อยากแชร์ปัญหาหนึ่งที่เจ้าของกระทู้เพิ่งประสบมา แค่เพียงอยากเป็นเสียงบอกกล่าวให้เกิดการแก้ไขปัญหาอย่างจริงจังของผู้เกี่ยวข้อง ในกรณีรถมอเตอร์ไซด์ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนขับขี่บนถนนแล้วเกิดอุบัติเหตุ ชนแล้วหนี จะเห็นว่าทุกวันนี้มีรถมอเตอร์ไซด์หรือรถยนต์ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียนวิ่งตามท้องถนนอยู่มากมาย ซึ่งมีความผิดตามกฎหมาย การชนแล้วหนี นี่อาจไม่ใช่กรณีแรกที่เกิดขึ้นในสังคม แต่ทำไมเหตุการณ์เช่นนี้ถึงเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า การขาดระเบียบวินัย การปฏิบัติตามกฎหมาย การมีสำนึกรับผิดชอบต่อผู้อื่นในสังคม รวมถึงความกวดขันของเจ้าหน้าที่ สิ่งเหล่านี้มันหายไปไหน
เหตุเกิดเมื่อวันที่ 4/2/59 ระหว่างเจ้าของกระทู้เดินทางกลับบ้านด้วยรถยนต์ ตอนนั้นเวลาประมาณ 20.40 น.ในรถมีบุตรสาววัยสองขวบกว่านั่งมาด้วย ลูกสาวนั่งอยู่ในคาร์ซีทฝั่งซ้ายที่เบาะด้านหลัง บนถนนอโศก-ดินแดง มุ่งหน้าไปแยกรัชดา-พระราม 9 (ห้างฟอร์จูน) รถของเจ้าของกระทู้จอดติดไฟแดงอยู่ตรงปากซอยข้างร้าน 7-11 (สาขา 0540 อยู่เจริญ) มีรถมอเตอร์ไซด์ Honda-MSX สีแดงพุ่งเข้ามาชนจากด้านหลังเ ฝั่งที่ลูกสาวนั่งอยู่ เจ้าของกระทู้ตกใจหันไปดู ลูกตกใจถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่จึงบอกว่ารถโดนชน เรากะลังลงไปดูรถ รถมอเตอร์ไซด์ก็ขยับรถมาโดนรถอีก เจ้าของกระทู้จึงเปิดไฟฉุกเฉินแล้วลงจากรถไปดูความเสียหาย เป็นช่วงที่รถคับขันพอดี เพราะอยู่ไม่ไกลจากแยก และที่สี่แยกก็มีอุบัติเหตุใหญ่ เพราะมีรถมูลนิธิขับผ่านหน้าไปไม่นาน
เจ้าของกระทู้และคนขับมอเตอร์ไซด์จึงขยับรถมาจอดหน้าร้าน 7-11 เพื่อไม่ให้ขวางทางและโทรหาประกัน คนขับมอเตอร์ไซด์สวมหมวกไหมพรมปิดหน้า มีอาการเมา หน้าแดงนิดๆ เข้ามาพูดคุยพยายามเจรจาจะจ่ายเงินให้ทันที ให้เราประเมินความเสียหายมา เราบอกว่าไม่รู้ ประเมินไม่ถูก ให้รอเจ้าหน้าที่ประกันมาก่อน เขาว่าเขาไม่ได้ติดป้ายทะเบียน ไม่มี พรบ. ด้วย ถ้าเรียกประกันเขาต้องจ่ายแพง เขาก็บอกว่าพี่บอกมาเลยจะเอาเท่าไหร่ กี่พัน ผมจ่ายให้เลย ไม่หนี เราก็บอกไม่รู้รอถามประกันดูก่อน ระหว่างนั้นเจ้าของกระทู้ก็คุยกับเจ้าหน้าที่ประกัน ประกันก็บอกให้รับเงินมา 2,000 ตามที่เขาเสนอและถ่ายบัตรประชาชนไว้ เรายังไม่ได้รับเงินค่าเสียหายจากคนขับมอเตอร์ไซด์ ขอถ่ายบัตรประชานของเขาก่อน เขาก็ไม่ยอมตอนแรก บอกว่าผมไม่หนีอยู่แล้ว ถ้าหนีก็หนีแต่แรก เราก็บอกให้เอาบัตรมาจะขอถ่ายรูปไว้ เขาก็บอกให้ขับรถตามมา เราขึ้นรถสตาร์ทรถกำลังจะขับตามแล้วเขาก็อาศัยทีเผลอ ขับรถมอเตอร์ไซด์หนีไปเลย เราล่ะเซ็งกะคนแบบนี้จริงๆ เราขับรถมาจอดรอเจ้าหน้าที่ประกันหน้าห้างโลตัสฟอร์จูนแทน โทรเข้าศูนย์บริษัทกรุงเทพประกันภัยอีกครั้งว่ารถที่โทรแจ้งอุบัติเหตุเมื่อสักครู่ คู่กรณีหนีไปแล้ว เจ้าหน้าที่บอกให้รอเจ้าหน้าที่ที่กำลังเดินทางไปหา
เรารอประมาณ 3 ทุ่มกว่า เจ้าหน้าที่มาถึง เราก็บอกว่าคู่กรณีหนีไปแล้ว เงินเขาก็ไม่จ่าย บัตร ปชช.ก็ไม่ได้ ตอนนี้ลูกเราก็เริ่มร้องงอแงเพราะง่วงนอนแล้ว ไม่สบายอยู่ด้วย เจ้าหน้าที่ก็โทรปรึกษาหัวหน้า และแจ้งเราว่าต้องจ่ายส่วนแรกเอง ไม่รู้จะช่วยอย่างไร เราเข้าใจว่าทำตามหน้าที่ ตามข้อกำหนดของประกัน แต่ก็เกิดคำถามในใจว่า...นี่มันคือการผลักภาระให้เราหรือไม่ ทั้งที่เราไม่ผิด แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ ประหนึ่งเหมือนจำต้องยอมรับต่อโชคชะตาซะอย่างนั้น เจ้าหน้าที่รีบถ่ายรูปและออกใบเคลมให้ และบอกเราอีกรอบว่ากรณีนี้ตามคู่กรณีไม่ได้ต้องจ่ายค่าส่วนต่างเอง 1,000 บาท โอ้วววว... ความซวยบังเกิด เซ็งมากๆ อยู่ดีๆ รถโดนชน คู่กรณีหนี แถมต้องจ่ายตังฟรีอีก เริ่มเกิดความไม่พอใจขึ้นกับคนขับมอเตอร์ไซด์ พอได้รับใบเคลมเรียบร้อย เจ้าของกระทู้ก็กลับบ้าน ตลอดทางก็คิดว่า ไม่มีทางไหนจะจับคนแบบนี้เลยใช่มั้ย แจ้งความ เอากล้องวงจรปิดหน้าร้าน 7-11 ได้มั้ย แต่เจ้าหน้าที่ก็บอกรถไม่ติดป้ายทะเบียน แจ้งความก็ตามยาก แล้วยิ่งใส่หมวกไหมพรมอีก อีกอย่างเรามาคิดว่าจะคุ้มมั้ยกับที่เราต้องวิ่งตามคนผิด หาหลักฐานต่างๆ แต่ก็ไม่สามารถติดตามอะไรได้ เสียเงิน เสียเวลา เสียความรู้สึก เฮ้อ...ได้แต่ต้องทำใจหรือว่า ทุกวันนี้จิตสำนึกของคนเรามันหายไปจริงๆ ยิ่งความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวมนั้นไม่มีเลย
คงเป็นเพียงเรื่องเล่าอีกเรื่อง ที่อยากแชร์ให้คนในสังคมได้เห็นพฤติกรรมของคนไร้สำนึกเช่นนี้ ก่อความเสียหายให้ผู้อื่นแล้วก็หนีความรับผิดชอบ นี่ดีว่ารถเราได้รับความเสียหายแค่ไฟท้ายแตก บังโคลน กันชนหลังมีรอย แต่ลูกเราที่นั่งอยู่ในรถด้วยไม่เป็นอะไร ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตคนที่อยู่ในรถ แล้วความรับผิดชอบควรอยู่ที่ใคร???? จะตามคนผิดที่ไหน???? ใครคือคนที่ปล่อยปละละเลยหน้าที่???? ใครควรเป็นผู้มีจิตสำนึกต่อผู้อื่น ต่อสังคมบ้าง???? สิ่งแรกที่เราห่วงคือ ชีวิตลูก ความปลอดภัยของลูก ส่วนเรื่องรถและค่าเสียหายที่ต้องจ่ายส่วนแรกโดยที่เราไม่ผิด เราก็แค่รู้สึกว่า ต้องเสีย 1,000 ฟรี แทนที่จะเอาไว้ให้ลูกกินข้าวมากกว่ามั้ย คำถามนี้อาจได้รับคำตอบจากผู้มีส่วนรับผิดชอบต่อหน้าที่ตนเองในสักวันหรือไม่ก็คงเป็นเรื่องที่เวียนเกิดขึ้นในสังคมอีกไม่รู้จบต่อไป เพียงเปลี่ยนผู้เล่น เหตุการณ์ สถานที่ วันเวลาเท่านั้นเอง
ปัญหารถมอเตอร์ไซด์ไม่ติดแผ่นป้ายทะเบียน ชนแล้วหนี
เหตุเกิดเมื่อวันที่ 4/2/59 ระหว่างเจ้าของกระทู้เดินทางกลับบ้านด้วยรถยนต์ ตอนนั้นเวลาประมาณ 20.40 น.ในรถมีบุตรสาววัยสองขวบกว่านั่งมาด้วย ลูกสาวนั่งอยู่ในคาร์ซีทฝั่งซ้ายที่เบาะด้านหลัง บนถนนอโศก-ดินแดง มุ่งหน้าไปแยกรัชดา-พระราม 9 (ห้างฟอร์จูน) รถของเจ้าของกระทู้จอดติดไฟแดงอยู่ตรงปากซอยข้างร้าน 7-11 (สาขา 0540 อยู่เจริญ) มีรถมอเตอร์ไซด์ Honda-MSX สีแดงพุ่งเข้ามาชนจากด้านหลังเ ฝั่งที่ลูกสาวนั่งอยู่ เจ้าของกระทู้ตกใจหันไปดู ลูกตกใจถามว่าเกิดอะไรขึ้น แม่จึงบอกว่ารถโดนชน เรากะลังลงไปดูรถ รถมอเตอร์ไซด์ก็ขยับรถมาโดนรถอีก เจ้าของกระทู้จึงเปิดไฟฉุกเฉินแล้วลงจากรถไปดูความเสียหาย เป็นช่วงที่รถคับขันพอดี เพราะอยู่ไม่ไกลจากแยก และที่สี่แยกก็มีอุบัติเหตุใหญ่ เพราะมีรถมูลนิธิขับผ่านหน้าไปไม่นาน
เจ้าของกระทู้และคนขับมอเตอร์ไซด์จึงขยับรถมาจอดหน้าร้าน 7-11 เพื่อไม่ให้ขวางทางและโทรหาประกัน คนขับมอเตอร์ไซด์สวมหมวกไหมพรมปิดหน้า มีอาการเมา หน้าแดงนิดๆ เข้ามาพูดคุยพยายามเจรจาจะจ่ายเงินให้ทันที ให้เราประเมินความเสียหายมา เราบอกว่าไม่รู้ ประเมินไม่ถูก ให้รอเจ้าหน้าที่ประกันมาก่อน เขาว่าเขาไม่ได้ติดป้ายทะเบียน ไม่มี พรบ. ด้วย ถ้าเรียกประกันเขาต้องจ่ายแพง เขาก็บอกว่าพี่บอกมาเลยจะเอาเท่าไหร่ กี่พัน ผมจ่ายให้เลย ไม่หนี เราก็บอกไม่รู้รอถามประกันดูก่อน ระหว่างนั้นเจ้าของกระทู้ก็คุยกับเจ้าหน้าที่ประกัน ประกันก็บอกให้รับเงินมา 2,000 ตามที่เขาเสนอและถ่ายบัตรประชาชนไว้ เรายังไม่ได้รับเงินค่าเสียหายจากคนขับมอเตอร์ไซด์ ขอถ่ายบัตรประชานของเขาก่อน เขาก็ไม่ยอมตอนแรก บอกว่าผมไม่หนีอยู่แล้ว ถ้าหนีก็หนีแต่แรก เราก็บอกให้เอาบัตรมาจะขอถ่ายรูปไว้ เขาก็บอกให้ขับรถตามมา เราขึ้นรถสตาร์ทรถกำลังจะขับตามแล้วเขาก็อาศัยทีเผลอ ขับรถมอเตอร์ไซด์หนีไปเลย เราล่ะเซ็งกะคนแบบนี้จริงๆ เราขับรถมาจอดรอเจ้าหน้าที่ประกันหน้าห้างโลตัสฟอร์จูนแทน โทรเข้าศูนย์บริษัทกรุงเทพประกันภัยอีกครั้งว่ารถที่โทรแจ้งอุบัติเหตุเมื่อสักครู่ คู่กรณีหนีไปแล้ว เจ้าหน้าที่บอกให้รอเจ้าหน้าที่ที่กำลังเดินทางไปหา
เรารอประมาณ 3 ทุ่มกว่า เจ้าหน้าที่มาถึง เราก็บอกว่าคู่กรณีหนีไปแล้ว เงินเขาก็ไม่จ่าย บัตร ปชช.ก็ไม่ได้ ตอนนี้ลูกเราก็เริ่มร้องงอแงเพราะง่วงนอนแล้ว ไม่สบายอยู่ด้วย เจ้าหน้าที่ก็โทรปรึกษาหัวหน้า และแจ้งเราว่าต้องจ่ายส่วนแรกเอง ไม่รู้จะช่วยอย่างไร เราเข้าใจว่าทำตามหน้าที่ ตามข้อกำหนดของประกัน แต่ก็เกิดคำถามในใจว่า...นี่มันคือการผลักภาระให้เราหรือไม่ ทั้งที่เราไม่ผิด แต่ก็พูดอะไรไม่ได้ ประหนึ่งเหมือนจำต้องยอมรับต่อโชคชะตาซะอย่างนั้น เจ้าหน้าที่รีบถ่ายรูปและออกใบเคลมให้ และบอกเราอีกรอบว่ากรณีนี้ตามคู่กรณีไม่ได้ต้องจ่ายค่าส่วนต่างเอง 1,000 บาท โอ้วววว... ความซวยบังเกิด เซ็งมากๆ อยู่ดีๆ รถโดนชน คู่กรณีหนี แถมต้องจ่ายตังฟรีอีก เริ่มเกิดความไม่พอใจขึ้นกับคนขับมอเตอร์ไซด์ พอได้รับใบเคลมเรียบร้อย เจ้าของกระทู้ก็กลับบ้าน ตลอดทางก็คิดว่า ไม่มีทางไหนจะจับคนแบบนี้เลยใช่มั้ย แจ้งความ เอากล้องวงจรปิดหน้าร้าน 7-11 ได้มั้ย แต่เจ้าหน้าที่ก็บอกรถไม่ติดป้ายทะเบียน แจ้งความก็ตามยาก แล้วยิ่งใส่หมวกไหมพรมอีก อีกอย่างเรามาคิดว่าจะคุ้มมั้ยกับที่เราต้องวิ่งตามคนผิด หาหลักฐานต่างๆ แต่ก็ไม่สามารถติดตามอะไรได้ เสียเงิน เสียเวลา เสียความรู้สึก เฮ้อ...ได้แต่ต้องทำใจหรือว่า ทุกวันนี้จิตสำนึกของคนเรามันหายไปจริงๆ ยิ่งความรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวมนั้นไม่มีเลย
คงเป็นเพียงเรื่องเล่าอีกเรื่อง ที่อยากแชร์ให้คนในสังคมได้เห็นพฤติกรรมของคนไร้สำนึกเช่นนี้ ก่อความเสียหายให้ผู้อื่นแล้วก็หนีความรับผิดชอบ นี่ดีว่ารถเราได้รับความเสียหายแค่ไฟท้ายแตก บังโคลน กันชนหลังมีรอย แต่ลูกเราที่นั่งอยู่ในรถด้วยไม่เป็นอะไร ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตคนที่อยู่ในรถ แล้วความรับผิดชอบควรอยู่ที่ใคร???? จะตามคนผิดที่ไหน???? ใครคือคนที่ปล่อยปละละเลยหน้าที่???? ใครควรเป็นผู้มีจิตสำนึกต่อผู้อื่น ต่อสังคมบ้าง???? สิ่งแรกที่เราห่วงคือ ชีวิตลูก ความปลอดภัยของลูก ส่วนเรื่องรถและค่าเสียหายที่ต้องจ่ายส่วนแรกโดยที่เราไม่ผิด เราก็แค่รู้สึกว่า ต้องเสีย 1,000 ฟรี แทนที่จะเอาไว้ให้ลูกกินข้าวมากกว่ามั้ย คำถามนี้อาจได้รับคำตอบจากผู้มีส่วนรับผิดชอบต่อหน้าที่ตนเองในสักวันหรือไม่ก็คงเป็นเรื่องที่เวียนเกิดขึ้นในสังคมอีกไม่รู้จบต่อไป เพียงเปลี่ยนผู้เล่น เหตุการณ์ สถานที่ วันเวลาเท่านั้นเอง