน ซึ่งตอนนั้น เราไม่รู้ ว่าเค้ามีปัญหา แยกกันนอนมาพักนึงแล้ว จากที่คุยแชทกัน เค้าก็เริ่มโทรหา พักกลางวัน เค้าก็โทร ว่าง บ่าย ก่อนกลับก็โทร ถามว่าตอนนั้น เราอยากตัดเค้าออกไปไหม เราไม่ได้เลวขนาดต้องแย่งสามีใครนะ แต่ใจเรา มันถลำลึกไปแล้ว ทั้งที่เห็นหน้าครั้งเดียว วันที่เค้ามาสอนโปรแกรม เพราะอยู่คนละที่กับเค้า
จนวันนึง เมียเค้ารู้ ว่าเค้ามีคนอื่น ปกติเช้าของทุกวันไม่เกิน 8.30 เค้าจะโทรมา แต่วันนี้ 10.00 ก็ไม่โทรมา เราจึง โทรเบอรืภายใน และ บีบีไปหา เค้าพูดจาแปลกๆ บีบีไปก้ไม่อ่าน วันนั้นเราไปกฐินของที่ทำงานด้วย นั่งบนรถ เราก้ได้แต่ฟังเค้าพูด ** เมียพี่เค้ารู้แล้วว่า เราคุยกัน ถึงพี่จะแยกกันนอน แต่พี่ก็ยังอยู่บ้านกับเค้าอยู่ พี่เลยไม่อยากให้เกิดปัญหา พี่คิดว่า เราเลิกคุยกันนะ เราคุยกันแค่เรื่องงานพอ** เสียงเค้าแข็งมาก เราก็บอกว่า ทำไมอ่าพี่ ก่อนหน้านี้ 3 วัน นู๋เคยคุยกับพี่แล้วนะ ว่าถ้าพี่ไม่พร้อมคุย เราก้เลิกกัน วันนั้นนู๋พร้อมเลิก แต่วันนี้ นู๋ไม่พร้อม ทำไมพี่ต้องยื้อนู๋ไว้ด้วย นู๋เจ็บนะพี่ เค้าเงียบค่ะ ไม่พูดอะไร เราไม่ลบพินออก แต่เรา ไม่อัพตัสเลย ในเฟสก้ไม่อัพ เราเฉย อยู่ดีดี คืนนั้น จากสนุกกับกิจกรรมของทางที่ทำงาน เราก็กินเหล้า กินๆๆๆๆ เพื่อให้เมา แล้วเค้าก็โทรมา เราบอกว่า อย่าโทรมาอีกเลย ขอทำใจก่อน แต่เหมือนกับว่า น้ำเสียงมันไปคนละทาง เราจำไม่ได้ ว่าเราพูดอะไรไปบ้าง แล้วเราก็กลับมาคุยกับเค้าอีกครั้ง สรุปโดยย่อ เค้าบอกเลิกกับเรา 3 รอบค่ะ แต่ 3 รอบนั้น เราถามทีหลัง จากที่เรา ได้ไปอยู่กับเค้าแล้วนะ เค้าบอกว่าเมียเค้ายืนอยู่ เค้าบังคับให้พูด ไม่งั้น เราจะต้องมีปัญหา เพราะทำงานหน่วยงานเดียวกัน หัวหน้าใหญ่คือคนเดียวกัน เค้าจึงต้องทำ ครั้งล่าสุด เราต้องเดินทางไปส่งงานที่ทำงานของเค้า ซึ่งเมียเค้าก็ทำงานที่นี่ด้วย เค้าออกมารับเรา ให้เราพาไปศูนย์ ศูนย์หนึ่ง เพื่อไปช่วยทำธุรกรรมทางการเงิน ให้กับแม่ของเค้า พี่เค้าเคยเปิดรูปเมียเค้าให้ดู ถามว่าเราอ่า ผิดไหม ผิดค่ะ ยอมรับ เราไม่เถียง แต่การเข้าไปเป็นมือที่ 3 ใครมั่งอยากจะเป็น แต่สิ่งที่เรารับรู้จากคนอื่น นั่นคือ เค้าแยกกันอยู่บ้างล่ะ แยกกันนอนบ้างล่ะ เราจึงลองคบดู แต่พอเราไปทำเรื่องเรียบร้อย กลับมาอีกรอบ เราเห็น ผู้หญิงคนนึง เดินตรงเข้ามา แล้วตบเราค่ะ แต่เรา ยืนเฉย ไม่ตอบโต้นะ เพราะเราจำได้ว่าใคร เราแค่ถามว่า อะไรของ แล้วยามก้เข้ามาห้าม เค้าเดินไปหาแฟนเราค่ะ แฟนเราอ่า ไม่เห็นเมียเค้าที่เดินนำหน้า แต่เห็นเราก่อน เค้าถามเราว่าเป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น แล้วเค้าก้เห็นเมียเค้า เค้าก้ถามด้วยเสียงธรรมดาว่า เทอมาได้ไง เราก็บอกพี่เค้าไปว่า เราโดนเมียเค้าตบ เมียเค้าก็พูดเสียงดังไปว่า ม...ไปเก็บผ้าออกจากบ้าน ก.. ให้หมดเลยนะ แล้ว ม.. จะไปไหนก้ไป ถามว่าเราดีใจไหม ไม่ค่ะ เราตกใจมากกว่า แล้วเรื่องก็ดังมาก จนเราต้องออกจากที่ทำงาน แล้วไปอยู่กับเค้าเลย
หลังจากที่ไปอยู่กินกันโดยฉันสามีภรรยา เรามีเงินติดตัวไปแค่ หมื่นกว่าบาทแค่นั้น ของทุกอย่างในห้อง เราออกหมด แค่เพียง 7 วัน เรารู้สึกถึงความเห็นแก่ตัวของเค้าแล้วค่ะ เราคิดในใจว่า นี่แหละ เราเห็นเค้าในมุมนึงเท่านั้นเอง แต่เรา รักเค้ามากนะ เราอยู่กับเค้า เราหัวเราะได้ตลอดเวลา ไปไหนเค้าก็เอาเราไป คือเค้าไม่มีสมบัติอะไรเลย เราเริ่มจากศูนย์ อยู่ได้แค่ 2 เดือนเท่านั้น ระหว่างนั้น ทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่รู้ทำไม สงสัยเวรกรรมมั้งคะ หรือเป็นเพราะ เราอึดอัด ความเห็นแก่ตัวบางอย่างของเค้าด้วย เราก็ทนนะ จนกระทั่ง เค้ามาพูดกับเราว่า ให้เรากลับไปอยู่บ้านเราเพราะเค้าจะไปกลับบ้านเค้าบ่อย ซึ่งอยู่คนละอำเภอกะที่ทำงาน เราบอกว่าไม่เป็นเรา นู๋อยู่ได้ เค้าบอกว่าไม่ได้เค้าห่วง คุยกัน ร้องไห้ไป อีก 2 วันต่อมา เราจึงตัดสินใจกลับบ้าน เค้าขี่รถไปส่ง ซึ่ีงระยะทางประมาณ เกือบ 200 กิโล และดูเหมือนว่าพอเค้าไปถึงท่ารถบ้านเรา เค้าทำใจไม่ได้ เค้าถามเราว่า ให้พี่รอไหม เด่วพี่ลงตรงนี้ นู๋มารับพี่ได้นะ เรากลับไปอยู่บ้านเรากัน แต่ด้วยความจำเป็นบางอย่างคือเราเป็นห่วงแม่ด้วย ซึ่งแม่อาการไม่ค่อยดี เราเลยบอกว่าไม่เปนไร เรากลับมาอยู่บ้านได้ ครึ่งเดือน แค่นั้น อยู่ดีดี เค้าก็หายไป ไม่รับโทรศัพท์ ไม่ไลน์คุย และเค้าก็โทรกลับมา
** พี่รักนู๋นะ แต่พี่ว่าเรายังศึกษากันไม่มากพอ พี่คิดว่า พี่จะถอยออกมา เริ่มจากศูนย์ อย่าคิดมากนะ เวลามันคือคำตอบของเหตุผลทุกอย่าง นอนพักผ่อนสะ ตอนนั้นเรารถล้ม หมดสติ ฟื้นมาอีกวันถึงได้คุย เราร้องไห้ ขอร้องเค้า บอกว่าพี่อย่าทิ้งนู๋ไป นู๋ทำใจไม่ได้ นู๋บกพร่องตรงไหน พี่บอกนู๋มา นู๋สามารถ ไปอยู่ดูพี่ใกล้ๆได้ไหม เค้าบอกว่าอย่าเลย อย่าทำให้พี่ต้องห่วงไปมากกว่านี้ เราบอกว่า เราขาดเค้าไม่ได้ ร้องไห้ ขอร้องอ้อนวอน เค้าพูดคำนึงขึ้นมาว่า พี่คิดผิดรึคิดถูก ที่ทำกับ (เมียเก่า) แบบนั้น เราก็เงียบสิ อืม เราก็บอกว่า ขอบคุณนะที่บอกตรงๆ นู๋จะปรับตัวให้ดีขึ้นนะพี่ จะเลิกงี่เง่าเอาแต่ใจ แต่ในระหว่างหลังจากที่คุยกัน เราไลน์ไปอ่านแต่ไม่ตอบ ถึงตอบก้ตอบเพียง คับ เท่านั้น โทรหาก็บอกไม่ว่าง เราก็ไม่โทรหาอีกเลย สถานะมันเปลี่ยนไปแล้ว แล้วเราก็ไลนืไปบอกเค้าว่า เอาคร่าวๆนะ พี่ให้นู๋ปรับตัวเองให้ดีขึ้น แต่พี่ ไม่เหมือนเดิมกับนู๋ แล้วพี่คิดว่านู๋จะทำได้ไหม ไลน์ไม่ตอบ โทรไม่รับ ถึงรับก็บอกไม่ว่าง เสียงแข็งกระด้าง เคยนึกถึงจิตใจนู๋บ้างไหม คำว่าเริ่มจากศูนย์ของพี่ มันก็คือเลิกกันนั่นแหละ ฉะนั้น นู๋เลิกกับพี่ดีกว่า ขอให้พี่โชคดี นู๋รักพี่นะ ประมาณนี้ แล้วเรา ก็หายไป 3 วัน เค้าก็ทักกลับมา ทำใจได้แล้วสิ ก็คงมีแค่พี่คนเดียวที่ทำใจไม่ได้ เราก็ งง อะไรของเค้าวะ ก็บอกเลิกกูเองนี่ กูสิ ที่ต้องประชดประชันด้วยคำพูดนี้ เราก็บอก ใครจะลืมคนทั้งคนได้ในเวลา 3 วันพี่ หลังจากนั้น ก้อยู่ช่วงทำใจ บอกเลยว่า รักครั้งนี้หนักหนาสาหัสมาก เราเป็นโรคซึมเศร้า ข้าวปลาไม่กิน ร้องไห้ เหม่อลอย อารมณ์แปรปรวณ คือ ทุกอย่างอ่า แต่เค้า ก้พยายามเข้ามาถาม มาคุย ทำไมไม่รู้ และวันนึง วันที่เราก้ทำใจได้ประมาณ 30% แล้ว เราบอกเค้าว่า เราปรับนิสัยได้แล้วนะ ไม่งี่เง่า มีเหตุผลแล้ว ถ้าพี่คิดว่านู๋ดีพอยังรักนู๋อยู่ พี่จงบอกนู๋นะ เค้าบอกว่า เวลาคือคำตอบ สักวันเราต้องได้รู้ เมื่อเวลาผ่านเนิ่นนานไป เค้าโทรมา ร้องไห้ แล้วบอกขอโทษเรา ว่าเค้าไม่สามารถกลับไปรักเราได้เหมือนเดิมอีก ซึ่งเรา ไม่เคยคาดหวังอยู่แล้ว เราบอกเค้าไปว่า ไม่เป็นไรพี่ นู๋รู้อยู่แล้ว ว่ายังไงพี่ก้ไม่กลับมา จากนั้น เราก็เริ่มหายไปจากเค้า เราลบเบอร์ ลบไลน์ แล้วเอาเบอร์นั้นไปใส่อีกเครื่องนึง เพื่อที่พอตั้งบัญชีไลน์ใหม่ ชื่อเค้าจะได้ไม่ต้องเด้งขึ้นมา เพราะเค้ามีเบอเรา แต่ด้วยที่เราขายของ ต้องเปิดสาธารณะ ลงไอดีไลน์เอาไว้ เค้าแอดและทักเรามา แล้วเค้าก็คุยกับเรา เหมือนเค้าสับสนว่า ** ทำไมพี่ลืมเราไม่ได้ ตอนแรก คิดว่าที่ลืมไม่ได้ เพราะแค่เหตุผลบางอย่าง แต่พิสูจน์แล้วมันไม่ใช่ ทำไมพี่เริ่มใหม่กับใครไม่ได้สักที พี่จำเราติดหัวสมองตลอด ** เราจึงถามกลับไปว่า นู๊ผิดหรอพี่ พี่ต้องการแบบไหน ให้นู๋หายไปจากชีวิตพี่นู๋ก็ทำแล้ว เค้าบอกว่า เค้าไม่รู้ เค้าสับสน ตอนนี้เค้าคบกับผู้หญิงคนนึงอยู่ เราบอก ก้ดีนี่ พี่จะได้ลืมนู๋สักที จำแต่สิ่งดีดีพอ เราไม่ได้ใจแข็งหรอกนะ แต่เราต้องทำ เราต้องพูด เราบอกว่า พี่ควรกลับไปคบกับเค้านะ เค้ารอพี่มานานแล้ว ที่รู้ เพราะพี่เค้าบอกว่า ผู้หญิงคนนี้รอเค้าอยู่ รอเวลาที่พี่ลืมเรา แต่พี่เค้าบอกว่า คนเรามันจะลืมกันง่ายๆเลยหรอ เราบอกไม่ง่ายหรอก แต่ต้องทำ เราก็บอกเค้าอย่างเปิดอกว่า พี่ นู๋ยังรอพี่อยู่นะ นู๋ยังไม่มีคนอื่น นู๋รักพี่นะ วันไหนพี่พร้อมกลับมา พี่บอกนู๋นะ แล้วเวลาก็ผ่านเลยไป 3 เดือน โดยที่ไม่ได้คุยกัน นานๆ เค้าจะทักมา **เค้าพูดกับเราว่า** พี่ตัดสินใจแล้ว ว่าพี่จะไม่กลับไปอีก พี่หมดใจกับเราแล้ว พี่ไม่ได้รักเราแล้วนะ เราถามกลับไปว่า นู๋ให้พี่พูดอีกครั้ง ถามจนครั้งที่ 3 ว่า พี่แน่ใจนะ นู๋ให้โอกาสพี่พูดครั้งสุดท้าย เค้ายืนยันว่าไม่รัก เราก็บอก อืม ดีแล้วพี่ นู๋จะได้หมดห่วง ในเมื่อพี่มีคนรักใหม่แล้ว และนู๋ก็ขอให้พี่มีความสุขมากกว่าที่อยู่กับนู๋นะ หลังจากนั้นเราก็หายไปจากชีวิตเค้าทุกอย่าง ไลน์ เฟส ไอจี เบอร์โทร เราจึงตัดสินใจ แต่งงานกับแฟนเก่าเรา ซึ่งตอนนั้นแม่เราเสียแล้วค่ะ แฟนเก่าเรามาช่วยงานศพตั้งแต่วันที่แม่เสียเลย
เมื่อแฟนเก่ามาขอคืนดีด้วยเหตุผลที่ว่าคนใหม่ไม่ดีเท่ากับเราคุณจะทำยังไง
เราเคยทำงานสถานที่ราชการแห่งนึง ซึ่งเราก็พบเจอแฟนเก่าของเราโดยบังเอิญ เนื่องด้วยเราต้องโครงานกัน เราเป็นคนตามเรื่อง รายงานผล เค้าจะเป็นคนเสนอให้กับนายใหญ่ เราจึงติดต่อกันผ่านโทรศัพท์ภายในเรื่อยมา แรกๆ เราคิดแค่เล่นๆ ว่าจะแกล้งจีบพี่คนนี้ เพราะพอตามงานเรา จะได้ไม่ดุ 55++ เราคิดขำๆอ่านะ แต่เราไม่ได้คิดอะไร จึงพูดอะไรไปเรื่อย แต่ก็ยังมีขอบเขต เสียงเค้าเพราะ เราอ่า หลงเสียง มโนว่าเค้าตัวขนาดไหน ผิวสีอะไร แล้ววันนึง วันที่เมลล์ของภายใน ใช้งานไม่ได้ เค้าจึงให้เมลล์ส่วนตัวมาเพื่อส่งงาน เราจึงคิดสนุก เอาอีเมลล์ ไปค้นหาเฟส อุ๊ต๊ะ เจอจ้า เราแอดไป แล้วพอเค้าโทรมา เราก็บอกว่า ใช่โจรรึป่าว หนวดยาวจิงๆ 555++ มันเป็นแอพแต่งอ่า เราก้แซวขำๆ เค้าก็รับและกดไลท์เราทุกโพส ตอนนั้น เรากำลังดราม่าเรื่องแฟนเราอยู่ เค้าบวชพระอยู่ โกหกเราว่าเลิกกับคนเก่า แต่แท้จริงแล้วไม่ได้เลิกขาด เราจึงดราม่าหน้าเฟส มันเป็นช่วงที่พระโทรมาง้อ ระหองระแหงเรื่อยมา แต่เรากับพระอยู่คนละจังหวัด จิตใจตอนนั้น เรายังไม่ได้คิดอะไรกับพี่เค้าจริงๆ เรามี มือถือ บีบี พี่เค้าก็มี แต่เราไม่รู้ เค้าถามว่าเล่นไลน์ไหม เราบอกไม่มีไลน์ มีแต่ พินบีบี เค้าบอกขอหน่อย พี่มี บีบี เราก็ให้ไปนะ เพราะยังไม่คิดอะไร แล้วพี่เค้าคุยตลกอ่ะ เหมือนพี่น้องกันมากกว่า แต่เราเริ่มรู้สึกว่าพี่เค้าสนใจเรา ก็ตอนที่เรา เอาเบอร์ส่วนตัวไปที่เด็กในแผนกเดียวกับเค้า ซึ่งเป็น ผู้หญิง เราติดต่อน้องคนนั้นใช้เบอร์ภายในไม่ได้ เพราะโทรศัพท์เสียงไม่ได้ยิน เราจึงเอาเบอรืเราโทรไป แต่เสียงที่รับ กลับเป็นเสียงที่เราคุ้นหูมาก เราคิดว่า กูโทรผิดรึป่าววะ แล้วก็เอาเบอร์มาดู ก็โทรถูกนี่หว่า เราจึงฮัลโหลแล้วถามว่าใคร เราก็บอกพี่เอง น้องเค้าไปเข้าห้องน้ำพี่รับสายแทน เค้าก็ถามนี่เบอร์ใคร เราก็บอก บอกนู๋เองค่ะ หลังจากนั้น พอเครื่องภายในเสีย เค้าก็โทรมาเบอร์เราตลอดเลยนะ แต่โทรเรื่องงาน เท่านั้น ไม่มีอะไรเลย แต่วันนึง เวลา 17.00 แล้ว เลิกงานแล้ว มีเบอร์เค้าโทรมา เราก็ งง จะโทรมาทำไมวะ พอรับ เค้าถามว่า ทำอะไรอยู่ เราก็บอกว่า ป่าวค่ะมาธุระ พี่อย่ามาโทรทวงงานนู๋ช่วงเวลานี้นะ นู๋ไม่ทำให้หรอกนะ เราก็ว่าเค้าไป เค้าบอกป่าว ไม่ใช่ โทรหาเฉยๆ เฮ้ย โทรเพื่อ ก็คิดในใจ แต่ก็ยังใจดีสู้เสือ ถามกลับไปว่า เห้ยพี่ จะจีบนู๋หรอ ชอบนู๋รึไง 5555++ เราพูดตรงไปนะ เค้าบอกว่า บ้า ป่าว รู้แค่ว่ารู้สึกดีดีด้วยก้พอแล้ว
และเตตัสในบีบีเราชอบเปลี่ยน ถ้าเตตัสแปลกๆ เค้าจะเข้ามาถามทันที ว่าเป็นอะไร เราก็บอกป่าว คือเราอ่า ไม่ได้คิดอะไรเลย ก้แค่แบบว่า เอ่อดีว่ะ เค้าจะได้ไม่ทวงงาน 55555+++ ยอมรับว่าเราอ่า เจ้าชู้นะ ปากหวาน แต่กับพี่เค้า เราไม่ได้คิดไรจริงๆ จนกระทั่ง คุยกันเรื่อยมา เราเริ่มรู้สึกว่า ชอบ ชอบว่ะ ไม่เคยมีใครห่วงเราขนาดนี้เลยว่ะ แต่ก็ยังไม่บอก เฉยก่อน จนมีวันนึง เค้าโกหกอะไรเราไม่รู้นี่แหละ เราลบพินออก ปิดเสียงโทรศัพท์ เชื่อมั๊ย เค้าโทรหา ตั้งแต่ 2 ทุ่ม ยันเช้ามืดอีกวัน เพราะมีสายเข้าตลอดเลย เค้าบอกว่า อย่าหายไปแบบนี้อีกนะ ใจไม่ดี ก่อนหน้านี้ คนที่ทำงานเรา บอกกับเราแบบพูดแนวเป็นนัยๆว่า คนนี้มีเมียแล้ว ขี้หึงด้วย เราจึงไม่ได้ใส่ใจอะไรกับคนมีเมียมาก แต่เราก็สงสัย ถ้ามีเมียขี้หึงจริงๆ เค้ามานั่งแชทกับเราไม่ได้หรอก เพราะคุยแชทกันทุกวัน ถึง 4 ทุ่มบ้าง 5 ทุ่มบ้าง เราก็คิดว่าเมียแบบไม่ได้แต่ง วันนั้นเราถาม สรุปแต่งงานกันแล้ว เราอึ้งเลย เลยถามว่ามีลูกไหม เค้าบอกไม่มี เค้าถามว่า แล้วคุยกะพี่ต่อได้ไหม เราบอกว่าได้นะ แต่แค่ฐานะ พี่น้องกัน ซึ่งตอนนั้น เราไม่รู้ ว่าเค้ามีปัญหา แยกกันนอนมาพักนึงแล้ว จากที่คุยแชทกัน เค้าก็เริ่มโทรหา พักกลางวัน เค้าก็โทร ว่าง บ่าย ก่อนกลับก็โทร ถามว่าตอนนั้น เราอยากตัดเค้าออกไปไหม เราไม่ได้เลวขนาดต้องแย่งสามีใครนะ แต่ใจเรา มันถลำลึกไปแล้ว ทั้งที่เห็นหน้าครั้งเดียว วันที่เค้ามาสอนโปรแกรม เพราะอยู่คนละที่กับเค้า
จนวันนึง เมียเค้ารู้ ว่าเค้ามีคนอื่น ปกติเช้าของทุกวันไม่เกิน 8.30 เค้าจะโทรมา แต่วันนี้ 10.00 ก็ไม่โทรมา เราจึง โทรเบอรืภายใน และ บีบีไปหา เค้าพูดจาแปลกๆ บีบีไปก้ไม่อ่าน วันนั้นเราไปกฐินของที่ทำงานด้วย นั่งบนรถ เราก้ได้แต่ฟังเค้าพูด ** เมียพี่เค้ารู้แล้วว่า เราคุยกัน ถึงพี่จะแยกกันนอน แต่พี่ก็ยังอยู่บ้านกับเค้าอยู่ พี่เลยไม่อยากให้เกิดปัญหา พี่คิดว่า เราเลิกคุยกันนะ เราคุยกันแค่เรื่องงานพอ** เสียงเค้าแข็งมาก เราก็บอกว่า ทำไมอ่าพี่ ก่อนหน้านี้ 3 วัน นู๋เคยคุยกับพี่แล้วนะ ว่าถ้าพี่ไม่พร้อมคุย เราก้เลิกกัน วันนั้นนู๋พร้อมเลิก แต่วันนี้ นู๋ไม่พร้อม ทำไมพี่ต้องยื้อนู๋ไว้ด้วย นู๋เจ็บนะพี่ เค้าเงียบค่ะ ไม่พูดอะไร เราไม่ลบพินออก แต่เรา ไม่อัพตัสเลย ในเฟสก้ไม่อัพ เราเฉย อยู่ดีดี คืนนั้น จากสนุกกับกิจกรรมของทางที่ทำงาน เราก็กินเหล้า กินๆๆๆๆ เพื่อให้เมา แล้วเค้าก็โทรมา เราบอกว่า อย่าโทรมาอีกเลย ขอทำใจก่อน แต่เหมือนกับว่า น้ำเสียงมันไปคนละทาง เราจำไม่ได้ ว่าเราพูดอะไรไปบ้าง แล้วเราก็กลับมาคุยกับเค้าอีกครั้ง สรุปโดยย่อ เค้าบอกเลิกกับเรา 3 รอบค่ะ แต่ 3 รอบนั้น เราถามทีหลัง จากที่เรา ได้ไปอยู่กับเค้าแล้วนะ เค้าบอกว่าเมียเค้ายืนอยู่ เค้าบังคับให้พูด ไม่งั้น เราจะต้องมีปัญหา เพราะทำงานหน่วยงานเดียวกัน หัวหน้าใหญ่คือคนเดียวกัน เค้าจึงต้องทำ ครั้งล่าสุด เราต้องเดินทางไปส่งงานที่ทำงานของเค้า ซึ่งเมียเค้าก็ทำงานที่นี่ด้วย เค้าออกมารับเรา ให้เราพาไปศูนย์ ศูนย์หนึ่ง เพื่อไปช่วยทำธุรกรรมทางการเงิน ให้กับแม่ของเค้า พี่เค้าเคยเปิดรูปเมียเค้าให้ดู ถามว่าเราอ่า ผิดไหม ผิดค่ะ ยอมรับ เราไม่เถียง แต่การเข้าไปเป็นมือที่ 3 ใครมั่งอยากจะเป็น แต่สิ่งที่เรารับรู้จากคนอื่น นั่นคือ เค้าแยกกันอยู่บ้างล่ะ แยกกันนอนบ้างล่ะ เราจึงลองคบดู แต่พอเราไปทำเรื่องเรียบร้อย กลับมาอีกรอบ เราเห็น ผู้หญิงคนนึง เดินตรงเข้ามา แล้วตบเราค่ะ แต่เรา ยืนเฉย ไม่ตอบโต้นะ เพราะเราจำได้ว่าใคร เราแค่ถามว่า อะไรของ แล้วยามก้เข้ามาห้าม เค้าเดินไปหาแฟนเราค่ะ แฟนเราอ่า ไม่เห็นเมียเค้าที่เดินนำหน้า แต่เห็นเราก่อน เค้าถามเราว่าเป็นอะไร ทำไมทำหน้าแบบนั้น แล้วเค้าก้เห็นเมียเค้า เค้าก้ถามด้วยเสียงธรรมดาว่า เทอมาได้ไง เราก็บอกพี่เค้าไปว่า เราโดนเมียเค้าตบ เมียเค้าก็พูดเสียงดังไปว่า ม...ไปเก็บผ้าออกจากบ้าน ก.. ให้หมดเลยนะ แล้ว ม.. จะไปไหนก้ไป ถามว่าเราดีใจไหม ไม่ค่ะ เราตกใจมากกว่า แล้วเรื่องก็ดังมาก จนเราต้องออกจากที่ทำงาน แล้วไปอยู่กับเค้าเลย
หลังจากที่ไปอยู่กินกันโดยฉันสามีภรรยา เรามีเงินติดตัวไปแค่ หมื่นกว่าบาทแค่นั้น ของทุกอย่างในห้อง เราออกหมด แค่เพียง 7 วัน เรารู้สึกถึงความเห็นแก่ตัวของเค้าแล้วค่ะ เราคิดในใจว่า นี่แหละ เราเห็นเค้าในมุมนึงเท่านั้นเอง แต่เรา รักเค้ามากนะ เราอยู่กับเค้า เราหัวเราะได้ตลอดเวลา ไปไหนเค้าก็เอาเราไป คือเค้าไม่มีสมบัติอะไรเลย เราเริ่มจากศูนย์ อยู่ได้แค่ 2 เดือนเท่านั้น ระหว่างนั้น ทะเลาะกันบ่อยมาก ไม่รู้ทำไม สงสัยเวรกรรมมั้งคะ หรือเป็นเพราะ เราอึดอัด ความเห็นแก่ตัวบางอย่างของเค้าด้วย เราก็ทนนะ จนกระทั่ง เค้ามาพูดกับเราว่า ให้เรากลับไปอยู่บ้านเราเพราะเค้าจะไปกลับบ้านเค้าบ่อย ซึ่งอยู่คนละอำเภอกะที่ทำงาน เราบอกว่าไม่เป็นเรา นู๋อยู่ได้ เค้าบอกว่าไม่ได้เค้าห่วง คุยกัน ร้องไห้ไป อีก 2 วันต่อมา เราจึงตัดสินใจกลับบ้าน เค้าขี่รถไปส่ง ซึ่ีงระยะทางประมาณ เกือบ 200 กิโล และดูเหมือนว่าพอเค้าไปถึงท่ารถบ้านเรา เค้าทำใจไม่ได้ เค้าถามเราว่า ให้พี่รอไหม เด่วพี่ลงตรงนี้ นู๋มารับพี่ได้นะ เรากลับไปอยู่บ้านเรากัน แต่ด้วยความจำเป็นบางอย่างคือเราเป็นห่วงแม่ด้วย ซึ่งแม่อาการไม่ค่อยดี เราเลยบอกว่าไม่เปนไร เรากลับมาอยู่บ้านได้ ครึ่งเดือน แค่นั้น อยู่ดีดี เค้าก็หายไป ไม่รับโทรศัพท์ ไม่ไลน์คุย และเค้าก็โทรกลับมา
** พี่รักนู๋นะ แต่พี่ว่าเรายังศึกษากันไม่มากพอ พี่คิดว่า พี่จะถอยออกมา เริ่มจากศูนย์ อย่าคิดมากนะ เวลามันคือคำตอบของเหตุผลทุกอย่าง นอนพักผ่อนสะ ตอนนั้นเรารถล้ม หมดสติ ฟื้นมาอีกวันถึงได้คุย เราร้องไห้ ขอร้องเค้า บอกว่าพี่อย่าทิ้งนู๋ไป นู๋ทำใจไม่ได้ นู๋บกพร่องตรงไหน พี่บอกนู๋มา นู๋สามารถ ไปอยู่ดูพี่ใกล้ๆได้ไหม เค้าบอกว่าอย่าเลย อย่าทำให้พี่ต้องห่วงไปมากกว่านี้ เราบอกว่า เราขาดเค้าไม่ได้ ร้องไห้ ขอร้องอ้อนวอน เค้าพูดคำนึงขึ้นมาว่า พี่คิดผิดรึคิดถูก ที่ทำกับ (เมียเก่า) แบบนั้น เราก็เงียบสิ อืม เราก็บอกว่า ขอบคุณนะที่บอกตรงๆ นู๋จะปรับตัวให้ดีขึ้นนะพี่ จะเลิกงี่เง่าเอาแต่ใจ แต่ในระหว่างหลังจากที่คุยกัน เราไลน์ไปอ่านแต่ไม่ตอบ ถึงตอบก้ตอบเพียง คับ เท่านั้น โทรหาก็บอกไม่ว่าง เราก็ไม่โทรหาอีกเลย สถานะมันเปลี่ยนไปแล้ว แล้วเราก็ไลนืไปบอกเค้าว่า เอาคร่าวๆนะ พี่ให้นู๋ปรับตัวเองให้ดีขึ้น แต่พี่ ไม่เหมือนเดิมกับนู๋ แล้วพี่คิดว่านู๋จะทำได้ไหม ไลน์ไม่ตอบ โทรไม่รับ ถึงรับก็บอกไม่ว่าง เสียงแข็งกระด้าง เคยนึกถึงจิตใจนู๋บ้างไหม คำว่าเริ่มจากศูนย์ของพี่ มันก็คือเลิกกันนั่นแหละ ฉะนั้น นู๋เลิกกับพี่ดีกว่า ขอให้พี่โชคดี นู๋รักพี่นะ ประมาณนี้ แล้วเรา ก็หายไป 3 วัน เค้าก็ทักกลับมา ทำใจได้แล้วสิ ก็คงมีแค่พี่คนเดียวที่ทำใจไม่ได้ เราก็ งง อะไรของเค้าวะ ก็บอกเลิกกูเองนี่ กูสิ ที่ต้องประชดประชันด้วยคำพูดนี้ เราก็บอก ใครจะลืมคนทั้งคนได้ในเวลา 3 วันพี่ หลังจากนั้น ก้อยู่ช่วงทำใจ บอกเลยว่า รักครั้งนี้หนักหนาสาหัสมาก เราเป็นโรคซึมเศร้า ข้าวปลาไม่กิน ร้องไห้ เหม่อลอย อารมณ์แปรปรวณ คือ ทุกอย่างอ่า แต่เค้า ก้พยายามเข้ามาถาม มาคุย ทำไมไม่รู้ และวันนึง วันที่เราก้ทำใจได้ประมาณ 30% แล้ว เราบอกเค้าว่า เราปรับนิสัยได้แล้วนะ ไม่งี่เง่า มีเหตุผลแล้ว ถ้าพี่คิดว่านู๋ดีพอยังรักนู๋อยู่ พี่จงบอกนู๋นะ เค้าบอกว่า เวลาคือคำตอบ สักวันเราต้องได้รู้ เมื่อเวลาผ่านเนิ่นนานไป เค้าโทรมา ร้องไห้ แล้วบอกขอโทษเรา ว่าเค้าไม่สามารถกลับไปรักเราได้เหมือนเดิมอีก ซึ่งเรา ไม่เคยคาดหวังอยู่แล้ว เราบอกเค้าไปว่า ไม่เป็นไรพี่ นู๋รู้อยู่แล้ว ว่ายังไงพี่ก้ไม่กลับมา จากนั้น เราก็เริ่มหายไปจากเค้า เราลบเบอร์ ลบไลน์ แล้วเอาเบอร์นั้นไปใส่อีกเครื่องนึง เพื่อที่พอตั้งบัญชีไลน์ใหม่ ชื่อเค้าจะได้ไม่ต้องเด้งขึ้นมา เพราะเค้ามีเบอเรา แต่ด้วยที่เราขายของ ต้องเปิดสาธารณะ ลงไอดีไลน์เอาไว้ เค้าแอดและทักเรามา แล้วเค้าก็คุยกับเรา เหมือนเค้าสับสนว่า ** ทำไมพี่ลืมเราไม่ได้ ตอนแรก คิดว่าที่ลืมไม่ได้ เพราะแค่เหตุผลบางอย่าง แต่พิสูจน์แล้วมันไม่ใช่ ทำไมพี่เริ่มใหม่กับใครไม่ได้สักที พี่จำเราติดหัวสมองตลอด ** เราจึงถามกลับไปว่า นู๊ผิดหรอพี่ พี่ต้องการแบบไหน ให้นู๋หายไปจากชีวิตพี่นู๋ก็ทำแล้ว เค้าบอกว่า เค้าไม่รู้ เค้าสับสน ตอนนี้เค้าคบกับผู้หญิงคนนึงอยู่ เราบอก ก้ดีนี่ พี่จะได้ลืมนู๋สักที จำแต่สิ่งดีดีพอ เราไม่ได้ใจแข็งหรอกนะ แต่เราต้องทำ เราต้องพูด เราบอกว่า พี่ควรกลับไปคบกับเค้านะ เค้ารอพี่มานานแล้ว ที่รู้ เพราะพี่เค้าบอกว่า ผู้หญิงคนนี้รอเค้าอยู่ รอเวลาที่พี่ลืมเรา แต่พี่เค้าบอกว่า คนเรามันจะลืมกันง่ายๆเลยหรอ เราบอกไม่ง่ายหรอก แต่ต้องทำ เราก็บอกเค้าอย่างเปิดอกว่า พี่ นู๋ยังรอพี่อยู่นะ นู๋ยังไม่มีคนอื่น นู๋รักพี่นะ วันไหนพี่พร้อมกลับมา พี่บอกนู๋นะ แล้วเวลาก็ผ่านเลยไป 3 เดือน โดยที่ไม่ได้คุยกัน นานๆ เค้าจะทักมา **เค้าพูดกับเราว่า** พี่ตัดสินใจแล้ว ว่าพี่จะไม่กลับไปอีก พี่หมดใจกับเราแล้ว พี่ไม่ได้รักเราแล้วนะ เราถามกลับไปว่า นู๋ให้พี่พูดอีกครั้ง ถามจนครั้งที่ 3 ว่า พี่แน่ใจนะ นู๋ให้โอกาสพี่พูดครั้งสุดท้าย เค้ายืนยันว่าไม่รัก เราก็บอก อืม ดีแล้วพี่ นู๋จะได้หมดห่วง ในเมื่อพี่มีคนรักใหม่แล้ว และนู๋ก็ขอให้พี่มีความสุขมากกว่าที่อยู่กับนู๋นะ หลังจากนั้นเราก็หายไปจากชีวิตเค้าทุกอย่าง ไลน์ เฟส ไอจี เบอร์โทร เราจึงตัดสินใจ แต่งงานกับแฟนเก่าเรา ซึ่งตอนนั้นแม่เราเสียแล้วค่ะ แฟนเก่าเรามาช่วยงานศพตั้งแต่วันที่แม่เสียเลย