สวัสดีค่ะ คือมันสุดจะทนแล้วเลยสมัครpantipมาเพื่อสิ่งนี้
คือ..เรากับแฟนคบกันมาเกือบปี แฟนเป็นคนใต้เราเป็นคนอิสาน ทุกๆสิ้นเดือนแฟนเค้าจะชอบชวนเราไปเที่ยวบ้านเราทุกเดือน บินไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงไปนอนบ้าน2คืนทุกเดือนๆ แฟนเราการงานค่อนข้างดีฐานเงินเดือนประมาณครึ่งแสน ส่วนเรา. เรียนปี4 ส่งตัวเองเรียน ทำพาร์ทไทม์ ทำงานพิเศษ และยังต้องส่งให้แม่ใช้ เราแทบไม่เดือดร้อนเงินแฟนเลยคะอยากได้อะไรเก็บตังซื้อเอง มือถือก็ใช้ไม่ถึงหมื่น เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ไม่เคยเดือดร้อนแฟน ส่วนมากที่แฟนจ่ายให้คือพาไปกินข้าว ดูหนังพาไปเที่ยว ออกค่าตั๋วให้ และวันเกิดก็มีทองให้ 3ส. เท่านั้น เมื่อ3-4เดือนก่อนเค้าชวนเราไปเที่ยวใต้บ้านเค้า เออเราก็ไปๆครั้งแรก คือแอบดีใจและกลัวๆอยู่นิดนึงเค้าจะใจดีกับเราไหม เค้าจะรักเราไหม เราก็เก็บอาการไว้ในใจแฟนก็ไม่พูดไม่กล่าวอะไรว่าที่บ้านเค้าเป็นยังไง แค่ปลอบเรานิดหน่อยว่าไม่เป็นไรนะคนดี พ่อแม่เฮียใจดี พอถึงสนามบินที่นั้นรอพ่อเค้ามารับ พอพ่อเค้ามาเออ เราก็สวัสดีคะพ่อ พ่อเค้าก็อืม น่าตาเฉยมาก ใจเริ่มไม่ดีแล้ว แต่ยังยิ้มได้ ระหว่างทางกลับบ้าน2พ่อลูกเค้าก็คุยกันภาษาใต้เราก็.ฟั งไม่รู้เรื่องหรอก พ่อ. ขับรถประมาณ10กว่านาทีก็ถึงบ้าน บ้านเค้าก๊หลังใหญ่ดีคะ พอๆกับบ้าน10-15ล.ในกรุงเทพเลย เดินลงจากรถแม่เค้านั่งแกะสตอยู่หน้าบ้าน เค้าก๋พูดคุยภาษาบ้านเค้า แม่เค้าหันมาหาเรา นี่ใคร? เราก็แม่หวัดดีคะ เค้าไม่รับไหว้เรา แฟนบอกนั้นเมียแหล แม่เค้าถามมันทำงานหรือเรียน พอแฟนบอกเรียนคำเดียวเท่านั้นและ แม่โวยวายลั่นบ้าน พ่อเค้าเดินหนี เค้า2แม่ลูกเดินไปคุยกันในบ้าน คุยกันดังมาก เร็วมากเราฟังไม่รู้เรื่องเลย เราพยายามจับใจความแล้วเข้าไปถามอากู่ว่าคำนี้แปลว่าไร เราก็พยายามแปลและจับใจความว่า เอ๊งไปคว้ามาทำไหม มันคนที่ไหน กุบอกเมิงแล้วไม่ใช่เร๊อะว่าไม่เอา อิพวกนีกเรียน นักศึกษา กุบอกบอกให้เมิงหาเมียที่มีงานมีการทำ ฐานะมั่นคง ไม่ใช่เอาพวกปลิงมาเกาะ มาดูดเลือดเมิง เราถึงกับน้ำตาตกในเลย ยิ่งไปกว่านั้นถามแฟนว่ามัน(เรา)คนที่ไหนนิ แฟนบอกคนอิสาน แม่เค้าว่าอ่อนั้นและตัวดีเลยตัวดูดเลือด. คนอิสานมันหาแต่ผัวรวยๆ มันกะไม่ทำมาหา-เลย (อันนี้เค้าพูดกลางชัดเจน) ส่วนลูกเค้าแม่เดี๊ยวปีหน้าเค้าก็จบแล้ว มีงานมีเงินเดือนเป็นของตัวเอง แล้วอีกอย่างไม่เคยให้ตังใช้เลย. แม่เค้าว่าเมิงอย่ามาตอแลขี้หกกุ ถ้าเมิงไม่มี-มันจะเอาเมิงไหม แล้วมันทำงานเดือนๆนึงมันจะได้สักกี่บาท คือตอนนั้นเราโกรธและโมโหมาก เราเลยเอาหูฟังเสียบหูทำเป็นไม่รับรู้ นั่งเซ็ดน้ำตาอยู่คนเดียว แฟนเดินมากอดเราๆบอกเราจะกลับกรุงเทพล้ะ แฟนบอกเอางั้นหรอเพิ่งมาถึงเองนะ เราบอกกับแฟนว่าถ้าไม่กลับก็ไปส่งเราที่สนามบิน แฟนเราก็ไปส่ง สรุปมันไม่กลับกรุงเทพกับเรามันอยู่บ้านมันต่อ ระหว่างขับรถไปสนามบินแม่มันโทรเค้ามา ว่าเลิกกับเราสะ แฟนมันว่าไม่ๆสักอย่างนี้แหละแม่ เค้าเลยว่าถ้าเมิงไม่เลิกเมิงให้มันหาเงินมากองให้กุดูสิสัก5หมื่นพอ แฟนมันเลยวางสายจากนั้นเราไม่พูดกับแฟนสักคำ นั่งคิดทบทวนกุจะอยุ่หรือจะไปดี ทำไมมันไม่กลับกรุงเทพกับเรา
มันบอกขออยุ่บ้านสักวันนะพรุ่งนี้กลับ เค้าถามเราเออ ไม่พูดไรสักคำหน่อยหรอ เองแต่เงียบ เออเราจะให้พูดไรอ่ะ พี่ก็น่าจะรุ้ดีนะว่าแม่พี่เป็นคนยังไง เค้าก็ปลอบเราอีกไม่กี่เดือนเราก็จะเรียนจบ มีงานทำแล้ว เดี๋ยวเค้าก๋เปลื่ยนใจเองและ คือเราคิดในใจแล้วว่าจะไม่มีต่อไป คือใจมันชา ความรู้สึกมันเปลื่ยน
พอกลับถึงกรุงเทพเราไม่ติดต่อกับแฟนอีกเลยปิดมือถือ หนีไปอยู่กับเพื่อน พออีกวันนึงเราไลน์ไปบอกเค้าว่า เราเลิกกันเถอะ คบกันต่อไปมันก็มีแต่ทุกข์กับทุกข์ แล้วอีกอย่างความรู้สึกเปลื่ยนไปแล้ว มันเอากลับมาไม่ได้แล้วๆอีกอย่างก็ไปหาคนที่แม่พี่ถูกใจเถอะ เค้าตอบกลับมาว่า อะไร! แค่นี้ถึงกับเลิกเลยหรอ พี่ไม่ยอม จากวันนั้นเราไม่เคยติดต่อกับเค้าอีกเลย บล๊อกไลน์ เปลื่ยนเบอร์ งดโซเซียลทุกอย่างจากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบ3เดือน
แม่เราโทรมาบอกว่า ผช.คนนั้นมันโทรไปคุยกับแกทุกวันๆๆหวังให้แม่ช่วยกล่อมเรา เพื่อจะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม
มนุษย์แม่.(.แฟน)เห็นแก่ตัว เห็นแก่เงิน ชอบดูถูกเราสารพัด เลิกสิคะ รออะไร
คือ..เรากับแฟนคบกันมาเกือบปี แฟนเป็นคนใต้เราเป็นคนอิสาน ทุกๆสิ้นเดือนแฟนเค้าจะชอบชวนเราไปเที่ยวบ้านเราทุกเดือน บินไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงไปนอนบ้าน2คืนทุกเดือนๆ แฟนเราการงานค่อนข้างดีฐานเงินเดือนประมาณครึ่งแสน ส่วนเรา. เรียนปี4 ส่งตัวเองเรียน ทำพาร์ทไทม์ ทำงานพิเศษ และยังต้องส่งให้แม่ใช้ เราแทบไม่เดือดร้อนเงินแฟนเลยคะอยากได้อะไรเก็บตังซื้อเอง มือถือก็ใช้ไม่ถึงหมื่น เสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ไม่เคยเดือดร้อนแฟน ส่วนมากที่แฟนจ่ายให้คือพาไปกินข้าว ดูหนังพาไปเที่ยว ออกค่าตั๋วให้ และวันเกิดก็มีทองให้ 3ส. เท่านั้น เมื่อ3-4เดือนก่อนเค้าชวนเราไปเที่ยวใต้บ้านเค้า เออเราก็ไปๆครั้งแรก คือแอบดีใจและกลัวๆอยู่นิดนึงเค้าจะใจดีกับเราไหม เค้าจะรักเราไหม เราก็เก็บอาการไว้ในใจแฟนก็ไม่พูดไม่กล่าวอะไรว่าที่บ้านเค้าเป็นยังไง แค่ปลอบเรานิดหน่อยว่าไม่เป็นไรนะคนดี พ่อแม่เฮียใจดี พอถึงสนามบินที่นั้นรอพ่อเค้ามารับ พอพ่อเค้ามาเออ เราก็สวัสดีคะพ่อ พ่อเค้าก็อืม น่าตาเฉยมาก ใจเริ่มไม่ดีแล้ว แต่ยังยิ้มได้ ระหว่างทางกลับบ้าน2พ่อลูกเค้าก็คุยกันภาษาใต้เราก็.ฟั งไม่รู้เรื่องหรอก พ่อ. ขับรถประมาณ10กว่านาทีก็ถึงบ้าน บ้านเค้าก๊หลังใหญ่ดีคะ พอๆกับบ้าน10-15ล.ในกรุงเทพเลย เดินลงจากรถแม่เค้านั่งแกะสตอยู่หน้าบ้าน เค้าก๋พูดคุยภาษาบ้านเค้า แม่เค้าหันมาหาเรา นี่ใคร? เราก็แม่หวัดดีคะ เค้าไม่รับไหว้เรา แฟนบอกนั้นเมียแหล แม่เค้าถามมันทำงานหรือเรียน พอแฟนบอกเรียนคำเดียวเท่านั้นและ แม่โวยวายลั่นบ้าน พ่อเค้าเดินหนี เค้า2แม่ลูกเดินไปคุยกันในบ้าน คุยกันดังมาก เร็วมากเราฟังไม่รู้เรื่องเลย เราพยายามจับใจความแล้วเข้าไปถามอากู่ว่าคำนี้แปลว่าไร เราก็พยายามแปลและจับใจความว่า เอ๊งไปคว้ามาทำไหม มันคนที่ไหน กุบอกเมิงแล้วไม่ใช่เร๊อะว่าไม่เอา อิพวกนีกเรียน นักศึกษา กุบอกบอกให้เมิงหาเมียที่มีงานมีการทำ ฐานะมั่นคง ไม่ใช่เอาพวกปลิงมาเกาะ มาดูดเลือดเมิง เราถึงกับน้ำตาตกในเลย ยิ่งไปกว่านั้นถามแฟนว่ามัน(เรา)คนที่ไหนนิ แฟนบอกคนอิสาน แม่เค้าว่าอ่อนั้นและตัวดีเลยตัวดูดเลือด. คนอิสานมันหาแต่ผัวรวยๆ มันกะไม่ทำมาหา-เลย (อันนี้เค้าพูดกลางชัดเจน) ส่วนลูกเค้าแม่เดี๊ยวปีหน้าเค้าก็จบแล้ว มีงานมีเงินเดือนเป็นของตัวเอง แล้วอีกอย่างไม่เคยให้ตังใช้เลย. แม่เค้าว่าเมิงอย่ามาตอแลขี้หกกุ ถ้าเมิงไม่มี-มันจะเอาเมิงไหม แล้วมันทำงานเดือนๆนึงมันจะได้สักกี่บาท คือตอนนั้นเราโกรธและโมโหมาก เราเลยเอาหูฟังเสียบหูทำเป็นไม่รับรู้ นั่งเซ็ดน้ำตาอยู่คนเดียว แฟนเดินมากอดเราๆบอกเราจะกลับกรุงเทพล้ะ แฟนบอกเอางั้นหรอเพิ่งมาถึงเองนะ เราบอกกับแฟนว่าถ้าไม่กลับก็ไปส่งเราที่สนามบิน แฟนเราก็ไปส่ง สรุปมันไม่กลับกรุงเทพกับเรามันอยู่บ้านมันต่อ ระหว่างขับรถไปสนามบินแม่มันโทรเค้ามา ว่าเลิกกับเราสะ แฟนมันว่าไม่ๆสักอย่างนี้แหละแม่ เค้าเลยว่าถ้าเมิงไม่เลิกเมิงให้มันหาเงินมากองให้กุดูสิสัก5หมื่นพอ แฟนมันเลยวางสายจากนั้นเราไม่พูดกับแฟนสักคำ นั่งคิดทบทวนกุจะอยุ่หรือจะไปดี ทำไมมันไม่กลับกรุงเทพกับเรา
มันบอกขออยุ่บ้านสักวันนะพรุ่งนี้กลับ เค้าถามเราเออ ไม่พูดไรสักคำหน่อยหรอ เองแต่เงียบ เออเราจะให้พูดไรอ่ะ พี่ก็น่าจะรุ้ดีนะว่าแม่พี่เป็นคนยังไง เค้าก็ปลอบเราอีกไม่กี่เดือนเราก็จะเรียนจบ มีงานทำแล้ว เดี๋ยวเค้าก๋เปลื่ยนใจเองและ คือเราคิดในใจแล้วว่าจะไม่มีต่อไป คือใจมันชา ความรู้สึกมันเปลื่ยน
พอกลับถึงกรุงเทพเราไม่ติดต่อกับแฟนอีกเลยปิดมือถือ หนีไปอยู่กับเพื่อน พออีกวันนึงเราไลน์ไปบอกเค้าว่า เราเลิกกันเถอะ คบกันต่อไปมันก็มีแต่ทุกข์กับทุกข์ แล้วอีกอย่างความรู้สึกเปลื่ยนไปแล้ว มันเอากลับมาไม่ได้แล้วๆอีกอย่างก็ไปหาคนที่แม่พี่ถูกใจเถอะ เค้าตอบกลับมาว่า อะไร! แค่นี้ถึงกับเลิกเลยหรอ พี่ไม่ยอม จากวันนั้นเราไม่เคยติดต่อกับเค้าอีกเลย บล๊อกไลน์ เปลื่ยนเบอร์ งดโซเซียลทุกอย่างจากวันนั้นถึงวันนี้ก็เกือบ3เดือน
แม่เราโทรมาบอกว่า ผช.คนนั้นมันโทรไปคุยกับแกทุกวันๆๆหวังให้แม่ช่วยกล่อมเรา เพื่อจะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม