ทำไมคนเราเวลาเจอคนดีดี ถึงไม่คิดจะรักษาเขาไว้คะ แต่พึ่งมารู้ตัววันที่เขาจะจากไป ถึงจะสำนึก?

อยากรู้ว่าคิดไรอยู่
เราทำดีให้มา 4 ปี ช่วยงาน ช่วยการบ้าน ติว นส ให้ อดหลับอดนอน
ไม่มีเงินมาหาเรา เราไปหาตลอด ไปนั่งรอเป็น ชม
มีเรื่องอะไรไม่รู้ไม่มีข้อมูลเราก็หาให้ ทุ่มเทให้ตลอด
แต่สิ่งที่ได้คือนอกจากเอาแต่ใจมากขึ้น ยังไปมีกิ๊ก
สุดท้ายที่พีคที่สุดคือชวนเราทะเลาะเพราะเราไม่ยอมมีไรด้วย ถามว่าไม่เหนใจกันมั่งหรอ รอมาตั้ง 4 ปี และต้องรอไปถึงเมื่อไหร่ไม่รู้ มันท้อนะ บลาๆๆๆ อยู่กะเทอเราไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เราเหงา เราอยากมีคนมานอนหอเป็นเพื่อน (เหมือนที่กิ๊กมันทำได้)
เราเลยเดินออกมาแบบรับไม่ได้ เท่านั้นแหละ ง้อเราใหญ่บอกว่าผิดไปแล้วขอโทษ ไม่มีใครดีเท่าเราอีกแล้ว ใครจะทนฮีได้เท่าเรา จะแก้ตัวทุกอย่าง รักเรามากแค่ไหนอยากให้เรารู้
แต่เราบล้อกไลน บล้อกเบอไปละเพราะอยากจบๆสักที เหนื่อยมามาก ปล่อยเราไปสักทีเหอะ
คืออยากรู้ว่าคนประเภทนี้คิดไรอยู่หรอคะ หลังจากเลิกเรามีความสุขมากนะเหมือนชีวิตเป็นอิสระสักที
ขอบคุณพื้นที่ที่ให้ระบายค่ะ