วาเลนไทน์ของคนไม่มีคู่

เสียงเพลงเบาๆจากข้างห้อง
ลมร้อนๆจากพัดลม
กลิ่นจางๆของปลายฤดูแล้ง
คืนเหงาๆที่เปิดไปเจอข้อความ และรูปของใครบางคน
วันที่หลายๆคนมีความสุข
แต่เป็นวันที่เรารู้สึกเหงาๆ อีกหนึ่งวัน
แค่คนไม่สำคัญ ของคน คนหนึ่ง
ก็แค่คนถูกทิ้ง ให้ยืนอยู่คนเดียว
เกือบหนึ่งปี กับคนหนึ่งคน
เวลาไม่ได้ช่วยให้ลืม
แต่เวลามันทำให้เราคิดถึงตัวเองมากขึ้น
การที่เรารับรู้ความเป็นไปของเขาได้
อย่างน้อยๆ มันก็ทำให้เราสบายใจขึ้น
ไม่ขอยุ่งเกี่ยว ไม่ไปรบกวน แต่อยุ่ในมุมนี้ ที่ห่างๆ
แค่ไม่อยากให้ทำให้ลำบากใจ ยินดีที่เธอมีความสุข
เพราะว่ายังไงสุดท่ายถึงเธอไม่มีใคร เธอก็ไม่เลือกฉันอยู่ดี