เชิญมาสูดความสุขที่หมู่บ้าน คี รี ว ง ํ นครศรีธรรมราช
'หมู่บ้านคีรีวง'
หมู่บ้านที่อากาศดีที่สุดในประเทศไทย
1
.
.
.
2
.
.
3
.
.
เอ้าาาา สูดดดดดดดดดดดดดด ให้เต็มปอด
สวัสดีค่า วันนี้เราจะพาไปเที่ยวหมู่บ้านคีรีวง อ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช
ทริปนี้เราไปตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว แต่เพิ่งได้ทำกระทู้ เพราะก่อนไปก็คุยกับเพื่อนว่าเราจะทำกระทู้รีวิวที่นี่ดีไหม เพราะคนยังไม่ค่อยไป ถ้าเราทำไว้เนี้ย ถ้าใครจะไปจะได้หาข้อมูลเพิ่มเติมได้ กับ หลังจากลงรูปในเฟสบุ๊คก็มีแต่คนเชียร์ให้ทำรีวิว จึงบังเกิดกระทู้นี้ขึ้นมา
ทริปนี้เราไปแค่ 2 วัน 1 คืน และไปวันเสาร์-อาทิตย์ เนื่องจากเพื่อนเราไม่สามารถลางานได้ (ใช้จนเต็มจำนวนนั่นเอง 555555) พอใครรู้ก็มักจะถามว่า ไปทำอะไรแค่ 2 วัน ไปถึงใต้เลยนะ .... ก็ไปเที่ยวไงค่ะ! คล้ายๆกับเข้ากรุงเทพฯแหละ จากกรุงเทพฯถึงนครฯ ก็ชั่วโมงเดียวเอง รถไม่ติดด้วยนะ #นี่ลืมนับว่ารอเครื่องใช่ไหม
ปล.กระทู้นี้รูปเยอะมากกกกกก ขอเตือน ระวังโทรศัพท์ค้างนะคะ บางรูปก็ใช้ Iphone ถ่าย แต่ส่วนมากจะใช้กล้องถ่ายค่ะ Olympus OM-D EM10
เช้าวันที่ 21 พฤศจิกายน 2558
ออกเดินทางโดยสายการบินนกแอร์ ขึ้นเครื่องที่ท่าอากาศยานดอนเมือง
ระหว่างรอขึ้นเครื่อง
หลังจากถึงท่าอากาศยานที่นครฯ เรากับเพื่อนก็มุ่งหน้าเดินออกไปเพื่อที่จะหารถไปยังตัวเมือง แต่...มันมีแต่รถ Taxi จากสนามบินให้เราเหมาไป (เราทำการบ้านมาแล้วนะ แต่เราก็ยังอยากหาวิธีอื่นๆจะได้ผจญภัยกันมากขึ้น) เราเหมา Taxi จากสนามบินมาวัดมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือ วัดพระธาตุ
เนื่องจากวัดพระธาตุ เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก และได้บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า จึงไม่ให้ผู้ที่แต่งกายไม่สุภาพเข้าวัด ทางวัดเลยมีผ้าคลุมมาให้สำหรับผู้ที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย
มาตรวจคนไข้ที่วัด 5555555
ช่วงที่เราไปทางวัดได้ทำการบูรณะเจดีย์ เราเลยไม่ได้เข้าไปดูได้แต่ไหว้พระบริเวณรอบๆ
อยากเป็นนักท่องเที่ยววววว
นกเยอะม๊ากกกก
เที่ยงแล้ว หิวแล้วจะหิ้วท้องไปถึงคีรีวงก็คงไม่ไหว ร้านใกล้ๆที่พอจะรู้ก็มีแต่ร้านโกปี๊ เราจึงสอบถามเส้นทางจากแม่ค้าแถวนั้นว่าสามารถไปร้านโกปี๊ได้ยังไง แม่ค้าบอกว่าให้ขึ้นรถสองแถวจากหน้าวัดได้เลย ไปลงที่แยก....สักแยกนึง (เราจำชื่อแยกไม่ได้อ่า) แล้วเดินไปนิดหน่อยก็จะเจอร้านเลย หาไม่ยาก
รถสองแถวที่นี่จะมีทีวีติดอยู่ทุกคัน signature กันเลยทีเดียว
โกปี๊
แฟนเราสั่งเมนู กาแฟฉ่ำเย็น คือ กาแฟ + ชา เรากับเพื่อนก็เลยสั่ง ชาฉ่ำเย็น เพราะคิดว่ามันคือ ชา+ชา ประมาณนี้ แต่จริงๆแล้ว ชาฉ่ำเย็นคือ ชา+กาแฟ
แงงงง หนูโดนหลอก ชิมแล้วรสชาติก็ไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่ แต่ก็อร่อยดีนะ
บักกุ๊ดเต๋
คั่วกลิ้ง
ถ่ายรูปรวมหน่อยเร็ว ทางร้านจะมีน้ำชาไว้บริการตัวเองด้วยค่ะ
หลังจากอิ่มท้อง เราก็ไปคีรีวงกันเถอะ ไปขึ้นรถสองแถวไปคีรีวงกัน ว่าแต่... ไปยังไงอ่ะ ไปไม่เป็น ถามคนในร้านก็ไม่รู้ ก็เลยต้องเดินไปกวักเรียกสองแถวแล้วถามคนขับ คุณลุงบอกว่าขึ้นมาเลยยยย เดี๋ยวลุงพาไปส่งที่วิน
คุณลุงคนขับพาไปส่งที่ “ตลาดผีหีบ” แล้วลุงก็อธิบายยืดยาวมากด้วยสำเนียงปักใต้ แต่เรากับเพื่อนฟังกันไม่ออกเลย ได้แต่ขอบพระคุณคุณลุงที่พามา
แล้วเราก็ได้ขึ้นรถ นคร-คีรีวง แทบไม่ต้องรอ รถก็ออกเลย คนนั่งกันไปเต็มคันรถ
วินรถสองแถวตลาดผีหีบ คล้ายๆกับวินรถตู้ที่อนุฯมากๆ เหมือนย้อนเวลากลับไปในอดีต
ถึงแล้วจ้า จุดมุ่งหมายของเรา ที่เราจะมาพักผ่อนหย่อนใจและหย่อนกาย
ที่พักของเราคืนนี้ค่ะ เพช็รคีรีโฮมสเตย์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.facebook.com/petchkiri
หลังจากเอาของไปเก็บที่ที่พักแล้ว ก็ไปเช่นจักรยานที่บ้านนายทั่ง ราคา 50 บาทต่อคัน ถ้าเป็นจักรยานรุ่นใหม่ 60 บาท
ตอนไปเช่นจักรยานก็เจอนักท่องเที่ยวที่เพิ่งปั่นจักรยานมาเสร็จแล้วมานั่งพักที่ร้าน เค้าแนะนำให้เราไป หนานหินท่าหา บอกว่าสวยมากกกก ก.ไก่ล้านตัว ต้องไปนะๆ แล้วก็โชว์รูปให้ดู
โอ้วโห ไปค่ะ! ระยะทาง 1.5 ก.ม. สบายอยู่แล้ว ออกเดินทางได้เลย
วิวระหว่างทาง กับระยะทางที่ชัน มันเหนื่อยเอาเรื่อง !
ถึงแล้ว หนานหินท่าหา
เด็กๆเล่นน้ำกันสนุกสนาน
โดนเด็กน้อยแย่งซีน วิ่งเข้ามาร่วมเฟรมด้วยเฉยเลย
ถ่ายกับสลิงซะหน่อย
S T R O N G !
หลังจากชักภาพกันไปหลายร้อยภาพ จนได้ภาพที่เพียงพอ เราก็ปั่นกลับ ทางกลับมันไวมาก ! ก็ปั่นลงเนินอ่ะแกกกกก
เมื่อเห็นว่าฟ้ายังสว่างอยู่ พวกเราก็เลยแวะ กลุ่มมัดย้อม ของป้าอารีย์
สวยมากกก เห็นแล้วต้องเสียเงิน
สีจากธรรมชาติ ที่เอามาเป็นสีให้ผ้ามัดย้อม
หลังจากเที่ยวเล่นกันจนเหนื่อย + เสียเงินค่าผ้ามัดย้อมกันจนตัวเบา ก็เริ่มท้องร้อง แต่มันยังไม่ถึง 6 โมง เลยคิดว่าทางที่พักน่าจะยังทำอาหารไม่เสร็จก็เลยหาอาหารตามสั่งกินกันประทังชีวิตไปก่อน
แค่เครื่องปรุงก็ชนะแล้ว
ไม่ได้ถ่ายรูปอาหารมานะคะ ตอนนั้นไม่มีสติแล้วหิวมาก (แฟนเราสั่งผัดกระเพรามา มันอร่อยมาก จนต้องเรียกทุกคนชิมอ่ะ)
กินอาหารเย็นเสร็จแล้ว ก็ไปซื้อขนมคบเคี้ยวเข้าที่พัก และก็พบว่า.. พี่เจ้าของที่พักทำอาหารไว้เสร็จหมดแล้ว พวกเราก็เลยกินอาหารเย็นกันอีกรอบ ในระยะเวลาติดๆกัน
กินหมด กินไม่พอ สามารถตักเพิ่มได้ อาหารให้เยอะมากกก มากจนเกรงใจ มากจนแบบต้องกินให้หมด เดี๋ยวคนทำเสียใจ ทั้งๆที่ยังไม่ย่อยจากมื้อก่อน 5555555 ระหว่างที่ทานอาหาร พี่เจ้าของที่พักก็จะถามตลอดว่าทานได้ไหม อาหารอร่อยไหม ถูกปากรึป่าว หนูอยากบอกว่า อร่อยมากกกกกกกกกกก (โดยเฉพาะปลา)
ทานมื้อเย็นเสร็จ พวกเราก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยที่หน้าบ้านกันอีกสักพัก แล้วค่อยเข้านอน คืนนั้นฝนตกอากาศเย็นสบายสุดๆ ผ้าห่มนี่แย่งกันห่ม พัดลมนี่แล้วปิดยังหนาว คุณพระใครจะคิดว่าจะหนาวขนาดนี้
กู๊ด มอนิ่ง เช้าวันที่ 22 พฤศจิกายน 2559
วันนี้ตรงกับวัน พฤศจิการำลึก บ้านคีรีวง เป็นวันที่เกิดมหาอุทกภัย ปี 31 หมู่บ้านได้ถูกน้ำพัดหายไปหลายร้อยหลัง ทุกๆปีในวันนี้ชาวบ้านก็จะจัดงานรำลึกเหตุการณ์ปี 31 ที่วัดคีรีวง เพื่อให้คนรุ่นลูกรุ่นหลานตระหนักถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น ซึ่งจะมีการสวดมนต์ อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ และ มีการทำอาหารมาแจกจ่าย ซึ่งงานนี้ ฟรีทั้งงาน (โชคดีจริงๆ เลือกวันได้บังเอิญมาก)
ผู้คนดูตื่นเต้นกันมากๆ เมื่อวานได้พูดคุยกับใคร ทุกคนก็ต่างชวน บอกต้องมาๆกินให้หมดทุกอย่างด้วยนะ พอมาถึงหน้าวัดยังไม่ทันจอดจักรยานดี ก็เจอเพื่อนร่วมบ้านพักมายืนกวักมือเรียกหน้าประตูวัดพร้อมบอกว่า ของกินเยอะมากกก รีบๆไปกินกันเร็วๆ 555555555555
เริ่ม !
ในงานนี้ทุกร้านจะใช้ใบเล็บครุฑช้างในการรองอาหารค่ะ
อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่เสียชีวิตในเหตุการณ์นั้น
ปะดา รสชาติจะคล้ายๆบ้าบิ่นของภาคกลางนี้แหละค่ะ คนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นบอกว่า ต้องลองทานนะหนู เจ้านี้อร่อยที่สุดไม่ขายแล้ว หาทานได้ที่งานนี้งานเดียว ...ก็จัดไปค่ะ
คุณป้าน่ารักมาก ทำเสร็จมียื่นมาให้ถ่ายรูปก่อนด้วย
ยังไม่ทันจะวางลงบนถาดดี ก็มีคนรุมแย่งกันเต็มเลย
หมี่แขก หรือ หมี่กะทิ (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) ควันฉุยเลย
เครื่องเยอะมาก
กะโป๊ะ คือ ข้าวเกรียบปลาสด คุณป้าอารีย์จากร้านผ้ามัดย้อมเป็นคนทำขาย บอกว่าเป็นขนมจากยะลา ยืนยันว่าอร่อยมาก (รูปนี้ทานจะหมดแล้วเพิ่งนึกได้ว่าต้องถ่ายรูป เลยได้สภาพฉะนี้มาแล แบบใกล้จะหมดเต็มที)
กะโป๊ะ ก่อนจะนำมาทอด
**วันนี้เรากับเพื่อนใส่ชุดผ้ามัดย้อมมาเดินตลาด ทุกคนทีข้องเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ดูดีใจมากที่ได้เห็นผลิตภัณฑ์ของตนเองมีคนใส่ (เราว่าปกติก็คงไม่มีใครใส่ที่นี่หรอก ก็มันยังไม่ได้ซักนี่หน่า 555555555)**
คนซ้ายมือสุดเป็นเสื้อมัดย้อม คนถัดมาเป็นกางเกงมัดย้อม เราเป็นชุดกระโปรงผ้ามัดย้อม
[CR] มาสูดความสุขระดับโอโซนที่ คีรีวง นครศรีธรรมราช
'หมู่บ้านคีรีวง'
หมู่บ้านที่อากาศดีที่สุดในประเทศไทย
1
.
.
.
2
.
.
3
.
.
เอ้าาาา สูดดดดดดดดดดดดดด ให้เต็มปอด
สวัสดีค่า วันนี้เราจะพาไปเที่ยวหมู่บ้านคีรีวง อ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช
ทริปนี้เราไปตั้งแต่ปลายปีที่แล้ว แต่เพิ่งได้ทำกระทู้ เพราะก่อนไปก็คุยกับเพื่อนว่าเราจะทำกระทู้รีวิวที่นี่ดีไหม เพราะคนยังไม่ค่อยไป ถ้าเราทำไว้เนี้ย ถ้าใครจะไปจะได้หาข้อมูลเพิ่มเติมได้ กับ หลังจากลงรูปในเฟสบุ๊คก็มีแต่คนเชียร์ให้ทำรีวิว จึงบังเกิดกระทู้นี้ขึ้นมา
ทริปนี้เราไปแค่ 2 วัน 1 คืน และไปวันเสาร์-อาทิตย์ เนื่องจากเพื่อนเราไม่สามารถลางานได้ (ใช้จนเต็มจำนวนนั่นเอง 555555) พอใครรู้ก็มักจะถามว่า ไปทำอะไรแค่ 2 วัน ไปถึงใต้เลยนะ .... ก็ไปเที่ยวไงค่ะ! คล้ายๆกับเข้ากรุงเทพฯแหละ จากกรุงเทพฯถึงนครฯ ก็ชั่วโมงเดียวเอง รถไม่ติดด้วยนะ #นี่ลืมนับว่ารอเครื่องใช่ไหม
ปล.กระทู้นี้รูปเยอะมากกกกกก ขอเตือน ระวังโทรศัพท์ค้างนะคะ บางรูปก็ใช้ Iphone ถ่าย แต่ส่วนมากจะใช้กล้องถ่ายค่ะ Olympus OM-D EM10
เช้าวันที่ 21 พฤศจิกายน 2558
ออกเดินทางโดยสายการบินนกแอร์ ขึ้นเครื่องที่ท่าอากาศยานดอนเมือง
ระหว่างรอขึ้นเครื่อง
หลังจากถึงท่าอากาศยานที่นครฯ เรากับเพื่อนก็มุ่งหน้าเดินออกไปเพื่อที่จะหารถไปยังตัวเมือง แต่...มันมีแต่รถ Taxi จากสนามบินให้เราเหมาไป (เราทำการบ้านมาแล้วนะ แต่เราก็ยังอยากหาวิธีอื่นๆจะได้ผจญภัยกันมากขึ้น) เราเหมา Taxi จากสนามบินมาวัดมหาธาตุวรมหาวิหาร หรือ วัดพระธาตุ
เนื่องจากวัดพระธาตุ เป็นพระอารามหลวงชั้นเอก และได้บรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระพุทธเจ้า จึงไม่ให้ผู้ที่แต่งกายไม่สุภาพเข้าวัด ทางวัดเลยมีผ้าคลุมมาให้สำหรับผู้ที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย
มาตรวจคนไข้ที่วัด 5555555
ช่วงที่เราไปทางวัดได้ทำการบูรณะเจดีย์ เราเลยไม่ได้เข้าไปดูได้แต่ไหว้พระบริเวณรอบๆ
อยากเป็นนักท่องเที่ยววววว
นกเยอะม๊ากกกก
เที่ยงแล้ว หิวแล้วจะหิ้วท้องไปถึงคีรีวงก็คงไม่ไหว ร้านใกล้ๆที่พอจะรู้ก็มีแต่ร้านโกปี๊ เราจึงสอบถามเส้นทางจากแม่ค้าแถวนั้นว่าสามารถไปร้านโกปี๊ได้ยังไง แม่ค้าบอกว่าให้ขึ้นรถสองแถวจากหน้าวัดได้เลย ไปลงที่แยก....สักแยกนึง (เราจำชื่อแยกไม่ได้อ่า) แล้วเดินไปนิดหน่อยก็จะเจอร้านเลย หาไม่ยาก
รถสองแถวที่นี่จะมีทีวีติดอยู่ทุกคัน signature กันเลยทีเดียว
โกปี๊
แฟนเราสั่งเมนู กาแฟฉ่ำเย็น คือ กาแฟ + ชา เรากับเพื่อนก็เลยสั่ง ชาฉ่ำเย็น เพราะคิดว่ามันคือ ชา+ชา ประมาณนี้ แต่จริงๆแล้ว ชาฉ่ำเย็นคือ ชา+กาแฟ
แงงงง หนูโดนหลอก ชิมแล้วรสชาติก็ไม่ค่อยต่างกันเท่าไหร่ แต่ก็อร่อยดีนะ
บักกุ๊ดเต๋
คั่วกลิ้ง
ถ่ายรูปรวมหน่อยเร็ว ทางร้านจะมีน้ำชาไว้บริการตัวเองด้วยค่ะ
หลังจากอิ่มท้อง เราก็ไปคีรีวงกันเถอะ ไปขึ้นรถสองแถวไปคีรีวงกัน ว่าแต่... ไปยังไงอ่ะ ไปไม่เป็น ถามคนในร้านก็ไม่รู้ ก็เลยต้องเดินไปกวักเรียกสองแถวแล้วถามคนขับ คุณลุงบอกว่าขึ้นมาเลยยยย เดี๋ยวลุงพาไปส่งที่วิน
คุณลุงคนขับพาไปส่งที่ “ตลาดผีหีบ” แล้วลุงก็อธิบายยืดยาวมากด้วยสำเนียงปักใต้ แต่เรากับเพื่อนฟังกันไม่ออกเลย ได้แต่ขอบพระคุณคุณลุงที่พามา
แล้วเราก็ได้ขึ้นรถ นคร-คีรีวง แทบไม่ต้องรอ รถก็ออกเลย คนนั่งกันไปเต็มคันรถ
วินรถสองแถวตลาดผีหีบ คล้ายๆกับวินรถตู้ที่อนุฯมากๆ เหมือนย้อนเวลากลับไปในอดีต
ถึงแล้วจ้า จุดมุ่งหมายของเรา ที่เราจะมาพักผ่อนหย่อนใจและหย่อนกาย
ที่พักของเราคืนนี้ค่ะ เพช็รคีรีโฮมสเตย์
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังจากเอาของไปเก็บที่ที่พักแล้ว ก็ไปเช่นจักรยานที่บ้านนายทั่ง ราคา 50 บาทต่อคัน ถ้าเป็นจักรยานรุ่นใหม่ 60 บาท
ตอนไปเช่นจักรยานก็เจอนักท่องเที่ยวที่เพิ่งปั่นจักรยานมาเสร็จแล้วมานั่งพักที่ร้าน เค้าแนะนำให้เราไป หนานหินท่าหา บอกว่าสวยมากกกก ก.ไก่ล้านตัว ต้องไปนะๆ แล้วก็โชว์รูปให้ดู
โอ้วโห ไปค่ะ! ระยะทาง 1.5 ก.ม. สบายอยู่แล้ว ออกเดินทางได้เลย
วิวระหว่างทาง กับระยะทางที่ชัน มันเหนื่อยเอาเรื่อง !
ถึงแล้ว หนานหินท่าหา
เด็กๆเล่นน้ำกันสนุกสนาน
โดนเด็กน้อยแย่งซีน วิ่งเข้ามาร่วมเฟรมด้วยเฉยเลย
ถ่ายกับสลิงซะหน่อย
S T R O N G !
หลังจากชักภาพกันไปหลายร้อยภาพ จนได้ภาพที่เพียงพอ เราก็ปั่นกลับ ทางกลับมันไวมาก ! ก็ปั่นลงเนินอ่ะแกกกกก
เมื่อเห็นว่าฟ้ายังสว่างอยู่ พวกเราก็เลยแวะ กลุ่มมัดย้อม ของป้าอารีย์
สวยมากกก เห็นแล้วต้องเสียเงิน
สีจากธรรมชาติ ที่เอามาเป็นสีให้ผ้ามัดย้อม
หลังจากเที่ยวเล่นกันจนเหนื่อย + เสียเงินค่าผ้ามัดย้อมกันจนตัวเบา ก็เริ่มท้องร้อง แต่มันยังไม่ถึง 6 โมง เลยคิดว่าทางที่พักน่าจะยังทำอาหารไม่เสร็จก็เลยหาอาหารตามสั่งกินกันประทังชีวิตไปก่อน
แค่เครื่องปรุงก็ชนะแล้ว
ไม่ได้ถ่ายรูปอาหารมานะคะ ตอนนั้นไม่มีสติแล้วหิวมาก (แฟนเราสั่งผัดกระเพรามา มันอร่อยมาก จนต้องเรียกทุกคนชิมอ่ะ)
กินอาหารเย็นเสร็จแล้ว ก็ไปซื้อขนมคบเคี้ยวเข้าที่พัก และก็พบว่า.. พี่เจ้าของที่พักทำอาหารไว้เสร็จหมดแล้ว พวกเราก็เลยกินอาหารเย็นกันอีกรอบ ในระยะเวลาติดๆกัน
กินหมด กินไม่พอ สามารถตักเพิ่มได้ อาหารให้เยอะมากกก มากจนเกรงใจ มากจนแบบต้องกินให้หมด เดี๋ยวคนทำเสียใจ ทั้งๆที่ยังไม่ย่อยจากมื้อก่อน 5555555 ระหว่างที่ทานอาหาร พี่เจ้าของที่พักก็จะถามตลอดว่าทานได้ไหม อาหารอร่อยไหม ถูกปากรึป่าว หนูอยากบอกว่า อร่อยมากกกกกกกกกกก (โดยเฉพาะปลา)
ทานมื้อเย็นเสร็จ พวกเราก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยที่หน้าบ้านกันอีกสักพัก แล้วค่อยเข้านอน คืนนั้นฝนตกอากาศเย็นสบายสุดๆ ผ้าห่มนี่แย่งกันห่ม พัดลมนี่แล้วปิดยังหนาว คุณพระใครจะคิดว่าจะหนาวขนาดนี้
กู๊ด มอนิ่ง เช้าวันที่ 22 พฤศจิกายน 2559
วันนี้ตรงกับวัน พฤศจิการำลึก บ้านคีรีวง เป็นวันที่เกิดมหาอุทกภัย ปี 31 หมู่บ้านได้ถูกน้ำพัดหายไปหลายร้อยหลัง ทุกๆปีในวันนี้ชาวบ้านก็จะจัดงานรำลึกเหตุการณ์ปี 31 ที่วัดคีรีวง เพื่อให้คนรุ่นลูกรุ่นหลานตระหนักถึงเหตุการณ์ที่เคยเกิดขึ้น ซึ่งจะมีการสวดมนต์ อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ และ มีการทำอาหารมาแจกจ่าย ซึ่งงานนี้ ฟรีทั้งงาน (โชคดีจริงๆ เลือกวันได้บังเอิญมาก)
ผู้คนดูตื่นเต้นกันมากๆ เมื่อวานได้พูดคุยกับใคร ทุกคนก็ต่างชวน บอกต้องมาๆกินให้หมดทุกอย่างด้วยนะ พอมาถึงหน้าวัดยังไม่ทันจอดจักรยานดี ก็เจอเพื่อนร่วมบ้านพักมายืนกวักมือเรียกหน้าประตูวัดพร้อมบอกว่า ของกินเยอะมากกก รีบๆไปกินกันเร็วๆ 555555555555
เริ่ม !
ในงานนี้ทุกร้านจะใช้ใบเล็บครุฑช้างในการรองอาหารค่ะ
อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่เสียชีวิตในเหตุการณ์นั้น
ปะดา รสชาติจะคล้ายๆบ้าบิ่นของภาคกลางนี้แหละค่ะ คนที่ยืนอยู่บริเวณนั้นบอกว่า ต้องลองทานนะหนู เจ้านี้อร่อยที่สุดไม่ขายแล้ว หาทานได้ที่งานนี้งานเดียว ...ก็จัดไปค่ะ
คุณป้าน่ารักมาก ทำเสร็จมียื่นมาให้ถ่ายรูปก่อนด้วย
ยังไม่ทันจะวางลงบนถาดดี ก็มีคนรุมแย่งกันเต็มเลย
หมี่แขก หรือ หมี่กะทิ (ถ้าจำไม่ผิดนะคะ) ควันฉุยเลย
เครื่องเยอะมาก
กะโป๊ะ คือ ข้าวเกรียบปลาสด คุณป้าอารีย์จากร้านผ้ามัดย้อมเป็นคนทำขาย บอกว่าเป็นขนมจากยะลา ยืนยันว่าอร่อยมาก (รูปนี้ทานจะหมดแล้วเพิ่งนึกได้ว่าต้องถ่ายรูป เลยได้สภาพฉะนี้มาแล แบบใกล้จะหมดเต็มที)
กะโป๊ะ ก่อนจะนำมาทอด
**วันนี้เรากับเพื่อนใส่ชุดผ้ามัดย้อมมาเดินตลาด ทุกคนทีข้องเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ดูดีใจมากที่ได้เห็นผลิตภัณฑ์ของตนเองมีคนใส่ (เราว่าปกติก็คงไม่มีใครใส่ที่นี่หรอก ก็มันยังไม่ได้ซักนี่หน่า 555555555)**
คนซ้ายมือสุดเป็นเสื้อมัดย้อม คนถัดมาเป็นกางเกงมัดย้อม เราเป็นชุดกระโปรงผ้ามัดย้อม