ปัญหาโลกแตกงานแต่งเราหรืองานแต่งใคร ?

เฮ้อ... รู้สึกเหนื่อยใจจัง หลังจากที่ตั้งกระทู้วิธีการรับมือกับคุณแม่ไปแล้วก็ได้แนวคิดดีๆไป (ขอบคุณค่ะ) ตอนนี้เราได้รับอนุญาตให้แต่งงานแล้วนะคะ จะแต่งเดือนพฤษภาคมนี้ ก็นั่นแหละฮะท่านผู้ชม!!!!!!!!!!!!เราไม่สามารถออกความเห็นอะไรได้เลยยยยยยยยยยยยย อ่อ.. ออกได้แต่โดนเหวี่ยงระดับ 7 กลับมา  ได้มาพิมพ์แลกเปลี่ยนความคิดเห็นบ้างก็คงจะดี ตอนเราขออนุญาตจะแต่งงาน ท่านบอก (กับคนอื่น) ว่า "ตามใจ แล้วแต่ลูก ยังไงก็ได้ " วันนั้นที่อยู่กันครบองค์ประชุมทั้งสองฝั่ง โดยฝั่งของแฟนเราบอกว่าให้ตกลงกันเองเพราะโตกันแล้วทั้งคู่ แล้วจะเอายังไงก็บอกพ่อกับแม่ (เรา 30 แล้วทั้งคู่ค่ะ) พอถึงเวลาเข้าจริง ๆ เหอะ ๆ ฝั่งพ่อกับแม่แฟนเราไม่มีปัญหาใดๆตามใจเราทั้งสองคน แต่...... แม่ดิชั้นเองค่ะ จัดการทุกสิ่งอย่าง ตอนไปสู่ขอเนี่ยคือเดือนธันวาคมปีที่แล้ว ซึ่งเราเลือกเดือนพฤษภาคมเพราะว่าเป็นวันหยุดเรา ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติรึเปล่าที่เราจะต้องเลือกมาก เลือกที่ดี บางอย่างที่แม่เราจัดการเราก็ว่าดีนะคะ เราก็ตามเขา แต่บางอย่างเราก็อยากจะตามใจแฟนเราบ้าง มันก็งานเขาเหมือนกัน แบ่งๆกันไป แฟนเราไม่ได้ว่าอะไรหรอกค่ะ แต่คือเขาเสนอความคิดมา เราไม่สามารถเอาตามเขาได้ซักอย่าง ซึ่งเสนออยู่อย่างเดียวเรื่องสถานที่ เรื่องอื่นตามใจเรากับแม่เราหมด วันนี้เราใจดีสู้เสือ โทรหาแม่ว่า อยากเปลี่ยนสถานที่จัดงานได้มั้ย จะเป็นอะไรมั้ยถ้าเราจัดตอนเย็นอะไรแบบนี้อ่ะแม่

แม่ : เรื่องมาก!! ไปจัดการกันเองเลย  น่ารำคาญเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา จะเอาไง
เรา : ก็แค่คุยกันก่อนดูเฉย ๆ จะให้มันทุกเรื่องมันลงตัวไปหมดได้ไง ชีวิตคนเราอ่ะ มันก็ต้องมีปัญหา มีปรับเปลี่ยนกันบ้าง มันไม่ใช่งานฝั่งเราคนเดียวนะแม่
แม่ : จัดตอนเย็นมันยุ่งยาก ไม่มีใครเขาจัดกันหรอก
เรา : แล้วมันเรื่องมากยังไง แบบไหนเหรอแม่
แม่ : มันยุ่งยากหลายอย่างนั่นแหละ ไหนจะดนตรี ตกลงกับเขาไปแล้วว่าจะจัดแถวบ้านเรา ถ้าจัดกลางคืนต้องแจ้งตำรวจ ต้องอะไรอีกยุ่งยาก                                                                                                                                                                                (แม่เราไปหามาแล้วเรียบร้อย และไม่ได้ถามเราซักคำ เป็นวงดนตรีที่กดคอมแล้วมีหางเครื่องค่ะ ซึ่งตรงนี้เราไม่ได้ว่าอะไรแม่เลย ไม่พูดอะไรเลย ตามใจแม่)
เรา : อืม
แม่ : งั้น Gu ไม่ออกล่ะการ์ด ก็จัดกันเองแล้วกัน จะไปจัดบ้านโน้นก็ไป (บ้านแฟนเรา)
เรา : แล้วทำไมต้องไปจัดบ้านเขา
แม่ : ก็เห็นเคยถามว่าจะไปจัดที่นั่นมั้ย (บ้านเขาค่อนข้างใหญ่และพร้อมกว่าบ้านเราเยอะ แต่เราเลือกจัดบ้านเราเพราะนี่คือบ้านเรา เล็กก็บ้านเรา)
เรา : เขาปรึกษาเราเฉยๆ ก็บอกเขาไปแล้วว่าไม่ไง
แม่ : ก็เห็นยุ่งยากกันเหลือเกิน ไปจัดที่อื่นใครเขาจะไป คนบ้านเราคนบ้านนอกไม่ไปไหนไกลกันหรอก ก็ให้ทางโน้นจัดไปแม่ก็ไม่ออกการ์ด แค่นี้ง่ายๆ
เรา : งั้นแค่นี้ก่อนนะแม่ หนูทำงานก่อน
จบการสนทนา...ยกแรก

เราพูดตรง ๆ นะ เราเสียใจมาก น้ำตาไหลเลยอ่ะ คือแบบ เฮ้ย !! ปรึกษาเฉยๆ ง่ะ งานเราอ่ะ เราอยากมีส่วนร่วมบ้างอะไรบ้าง
แต่คือเราพูดอะไรไม่ได้เลย เหวี่ยงตลอด ไม่เหวี่ยงก็พูดแบบน้อยใจ วางไปห้านาทีคุณแม่คนสวยก็โทรมาใหม่    ย้ำเหมือนเดิมคือ

"แม่ไม่จัด ไปจัดกันเอง ให้ทางโน้นเขาออกการ์ดไป"  ปิ้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
อยากแปลงร่างเป็นกบ เหอะๆ อ๊บๆ อย่างเดียว

ดิชั้นควรจะแท็กห้องอะไรดี ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แลกเปลี่ยนกันค่ะ

แก้ไขข้อความมาขอบคุณทุกคนนะคะ ขอบคุณมากที่มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันค่ะ ตอนนี้เราตกลงกับแม่ได้แล้วนะคะ เรายอมให้แม่เลือกสถานที่กับงานพิธีเช้าแม่เป็นคนจัดการ ในส่วนของงานเลี้ยงเราขอจัดการเอง (ถึงแม้แม่จะเลือกสถานที่ก็เถอะ) เราบอกแม่ไปเลยว่า เราขอจัดการเรื่องของชำร่วย การ์ด และของรับไหว้เอง สรุปคือตกลงกันเป็นงานเป็นการเลยค่ะ ว่าส่วนที่เหลือนอกจากที่แม่จัดการไปแล้ว เราขอจัดการเองจะไม่ก้าวก่ายกัน เขาก็ตกลงนะคะ เราว่าแบบนี้ก็ลงตัวดี พบกันคนละครึ่งทาง ฮ่า ๆ แม่เราเป็นคนชอบจัดการทุกสิ่งอย่างมาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ ทุกเรื่องของลูก ไม่ใช่ว่าเราแข็งไม่พอหรอกค่ะ แต่เราไม่อยากจะแข็งเอง เพราะเราเป็นคนเดียวในครอบครัวที่เลือกทุกอย่างเอง ไม่ว่าจะเป็นเรียน ทำงานหรือเรื่องอื่นๆ ซึ่งน้องเราไม่สามารถตัดสินใจได้เองต้องแม่เท่านั้น (มีกระทู้ก่อนหน้านี้อยู่ค่ะ) เราแค่อยากหาทางออกที่ลงตัวเหมาะกับทุกฝ่ายเฉยๆค่ะ เป็นงานมงคลไม่อยากจะให้ขุ่นเคืองหมองใจกัน เลยพยายามหาทางออกที่ดี ยังไงก็ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังประสบปัญหาเดียวกัน และก็ขอให้ชีวิตคู่ราบรื่น มีความสุขนะคะ ยินดีด้วยค่ะ