ปกติผมจะชอบมองเกือบทุกคนนะ ทุกเพศทุกวัย เพราะอยากรู้ว่าแต่ละคนรูปร่าง ลักษณะ การแต่งตัวเป็นยังไง แต่ไม่ได้ดูถูกอะไรหรอกครับ ผมคิดว่าตัวเองกำลังศึกษาการแต่งตัวหรือสไตล์คนอื่นอยู่มากกว่า ซึ่งเพื่อนก็บอกว่าดูเสียมารยาท 555+ บางทีเวลาเพื่อนจับกลุ่มนินทาใคร เช่น พูดถึงคนที่เดินผ่าน ผมก็เก็บอาการไม่ค่อยอยู่คือจะหันไปมองเลย จนเพื่อนชอบบอกว่า "หันไปขนาดนี้เดี๋ยวเขาก็รู้ตัวดิ" ซึ่งบางคนเขาก็มองกลับมา ผมก็ทำหน้านิ่งๆหรือไม่ก็มองผ่านไป
เวลาไปไหนมาไหนคนเดียวหรือทำกิจกรรมยามว่าง แล้วเจอคนหล่อๆ ผมก็จะมองแบบเดิม แต่ส่วนใหญ่เขาจะทำหน้านิ่งๆใส่ผมเหมือนกัน กับบางคนนี่แอบมองบ่อยมาก แล้วเขาก็มองเรา สบตาบ่อยมากแต่ในใจก็บอกตัวเองว่าเลิกหันไปมองซักที แต่มันก็ห้ามไม่ค่อยอยู่เพราะผมคิดว่ามีโอกาสได้เจอแล้วก็อยากมองนานๆ เพราะถ้าเกิดจากกันก็ไม่รุ้ว่าจะได้เจอกันอีกไหม หลายครั้งคิดว่าเขาคงไม่มองเราแล้ว ก็หันไป พอหันไปเขาก็มองเราอีก เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง เลยต้องทำเป็นมองผ่านกลบเกลื่อนไป แต่เซ้นผมส่วนใหญ่ที่มองคือจะเป็นผู้ชายทั้งนั้นเลย แต่บางคนอาจจะเป็นก็ได้ คิดว่างั้นนะครับ
เขาคงคิดว่า "จะมอง
อะไรของยูวว้ะ "หรือไม่ก็ "ไอนี่คิดอะไรกับเราป้ะว้ะ ถึงมองขนาดนี้"
เขาคงไม่คิดว่า "คนนี้ที่มองเราบ่อยๆนี่
น่ารัก/หล่อดีหว่ะ (แมนๆคุยกันครับ)" แล้วก็เขินๆแบบเราหรอกมั้ง นี่เลยทำให้ผมต้องห้ามความคิดตัวเองไว้
ชอบมองคนอื่นครับ ยิ่งถ้าหล่อๆ ตรงสเป็คนี่ (><) มันอดใจไม่ได้นะถ้าจะไม่ให้มอง คือสายตาก็ไม่ค่อยดี อยากเห็นชัดๆ อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไง แต่ไม่ได้มองแบบอ่อยๆ จะมองเฉยๆ เก็บอาการไว้ แต่ในใจนี่ (อ๊ากกกก) ละลายไปหมดแล้วครับ 555+ เหมือนให้อาหารตาตัวเองอยู่เลย มันเป็นความสุขอย่างนึง
แต่สุดท้ายผมก็พยายามมองไปผ่านๆ คือบอกตัวเองว่า อย่าเหนื่อยไปตามหาหรือรออะไรเลย อย่าคิดไปเอง ถ้าโชคดีคงได้เจอกันอีก (คิดแล้วเศร้า T T)
ทั้งที่ในใจคืออยากทำความรู้จักมาก แต่เป็นคนขี้อายครับ แล้วอีกอย่างเราก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นแบบเราด้วย เซ้นผมก็ไม่ค่อยดี บางคนถึงขนาดชอบมากๆจนมานั่งหาเฟสกันเลยทีเดียว แต่สุดท้ายก็เหนื่อยกับตัวเอง แล้วก็ล้มเลิกไป จนไม่ได้รู้สึกอะไรมาก แล้วอยู่ๆเฟสมันก็ลอยเข้ามาเอง (ทีตอนที่หาก็ไม่มาให้) คือชอบมองแล้วถ้าใครตรงสเป็คคืออยากดักตีหัวมาก ถ้ารวมๆแล้วคนที่ผมชอบมอง ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 21 นี่รวมแล้วหลักพันได้มั้ง 555+
ก็ได้แค่มองอะครับ ถ้าเกิดมันเป็นจริง ผมก็คงตั้งคำถามกับตัวเองอีกเยอะ 555+
มีใครเป็นเหมือนผมบ้าง
เวลาไปไหนมาไหนคนเดียวหรือทำกิจกรรมยามว่าง แล้วเจอคนหล่อๆ ผมก็จะมองแบบเดิม แต่ส่วนใหญ่เขาจะทำหน้านิ่งๆใส่ผมเหมือนกัน กับบางคนนี่แอบมองบ่อยมาก แล้วเขาก็มองเรา สบตาบ่อยมากแต่ในใจก็บอกตัวเองว่าเลิกหันไปมองซักที แต่มันก็ห้ามไม่ค่อยอยู่เพราะผมคิดว่ามีโอกาสได้เจอแล้วก็อยากมองนานๆ เพราะถ้าเกิดจากกันก็ไม่รุ้ว่าจะได้เจอกันอีกไหม หลายครั้งคิดว่าเขาคงไม่มองเราแล้ว ก็หันไป พอหันไปเขาก็มองเราอีก เป็นแบบนี้อยู่หลายครั้ง เลยต้องทำเป็นมองผ่านกลบเกลื่อนไป แต่เซ้นผมส่วนใหญ่ที่มองคือจะเป็นผู้ชายทั้งนั้นเลย แต่บางคนอาจจะเป็นก็ได้ คิดว่างั้นนะครับ
เขาคงคิดว่า "จะมอง
เขาคงไม่คิดว่า "คนนี้ที่มองเราบ่อยๆนี่
ชอบมองคนอื่นครับ ยิ่งถ้าหล่อๆ ตรงสเป็คนี่ (><) มันอดใจไม่ได้นะถ้าจะไม่ให้มอง คือสายตาก็ไม่ค่อยดี อยากเห็นชัดๆ อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไง แต่ไม่ได้มองแบบอ่อยๆ จะมองเฉยๆ เก็บอาการไว้ แต่ในใจนี่ (อ๊ากกกก) ละลายไปหมดแล้วครับ 555+ เหมือนให้อาหารตาตัวเองอยู่เลย มันเป็นความสุขอย่างนึง
แต่สุดท้ายผมก็พยายามมองไปผ่านๆ คือบอกตัวเองว่า อย่าเหนื่อยไปตามหาหรือรออะไรเลย อย่าคิดไปเอง ถ้าโชคดีคงได้เจอกันอีก (คิดแล้วเศร้า T T)
ทั้งที่ในใจคืออยากทำความรู้จักมาก แต่เป็นคนขี้อายครับ แล้วอีกอย่างเราก็ไม่คิดว่าเขาจะเป็นแบบเราด้วย เซ้นผมก็ไม่ค่อยดี บางคนถึงขนาดชอบมากๆจนมานั่งหาเฟสกันเลยทีเดียว แต่สุดท้ายก็เหนื่อยกับตัวเอง แล้วก็ล้มเลิกไป จนไม่ได้รู้สึกอะไรมาก แล้วอยู่ๆเฟสมันก็ลอยเข้ามาเอง (ทีตอนที่หาก็ไม่มาให้) คือชอบมองแล้วถ้าใครตรงสเป็คคืออยากดักตีหัวมาก ถ้ารวมๆแล้วคนที่ผมชอบมอง ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 21 นี่รวมแล้วหลักพันได้มั้ง 555+
ก็ได้แค่มองอะครับ ถ้าเกิดมันเป็นจริง ผมก็คงตั้งคำถามกับตัวเองอีกเยอะ 555+