ขอเกริ่นก่อนเลยนะคะ
เราคบกันมาได้จะเข้า ปีที่5 แต่เขากับถึงไปด้วยสาเหตุที่ว่าอยากให้เธอมีคนใหม่ที่เหมาะสมแล้วครอบครัวเธอยอมรับ
คืออย่างนี้คะ เราคบกัน แบบหลบๆก็ไม่เชิงหลบหลอกคะแต่แค่ไม่บอกกันพ่อแม่ว่าเราคบกันแต่ญาติพี่น้องรับรู้หมด
เรื่องเกิดจากที่ว่าเราเองเป็นเด็ก แอดติดเชียงใหม่ต้องไปเรียนที่นู้น ส่วนผช.พอเรียนจบก็ตามเราไปเรียนต่อเนื่องที่เชียงใหม่เหมือนกันคะแต่คนละมหาลัย อยู่ที่เชียงใหม่เราอยู่กันคนละห้องแต่หอเดียวกัน จึงแทบจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลยก็ว่าได้ แต่เมื่อเราเรียนจบ แล้วเค้ายังเรียนไม่จบ เราต้องกลับมาทำงานที่ชลก่อน แต่ช่วงนั้นความห่างไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเราเลยค่ะ
》》》วันเกิดเรื่อง คือวันที่เรากลับไปรับปริญญา เราขอแม่เราว่าจะพาผช.มาด้วย
แม่เราพูดว่า "ไม่ต้องพาแนะนำให้รู้จักนะ"
ด้วยความที่เรามีอะไรเราบอกผช.หมดทุกอย่าง
ผช.เค้าเลยเกิดความน้อยใจและท้อ จริงขอเลิกกับเรา
เค้าบอกกับเรา "ที่เลิกเพราะรัก รักเสมอ"
เราจะยอมหรอคะ เราไม่ยอมเรายื้อยื้อทุกทางแต่เขาอันเฟรนเรา ไม่อ่านเฟช ไม่รับโทรศัพท์ เป็นเวลา 15 วัน
แล้วอยู่ๆเพื่อนเราก็บอกว่ามีผญ.มาโพสหน้าเฟสแฟนเรา เราเลยพยายามติดต่อต่อ จนวันที่14 วันวาเลนไทน์ เราติดต่อเขาได้ เราคุยกันดีทุกอย่าง เขาบอกให้เราไปคุยกับแม่เราว่าจะให้คบกันรึเปล่า เราก็ไปคุยกับแม่ แม่เราให้คบกัน แต่แม่เราก็ยกตัวอย่างว่า
แม่:"ลูกเห็นที่เค้าอยู่กันเป็นคู่ ทำงานโรงงานที่ยังไม่พร้อมไหม เช่าห้องแถวอยู่ ตกเย็นตั้งวงกินเหล้าลูกต้องไปนี่งเฝ้า แล้วลูกจะรับได้ไหม " "อีกห้าปีค่อยมาว่ากันเนาะเรื่องอนาคต"
แต่ผช.เข้าใจว่าแม่เราดูถูกเรื่องห้องแถวค่ะ
ผชยังคุยกับเราดีบอกรักเรานะ แต่มีแฟนใหม่แล้วอีกหนึ่งปีเรียนจบจะกับมาจีบใหม่
แต่ระหว่างนั้นเราแอดเฟสผญ.คนนั้นได้ แล้วนางคงรู้ว่าเราเป็นไรกัน นางพยายามโพสทุกวิธีที่บอกว่า จะไม่ให้ผชกลับคืนมา จนคืนวันที่14 ผญคนนัน้ลงรูปว่านอนด้วยกัน ห๊ะ แค่ไม่ถึงสองทิตย์นี่นินด้วยกันแล้วหรอสมัยนี้ แล้วอีกวันขึ้นสเตตัสคบกัน เราจึงเข้าไปถามว่านี่จริงแล้วใช่ไหม ผช.ตอบเราว่า "มันจบแล้วครัช" คำว่าจบพูดเบาก็เจ็บเลยคะ
เจ็บแต่เราทนค่ะ เรามีความรู้สึกว่าเราขาดผช.คนนี้ไม่ได้ เรานึกวันเวลาดีๆร่วมกันเสมอ
แค่มันกลายเป็นร้ายของเรา ทุกคืนที่เราหลับเราจะเห็นภาพเรากับผช.มีความสุข แต่สักพักก็มีภาพที่เขานอนด้วยกันแทรกเข้ามา ทำให้เราสะดุ้งตื่นทุกวัน แล้วอีกนานแค่ไหนคะ เราจะหลับเต็มอิ่ม ไม่เหม่อลอย อยู่ดีๆก็ร้องไห้แบบคนบ้าแบนี้ค่ะ
ใครเคยมีประสบการณ์ ช่วยบอกหน่อยคะ
มันเจ็บเหลือเกิน
ทำไมเขาถึงใจร้ายแบบนี้
เราคบกันมาได้จะเข้า ปีที่5 แต่เขากับถึงไปด้วยสาเหตุที่ว่าอยากให้เธอมีคนใหม่ที่เหมาะสมแล้วครอบครัวเธอยอมรับ
คืออย่างนี้คะ เราคบกัน แบบหลบๆก็ไม่เชิงหลบหลอกคะแต่แค่ไม่บอกกันพ่อแม่ว่าเราคบกันแต่ญาติพี่น้องรับรู้หมด
เรื่องเกิดจากที่ว่าเราเองเป็นเด็ก แอดติดเชียงใหม่ต้องไปเรียนที่นู้น ส่วนผช.พอเรียนจบก็ตามเราไปเรียนต่อเนื่องที่เชียงใหม่เหมือนกันคะแต่คนละมหาลัย อยู่ที่เชียงใหม่เราอยู่กันคนละห้องแต่หอเดียวกัน จึงแทบจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเลยก็ว่าได้ แต่เมื่อเราเรียนจบ แล้วเค้ายังเรียนไม่จบ เราต้องกลับมาทำงานที่ชลก่อน แต่ช่วงนั้นความห่างไม่ใช่อุปสรรคสำหรับเราเลยค่ะ
》》》วันเกิดเรื่อง คือวันที่เรากลับไปรับปริญญา เราขอแม่เราว่าจะพาผช.มาด้วย
แม่เราพูดว่า "ไม่ต้องพาแนะนำให้รู้จักนะ"
ด้วยความที่เรามีอะไรเราบอกผช.หมดทุกอย่าง
ผช.เค้าเลยเกิดความน้อยใจและท้อ จริงขอเลิกกับเรา
เค้าบอกกับเรา "ที่เลิกเพราะรัก รักเสมอ"
เราจะยอมหรอคะ เราไม่ยอมเรายื้อยื้อทุกทางแต่เขาอันเฟรนเรา ไม่อ่านเฟช ไม่รับโทรศัพท์ เป็นเวลา 15 วัน
แล้วอยู่ๆเพื่อนเราก็บอกว่ามีผญ.มาโพสหน้าเฟสแฟนเรา เราเลยพยายามติดต่อต่อ จนวันที่14 วันวาเลนไทน์ เราติดต่อเขาได้ เราคุยกันดีทุกอย่าง เขาบอกให้เราไปคุยกับแม่เราว่าจะให้คบกันรึเปล่า เราก็ไปคุยกับแม่ แม่เราให้คบกัน แต่แม่เราก็ยกตัวอย่างว่า
แม่:"ลูกเห็นที่เค้าอยู่กันเป็นคู่ ทำงานโรงงานที่ยังไม่พร้อมไหม เช่าห้องแถวอยู่ ตกเย็นตั้งวงกินเหล้าลูกต้องไปนี่งเฝ้า แล้วลูกจะรับได้ไหม " "อีกห้าปีค่อยมาว่ากันเนาะเรื่องอนาคต"
แต่ผช.เข้าใจว่าแม่เราดูถูกเรื่องห้องแถวค่ะ
ผชยังคุยกับเราดีบอกรักเรานะ แต่มีแฟนใหม่แล้วอีกหนึ่งปีเรียนจบจะกับมาจีบใหม่
แต่ระหว่างนั้นเราแอดเฟสผญ.คนนั้นได้ แล้วนางคงรู้ว่าเราเป็นไรกัน นางพยายามโพสทุกวิธีที่บอกว่า จะไม่ให้ผชกลับคืนมา จนคืนวันที่14 ผญคนนัน้ลงรูปว่านอนด้วยกัน ห๊ะ แค่ไม่ถึงสองทิตย์นี่นินด้วยกันแล้วหรอสมัยนี้ แล้วอีกวันขึ้นสเตตัสคบกัน เราจึงเข้าไปถามว่านี่จริงแล้วใช่ไหม ผช.ตอบเราว่า "มันจบแล้วครัช" คำว่าจบพูดเบาก็เจ็บเลยคะ
เจ็บแต่เราทนค่ะ เรามีความรู้สึกว่าเราขาดผช.คนนี้ไม่ได้ เรานึกวันเวลาดีๆร่วมกันเสมอ
แค่มันกลายเป็นร้ายของเรา ทุกคืนที่เราหลับเราจะเห็นภาพเรากับผช.มีความสุข แต่สักพักก็มีภาพที่เขานอนด้วยกันแทรกเข้ามา ทำให้เราสะดุ้งตื่นทุกวัน แล้วอีกนานแค่ไหนคะ เราจะหลับเต็มอิ่ม ไม่เหม่อลอย อยู่ดีๆก็ร้องไห้แบบคนบ้าแบนี้ค่ะ
ใครเคยมีประสบการณ์ ช่วยบอกหน่อยคะ
มันเจ็บเหลือเกิน