ครอบครัวเรา ถ้าคนภายนอกมองไม่รู้อะไร ก็จะดูว่าปกติ
แต่จริงๆแล้วตั้งแต่เราเด็กจนโตมา ไม่เคยที่ครอบครัวเราจะมีความสุขจริงๆสักวัน
ไม่รู้มันเป็นบาปกรรมอะไรของเราหรือเปล่า ที่ทำให้เราต้องเกิดมาเจอกับอะไรแบบนี้
ตอนเด็กๆประมาณสามสี่ขวบ เราจำได้ว่า พ่อแม่ทะเลาะกันต่อหน้าเรา เค้าไม่สนใจเราเลยด้วยซ้ำว่าเราจะรู้สึกยังไง
ถึงเราจะบอกให้เค้าหยุดอย่าทะเลาะกัน เค้าก็ไม่ฟัง พอเราเริ่มจำความได้ เค้าก็ทะเลาะกันมาตลอด
ทะเลาะกันด้วยเรื่องเงินมั้ง เรื่องในบ้านมั้ง เรื่องเล็กน้อยๆขนาดถ้วยน้ำพริกเลอะ เค้าก็เอามาทะเลาะกันจนจะตีกัน
ถามว่ามีความทรงจำดีๆบางไหม มันก็มีบ้าง แต่คือมันน้อยมาก จนตอนนี้มันเลือนลางแทบจะจำไม่ได้แล้ว
แม่กับพ่ออยู่ด้วยกันเพราะอยากให้เรามีทั้งพ่อทั้งแม่ แต่เค้าไม่รักกันเลย เราเคยบอกนะว่าถ้าอยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุขก็แยกกันอยู่ไหม
เรารับได้นะ ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน ก็ได้ แต่เค้าก็อยู่ด้วยกันมาจนกระทั่งตอนนี้ และทะเลาะกันมาถึงปัจจุบัน
มันเหมือนปัญหาที่ไม่เคยได้รับการแก้อ่ะ คือตั้งแต่เด็กแม่กับพ่อบอกให้เราทำอะไร หรือว่าทำอะไรแล้วมันดีเราก็จะทำให้เค้าหมดนะ
ตั้งใจเรียน ให้ได้เกรดดีๆ เข้าคณะดีๆ อยากให้เรียนพิเศษอะไรก็เรียนให้ เราทำทุกอย่างให้ดีอย่างที่เค้าบอกมาตลอด
แต่ว่ามันไม่เคยทำให้เค้าเลิกทะเลอะหรือทำให้ครอบครัวเรามีความสุขจริงๆเลย เราคิดว่าถ้าทำตัวเราให้ดีแล้วครอบครัวเราจะดีขึ้นบ้าง
แต่ตอนนี้มันก็ยังแย่เหมือนเดิม แต่เราคิดว่าเราโชคดีนะที่เราเป็นเด็กดี เพราะอย่างน้อยถึงพ่อแม่ไม่ได้ดีกันเหมือนที่เราคิดไว้อย่างตอนแรก
แต่อย่างน้อยตัวของเราเองก็ได้ดี เราอยากให้เค้าคุยกันดีๆบ้าง เข้าใจกัน ไม่ต้องรักกันก็ได้ แค่ไม่ทะเลาะกันก็พอ
แค่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมากกว่าทุกข์บ้าง เรารู้สึกว่าตอนนี้เราอยากหนีไปให้ไกลๆบ้าน
เราไม่อยากรับรู้ปัญหาอะไร เราเหนื่อยแล้ว เราอยากเจอครอบครัวที่ดีความสุขกับเค้าบ้างก็เท่านั้นแหละ
ตอนนี้เราได้แต่คิดว่าการที่เค้าทะเลาะกันมันเป็นเรื่องของเค้าสองคน เราไปแก้ไขอะไรไม่ได้ เราทำได้แค่ทำตัวเองให้ดี
จะได้ไม่ต้องไปลำบากเค้าสองคน ไม่ใช่ว่าเราเกลียดพ่อกับแม่นะ เราแค่อยากเห็นเค้าสองคนมีความสุขบ้างอ่ะ
เราอยากทำให้คนที่เรารักมีความสุขจริงๆบ้าง แต่เราไม่รู้ไงว่าเราต้องทำยังไง
เราแค่อยากระบายออกมาบ้างหน่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ
ใครว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีแนะนำเราหน่อยก็ได้นะ เผื่อว่ามันจะเป็นทางออกของปัญหาจริงๆให้เราได้
เราพยายามเป็นลูกที่ดีให้พ่อกับแม่ แต่ทำไมพ่อแม่ถึงไม่เคยพยายามเป็นพ่อแม่ที่ดีให้เราเลย
แต่จริงๆแล้วตั้งแต่เราเด็กจนโตมา ไม่เคยที่ครอบครัวเราจะมีความสุขจริงๆสักวัน
ไม่รู้มันเป็นบาปกรรมอะไรของเราหรือเปล่า ที่ทำให้เราต้องเกิดมาเจอกับอะไรแบบนี้
ตอนเด็กๆประมาณสามสี่ขวบ เราจำได้ว่า พ่อแม่ทะเลาะกันต่อหน้าเรา เค้าไม่สนใจเราเลยด้วยซ้ำว่าเราจะรู้สึกยังไง
ถึงเราจะบอกให้เค้าหยุดอย่าทะเลาะกัน เค้าก็ไม่ฟัง พอเราเริ่มจำความได้ เค้าก็ทะเลาะกันมาตลอด
ทะเลาะกันด้วยเรื่องเงินมั้ง เรื่องในบ้านมั้ง เรื่องเล็กน้อยๆขนาดถ้วยน้ำพริกเลอะ เค้าก็เอามาทะเลาะกันจนจะตีกัน
ถามว่ามีความทรงจำดีๆบางไหม มันก็มีบ้าง แต่คือมันน้อยมาก จนตอนนี้มันเลือนลางแทบจะจำไม่ได้แล้ว
แม่กับพ่ออยู่ด้วยกันเพราะอยากให้เรามีทั้งพ่อทั้งแม่ แต่เค้าไม่รักกันเลย เราเคยบอกนะว่าถ้าอยู่ด้วยกันแล้วไม่มีความสุขก็แยกกันอยู่ไหม
เรารับได้นะ ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน ก็ได้ แต่เค้าก็อยู่ด้วยกันมาจนกระทั่งตอนนี้ และทะเลาะกันมาถึงปัจจุบัน
มันเหมือนปัญหาที่ไม่เคยได้รับการแก้อ่ะ คือตั้งแต่เด็กแม่กับพ่อบอกให้เราทำอะไร หรือว่าทำอะไรแล้วมันดีเราก็จะทำให้เค้าหมดนะ
ตั้งใจเรียน ให้ได้เกรดดีๆ เข้าคณะดีๆ อยากให้เรียนพิเศษอะไรก็เรียนให้ เราทำทุกอย่างให้ดีอย่างที่เค้าบอกมาตลอด
แต่ว่ามันไม่เคยทำให้เค้าเลิกทะเลอะหรือทำให้ครอบครัวเรามีความสุขจริงๆเลย เราคิดว่าถ้าทำตัวเราให้ดีแล้วครอบครัวเราจะดีขึ้นบ้าง
แต่ตอนนี้มันก็ยังแย่เหมือนเดิม แต่เราคิดว่าเราโชคดีนะที่เราเป็นเด็กดี เพราะอย่างน้อยถึงพ่อแม่ไม่ได้ดีกันเหมือนที่เราคิดไว้อย่างตอนแรก
แต่อย่างน้อยตัวของเราเองก็ได้ดี เราอยากให้เค้าคุยกันดีๆบ้าง เข้าใจกัน ไม่ต้องรักกันก็ได้ แค่ไม่ทะเลาะกันก็พอ
แค่อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมากกว่าทุกข์บ้าง เรารู้สึกว่าตอนนี้เราอยากหนีไปให้ไกลๆบ้าน
เราไม่อยากรับรู้ปัญหาอะไร เราเหนื่อยแล้ว เราอยากเจอครอบครัวที่ดีความสุขกับเค้าบ้างก็เท่านั้นแหละ
ตอนนี้เราได้แต่คิดว่าการที่เค้าทะเลาะกันมันเป็นเรื่องของเค้าสองคน เราไปแก้ไขอะไรไม่ได้ เราทำได้แค่ทำตัวเองให้ดี
จะได้ไม่ต้องไปลำบากเค้าสองคน ไม่ใช่ว่าเราเกลียดพ่อกับแม่นะ เราแค่อยากเห็นเค้าสองคนมีความสุขบ้างอ่ะ
เราอยากทำให้คนที่เรารักมีความสุขจริงๆบ้าง แต่เราไม่รู้ไงว่าเราต้องทำยังไง
เราแค่อยากระบายออกมาบ้างหน่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะ
ใครว่าเราควรทำยังไงต่อไปดีแนะนำเราหน่อยก็ได้นะ เผื่อว่ามันจะเป็นทางออกของปัญหาจริงๆให้เราได้