เราอยากได้คำตอบที่กระจ่างชัดว่าเราเองโลกส่วนตัวเยอะ หรือเราเป็นคนเยอะ...
เพราะว่า ......
ตอนเรามีแฟนก็เหมือนคนทั่วไปปกติคบกันไปไหนมาไหนกันกันบ่อย เมื่อถึงช่วงเวลานึง เราเบื่ออยากอยู่เฉยๆ ไม่อยากทำไร เรากลายเป็นขี้หงุดหงิด พื้นฐานเราเป็นคนเอาแต่ใจด้วยมั้งนะ เลยไม่ชอบให้ใครขัดใจวุ่นวายอะไรเยอะๆๆๆ จนวันนึงมาถึง เราเลิกงานก็ดึก ก็เลยขี่รถออกไปหาไรกิน คนเดียวนะ ใอ่เจ้าแฟนเราก็โทรมาถามนั้นนี้ แล้วลงท้ายประโยคว่า ทำไมละดึกแ้วไม่ต้องออกหรอก แว๊บแรกได้ยินนี่ขึ้นเลย!!! ไม่ชอบเลยนะ คนหิวข้าวให้อยู่เฉยๆก็หิวสิ พอนานไปก็ทะเลาะสิค่ะ เราก็ตัดสายเงียบไป พอผ่านไปหายวัน ก็กลับมาเป็นแบบเดิม จนเราก็เอ่ยปากนะว่า เราขอเวลาเราอยู่คนเดียวบ้างได้มั๊ย แค่ไปแค่นี้เอง
ไม่ใช่เราไม่คิดนะ เค้าคงเป็นห่วง?! ห้ามทุกอย่างจนไปถึงห้ามไปหาเพื่อน .. แล้วก็บอกแค่ว่า เป็นห่วง นี่เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นแล้วใช่มั๊ย???
จนเราเคยเปิดอกคุยนะ เวลาไปไหนกับเพื่อนไม่เคยห้าม เคยว่ารึบ่นอะไร เราให้คำว่าส่วนตัวกับเค้านะแต่ทำไมเราถึงไม่มีคำว่า ส่วนตัวละ ...คือเราคิดผิดหรอว่า คนเป็นแฟนกันก็ต้องเว้นช่องว่างกับแฟนบ้าง??? หรือไม่ใช่ .... คือ เราชอบอยู่คนเดียวไปไหนมาไม่บอก นี่จัดว่าโลกส่วนตัวสูงหรอ ?? พอวันนี้เลิกกัน ตัว ผช.กลับไปโพสบอกเฟสบ็คว่า โสดรับวาเลนไทน์ รู้สึกเหมือนออกจากกรง *** เราขีดเส้นใต้มากไปหรอ กับคำว่าเวลาส่วนตัว ครอบครัวและเพื่อน เวลากับแฟนก็มีนะ แต่เราแค่อยากรู้ว่า ผช.ต้องการอะไร ต้องอยู่ด้วยตลอดรึไง? เพื่อน ครอบครัวไม่ต้องเลย ...
เป็นแฟนกันจำเป็นต้องติดกันเป็นปลิงด้วยหรอ ...
****
อะไรที่เรียกว่า เยอะ*** ขอสาระนะค่ะ**
เพราะว่า ......
ตอนเรามีแฟนก็เหมือนคนทั่วไปปกติคบกันไปไหนมาไหนกันกันบ่อย เมื่อถึงช่วงเวลานึง เราเบื่ออยากอยู่เฉยๆ ไม่อยากทำไร เรากลายเป็นขี้หงุดหงิด พื้นฐานเราเป็นคนเอาแต่ใจด้วยมั้งนะ เลยไม่ชอบให้ใครขัดใจวุ่นวายอะไรเยอะๆๆๆ จนวันนึงมาถึง เราเลิกงานก็ดึก ก็เลยขี่รถออกไปหาไรกิน คนเดียวนะ ใอ่เจ้าแฟนเราก็โทรมาถามนั้นนี้ แล้วลงท้ายประโยคว่า ทำไมละดึกแ้วไม่ต้องออกหรอก แว๊บแรกได้ยินนี่ขึ้นเลย!!! ไม่ชอบเลยนะ คนหิวข้าวให้อยู่เฉยๆก็หิวสิ พอนานไปก็ทะเลาะสิค่ะ เราก็ตัดสายเงียบไป พอผ่านไปหายวัน ก็กลับมาเป็นแบบเดิม จนเราก็เอ่ยปากนะว่า เราขอเวลาเราอยู่คนเดียวบ้างได้มั๊ย แค่ไปแค่นี้เอง
ไม่ใช่เราไม่คิดนะ เค้าคงเป็นห่วง?! ห้ามทุกอย่างจนไปถึงห้ามไปหาเพื่อน .. แล้วก็บอกแค่ว่า เป็นห่วง นี่เป็นเหตุผลที่ฟังขึ้นแล้วใช่มั๊ย???
จนเราเคยเปิดอกคุยนะ เวลาไปไหนกับเพื่อนไม่เคยห้าม เคยว่ารึบ่นอะไร เราให้คำว่าส่วนตัวกับเค้านะแต่ทำไมเราถึงไม่มีคำว่า ส่วนตัวละ ...คือเราคิดผิดหรอว่า คนเป็นแฟนกันก็ต้องเว้นช่องว่างกับแฟนบ้าง??? หรือไม่ใช่ .... คือ เราชอบอยู่คนเดียวไปไหนมาไม่บอก นี่จัดว่าโลกส่วนตัวสูงหรอ ?? พอวันนี้เลิกกัน ตัว ผช.กลับไปโพสบอกเฟสบ็คว่า โสดรับวาเลนไทน์ รู้สึกเหมือนออกจากกรง *** เราขีดเส้นใต้มากไปหรอ กับคำว่าเวลาส่วนตัว ครอบครัวและเพื่อน เวลากับแฟนก็มีนะ แต่เราแค่อยากรู้ว่า ผช.ต้องการอะไร ต้องอยู่ด้วยตลอดรึไง? เพื่อน ครอบครัวไม่ต้องเลย ...
เป็นแฟนกันจำเป็นต้องติดกันเป็นปลิงด้วยหรอ ...
****