ชีวิตที่ดีที่สุด มันเป็นยังไง

สวัดดีนะ ไม่รู้ว่าเกียวกับแนวคิดหรืออะไร ตั้งแต่เกิดมา เรียนแล้วทำงานจนถึงจุดหนึ่ง รู้สึกว่าตัวเองว่างเปล่าตั้งแต่ทำงานมาแล้วลาพักหยุดมา 3 เดือน
ในใจมันก็ถามตัวเอง นะว่า"กูมาถึงจุดนี้ได้ไงวะที่ไม่มีตารางกำหนดไรเลยตลอด90 วัน ชีวิตดีมากเนาะตื่น กินนอน โทรศัพสายที่เข้า ไม่มี เฟชว่างเปล่า กูเป็นโรคกลัวสังคมหรือเปล่าวะนี้" จากตอนนั้นในหัวมันก็ขาวไปหมด มีทั้งสมุดปากกา ได้เพียงจุด.... ไม่รู้จะแต่งเรืองราวอะไรลงไปดี จนวันหนึ่งลองหาไรทำ ไปเดินเล่นกลางดึกเกือบเช้า ต่อมาปั่นจัรยานจาก สมุทรปราการไป - สระบุรี ระหว่างทางไปเจอลุงรถเสียเลยชวยเข็น ลุงแกพูดว่า ชีวิตดีเนาะมีเวลาว่างทำโน้นนี้ไม่เหมือนลุงทำแต่งาน จบประโยค ผมนี้คิดทันที่ ชีวิตที่ดีนี้มันต้องเป็นแบบไหนนะ (ผมอาจรบกวนเวลาคนใจดีสักเล็กน้อย อยากทราบแนวคิดในเรืองชีวิตที่ดีที่สุดในมุมมองของทุกท่านนะครับ ขอบคุณมากครับผม^^)