อัพเดท เนื่องจากมีผู้ใจดีเข้ามาช่วยตอบคำถามในหลายๆที่ ดิฉันเลยรวบรวมมาไว้ที่เดียวกัน เผื่อเป็นที่สะดวกในการค้นหาสำหรับผู้สนใจ (แน่นอน มีมากกว่านี้มากมาย แต่นี่เป็นแค่แนวทางเริ่มต้นสำหรับผู้ที่ชอบฟังธรรมค่ะ)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้• พระพรหมคุณาภรณ์
• "ทางพ้นทุกข์" ของผู้ปฎิบัติที่ใช้นามว่า "เด็กน้อยในแดนธรรม"
• หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ
• ท่านพุทธทาส
• พุทธวิธีแก้หลง ของสมเด็จพระญาณสังวรฯ
• กรรมพยากรณ์ ตอนชนะกรรม" ของคุณดังตฤณ
• มิลินธปัญหา มี 13 ตอน ของหลวงปู่(จำชื่อท่านไม่ได้ ท่านมรณะไปแล้ว)
• พระอาจารย์ธีรนาถ วัดป่าภูผา
• หลวงพ่อปราโมช ปราโมชโช
• หลวงพี่ภาสกร ภูริวัฑฒโน
• อาจารย์สุชาติ สุวรรณประทีป
___________________________________________________________________________________________
สวัสดีค่ะ เพิ่งมาตั้งครั้งแรก เหตุผลเพราะอยากสนทนากับผู้ที่มีความสนใจคล้ายๆกันค่ะ
ส่วนตัว ชีวิตวัยรุ่นผ่านมาก็เยอะพอตัว เรียกได้ว่าใช้ชีวิตเต็มที่ แบบเฮไหนไม่หวั่น เมาคือเรื่องปกติ ชีวิตแฮปปี้เพราะเที่ยว มีคนรักรอบตัว และก้อมีคนหมั่นไส้รอบตัวเหมือนกัน ที่แน่ๆ ไม่เชื่อในศาสนาใด เรียกตัวเองว่า Atheist หรือ คนไม่เชื่อในศาสนา
จุดหันเหคือ คบกะผู้ชายคนนึง แล้วจับได้ว่าเค้าโกหกมีคนอื่น แล้วก็เจ็บแบบไม่น่าเชื่อ ทั้งๆที่คบกันสั้นมาก แล้วก็ไม่ได้อะไรมากมาย มาตาสว่างตอนหลังว่า นี่แหละคือหลง ประสบมากับตัวแล้วรู้เลยว่าต่างกับชอบหรือรักอย่างแรง
ขอเล่าประสบการณ์เรื่อง "หลง" นิดนึง นิยามของอาการนี้ จะเป็นอะไรที่มาเร็ว ดื่มด่ำลึก 3 วันบอกรัก 7 วันจะแต่งงาน แต่พื้นฐานชีวิตจริงๆแล้วไม่ได้ใกล้กัน มันจะขมๆ อยู่ลึกๆ และเพื่อนหรือคนรอบข้างจะงงๆ ไม่ขอออกความเห็น หรือไม่ชอบเลย แต่จะมีเราคนเดียวที่แบบไปไกลแล้ว มีบ้านให้บ้าน มีรถให้รถได้นี่เป็นเรื่องจริง โกหกหน้าตายชนิดที่ว่าฟังไม่ขึ้นก็เชื่อ เหมือนนั่งดูหนังน้ำเน่าสุดๆ ส่วนใหญ่อาการหลง จะเป็นเพราะติดใจทางกายภาพ หน้าตา หุ่น ลักษณะในภายนอก รูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส แต่ระดับสติปัญญา หรือความเชื่อ การใช้ชีวิตคือหน้ามือหลังเท้า คนหลงจะไม่มีทางดูตัวเองออก เหมือนโดนอะไรซักอย่างมาคลุมความคิดเราไว้ หรือมีคนเอาผ้ามาปิดตา จวบจนต้องมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้น หรือมีอะไรมาฉุกให้คิด ให้กลับมารักตัวเอง แล้วตัดให้ขาดแบบกรรไกรตัดทิ้ง และเด็ดเดี่ยว ไม่ใจอ่อน จึงจะหลุดมาได้ บางคนอาจแค่เดือนนึง บางคนเหมือนเป็นทาสรักตลอดชีวิต เสียผู้เสียคน เสียครอบครัวก็มี ซึ่งเรื่องแบบนี้ ไม่มีคำตอบ ไม่มีเหตุผล ไม่มีสูตรการแก้ไขที่ตายตัว แล้วแต่บุคคลจริงๆ
และนี่คือที่มาของการเชื่อเรื่อง "กรรมเวร" ในตอนหลัง
จำได้ว่า วันนั้นอยู่ดีๆก็นึกอะไรไม่รู้ ไปพิมพ์ในยูทูปว่า อกหัก ความรัก จนได้มาเจอกับคลิปของ "ดังตฤน" [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.youtube.com/watch?v=bcaZOTVRdHs&list=PLnPnK06fIZwoNMfd8bS7uxkvjOJ9gNSq4&index=1
จำได้ว่าตั้งแต่วันนั้นมา อาการเศร้าเสียใจ คิดว่าโลกนี้ไม่แฟร์นั้น ทุเลาลงมาก จนหายเป็นปลิดทิ้ง และทำให้กลับมาย้อนดูตัวเราเองที่คิดว่า "ก็ดีนิ่ ชั้นทำอะไรผิดตรงไหน" มาเจอว่าที่ผ่านมาก็เคยทำให้คนอื่นเสียใจมาก สำคัญตัวเองผิดไปมาก จึงยอมรับความผิดตัวเอง และตัดสินใจตั้งใจเปลี่ยนตัวเองตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา และนี่คือ "จุดหันเหของชีวิต" เลยทีเดียว เพราะทัศนคติในการใช้ชีวิตเปลี่ยนไปจริงๆ
ความสว่าง และปัญญาที่ได้จากการฟังธรรมะจากคลิปคุณดังตฤน ทำให้สนใจและเลื่อมใสในพระพุทธศาสนาแบบจริงจัง (แต่ยังไม่ถึงขั้นไปวิปัสสนากรรมฐาน เคยแค่ไปลอง รู้สึกว่าตัวเองยังไม่พร้อม)
อยากทราบว่า มีใครมีเรื่องราวชีวิตเหมือนดิฉันไหม คุณฟังเทศน์ที่ไหนบ้าง ยังไงรบกวนแนะนำด้วยนะคะ
ชีวิตเปลี่ยนหลังเจอธรรมะที่แท้จริง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้