ณ บ้านพักครูหลังเก่าในคืนวันวาเลนไทด์ กลัวกับเหงามันไม่มีเส้นบางๆกั้น

14ก.พ. ก็จริง แต่หน้าที่คือหน้าที่ต้องกลับมาโรงเรียนทุกเย็นวันอาทิตบ์เพื่อที่วันจันทร์จะได้ไม่สาย

ปกติ อยู่กัน 2 คน


แต่ น้องครูอีกคนไปตามหารักแท้ยังไม่กลับ

1.เราจะไม่กลัวถ้าแม่ครัวไม่เล่าว่า   บ้านพักหลังนี้เป็นมีเสาตกน้ำมัน
2.เราจะไม่กลัวถ้า โรงเรียนไม่ติดกับวัด
3.เราจะไม่กลัวถ้า เป็นตอนกลางวัน
4.เราจะไม่กลัวถ้าตรงนี้ไม่ใช่ป่าช้าเก่า
5.แต่ตอนนี้เรารู้สึกกลัวว่ะ


บ้านพักครูสองชั้นที่ห้องน้ำอยู่ข้างล่างและบันไดอยู่นอกตัวบ้าน

เป็นครูบ้านนอก ต้องสรองงงงงง

ท่องไว้  พรุ่งนี้เราจะเจอเด็กๆแล้ว

หมามันคงหอนเฉยๆไม่มีอะไร ตุ๊กแกมันคงร้องปกติของมัน  จิ้งจกก็เหมือนกัน  มันคงไล่กัดกันเป็นธรรมดา

ก่อนนอนคืนนี้  ขอให้มีความสุขทุกคนนะจร้ะ


เป็นกระทู้ไรสาระมาก   ว่างไงนอนไม่หลับ



ด่าได้แต่อย่าแรง  เบาๆค่ะ