กรณี ธัมมชโย จับสึกปาราชิกไม่ง่ายเหมือนสมัยพุทธกาล

ในสมัยพุทธกาลส่วนใหญ่ที่ปรากฏในพระไตรปิฏกคือต้นบัญญัติ ดังนั้นจึงไม่ปาราชิก ซึ่งหากใครศึกษาพระวินัยว่าด้วยเรื่องปาราชิกจะรู้ แบบแผนของการเขียนพระวินัยคือ การอ้างเหตุการ ภิกษุทำผิด กระวนกระวายใจ ให้พระพุทธเจ้าถาม สารภาพ และตัดสิน ประเด็นคือ ไม่ว่าจะทำผิดใดๆ การตัดสินว่าปาราชิกจะต้องมีไถยจิตเป็นสำคัญ

แต่สมัยนี้ การจะไปถามและผู้ถูกโจทย์จะตอบตามความจริงจะจนด้วยหลักฐานนั้นยาก วึ่งปัจจุบันนั้นจะดูพฤติการและเทียบเคียงเอาว่ามีไถยจิต หรือไม่ก็จับให้ได้คาหนังคาเขา  

กรณีธรรมกาย ใครช่วยเล่าให้ฟังหน่อยว่าเรื่องที่อ้างว่าเป็นปาราชิก คือตรงไหน