ย้อนไปเมื่อช่วง4-5ปีที่ผ่านมา จขกท ได้มีโอกาสได้ทำความรู้จักกับเพื่อนต่างห้องเรียนทางบีบี เค้าเป็นคนที่เฟรนลี่มาก เค้าชวนเราคุยต่างๆนาๆ คุยกันทุกวันๆ แรกๆเราก็เตือนตัวเองไว้ว่าเผื่อใจไว้นะ เพราะยังเข็ดกับความรักเก่าอยู่ บอกตัวเองไว้ว่าอย่าถลำลึกไปมากกว่านี้กลัวว่าเกิดชอบเค้าขึ้นมาจริงๆแล้วจะเสียใจอีก เค้าเป็นคนน่ารัก คุยสนุก เค้าจะชอบส่งข้อความน่ารักๆมาตลอด ทำอะไรอยู่เค้าจะบอกเราหรือส่งรูปมาให้เราดูโดยที่ไม่ต้องถาม เราคุยสไกป์กัน เรายอมฝึกเล่นเกมส์ออนไลน์เพื่อที่จะได้เล่นกับเค้า เราคุยกันนับวันความรู้สึกก็ยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยโดยที่เราไม่รู้ตัว เพราะเราบอกกับตัวเองเสมอว่าไม่ได้ชอบเค้าๆ และตอนนั้นมีความคิดแว๊ปนึงมาฉุดเราไว้บอกเราว่าควรพอ ควรหยุดได้แล้ว เลิกคุยกับเค้า เลิกให้เค้าต้องมาเสียเวลากับเราสักที ยังไงก็คงเป็นได้แค่ 'คนคุย' ฝันดีแค่ไหนยังไงก็ต้องตื่น เราเลยลบพินเค้าไปเลย เจอกันที่รร.เค้าก็พยายามถามพยายามเข้ามาคุย แต่เรากลับเลือกที่จะหลบหน้า และบล๊อคทุกอย่างของเค้า เลือกที่จะถอยออกมาเพราะไม่อยากจะเจ็บทีหลัง เราคิดว่าอย่างเราน่ะไม่เหมาะกับเค้าหรอก หลังจากนั้นก็ใช้ชีวิตปกติพยายามไม่คิดถึงเค้า จนประมาณ3เดือนหลังจากเราเลิกคุยกับเค้าไป นี่แหละความจริงแล้ว ไม่รู้อะไรดลใจให้เข้าไปส่องเฟสเค้า เต็มๆเลยเค้าตั้งสถานะคบกับเพื่อนของเพื่อนอีกคนไปแล้ว ตอนนั้นแบล้งค์เลยค่ะ ตื้อไปหมดเลยและนั่นแหละเพิ่งจะมารู้ตัวว่าจริงๆแล้วที่เราพยายามหลอกตัวเองมาตลอดว่าไม่ได้ชอบๆนั่นน่ะ มันไม่ได้ผลอะไรเลย ไอความรู้สึกที่เห็นเค้ามีแฟนแล้วเรามานั่งเสียใจอย่างนี้นี่เราชอบเค้าชัดๆ ตอนนั้นเหมือนกรรมตามสนองเลยค่ะ 'ไม่มีเธอแล้วอ้อนวอนแค่ไหน' เพิ่งมาคิดได้ตอนที่สายไปตอนที่เค้าไปมีคนอื่นแล้ว แล้วตอนนี้เวลาก็ผ่านมานานแล้วแต่ก็ยังลืมเค้าไม่ได้เลย ยังคงย้อนกลับไปอ่านแชทที่แคปไว้ จะบอกว่ายังคิดถึงอยู่เรื่อยๆนะ ตอนนี้ก็ยังปิดกั้นตัวเองอยู่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมยังยอมเปิดใจสักทีทั้งๆที่เค้าก็ยังคบกับแฟนอยู่
ใครเคยทำพลาดแบบจขกท บ้างมั้ยคะจะบอกว่าถ้าเรายอมลุยยอมเสี่ยงแต่แรกอาจจะไม่เสียใจเท่านี้เลยก็ได้
เคยไหม ฝังใจกับความรักเก่าจนทำให้เสียโอกาสเจอความรักใหม่
ใครเคยทำพลาดแบบจขกท บ้างมั้ยคะจะบอกว่าถ้าเรายอมลุยยอมเสี่ยงแต่แรกอาจจะไม่เสียใจเท่านี้เลยก็ได้