เมื่อมันมาถึงจุดนี้จะทำยังไงต่อไปดีกับ "ภาษาอังกฤษ"

ผมป็นคนที่หนีภาษามาทั้งชีวิต ทั้งที่รู้แก่ใจว่า สักวันก็ต้องถึงวันที่มันจะตามทัน  ผมมีแผนจะเรียนต่อ แล้วต้องใช้ภาษา เหตุผลอย่างนึงที่ผมเกลียดภาษามากๆ คือ ผมเป็นพวก เริ่มจากผมเป็นคนที่ชอบวิชาคำนวณมาก  เพราะงั้น มันจะเกิดการเปรียบเทียบอยู่ตลอดเวลา ว่าทำไม!!!   สมมุติผมแก้โจทย์คณิต ข้อนึง ผมจำเพียงแค่ สูตรเดียว 1 ทฤษฎีบท  แต่แก้โจทย์ได้เป็นสิบ      แต่ภาษาอังกฤษ มันกว้างเกินไป มันโยงกันมั่วไปหมด  ผมยังไม่พูดถึงความจำที่ต้องใช้อย่างมหาศาล  เมื่อเทียบกับวิชาที่ผมเต็มใจจะจำ เพราะมันดูมีเหตุผลมากกว่า   ผมเคยตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษ มาหลายครั้งแล้ว ตั้งใจแบบที่ผมตั้งใจเรียน วิชาคำนวณนั้นแหละ แต่มันไม่โอเคสำหรับผม  แม้แต่กฏ grammar ก็ยังต้องจำ มีข้อยกเว้น  ผมมองไม่เห็นถึงความ งดงามของวิชาเลย  แม้แต่ reading ผมก็เคยฝึกอ่านมาเป็นเดือน แต่คำศัพท์มันปั่นหัวผม  ผมเคยคิดว่าทำยังไง ผมถึงจะรู้ศัพท์ ภาษาอังกฤษ เหมือนกับ ภาษาไทยในตอนนี้ ทำยังไงผมถึงจะใช้ได้ 2 ภาษา เท่ากัน   มีใครที่เคยอยู่ในจุดเดียวกับผม แล้วหาทางออกได้บ้างครับ  ?  อยากได้แนวคิดจากคนที่เคยอยู่จุดเดียวกัน