สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปนะคะ วันนี้เราอยากมาเล่าประสบการณ์ความรักที่เพื่อนๆ พี่ๆ ที่เรารู้จักคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ เหมือนฟังเราเล่าซีรี่ย์คลับฟรายเดย์ของตัวเองเลยก็ว่าได้ เรื่องมีอยู่ว่าเรารู้จักน้องคนหนึ่งชื่อ "นุ่น" ซึ่งเป็นแฟนกัน "เอ" เราได้รู้จัก "นุ่น" ทางเฟสบุค เลยไปเที่ยวหา "นุ่น" ที่สัตหีบ เราไปกะเพื่อนอีก 1 คน "นุ่น" ก็ไปกะ "เอ" ซึ่งวันนั้นเราได้ไปทานข้าวรอ "นุ่น" ที่โลตัสสัตหีบ แล้ว "นุ่น" กับ "เอ" ก็พาเราไปหาดเตยงาม นั่งไปได้สักพักเรากับเพื่อนคิดว่ามาเป็น กขค ทั้งคู่หรือเปล่า เลยนั่งรถลากไปเที่ยวรอบๆ หาดเตยงาม จน "นุ่น" ไลน์มาบอกว่าจะกลับแล้วนะ เพราะปวดท้อง ซึ่งเราบอกว่ารอแปบนึงกำลังกลับ "นุ่น" กับ "เอ" เลยไปส่งเราที่คิวรถตู้ เราก็กลับมาที่ห้อง อมตะนคร กับเพื่อน บอกได้เลยว่าไม่ประทับใจเลย หลังจากนั้น "นุ่น" กับ "เอ" ก็เลิกกันเพราะ "เอ" จับได้ว่า "นุ่น" โกหก
เราเลยหาเบอร์ "เอ" โทรไปถามว่ารู้เรื่องที่ "นุ่น" โกหกไหม? "เอ" ก็บอกว่า รู้แต่ไม่ละเอียด เราเลยเล่าให้ "เอ" ฟังเท่าที่รู้มา จากนั้น "เอ" ก็มาจีบเรา เราไม่คิดว่าเราจะชอบ "เอ" เพราะเคยเป็นแฟน "นุ่น" มาก่อน แต่ "เอ" ไลน์มาคุย แชทมาคุยด้วยทุกวันมันเลยกลายเป็นความผูกพัน เราเริ่มชอบ "เอ" ขึ้นมาแล้ว เหตุที่เราชอบเพราะ "เอ" เป็นทหารเรือด้วย (เราชอบคนในเครื่องแบบ)ห่างกับเรา 3 ปี เดทแรก เราไปเที่ยวกับ "เอ" ชวนเพื่อนไปด้วย เพราะเราคิดอยู่เสมอว่าจะไม่ชอบ "เอ" และจะไม่มีวันชอบด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นตอนนี้เรารัก "เอ" เต็มหัวใจ เพราะระว่างที่เราคุยกันมามีทั้งกำลังใจ ความรู้สึกดี แต่ "เอ" จะเรียกเราว่า "พี่" ตลอดเลยนะ เราประทับใจ"เอ" ตอนวันเกิดเรา "เอ" ขับบิ๊กไบต์ เอาโมเดลโดเรม่อนมาให้ แล้วตอนที่เราโกรธ "เอ" ก็เอาช่อดอกไม้ พร้อมกับแต่งชุดทหารเรือมาง้อเรา ซึ่งเราไม่คิดว่าจะมีผู้ชายทำแบบนี้ในชีวิตจริง (เห็นแต่ในละคร) แต่ตอนนั้นเราไม่ได้รับช่อดอกไม้หรอก แต่เราลาก "เอ" เดินไปจากตรงนั้นเลยเดินไปส่งที่รถ "เอ" บอกว่า ผมชาไปหมดเลย คือความตั้งใจจากสัตหีบมาทำให้คนที่รัก แต่สุดท้ายผลลัพธ์กลับมาเป็นแบบนี้ "เอ" เขวี้ยงช่อดอกไม้เข้าไปในป่าหญ้า เราเสียใจมาก ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งอยู่ในรถ แล้วบอกให้ "เอ" เข้ามาในรถ เราจับมือ "เอ" แน่นมาก แล้วบอกว่า "พี่ขอโทษ" จากนั้น "เอ" ก็ลงไปเก็บช่อดอกไม้มา แล้วบอกว่า "ผมเก็บความรู้สึกกลับไป แล้ว "เอ" ก็กลับ เพราะต้องไปรับพี่ชายที่ลพบุรี ซึ่งพี่ชายของ "เอ" ปลดประจำการจากการเป็นทหารเกณฑ์ เพื่อไปส่งที่อุบล ตอนนั้นเราเป็นห่วงมาก แต่ "เอ" ไม่ให้ไปด้วย เราก็โทรถามตลอดว่าถึงไหนแล้ว เพราะรู้สึกผิดมาก "เอ" เป็นคนอารมณ์ร้อน แล้ววันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
จากวันนั้นเป็นต้นมา เราก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับ "เอ" มากเท่าไหร่ เริ่มมาชอบ และ รัก "เอ" ตั้งแต่วันที่เราไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้น ตอนนั้นเราเริ่มเรียน ป.โท แล้ว แต่เรียนแค่วันเสาร์วันเดียว วันอาทิตย์เลยไปเที่ยวกับ "เอ" ได้ เวลาที่ "เอ" มาหาต้องไปเช่าห้องเป็นรายวันนอน แต่เราไม่ได้นอนด้วย เรานอนที่ห้องเราเอง เพราะเรานอนกับเพื่อน พอเรามั่นใจว่าเราเริ่มรัก เริ่มชอบแล้ว เราจึงบอกความจริงให้ "เอ" ฟังว่า เรามีแฟนแล้ว ก่อนที่จะตัดสินใจบอกเพราะคิดว่าจะจริงจังกับ "เอ" แล้วเลิกกะแฟน สุดท้าย "เอ" รับไม่ได้ เราจึงตัดสินใจเลิกกับแฟนไปด้วย เหตุที่เรามีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ยังไปคุยกับ "เอ" เพราะแฟนไม่มีเวลาว่างให้ เราก็คิดว่าคุยเล่นๆ แต่ไม่เคยคิดว่าสักวันจะรัก "เอ" ขนาดนี้ ทุกครั้งที่ทะเลาะกับ "เอ" จะมีรุ่นพี่ช่วยพูดกับ "เอ" มี "ผอ." ซึ่งเป็นพ่อของ "เอ" คอยประสานรอยร้าวนี้ให้ เรื่องนี้เกิดขึ้นวันที่ 5 ธันวาคม 58 เราตามง้อ "เอ" มาโดยตลอด เราทำงานที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี ซึ่งโรงเรียนเราหยุดปีใหม่ 25 ธันวาคม 58 - 3 มกราคม 59 เราไปอยู่สัตหีบ 25 - 28 ธันวาคม 58 ซึ่งเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน แสดงออกถึงความรู้สึกไม่โอเคของ "เอ" เลย แต่ก็ฝืน มาเรื่อยๆ จนมาถึง วันศุกร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 59 "เอ" ได้ถามเราว่า "พี่! ถ้าผมมีแฟนใหม่ล่ะ?" เราเลยตอบไปว่าไม่เป็นไรขอให้เจอคนดีๆ นะ ซึ่งตอนนั้นที่เราพูดไปเราไม่รู้จะพูดอะไรเลย แล้ว "เอ" ก็บอกว่า "ถึงเราคบกันไปก็ไปไม่รอดหรอก" เราจึงตอบกลับไปว่า
ไม่เป็นไร ขอลบเพื่อนในเฟส และไลน์นะ "เอ" ตอบว่า "ครับ" ซึ่งตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้เลย จะไปหาก็ไม่ได้ เพราะ "เรือ" ของ "เอ" ออกราชการ แล้ววันเสาร์วันอาทิตย์เราก็ไม่ได้เรียนด้วย ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ครบอาทิตย์แล้ว เรายังม่ได้คุยกับ "เอ" เลย และคิดว่าคงไม่ได้คุยกันอีกแล้ว แต่เรายังติดต่อและคุยกับ ผอ. (พ่อเอ) อยู่นะ และวันนี้เราได้ทำกรอบรูป เป็นรูป "เอ" ทั้งหมด เพื่อจะให้เป็นของขวัญวันเกิดของ "เอ" วันที่ 17 มีนาคม 2559 เหตุที่เราต้องทำให้ก่อนเพราะถ้าถึงวันนั้นจริงๆ "เอ" มีแฟนใหม่ขึ้นมา ของขวัญของเราที่เราตั้งใจจะทำให้คงไม่มีความหมาย แต่เราต้องจ้างวินมอไซค์ที่อยู่สัตหีบไปส่งให้ "เอ" ที่เรือ ซึ่งเป็นการเซอร์ไพร์สมาก สำหรับตัวเรา เพราะเราไม่สามารถติดต่อ "เอ" ได้เลย เขาเปลี่ยนเบอร์ด้วย วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 59 นี้จะได้รู้ว่า "เอ" อยู่เรือหรือเปล่า เพราะก่อนหน้าที่ "เอ" จะบอกเลิกเรา เราจำได้ว่า วันอาทิตย์ "เอ" ต้องอยู่เวร แต่ไม่รู้ว่าจะจ้างคนอื่นอยู่เวรไหม ต้องคอยลุ้นวันอาทิตย์นี้แหละ (พี่ชายเราก็เป็นทหารเรือ เลยจะไปหาพี่ชาย แล้วเอาของขวัญไปให้ "เอ" ด้วย)
(ถึงแม้ความรักของเรา ใครจะมองว่าเป็นเรื่องน้ำเน่า เรื่องที่โกหกหรือเปล่า แต่มันคือเรื่องจริง)
แค่ระยะเวลาเกือบ 7 เดือน รู้สึกมีความสุขมาก (จากความผูกพัน กลายมาเป็นความชอบ จากนั้นก็กลายมาเป็นความรัก)
สุดท้าย เราเลือก "เอ" แล้วเลิกกะแฟน แต่ "เอ" ไม่เลือกเรา................................(โสดต่อไป)
ใครบางคนเคยบอกว่ารักฉันมากมาย แต่พอนานไปทำไมจากรักกลายเป็นเกลียด ความสุขมันหายไปตั้งแต่ตอนไหน?............
..........ไม่รู้ว่าเราทำถูกไหม? ที่ยังเอาของขวัญวันเกิดล่วงหน้าไปให้ แต่เราคิดว่า เรามีความสุขที่ได้ทำ..........
ไม่ได้รัก ไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึกดี
เราเลยหาเบอร์ "เอ" โทรไปถามว่ารู้เรื่องที่ "นุ่น" โกหกไหม? "เอ" ก็บอกว่า รู้แต่ไม่ละเอียด เราเลยเล่าให้ "เอ" ฟังเท่าที่รู้มา จากนั้น "เอ" ก็มาจีบเรา เราไม่คิดว่าเราจะชอบ "เอ" เพราะเคยเป็นแฟน "นุ่น" มาก่อน แต่ "เอ" ไลน์มาคุย แชทมาคุยด้วยทุกวันมันเลยกลายเป็นความผูกพัน เราเริ่มชอบ "เอ" ขึ้นมาแล้ว เหตุที่เราชอบเพราะ "เอ" เป็นทหารเรือด้วย (เราชอบคนในเครื่องแบบ)ห่างกับเรา 3 ปี เดทแรก เราไปเที่ยวกับ "เอ" ชวนเพื่อนไปด้วย เพราะเราคิดอยู่เสมอว่าจะไม่ชอบ "เอ" และจะไม่มีวันชอบด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่พ้นตอนนี้เรารัก "เอ" เต็มหัวใจ เพราะระว่างที่เราคุยกันมามีทั้งกำลังใจ ความรู้สึกดี แต่ "เอ" จะเรียกเราว่า "พี่" ตลอดเลยนะ เราประทับใจ"เอ" ตอนวันเกิดเรา "เอ" ขับบิ๊กไบต์ เอาโมเดลโดเรม่อนมาให้ แล้วตอนที่เราโกรธ "เอ" ก็เอาช่อดอกไม้ พร้อมกับแต่งชุดทหารเรือมาง้อเรา ซึ่งเราไม่คิดว่าจะมีผู้ชายทำแบบนี้ในชีวิตจริง (เห็นแต่ในละคร) แต่ตอนนั้นเราไม่ได้รับช่อดอกไม้หรอก แต่เราลาก "เอ" เดินไปจากตรงนั้นเลยเดินไปส่งที่รถ "เอ" บอกว่า ผมชาไปหมดเลย คือความตั้งใจจากสัตหีบมาทำให้คนที่รัก แต่สุดท้ายผลลัพธ์กลับมาเป็นแบบนี้ "เอ" เขวี้ยงช่อดอกไม้เข้าไปในป่าหญ้า เราเสียใจมาก ทำอะไรไม่ถูก ได้แต่นั่งอยู่ในรถ แล้วบอกให้ "เอ" เข้ามาในรถ เราจับมือ "เอ" แน่นมาก แล้วบอกว่า "พี่ขอโทษ" จากนั้น "เอ" ก็ลงไปเก็บช่อดอกไม้มา แล้วบอกว่า "ผมเก็บความรู้สึกกลับไป แล้ว "เอ" ก็กลับ เพราะต้องไปรับพี่ชายที่ลพบุรี ซึ่งพี่ชายของ "เอ" ปลดประจำการจากการเป็นทหารเกณฑ์ เพื่อไปส่งที่อุบล ตอนนั้นเราเป็นห่วงมาก แต่ "เอ" ไม่ให้ไปด้วย เราก็โทรถามตลอดว่าถึงไหนแล้ว เพราะรู้สึกผิดมาก "เอ" เป็นคนอารมณ์ร้อน แล้ววันนี้ก็ผ่านไปได้ด้วยดี
จากวันนั้นเป็นต้นมา เราก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไรกับ "เอ" มากเท่าไหร่ เริ่มมาชอบ และ รัก "เอ" ตั้งแต่วันที่เราไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขึ้น ตอนนั้นเราเริ่มเรียน ป.โท แล้ว แต่เรียนแค่วันเสาร์วันเดียว วันอาทิตย์เลยไปเที่ยวกับ "เอ" ได้ เวลาที่ "เอ" มาหาต้องไปเช่าห้องเป็นรายวันนอน แต่เราไม่ได้นอนด้วย เรานอนที่ห้องเราเอง เพราะเรานอนกับเพื่อน พอเรามั่นใจว่าเราเริ่มรัก เริ่มชอบแล้ว เราจึงบอกความจริงให้ "เอ" ฟังว่า เรามีแฟนแล้ว ก่อนที่จะตัดสินใจบอกเพราะคิดว่าจะจริงจังกับ "เอ" แล้วเลิกกะแฟน สุดท้าย "เอ" รับไม่ได้ เราจึงตัดสินใจเลิกกับแฟนไปด้วย เหตุที่เรามีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ยังไปคุยกับ "เอ" เพราะแฟนไม่มีเวลาว่างให้ เราก็คิดว่าคุยเล่นๆ แต่ไม่เคยคิดว่าสักวันจะรัก "เอ" ขนาดนี้ ทุกครั้งที่ทะเลาะกับ "เอ" จะมีรุ่นพี่ช่วยพูดกับ "เอ" มี "ผอ." ซึ่งเป็นพ่อของ "เอ" คอยประสานรอยร้าวนี้ให้ เรื่องนี้เกิดขึ้นวันที่ 5 ธันวาคม 58 เราตามง้อ "เอ" มาโดยตลอด เราทำงานที่โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในจังหวัดชลบุรี ซึ่งโรงเรียนเราหยุดปีใหม่ 25 ธันวาคม 58 - 3 มกราคม 59 เราไปอยู่สัตหีบ 25 - 28 ธันวาคม 58 ซึ่งเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน แสดงออกถึงความรู้สึกไม่โอเคของ "เอ" เลย แต่ก็ฝืน มาเรื่อยๆ จนมาถึง วันศุกร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 59 "เอ" ได้ถามเราว่า "พี่! ถ้าผมมีแฟนใหม่ล่ะ?" เราเลยตอบไปว่าไม่เป็นไรขอให้เจอคนดีๆ นะ ซึ่งตอนนั้นที่เราพูดไปเราไม่รู้จะพูดอะไรเลย แล้ว "เอ" ก็บอกว่า "ถึงเราคบกันไปก็ไปไม่รอดหรอก" เราจึงตอบกลับไปว่า
ไม่เป็นไร ขอลบเพื่อนในเฟส และไลน์นะ "เอ" ตอบว่า "ครับ" ซึ่งตอนนั้นเราทำอะไรไม่ได้เลย จะไปหาก็ไม่ได้ เพราะ "เรือ" ของ "เอ" ออกราชการ แล้ววันเสาร์วันอาทิตย์เราก็ไม่ได้เรียนด้วย ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ครบอาทิตย์แล้ว เรายังม่ได้คุยกับ "เอ" เลย และคิดว่าคงไม่ได้คุยกันอีกแล้ว แต่เรายังติดต่อและคุยกับ ผอ. (พ่อเอ) อยู่นะ และวันนี้เราได้ทำกรอบรูป เป็นรูป "เอ" ทั้งหมด เพื่อจะให้เป็นของขวัญวันเกิดของ "เอ" วันที่ 17 มีนาคม 2559 เหตุที่เราต้องทำให้ก่อนเพราะถ้าถึงวันนั้นจริงๆ "เอ" มีแฟนใหม่ขึ้นมา ของขวัญของเราที่เราตั้งใจจะทำให้คงไม่มีความหมาย แต่เราต้องจ้างวินมอไซค์ที่อยู่สัตหีบไปส่งให้ "เอ" ที่เรือ ซึ่งเป็นการเซอร์ไพร์สมาก สำหรับตัวเรา เพราะเราไม่สามารถติดต่อ "เอ" ได้เลย เขาเปลี่ยนเบอร์ด้วย วันอาทิตย์ที่ 20 กุมภาพันธ์ 59 นี้จะได้รู้ว่า "เอ" อยู่เรือหรือเปล่า เพราะก่อนหน้าที่ "เอ" จะบอกเลิกเรา เราจำได้ว่า วันอาทิตย์ "เอ" ต้องอยู่เวร แต่ไม่รู้ว่าจะจ้างคนอื่นอยู่เวรไหม ต้องคอยลุ้นวันอาทิตย์นี้แหละ (พี่ชายเราก็เป็นทหารเรือ เลยจะไปหาพี่ชาย แล้วเอาของขวัญไปให้ "เอ" ด้วย)
(ถึงแม้ความรักของเรา ใครจะมองว่าเป็นเรื่องน้ำเน่า เรื่องที่โกหกหรือเปล่า แต่มันคือเรื่องจริง)
แค่ระยะเวลาเกือบ 7 เดือน รู้สึกมีความสุขมาก (จากความผูกพัน กลายมาเป็นความชอบ จากนั้นก็กลายมาเป็นความรัก)
สุดท้าย เราเลือก "เอ" แล้วเลิกกะแฟน แต่ "เอ" ไม่เลือกเรา................................(โสดต่อไป)
ใครบางคนเคยบอกว่ารักฉันมากมาย แต่พอนานไปทำไมจากรักกลายเป็นเกลียด ความสุขมันหายไปตั้งแต่ตอนไหน?............
..........ไม่รู้ว่าเราทำถูกไหม? ที่ยังเอาของขวัญวันเกิดล่วงหน้าไปให้ แต่เราคิดว่า เรามีความสุขที่ได้ทำ..........