# สีสัน .... สีสรร

ระวังอย่าอยู่นอกโอวาทละกัน  ไม่งั้นสันมือของฉันเจอสันจมูกของเธอแน่ ๆ
**

บังเอิญกำลังอ่านตำราเกี่ยวกับภาษาที่ฝรั่งเขียนไว้พอดี
เลยมาคิดเอาเองว่า  สีสัน คงจะเป็นคำที่อยู่ใต้หัวข้อ Words are created ละมังนะคะ

เช่นในภาษาอังกฤษ  คำว่า หมา เขาเคยใช้คำว่า Hound/ hund ซึ่งเป็นคำที่มีรากมาจาก Germanic
ตั้งแต่เมื่อสมัยที่พวกป่าเถื่อนรุกรานยุโรปจนอารยธรรมโรมันสลาย...หลายร้อยปีก่อนโน้น

และก็ใช้มาเรื่อย ๆ เช่น The Hound of the Baskervilles ของ Sir Arthur Conan Doyle ที่มี Sherlock Holmes เป็นพระเอกน่ะค่ะ
(เรื่องนี้เป็นหนังสือบังคับอ่าน สมัยเรียนชั้นมัธยม มาถึงสมัยนี้ที่แก่เต็มทีแล้ว ก็ยังชอบดูหนังชุด Sherlock Holmes อยู่เลย  ดูแล้วได้ฟังอังกฤษที่แสนจะอังกฤษ...ชอบ )

ในภาษาเยอรมัน ก็ยังใช้คำว่า Hund มาจนทุกวันนี้

แต่อยู่ดี ๆ ก็มีคำว่า dog โผล่ขึ้นมา โดยที่ไม่มีใครรู้ว่ามาจากไหน

ผู้รู้บางคนบอกว่า มาจาก Old English  “docga”
พอมีคนถามว่า docga มาจากไหน  ผู้รู้ก็กลายเป็นผู้ไม่รู้ไปทันที

ในตำราบอกไว้อีกด้วยว่าคำหลาย ๆ คำถูกประดิษฐ์คิดขึ้นโดยนักเขียนใหญ่ ๆ
(พวกนักเขียนที่ไม่ใหญ่แต่คิดว่าใหญ่ ก็พยายามคิดขึ้นเหมือนกัน  แต่ไม่ทนทาน อยู่ไม่นานก็สูญหาย)

Shakespeare เป็นกวีที่คิดคำต่าง ๆ ขึ้นมาประมาณ พัน คำ  และคำเหล่านั้นก็ยังใช้กันอยู่มาถึงสมัยนี้
เช่นคำว่า barefaced, critical, majestic, excellent etc

ก็เลยคิดเอาเองว่า คำว่า สีสัน  อาจจะมาจากการใช้ภาษาของคนไทยสมัยก่อนที่เจ้าบทเจ้ากลอน
ถ้อยคำต่าง ๆ ล้วนมีสร้อยคำ...ที่บางครั้งไม่มีความหมายและไม่เกี่ยวข้องกับคำที่มาข้างหน้าเลย  
แต่เอามาห้อยไว้เพื่อไม่ให้คำนั้นสั้นห้วนจนไม่น่าฟัง
เช่น
ลูกเต้าเหล่าใคร  ฤกษ์ผานาที ถ้วยโถโอชาม ฯลฯ

เป็นความคิดที่คิดเอาเองนะคะ