ทำไมชอบมีการแนะนำให้คนที่มีแฟนเป็นเกมเมอร์ไปเล่นเกมด้วยกันครับ

ออกตัวก่อนครับว่ายังโสดมายันปัจจุบัน แต่เห็นกระทู้บ่นถึงเรื่องแฟนเป็นเกมเมอร์แล้วจะหาวิธีแก้ ส่วนใหญ่จะบอกให้ไปเล่นกับเค้าด้วย

ในฐานะที่เป็นเกมเมอร์เหมือนกัน ถ้าจะมีแฟนสักคนผมไม่แนะนำให้ทำแบบนั้นนะครับ

เอาง่ายๆ เลยคือ ที่มีปัญหากันมากๆเนี่ยน่าจะเป็นเกมแนว Moba ที่สูบพลังชีวิตมากๆ อย่าง LoL Dota แล้วเกมประเภทนี้มันจัดอยู่ในหมวดสำหรับ Hardcore Gamer นะครับ ต้องซึมซับ ต้องเรียนรู้ แม้แต่เกมเมอร์ที่มีพื้นกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ก็ต้องใช้เวลา แล้วคนเล่นมันมีแนวโน้มที่จะเอาจริงเอาจัง (จริงจัง Gaming) ได้ง่ายๆ ผมเจอเยอะที่ตอนแรกทั้งสองฝ่ายดูจะ Happy คือฝ่ายหนึ่งก็สอนและดีใจที่แฟนตัวเองหันมาสนใจ อีกฝ่ายหนึ่งก็เหมือนจะเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเค้าได้ แต่ไปๆ มาๆ ไอ้ที่ตอนแรกทำอะไรในเกมพลาดก็หัวเราะกันคิกคัก พอหลังๆเริ่มตึง เริ่มเครียดขึ้น แล้วสุดท้ายก็ต้องล้มเลิกไปเพราะไม่ได้ชอบจริงๆ

อันนี้ผมพูดถึงทุกเพศเลยนะครับ ไม่ได้หมายความถึงกรณีคลาสสิคอย่างแฟนผู้หญิงธรรมดากับเกมเมอร์ชาย

แต่ในกรณีถ้าคุณไปลองเล่นแล้วปรากฏว่าค้นพบตัวตน เล่นแล้วมัน สนุก ท้าทาย อันนี้ก็อีกเรื่องครับ

ถ้าไม่ใช่ ผมคิดว่าแก้เรื่องนี้ได้มีวิธีเดียวอ่ะครับ ขอยกคำคาลิล ยิบราน มาเลยนะครับ "เสาวิหารไม่ควรตั้งชิดกัน" ไม่เป๊ะนะครับ แต่คร่าวๆประมาณนี้ 5555+  เกมก็เหมือนซีรีส์ เหมือนเพลง ฟุตบอล หรือความบันเทิงอะไรก็ตาม เราต้องยอมรับว่าถึงเราจะเป็นแฟน แต่มันมีเส้นความเป็นส่วนตัวของเค้าบางเส้นที่เราก้าวล่วงไม่ค่อยได้ (หรือไม่ควร) สำหรับเกมเมอร์ถ้าได้ลองนั่งเล่นกับเพื่อน 5 คนแล้ว รอบตัวเค้ากับคอมนี่แทบจะเป็น Sanctuary ที่แทบจะไม่มีใครก้าวล่วงเข้าไปได้เลยครับ

แต่ในกรณีที่ถ้าเล่นเป็นบ้าทั้งวันทั้งคืน อันนี้มันต้องคุยหาทางออกอื่นแล้วน่ะครับ ไปเล่นเกมด้วยมันก็ไม่ช่วยอะไรแน่ๆ