ก่อนอื่นผมต้องขอรบกวนเพื่อนๆพี่ๆที่กำลังมีน้องหรือเคยมีอยู่ในวัยตอนนี้ ช่วยมาแชร์ประสบการณ์กันหน่อยครับ เรื่องมีอยู่ว่าลูกสาวผมตอนนี้กำลังเรียนอยู่ ม.1 ทำไมเค้าถึงเปลี่ยนแปลงเยอะจัง เปลี่ยนแทบทุกเรื่อง หรือเด็กวัยนี้พัฒนาการเค้าเป็นแบบนี้จริงๆ
1.ปฏิเสธไม่ให้ผมไปรับเค้าที่ รร.ยอมรับว่าเป็นห่วงเค้ามาก อยากไปรับไปส่งซึ่งผมก็ไม่ได้ลำบากอะไร เค้าให้เหตุผลว่าบางวันไม่ได้เรียนพิเศษอาจจะไปเดินเล่นกะเพื่อนต่อ แต่ถ้ารีบกลับบ้านจะโทรบอกให้ผมมารับตามปกติ ตั่งแต่เปิดเทอมสองมานี่ไม่เคยโทรบอกให้มารับกลับเลย ข้อนี้อาจไม่แปลกหรือแบบว่าผมคิดมากไปป่าว โปรดพิจารณาข้อต่อๆไปด้วยครับ
2.เค้าขอไปค้างบ้านเพื่อนบอกว่าจะไปติวหนังสือ แรกๆก็ผมปฏิเสธ เค้าเอ่ยชื่อเพื่อนเค้า ซึ่งผมก็รู้จักเพราะมาหาลูกผมบ่อยแล้วเค้าก็เรียนอยู่ที่เดียวกัน(เป็นผู้หญิงนะครับ) ผมบอกตรงๆลำบากใจมากๆแต่ก็ไม่อยากขัดใจ(ผมเลี้ยงเค้าคนเดียว แม่เค้าไปมีครอบครัวใหม่)ผมขับรถไปส่งเค้าทุกครั้งที่เค้าบอกจะมา ได้เห็นบ้านเพื่อนลูกและเจอผู้ปกครองของเพื่อนลูกทุกครั้ง โอเคผมสบายใจและว่างใจขึ้นมาบ้าง แต่ครั้งล่าสุดมีโอกาสได้พูดคุยกะผู้ปกครองของเพื่อนลูกผมนานหน่อย ซึ่งเธอได้หลุดปากมาอยู่คำว่ามืดๆหน่อยเด่วก็มากันครบ เห็นว่าวันนี้วันเกิดบอย(ชื่อสมมุติเป็นเพื่อนของลูกสาวผม) ตอนขับรถกลับสมองผมคิดตลอดทางเลยว่านี่ตกลงลูกผมไม่ได้ติวหนังสือกันสองคน มีทั้งเพื่อนผู้ชายอยู่ด้วยหรอ ผมสอบถามลูกผม เค้าแก้ตัวว่าก็มากันเยอะทุกครั้งทั้งผู้หญิงผู้ชายในห้องนั้นหละ แต่ดึกๆก็กลับกันหมดเหลือแต่เค้ากะเพื่อนเจ้าของบ้าน.
3.เรื่องคบผู้ชาย ผมเห็นความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับผู้ชายในเฟสบุ๊กของลูกผม(เราเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊ก)ทุกครั้งที่ผมเห็นผมไม่สบายใจ ผมเรียกลูกมาตักเตือน ก็ได้แต่บอกว่าเป็นเพื่อนกันอย่าคิดมาก แต่มีอยู่โฟสต์นึงลูกผมเป็นคนโฟสต์แต่มีเพื่อนๆของเค้ามาคอมเม้นท์ต่อๆกัน แต่มาสะดุดอยู่อันที่ว่า มีอารมณ์บ่อยหรอเด่ววันศุกร์ก็เจอกัน ผมอ่านแล้วรู้สึกชาไปทั้งตัวนี่อะไรกัน ทำไมวัยนี้ควรจะเรียนหนังสือไม่ใช่หรอ ผมเข้าใจนะว่าสื่อเด๋วนี้มันไวมากอยากเห็นอะไรก็ได้เห็นอยากดูอะไรก็ได้ดู แต่เด็กอายุ 13-14 เค้ามีอารมณ์แบบนั้นกันแล้วหรือ เพื่อนๆพี่ๆช่วยที่เถอะครับว่าผมควรจะเลี้ยงดูลูกวัยนี้ยังไงดี ขอบคุณครับ
ใครมีลูกสาวอยู่ประมาณ ม.1 ช่วยเข้ามาพูดคุยกันหน่อยครับมี 18+ นิดหน่อย
1.ปฏิเสธไม่ให้ผมไปรับเค้าที่ รร.ยอมรับว่าเป็นห่วงเค้ามาก อยากไปรับไปส่งซึ่งผมก็ไม่ได้ลำบากอะไร เค้าให้เหตุผลว่าบางวันไม่ได้เรียนพิเศษอาจจะไปเดินเล่นกะเพื่อนต่อ แต่ถ้ารีบกลับบ้านจะโทรบอกให้ผมมารับตามปกติ ตั่งแต่เปิดเทอมสองมานี่ไม่เคยโทรบอกให้มารับกลับเลย ข้อนี้อาจไม่แปลกหรือแบบว่าผมคิดมากไปป่าว โปรดพิจารณาข้อต่อๆไปด้วยครับ
2.เค้าขอไปค้างบ้านเพื่อนบอกว่าจะไปติวหนังสือ แรกๆก็ผมปฏิเสธ เค้าเอ่ยชื่อเพื่อนเค้า ซึ่งผมก็รู้จักเพราะมาหาลูกผมบ่อยแล้วเค้าก็เรียนอยู่ที่เดียวกัน(เป็นผู้หญิงนะครับ) ผมบอกตรงๆลำบากใจมากๆแต่ก็ไม่อยากขัดใจ(ผมเลี้ยงเค้าคนเดียว แม่เค้าไปมีครอบครัวใหม่)ผมขับรถไปส่งเค้าทุกครั้งที่เค้าบอกจะมา ได้เห็นบ้านเพื่อนลูกและเจอผู้ปกครองของเพื่อนลูกทุกครั้ง โอเคผมสบายใจและว่างใจขึ้นมาบ้าง แต่ครั้งล่าสุดมีโอกาสได้พูดคุยกะผู้ปกครองของเพื่อนลูกผมนานหน่อย ซึ่งเธอได้หลุดปากมาอยู่คำว่ามืดๆหน่อยเด่วก็มากันครบ เห็นว่าวันนี้วันเกิดบอย(ชื่อสมมุติเป็นเพื่อนของลูกสาวผม) ตอนขับรถกลับสมองผมคิดตลอดทางเลยว่านี่ตกลงลูกผมไม่ได้ติวหนังสือกันสองคน มีทั้งเพื่อนผู้ชายอยู่ด้วยหรอ ผมสอบถามลูกผม เค้าแก้ตัวว่าก็มากันเยอะทุกครั้งทั้งผู้หญิงผู้ชายในห้องนั้นหละ แต่ดึกๆก็กลับกันหมดเหลือแต่เค้ากะเพื่อนเจ้าของบ้าน.
3.เรื่องคบผู้ชาย ผมเห็นความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับผู้ชายในเฟสบุ๊กของลูกผม(เราเป็นเพื่อนกันในเฟสบุ๊ก)ทุกครั้งที่ผมเห็นผมไม่สบายใจ ผมเรียกลูกมาตักเตือน ก็ได้แต่บอกว่าเป็นเพื่อนกันอย่าคิดมาก แต่มีอยู่โฟสต์นึงลูกผมเป็นคนโฟสต์แต่มีเพื่อนๆของเค้ามาคอมเม้นท์ต่อๆกัน แต่มาสะดุดอยู่อันที่ว่า มีอารมณ์บ่อยหรอเด่ววันศุกร์ก็เจอกัน ผมอ่านแล้วรู้สึกชาไปทั้งตัวนี่อะไรกัน ทำไมวัยนี้ควรจะเรียนหนังสือไม่ใช่หรอ ผมเข้าใจนะว่าสื่อเด๋วนี้มันไวมากอยากเห็นอะไรก็ได้เห็นอยากดูอะไรก็ได้ดู แต่เด็กอายุ 13-14 เค้ามีอารมณ์แบบนั้นกันแล้วหรือ เพื่อนๆพี่ๆช่วยที่เถอะครับว่าผมควรจะเลี้ยงดูลูกวัยนี้ยังไงดี ขอบคุณครับ