เรื่องนี้ตัวละครมีเสน่ห์หมดทุกตัว ตั้งแต่ตัวหลัก, ตัวสมทบ, ยันตัวประกอบ
เนื้อทองก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน แต่ตัวละครตัวนี้มีความพิเศษสำหรับผมมาตั้งแต่ครั้งแรกที่ละครฉาย
คิดถึงอาญารัก สิ่งที่ผมจะคิดถึงต่อมาก็เป็น เนื้อทอง เนี่ยแหละ
เธอผิดตรงไหน เธอทำสิ่งใดผิด สิ่งที่เธอทำอยู่ยังไม่ดีที่สุดอีกหรือ เป็นคำถามที่เคยเกิดขึ้น
เธอเป็นตัวละครที่ตรงกับ Idea หลักของเรื่องนี้ที่สุดแล้วครับ
นั่นก็คือการกล่าวถึงในเรื่องของเวรกรรม, ชะตากรรม, หรือการที่มนุษย์เรามีที่มาและที่ไปจากเวรกรรมที่แตกต่างกัน ตามที่เนื้อเรื่องและเนื้อเพลงของเรื่องได้นำเสนออยู่ตลอด
เป็นตัวละครที่ตกตระกำลำบากมาตั้งแต่เกิด ทั้งที่เกิดมาจากรากเหง้าที่สูงส่งและเนื้อแท้แล้วเป็นคนที่จิตใจดีเหมือนกับผู้ที่เป็นบิดาและมารดา
ผมร้องไห้ให้กับละครเรื่องนี้ ก็เพราะเนื้อทองเนี่ยล่ะ เพราะมีฉากบีบอารมณ์หลายฉากมาก
เธอก็เป็นลูกของท่านขุนคนหนึ่งเหมือนกัน แต่ทำไมผู้ที่เป็นคุณพ่อถึงได้ใจร้ายกับเธอนัก ผมร้องไห้ฉากที่สมัยเนื้อทองยังเป็นเด็ก กำลังวิ่งเล่นซนอยู่ ท่านขุนที่ผ่านมาเห็นพอดี ก็นึกถามว่าเอ็งเป็นลูกเต้าเหล่าใคร เนื้อทองตกใจกลัวจึงไม่ได้ตอบท่านและวิ่งหนีไป ผมว่าฉากนี้โคตรพีค ร้องไห้อะ จะสงสารใครดี คุณพ่อหรือคุณลูก
เนื้อทองถูกกดดันจากตัวละครหลายตัว รวมถึงเนียน ผู้ที่เป็นมารดา สิ่งที่เนียนปฏิบัติต่อเนื้อทองนั้นไม่ถูกต้องอย่างมาก แต่ก็เข้าใจได้ว่าเนียนเป็นสาวชาวบ้านและก็ไม่ใช่คนฉลาด เนียนเป็นคนซื่อๆ, ความรู้น้อย, การมองโลกก็ไม่ได้เปิดกว้าง พอตัวเองถูกกดดันจนหาทางออกที่ดีไม่ได้ ก็เลยต้องปฏิบัติกับลูกแบบนั้น เพราะคิดว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะแก้ปัญหา
เนื้อทองก็เลยแย่ที่สุด เพราะกลายเป็นกระโถน มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็จะต้องเป็นความผิดของเนื้อทอง โดยที่เธอเองก็ไม่ได้เป็นบุคคลที่มีลักษณะเหมือนกับคุณแม่ของเธอ เธอเป็นคนฉลาดและมีความรู้ รู้ว่าอะไรถูกหรืออะไรผิด อะไรที่เหมาะสมหรือไม่เหมาะสม แต่เธอต้องยอมถูกกระทำ ก็เพราะมีความกตัญญูค้ำคอ
ความโชคดีของเนื้อทอง คงเป็นการที่ท่านขุนยอมให้คุณเรียมส่งเนื้อทองเรียนวิชาความรู้ สายใยของคุณพ่อกับคุณลูก ต่อให้มีมารร้ายผจญแต่อย่างไรก็ตัดกันไม่ขาด ท่านขุนลึกลึกของหัวใจแล้ว เขาเองก็มีความเมตตาต่อเนื้อทองบุคคลที่เขาเข้าใจว่าเป็นลูกชู้โดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน
' เนื้อทอง ' บุคคลที่น่าสงสารที่สุดแห่ง ' อาญารัก '
เนื้อทองก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน แต่ตัวละครตัวนี้มีความพิเศษสำหรับผมมาตั้งแต่ครั้งแรกที่ละครฉาย
คิดถึงอาญารัก สิ่งที่ผมจะคิดถึงต่อมาก็เป็น เนื้อทอง เนี่ยแหละ
เธอผิดตรงไหน เธอทำสิ่งใดผิด สิ่งที่เธอทำอยู่ยังไม่ดีที่สุดอีกหรือ เป็นคำถามที่เคยเกิดขึ้น
เธอเป็นตัวละครที่ตรงกับ Idea หลักของเรื่องนี้ที่สุดแล้วครับ
นั่นก็คือการกล่าวถึงในเรื่องของเวรกรรม, ชะตากรรม, หรือการที่มนุษย์เรามีที่มาและที่ไปจากเวรกรรมที่แตกต่างกัน ตามที่เนื้อเรื่องและเนื้อเพลงของเรื่องได้นำเสนออยู่ตลอด
เป็นตัวละครที่ตกตระกำลำบากมาตั้งแต่เกิด ทั้งที่เกิดมาจากรากเหง้าที่สูงส่งและเนื้อแท้แล้วเป็นคนที่จิตใจดีเหมือนกับผู้ที่เป็นบิดาและมารดา
ผมร้องไห้ให้กับละครเรื่องนี้ ก็เพราะเนื้อทองเนี่ยล่ะ เพราะมีฉากบีบอารมณ์หลายฉากมาก
เธอก็เป็นลูกของท่านขุนคนหนึ่งเหมือนกัน แต่ทำไมผู้ที่เป็นคุณพ่อถึงได้ใจร้ายกับเธอนัก ผมร้องไห้ฉากที่สมัยเนื้อทองยังเป็นเด็ก กำลังวิ่งเล่นซนอยู่ ท่านขุนที่ผ่านมาเห็นพอดี ก็นึกถามว่าเอ็งเป็นลูกเต้าเหล่าใคร เนื้อทองตกใจกลัวจึงไม่ได้ตอบท่านและวิ่งหนีไป ผมว่าฉากนี้โคตรพีค ร้องไห้อะ จะสงสารใครดี คุณพ่อหรือคุณลูก
เนื้อทองถูกกดดันจากตัวละครหลายตัว รวมถึงเนียน ผู้ที่เป็นมารดา สิ่งที่เนียนปฏิบัติต่อเนื้อทองนั้นไม่ถูกต้องอย่างมาก แต่ก็เข้าใจได้ว่าเนียนเป็นสาวชาวบ้านและก็ไม่ใช่คนฉลาด เนียนเป็นคนซื่อๆ, ความรู้น้อย, การมองโลกก็ไม่ได้เปิดกว้าง พอตัวเองถูกกดดันจนหาทางออกที่ดีไม่ได้ ก็เลยต้องปฏิบัติกับลูกแบบนั้น เพราะคิดว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุดที่จะแก้ปัญหา
เนื้อทองก็เลยแย่ที่สุด เพราะกลายเป็นกระโถน มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็จะต้องเป็นความผิดของเนื้อทอง โดยที่เธอเองก็ไม่ได้เป็นบุคคลที่มีลักษณะเหมือนกับคุณแม่ของเธอ เธอเป็นคนฉลาดและมีความรู้ รู้ว่าอะไรถูกหรืออะไรผิด อะไรที่เหมาะสมหรือไม่เหมาะสม แต่เธอต้องยอมถูกกระทำ ก็เพราะมีความกตัญญูค้ำคอ
ความโชคดีของเนื้อทอง คงเป็นการที่ท่านขุนยอมให้คุณเรียมส่งเนื้อทองเรียนวิชาความรู้ สายใยของคุณพ่อกับคุณลูก ต่อให้มีมารร้ายผจญแต่อย่างไรก็ตัดกันไม่ขาด ท่านขุนลึกลึกของหัวใจแล้ว เขาเองก็มีความเมตตาต่อเนื้อทองบุคคลที่เขาเข้าใจว่าเป็นลูกชู้โดยที่เขาเองก็ไม่รู้ตัวเหมือนกัน