จขกท คือ
1. ฉากเนื้อทองรู้ความจริงว่าตัวเองเป็นลูกท่านขุน พอคุณเรียมให้เข้ามากราบคุณพ่อ เนื้อทองที่ยังทึ่งอยู่ก็หันไปหาเนียน แล้วเนียนก็พยักหน้าในนัยที่ว่ากราบได้ เพราะนี่แหละคุณพ่อของเอ็ง ผมว่าฉากนี้ซึ้งดี เพราะเนื้อทองเข้าใจมาตลอดว่าคุณพ่อของตัวเองนั้นตายไปแล้วตั้งแต่ตัวเองยังไม่เกิดและเนื้อทองใช้ชีวิตอย่างลำบากมาโดยตลอด ทั้งที่จริงๆศักดิ์ของเธอก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าลูกคนอื่นแต่เรื่องทั้งหมดนั้นก็เป็นเพราะว่าวาสนาคนเรานั้นไม่เท่ากัน ฉากนี้คนที่เจ็บปวดมากที่สุดก็คงเป็นท่านขุนมั้ง เพราะไล่ให้ลูกแท้ๆของตัวเองคนหนึ่งต้องไปตกตระกำลำบากมาไม่รู้ตั้งกี่ปี คือถ้าใครดูละครเรื่องนี้ก็จะรู้ว่าตามบทโทรทัศน์แล้ว ท่านขุนเป็นคนที่รักลูกมากครับ
2. ฉากท่านขุนบอกความจริงกับเทิดศักดิ์ คุณพ่อกับคุณลูกปรับความเข้าใจให้ตรงกันว่าความจริงนั้นคืออะไร เมื่อคุณเทิดพอจะเข้าใจอะไรๆในระดับหนึ่งแล้ว ก็เดินกลับมากับท่านขุน คุณเรียมก็ตามมาพูดว่า ไม่ว่าหนูจะเป็นใคร หนูก็ยังเป็นลูกของแม่เสมอ(หมายถึงคุณแม่เรียมอะ) แล้วจากนั้นเทิดศักดิ์ก็พูดทำนองว่า คุณพ่อกับคุณแม่เรียมกรุณากับลูกเสมอ ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้ชาติหน้าลูกได้เกิดมาเป็นลูกจริงๆของคุณพ่อกับคุณแม่เรียม แล้วหลังจากนั้นทั้งหมดก็โผเข้ากอดกัน น้ำตาแตกอะฉากนี้ ทั้งที่จริงๆแล้วคุณเทิดเขารักคุณสนซึ่งเป็นคุณแม่แท้ๆของเขามากครับ
3. ฉากคืนตุ๊กตา สมัยที่เนื้อทองยังเด็ก แล้วคุณอี๊ดให้ตุ๊กตากับเนื้อทองมา(ฉากนี้จริงๆแล้วซึ้งนะ เพราะคุณเรียมถามทานตะวันก่อนว่าแบ่งตุ๊กตาตัวนี้ให้พี่เขาได้ไหมลูก เพราะหนูก็มีอยู่แล้วตั้งหลายตัว ทานตะวันไม่อิดออดที่จะให้) พอเนื้อทองกลับมา แล้วเนียนเห็นตุ๊กตาเข้า ก็ดุกล่าวเนื้อทองว่าเหมือนเนื้อทองไปทำอะไรที่ไม่ดีมาหรอถึงได้ตุ๊กตามา ไม่ว่าเนื้อทองจะพูดอย่างไร เนียนก็ไม่เชื่อ จนเนื้อทองต้องนำตุ๊กตาไปคืน โดยมีคุณเรียมเห็นเหตุการณ์ตอนนำมาคืนแบบงงๆ ผมว่าฉากนี้เศร้าอะ เศร้ามากครับแต่เข้าใจทุกความคิดของทุกตัวละคร เนียนเขาก็กดดันมาก่อนน่ะ
เรื่องนี้จริงๆแล้วรักทุกฉากตั้งแต่วินาทีแรกยันวินาทีสุดท้ายแต่สามฉากนี้คือสามฉากที่ชอบมากที่สุดครับ ซึ่งยังมีอีกหลายฉากมากที่ทำได้ดีพอๆกันหรือว่าดีกว่า
อาญารัก (เมกเกอร์กรุ๊ป) สามฉากที่คุณชอบมากที่สุด คือฉากไหนครับ
จขกท คือ
1. ฉากเนื้อทองรู้ความจริงว่าตัวเองเป็นลูกท่านขุน พอคุณเรียมให้เข้ามากราบคุณพ่อ เนื้อทองที่ยังทึ่งอยู่ก็หันไปหาเนียน แล้วเนียนก็พยักหน้าในนัยที่ว่ากราบได้ เพราะนี่แหละคุณพ่อของเอ็ง ผมว่าฉากนี้ซึ้งดี เพราะเนื้อทองเข้าใจมาตลอดว่าคุณพ่อของตัวเองนั้นตายไปแล้วตั้งแต่ตัวเองยังไม่เกิดและเนื้อทองใช้ชีวิตอย่างลำบากมาโดยตลอด ทั้งที่จริงๆศักดิ์ของเธอก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าลูกคนอื่นแต่เรื่องทั้งหมดนั้นก็เป็นเพราะว่าวาสนาคนเรานั้นไม่เท่ากัน ฉากนี้คนที่เจ็บปวดมากที่สุดก็คงเป็นท่านขุนมั้ง เพราะไล่ให้ลูกแท้ๆของตัวเองคนหนึ่งต้องไปตกตระกำลำบากมาไม่รู้ตั้งกี่ปี คือถ้าใครดูละครเรื่องนี้ก็จะรู้ว่าตามบทโทรทัศน์แล้ว ท่านขุนเป็นคนที่รักลูกมากครับ
2. ฉากท่านขุนบอกความจริงกับเทิดศักดิ์ คุณพ่อกับคุณลูกปรับความเข้าใจให้ตรงกันว่าความจริงนั้นคืออะไร เมื่อคุณเทิดพอจะเข้าใจอะไรๆในระดับหนึ่งแล้ว ก็เดินกลับมากับท่านขุน คุณเรียมก็ตามมาพูดว่า ไม่ว่าหนูจะเป็นใคร หนูก็ยังเป็นลูกของแม่เสมอ(หมายถึงคุณแม่เรียมอะ) แล้วจากนั้นเทิดศักดิ์ก็พูดทำนองว่า คุณพ่อกับคุณแม่เรียมกรุณากับลูกเสมอ ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้ชาติหน้าลูกได้เกิดมาเป็นลูกจริงๆของคุณพ่อกับคุณแม่เรียม แล้วหลังจากนั้นทั้งหมดก็โผเข้ากอดกัน น้ำตาแตกอะฉากนี้ ทั้งที่จริงๆแล้วคุณเทิดเขารักคุณสนซึ่งเป็นคุณแม่แท้ๆของเขามากครับ
3. ฉากคืนตุ๊กตา สมัยที่เนื้อทองยังเด็ก แล้วคุณอี๊ดให้ตุ๊กตากับเนื้อทองมา(ฉากนี้จริงๆแล้วซึ้งนะ เพราะคุณเรียมถามทานตะวันก่อนว่าแบ่งตุ๊กตาตัวนี้ให้พี่เขาได้ไหมลูก เพราะหนูก็มีอยู่แล้วตั้งหลายตัว ทานตะวันไม่อิดออดที่จะให้) พอเนื้อทองกลับมา แล้วเนียนเห็นตุ๊กตาเข้า ก็ดุกล่าวเนื้อทองว่าเหมือนเนื้อทองไปทำอะไรที่ไม่ดีมาหรอถึงได้ตุ๊กตามา ไม่ว่าเนื้อทองจะพูดอย่างไร เนียนก็ไม่เชื่อ จนเนื้อทองต้องนำตุ๊กตาไปคืน โดยมีคุณเรียมเห็นเหตุการณ์ตอนนำมาคืนแบบงงๆ ผมว่าฉากนี้เศร้าอะ เศร้ามากครับแต่เข้าใจทุกความคิดของทุกตัวละคร เนียนเขาก็กดดันมาก่อนน่ะ
เรื่องนี้จริงๆแล้วรักทุกฉากตั้งแต่วินาทีแรกยันวินาทีสุดท้ายแต่สามฉากนี้คือสามฉากที่ชอบมากที่สุดครับ ซึ่งยังมีอีกหลายฉากมากที่ทำได้ดีพอๆกันหรือว่าดีกว่า