สวัสดีครับ ผมเป็นผู้ชายที่เอาผู้หญิงก็ได้แต่ค่อนทางเพศเดียวกันมากกว่า 55 ผมหน้าตาไม่ดีสักนิด เลยมั้ง สูงแคไม่เกิน165 เซนติเมตร นี้คือข้อมูลที่เป็นปัจจุบันจริงๆ ผมเป็นคนเตี้ยจริงๆ แต่ไม่ได้อ้วนนะครับ น้ำหนักประมาณ50กิโลกรัม555
จุดเริ่มต้นเรื่องของเรื่อง คือผมไปชอบเพื่อนผู้ชายในห้อง ของแทนคนนี้ว่าk ผมได้ไปคุยเฟสกับเขาทุกวันจนข้อความมากกว่า 3000ข้อความใน2อาทิตย์(ปกติไม่ได้คุยกับใครมากขนาดนี้ เพื่อนตั้งแต่ ม. ต้นยังแค่ 2000กว่าเองครับ)ตอนนั้น พยายามจีบไม้ให้เขารู้ตัว ประมาณต้นปี 2015 ผมก็มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งเริ่ม ม.4เทอม2 จากการเม้ามอยเรื่องของคนที่ผมชอบและผมพึ่งย้ายไปเล่นกับกลุ่มนั้น ขอแทนว่า m mเป็นคนหน้าตาก็ดีครับ สูงประมาณ175 แต่ที่ดีที่สุดคือคารมณ์ครับ โดยผมมีอะไรจะมาเล่าให้ m ฟังตลอดเลยครับ mมีเพศโดยกำเนิดเป็นผู้ชายนะครับ แต่จนบัดนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่ามันจะเอาผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่ ถึงวาเลนไทน์ ผมก็รีบตื่นแต่เช้าเอาเค้กกับดอกกุหลาบบ้าน สีสวยๆไปใส่ใต้โต๊ะ kเลยครับ
ไปถึงโรงเรียนเป็นคนแรกของห้อง เลยแอบใส่แล้วก็หนีไปนั่งเล่นที่ไกลๆจากห้องโฮมรูม ถึงเวลาเข้าแถวก็ทำเป็นมาสายเหมือนปกติ กลับมาห้องทุกคนนี้แซวkเลยครับสงสัยมีใครที่เอามาให้ ผมว่าผมเนียนมากไม่มีใครรู้ ผมให้แบบลึกลับไม่มีชื่อ แต่มีข้อความเขียนไว้ในกระดาษใบเล็กๆที่ให้พี่สาวเขียนให้จะได้ไม่ถูกจับได้ แต่เนื่องจากผมเห็นดอกกุหลาบมันเอามาเด็ดกลีบเล่นสัก1-2กลีบ ผมเลยโมโหเล็กน้อย ตกกลางคืนหลังจากนั้นไม่กี่วันผมก็ทักเฟสkไปตามปกติ และก็ได้สารภาพความในใจไป แต่เขาก็บอกไม่หรอกเพื่อนกันบลาๆ แล้วเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันในเฟสเหมือนเช่นเคยแต่ก็คุย555 ผมรู้สึกถูกปฏิเสธ(มันก็แน่นอนอยู่แล้วเนาะ) fบอกว่าเราเพื่อนกันหยุดทำอะไรแบบนี้เถอะมันรู้สึกไม่ดี ประมาณเดือน3 ในระหว่างนั้นผมก็คุยกับmทุกวันเช่นกัน mเป็นคนแรกที่คุยแล้วบอกฝันดีผม(ผมไม่ค่อยคุยกับใคร ชอบเล่นเกม เพื่อนกันเขาบอกกันแบบนี้ไหมครับ อันนี้ผมไม่รู้) ผมก็บอกฝันดีกลับทุกคืน และผมเป็นคนที่ทำงานใช่ไหม วันหนึ่งmก็มาบอกผม(รอลอกงาน) “ตั้งใจ นะที่รัก”อะไรประมาณนี้ หลังจากนั้นก็ผมกับ mก็เริ่มใช้คำแทน เค้า ตัว ที่รัก ถามกันบอกกัน ว่า “รักนะ รักเค้าไหม” ก็ขานตอบกัน “รักสิ” ประมาณนี้สลับไปสลับมา 555 ย่างเข้าเดือน4 mก็เริ่มเปิดเผยแฟน(ไม่บอกผมหรอกว่าแฟน แต่ผมว่าใช่แน่)ที่คุยกันมานานเขาเป็นผู้ชายรุ่นน้องแค่1ปีสูงประมาณ180 แทนว่าbแล้วกัน วันหนึ่งผมคุยกับmบอกผมเหงาจัง ก็ว่าเล่นๆกันเฉยๆ m ตอบว่า “เหงามาก ก็มานอนบ้านเค้าสิ” เราก็ตอบ“อยากนอนด้วยจัง” (นอนแบบไปค้างบ้านเพื่อนเฉยๆในช่วงปิดเทอม ซี่งผมไม่เคยได้นอนบ้านคนอื่นเลย555) ก่อนหน้านั้นเคยไปเที่ยวบ้านmแบบไปกลับมาแล้วครับครั้งหนึ่ง ผมก็บอกงั้นชวน b มาด้วยดีไหม mก็บอกว่าไม่ดีหรอกมั้ง มันมาจริงๆนะ ผมก็ตอบ เดี๋ยวผมถ่ายคลิปให้ 555 ตลกๆ mก็บอกผม ไม่เอามันทำจริงนะ t (แทนตัวเองว่า tแล้วกัน) mก็บอก พรุ่งนี้ลองชวนมันคุยดูสิ แล้วถึงวันที่ 7 เดือน4 ผมก็ไปนอนบ้านm เราเล่นกับแบบโอบหลังmเพื่อเอามือไปแย่งพิมพ์เฟสm ที่mคุยกับf กับคนอื่นด้วย สนุกมากเรามานึกทีหลังเดียงแม่mจะเข้าใจผิดไหม จนน้องของmมาล้อ มาแซว ว่า เรากับmเป็นแฟนกัน เราก็เขินอยู่ แล้วเราก็ลองทักเฟสbไปคุยตามที่mบอก เราก็เล่นเฟสแบบถามกันว่าจะตอบคนนี้ว่าไงดี ผมก็ถามmน้องbตอบแล้วจะให้ตอบไงดี พอตื่นมาอีกวันผมก็รีบทำกิจวัตตอนเช้าให้เสร็จก่อน 10โมงเช้าเลยครับ เพราะกำลังรู้ว่าmมีนัดกับผู้หญิงประมาณ11โมง ผมเลยต้องกลับบ้านสะ ผมก็แอบเสียความรู้สึกไหม ที่ก็นึกว่าจะได้เล่นด้วยกันทั้งวัน แต่ไหนได้มีนัดต่ออีก หลังจากนั้นผมก็คุยกับmและbทุกวันเลยครับ แบบวันไหนสองคนนี้เขาทะเละกันก็อาจจะมาปรึกษาผมบางทีทั้งคู่ ผมก็ต้องเป็นพ่อสื่อแม่สื่อ เดียวคนนึงมาถามmอยู่ไหนทำอะไรอยู่บ้างก็bมาถาม m ไปไหนทำไมไม่ยอมตอบเฟสเค้า บลาๆ หลังจากสงกรานต์ใกล้ๆเปิดเทอร์ก็นัดกับเพื่อนกับmว่าจะไปว่ายน้ำด้วยกัน แล้วbรู้ ก็มาบอกผมว่าไปสระว่ายน้ำด้วยได้ไหมอยากเจอm ผมก็ตกลงสิ ก็ไม่ได้คิดอะไร จนถึงก่อนไปเราแต่งตัวเสร็จ bก็มาบอกไม่กล้าเราก็เลยคะยั้นคะยอbไปเองไปเจอmน๊า เราอยากเซอร์ไพร์m แล้วbก็มารับผมที่บ้าน ถึงสระว่ายน้ำมันไม่เป็นอย่างที่คิดเลยครับ mก็ไม่ยอมให้ผมแตะตัวเลยครับ กอดก็ไม่ได้ (ปกติเรากับเล่นกอดกัน คร่อมกับเป็นเรื่องปกติครับ) แต่ก็ยังเล่นน้ำกันต่อนะครับ แต่แค่ไม่ให้ทำเหมือนปกติเหมือนmจะงอน555 เพื่อนเราคนอื่นก็มาว่าเรา เอาของเพื่อนไม่ดีนะ เราก็ไม่ทันคิดเรื่องนี้ เนื่องด้วยเราใส่ๆ ไม่เคยมีฟงมีแฟน เพราะหน้าตาไม่ดี เราแค่อยากเซอร์ไพร์mจริงๆครับ แต่bก็มาส่งแล้วรอเราเล่นน้ำ พอเล่นเสร็จก็พากันไปเที่ยวงานอะไรไม่รู้คล้ายๆงานอาหาร ของotop อะไรอย่างงี้ เราก็อยากให้bกับmเดินด้วยกันนะ สุดท้ายmโกรธมั้งเดินนี้b เพื่อนเราก็เดินแพ่เป็นหน้ากระดานจนไม่มีที่ เลยเหลือเรากับbเดินมาคู่กันตามหลัง แล้วก็bไปส่งเรากลับบ้านก็จบ หลังจากนั้น เริ่มมีกระแสว่าเราแย่งของเพื่อน จนมีเพื่อนผู้หญิงบางคนพูดลอยต่อหน้าว่า หน้าด้านเนาะ แบบนี้เราก็เสียใจอยู่ เพื่อนผู้ชายมันก็ว่าเราเหมือนกันบอกเราว่า รู้ตัวไหมว่าทำอะไร เราก็ตอบว่าไม่รู้ (ตอนนั้นไม่รู้จริงๆ) ย่ำเราว่า รู้ตัวเองนะว่าทำอะไร จนเราเริ่มเข้าใจ เลยไปบอกกับbว่า เราไม่ควรคุยกันนะ พอเถอะ ประมาณนี้ แล้วbก็เกลียดเราเลย (งงมาก แค่นี้เกลียดกันเลย เราก็อธิบายเหตุผลให้ฟังแล้วนะว่ามันเป็นผลดีต่อเราทั้งสอง ตอนนี้พี่โดนเขาว่าแบบนูนแบบนี้ บลาๆ)เปิดเทอม ม.5 แล้วเราก็เริ่มผิดกับm อาจเพราะเราเริ่มงอแง เอาแต่ใจ เหมือนแฟนกันแบบนี้มั้ง คุยกันก็ทะเลาะกันทุกวัน จนมันพังลง (เราจับได้ว่าmคุยกับเพื่อนคนอื่นว่ารำคานเราไม่อย่ากเห็นหน้าเรา เพื่อนก็เอาเราไปพูดไปมาสะมันเลยทีเดียว เราแบบเสียใจมากไม่นึกว่าคนที่รักและไว้ใจจะทำกันแบบนี้) แบบเคลียแล้วไงทำไมยังไม่จบ อะไรพวกนี้ หลังจากนั้น เราก็ไม่ได้คุยกันเลย(แล้วbกับmก็ประกาศให้โลกรู้ว่าคบกัน) แม้แต่เจอหน้าที่โรงเรียน ถ้าทำงานกลุ่ม(ครูจับให้ หลายงานเลยด้วยได้อยู่ด้วยกัน)เราก็เงียบปล่อยmพูดทำตามสบาย เป็นแบบนี้มานาน แต่เราก็ส่องเฟสทุกวันนะ เพราะบางครั้งเราก็จิกกันโดยปล่อยผ่านสถานะเฟส เราก็สงสัยในระหว่างที่เราผิดกันไม่คุยกัน ผมก็เขาเฟสm ไปส่องดูคุยกันกับน้องbทุกวันจนเบื่อ ก็ไม่ได้เข้าไปดู วันหนึ่งน้องของmก็มาบอกเราว่า พี่mพาผู้ชายมาบ้านด้วยเข้าห้องน้อนไม่รู้ไปทำไรกันสั่งห้ามน้องไปยุ้งด้วย เราก็เลยเข้าเฟสไปอีกเราก็เจอแจ๊กพอทสิท่าน ไปเจอข้อความนี้ครับ(ขออภัยที่แคปมา)

ผมนี้รู้เลยครับว่าเขาสองคนทำอะไรกัน(ช่วยกัน)ผมนี้ไม่รู้สิครับ เป็นเพื่อนกันแท้ๆ ถึงกับทรุดถึงกับร้องไห้ฟูมฟายไป2วันไม่กินข้าวกินปลา ผมว่าผมพึ่งเข้าใจว่ารักmครับแน่ๆ ทั้งรักทั้งหวง หลังจากนั้นก็ผ่านมานานพอทำใจได้ mก็ทักผมมาครับ ว่าดีไหม แบบนี้ สนุกหรอ เราก็ตอบไปว่า ก็ไม่ได้อะไรหนิ mก็ตอบ เมื่อไหร่จะกลับเป็นเหมือนเดิมอ่า เราก็บอกให้กลับไปเป็นเพื่อนทำได้แต่กลับไปเป็นเหมือนเดิมคงยาก(หรือทำไม่ได้เนียแหละ ผมลืมๆไปบ้าง) ก็คุยกันบลาๆสุดท้านผมก็ทำพังอีกเช่นเคน ผมอยากรู้mทักมาเพราะอะไรเลยเข้าเฟสmดู ผงะเลยครับเจอbส่งรูปเจ้าโลกของตัวเองมา ผมนี้แบบเอิ่มหื่นขนาดนี้เลย ผมก็อ่านๆแล้วผมก็อารมณ์เสียอีกเช่นเคย ผ่านมานานจนผมคิดที่จะเลิกแบบถาวร แต่สุดท้ายต้นปี2016 หรือเริ่มเดือนมกราเลยผมก็เริ่มทักและคืนความสัมพันดังเดิม ทักไปแบบอยู่ในฟอร์ม แบบmก็บอกขอโทษเรา อะไรก็ไม่รู้ แล้วเราก็เริ่มคุยกันทุกวันในเฟส แต่ตัวจริงนี้เจอกันยังเขินๆอายๆเลยยังไม่ค่อยได้พูดกัน เราก็บอกmไปสารภาพทั้งหมดว่า tรู้แล้ว ว่าtรักmจริงๆ (เราว่าความรู้สึกนี้ไม่เหมือนตอนของfเลยอาจจะเพราะความผูกพัน มันก่ตัวเป็นความรักเรามั่นใจว่าเรารักmจริงๆ)เราตกลงกันผมบอกmว่าผมไม่อยากเป็นเพื่อนกับm แต่ก็ไม่อยากเป็นแฟน อยากอยู่ตรงกลางนั้นแหละ (ด้วยอารมณ์เขิลและดีใจเลยไม่ทันคิด แล้วก็มาเจ็บปวดในวันนี้) mก็ตอบผม งั้นให้เป็นคนรู้ใจแล้วกัน ผมก็ตกลง แต่เมื่อไม่นานมานี้สักวันที่29มกราคม 2016 mกับf ก็ขึ้นสถานะเฟสคบกัน เราก็เฟลมากๆ mก็รู้ทั้งรู้ว่าเราเคยชอบfถึงจะขึ้นคบกันเล่นๆ แต่ทำตัวตีสนิทกันมากขึ้นทุกวัน
เราชวนmไปงานแบบอนุสรณ์ประจำปี ไปด้วยกันสุดท้ายไปกันเป็น12-13กว่าคน เราก็นอยอีก ชวนไปสะเยอะ เราไปเล่นสไลด์เดอร์ (แก๊ง ม.5 ครองสไลเดอร์555)แต่สไลด์เดอร์มี2ฟาก บรรจุได้ฟากละ10คน เราเลยแยกกับmมาเล่นอีกฝั่งหนึ่งกับเพื่อนอีก2คน ระหว่างที่เล่นmไม่ข้ามฟากมาหาเราเลย จนเย็นเราก็ไปบอกmไปไม่สนุกเลย แต่ไม่ได้บอกเหตุผล mก็ตอบมาว่าของน้อยไม่สนุกเลยเนาะ (แต่จริงๆเราก็อยากไปแค่ไม่กี่คนอยากเล่นด้วยกันไปแล้วแยกกันเล่นจะไปทำไม ) เราก็บอกmทุกวันรักmนะอะไรแบบนี้ อาจจะรักmจนหมดลมหายใจถ้าไม่เจอคนอื่น แต่ถึงยังงั้นผมว่าmก็ไม่เคยแคร์ผมอยู่แล้วแหละ mก็พยายามปฏิเสธผมตามปกติ ผมบอกว่า อย่าทิ้งกันนะ mตอบ ไม่ทิ้งหรอกเพื่อนกัน ผมตอบ mลืมแล้วใช่ไหมเคยตกลงกันว่ายังไง (ที่ให้เราเป็นคนรู้ใจ)แล้วเราก็เถียงกัน สุดท้ายmก็บอกประมาณว่าให้ผมไปเจอคนใหม่เถอะ จนวันนี้3กุมภาพันธ์2016 เขาก็ไปเที่ยวงานไม่เอ่ยชวนเราสักนิด(เราก็แบบ เขาอยากไปเที่ยวกันกับเพื่อนเขามั้ง)mไปกับเพื่อนคนหนึ่งและf อีกคน เราก็น้อยใจโพสเฟส ระบายลงทวีเตอร์ ไม่อยากให้mรู้เพราะเดียวความสัมพันที่กำลังดีมันจะดรอปลงอีกรอบ ผมเลยมาขอคำแนะนำครับ มันทำจนผมจะเป็นโรคจิตแล้ว หรือเป็นแล้วก็ไม่รู้ ผมเป็นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย เลยส่วนมากจะระแวง หรือเป็นคนวิตกจริต (ที่พิมพ์มานี้มันก็ไม่ใช่ทั้งหมดนะครับ บางส่วนถูกตัดไปเพราะมันเริ่มมาจากต้นปี2015เลยจนบางอย่างมันเลือนๆลางๆแล้ว ) รู้ตัวครับว่าเป็นคนหน้าตาไม่ดีสู้คนอื่นไม่ได้ คนเราอาจจะมองแค่ภายนอกก็ได้ครับ ถึงผมเจอคนดีๆ ทั้งใจและกรอบข้างนอก ผมก็ยังเลิกรักmไม่ได้อยู่ดี
เรื่องรักบ้าๆโง่ๆของผม {ช-ช} เรื่องจริงในชีวิตผม
จุดเริ่มต้นเรื่องของเรื่อง คือผมไปชอบเพื่อนผู้ชายในห้อง ของแทนคนนี้ว่าk ผมได้ไปคุยเฟสกับเขาทุกวันจนข้อความมากกว่า 3000ข้อความใน2อาทิตย์(ปกติไม่ได้คุยกับใครมากขนาดนี้ เพื่อนตั้งแต่ ม. ต้นยังแค่ 2000กว่าเองครับ)ตอนนั้น พยายามจีบไม้ให้เขารู้ตัว ประมาณต้นปี 2015 ผมก็มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งเริ่ม ม.4เทอม2 จากการเม้ามอยเรื่องของคนที่ผมชอบและผมพึ่งย้ายไปเล่นกับกลุ่มนั้น ขอแทนว่า m mเป็นคนหน้าตาก็ดีครับ สูงประมาณ175 แต่ที่ดีที่สุดคือคารมณ์ครับ โดยผมมีอะไรจะมาเล่าให้ m ฟังตลอดเลยครับ mมีเพศโดยกำเนิดเป็นผู้ชายนะครับ แต่จนบัดนี้ผมก็ยังไม่แน่ใจว่ามันจะเอาผู้ชายหรือผู้หญิงกันแน่ ถึงวาเลนไทน์ ผมก็รีบตื่นแต่เช้าเอาเค้กกับดอกกุหลาบบ้าน สีสวยๆไปใส่ใต้โต๊ะ kเลยครับ
ไปถึงโรงเรียนเป็นคนแรกของห้อง เลยแอบใส่แล้วก็หนีไปนั่งเล่นที่ไกลๆจากห้องโฮมรูม ถึงเวลาเข้าแถวก็ทำเป็นมาสายเหมือนปกติ กลับมาห้องทุกคนนี้แซวkเลยครับสงสัยมีใครที่เอามาให้ ผมว่าผมเนียนมากไม่มีใครรู้ ผมให้แบบลึกลับไม่มีชื่อ แต่มีข้อความเขียนไว้ในกระดาษใบเล็กๆที่ให้พี่สาวเขียนให้จะได้ไม่ถูกจับได้ แต่เนื่องจากผมเห็นดอกกุหลาบมันเอามาเด็ดกลีบเล่นสัก1-2กลีบ ผมเลยโมโหเล็กน้อย ตกกลางคืนหลังจากนั้นไม่กี่วันผมก็ทักเฟสkไปตามปกติ และก็ได้สารภาพความในใจไป แต่เขาก็บอกไม่หรอกเพื่อนกันบลาๆ แล้วเราก็ไม่ค่อยได้คุยกันในเฟสเหมือนเช่นเคยแต่ก็คุย555 ผมรู้สึกถูกปฏิเสธ(มันก็แน่นอนอยู่แล้วเนาะ) fบอกว่าเราเพื่อนกันหยุดทำอะไรแบบนี้เถอะมันรู้สึกไม่ดี ประมาณเดือน3 ในระหว่างนั้นผมก็คุยกับmทุกวันเช่นกัน mเป็นคนแรกที่คุยแล้วบอกฝันดีผม(ผมไม่ค่อยคุยกับใคร ชอบเล่นเกม เพื่อนกันเขาบอกกันแบบนี้ไหมครับ อันนี้ผมไม่รู้) ผมก็บอกฝันดีกลับทุกคืน และผมเป็นคนที่ทำงานใช่ไหม วันหนึ่งmก็มาบอกผม(รอลอกงาน) “ตั้งใจ นะที่รัก”อะไรประมาณนี้ หลังจากนั้นก็ผมกับ mก็เริ่มใช้คำแทน เค้า ตัว ที่รัก ถามกันบอกกัน ว่า “รักนะ รักเค้าไหม” ก็ขานตอบกัน “รักสิ” ประมาณนี้สลับไปสลับมา 555 ย่างเข้าเดือน4 mก็เริ่มเปิดเผยแฟน(ไม่บอกผมหรอกว่าแฟน แต่ผมว่าใช่แน่)ที่คุยกันมานานเขาเป็นผู้ชายรุ่นน้องแค่1ปีสูงประมาณ180 แทนว่าbแล้วกัน วันหนึ่งผมคุยกับmบอกผมเหงาจัง ก็ว่าเล่นๆกันเฉยๆ m ตอบว่า “เหงามาก ก็มานอนบ้านเค้าสิ” เราก็ตอบ“อยากนอนด้วยจัง” (นอนแบบไปค้างบ้านเพื่อนเฉยๆในช่วงปิดเทอม ซี่งผมไม่เคยได้นอนบ้านคนอื่นเลย555) ก่อนหน้านั้นเคยไปเที่ยวบ้านmแบบไปกลับมาแล้วครับครั้งหนึ่ง ผมก็บอกงั้นชวน b มาด้วยดีไหม mก็บอกว่าไม่ดีหรอกมั้ง มันมาจริงๆนะ ผมก็ตอบ เดี๋ยวผมถ่ายคลิปให้ 555 ตลกๆ mก็บอกผม ไม่เอามันทำจริงนะ t (แทนตัวเองว่า tแล้วกัน) mก็บอก พรุ่งนี้ลองชวนมันคุยดูสิ แล้วถึงวันที่ 7 เดือน4 ผมก็ไปนอนบ้านm เราเล่นกับแบบโอบหลังmเพื่อเอามือไปแย่งพิมพ์เฟสm ที่mคุยกับf กับคนอื่นด้วย สนุกมากเรามานึกทีหลังเดียงแม่mจะเข้าใจผิดไหม จนน้องของmมาล้อ มาแซว ว่า เรากับmเป็นแฟนกัน เราก็เขินอยู่ แล้วเราก็ลองทักเฟสbไปคุยตามที่mบอก เราก็เล่นเฟสแบบถามกันว่าจะตอบคนนี้ว่าไงดี ผมก็ถามmน้องbตอบแล้วจะให้ตอบไงดี พอตื่นมาอีกวันผมก็รีบทำกิจวัตตอนเช้าให้เสร็จก่อน 10โมงเช้าเลยครับ เพราะกำลังรู้ว่าmมีนัดกับผู้หญิงประมาณ11โมง ผมเลยต้องกลับบ้านสะ ผมก็แอบเสียความรู้สึกไหม ที่ก็นึกว่าจะได้เล่นด้วยกันทั้งวัน แต่ไหนได้มีนัดต่ออีก หลังจากนั้นผมก็คุยกับmและbทุกวันเลยครับ แบบวันไหนสองคนนี้เขาทะเละกันก็อาจจะมาปรึกษาผมบางทีทั้งคู่ ผมก็ต้องเป็นพ่อสื่อแม่สื่อ เดียวคนนึงมาถามmอยู่ไหนทำอะไรอยู่บ้างก็bมาถาม m ไปไหนทำไมไม่ยอมตอบเฟสเค้า บลาๆ หลังจากสงกรานต์ใกล้ๆเปิดเทอร์ก็นัดกับเพื่อนกับmว่าจะไปว่ายน้ำด้วยกัน แล้วbรู้ ก็มาบอกผมว่าไปสระว่ายน้ำด้วยได้ไหมอยากเจอm ผมก็ตกลงสิ ก็ไม่ได้คิดอะไร จนถึงก่อนไปเราแต่งตัวเสร็จ bก็มาบอกไม่กล้าเราก็เลยคะยั้นคะยอbไปเองไปเจอmน๊า เราอยากเซอร์ไพร์m แล้วbก็มารับผมที่บ้าน ถึงสระว่ายน้ำมันไม่เป็นอย่างที่คิดเลยครับ mก็ไม่ยอมให้ผมแตะตัวเลยครับ กอดก็ไม่ได้ (ปกติเรากับเล่นกอดกัน คร่อมกับเป็นเรื่องปกติครับ) แต่ก็ยังเล่นน้ำกันต่อนะครับ แต่แค่ไม่ให้ทำเหมือนปกติเหมือนmจะงอน555 เพื่อนเราคนอื่นก็มาว่าเรา เอาของเพื่อนไม่ดีนะ เราก็ไม่ทันคิดเรื่องนี้ เนื่องด้วยเราใส่ๆ ไม่เคยมีฟงมีแฟน เพราะหน้าตาไม่ดี เราแค่อยากเซอร์ไพร์mจริงๆครับ แต่bก็มาส่งแล้วรอเราเล่นน้ำ พอเล่นเสร็จก็พากันไปเที่ยวงานอะไรไม่รู้คล้ายๆงานอาหาร ของotop อะไรอย่างงี้ เราก็อยากให้bกับmเดินด้วยกันนะ สุดท้ายmโกรธมั้งเดินนี้b เพื่อนเราก็เดินแพ่เป็นหน้ากระดานจนไม่มีที่ เลยเหลือเรากับbเดินมาคู่กันตามหลัง แล้วก็bไปส่งเรากลับบ้านก็จบ หลังจากนั้น เริ่มมีกระแสว่าเราแย่งของเพื่อน จนมีเพื่อนผู้หญิงบางคนพูดลอยต่อหน้าว่า หน้าด้านเนาะ แบบนี้เราก็เสียใจอยู่ เพื่อนผู้ชายมันก็ว่าเราเหมือนกันบอกเราว่า รู้ตัวไหมว่าทำอะไร เราก็ตอบว่าไม่รู้ (ตอนนั้นไม่รู้จริงๆ) ย่ำเราว่า รู้ตัวเองนะว่าทำอะไร จนเราเริ่มเข้าใจ เลยไปบอกกับbว่า เราไม่ควรคุยกันนะ พอเถอะ ประมาณนี้ แล้วbก็เกลียดเราเลย (งงมาก แค่นี้เกลียดกันเลย เราก็อธิบายเหตุผลให้ฟังแล้วนะว่ามันเป็นผลดีต่อเราทั้งสอง ตอนนี้พี่โดนเขาว่าแบบนูนแบบนี้ บลาๆ)เปิดเทอม ม.5 แล้วเราก็เริ่มผิดกับm อาจเพราะเราเริ่มงอแง เอาแต่ใจ เหมือนแฟนกันแบบนี้มั้ง คุยกันก็ทะเลาะกันทุกวัน จนมันพังลง (เราจับได้ว่าmคุยกับเพื่อนคนอื่นว่ารำคานเราไม่อย่ากเห็นหน้าเรา เพื่อนก็เอาเราไปพูดไปมาสะมันเลยทีเดียว เราแบบเสียใจมากไม่นึกว่าคนที่รักและไว้ใจจะทำกันแบบนี้) แบบเคลียแล้วไงทำไมยังไม่จบ อะไรพวกนี้ หลังจากนั้น เราก็ไม่ได้คุยกันเลย(แล้วbกับmก็ประกาศให้โลกรู้ว่าคบกัน) แม้แต่เจอหน้าที่โรงเรียน ถ้าทำงานกลุ่ม(ครูจับให้ หลายงานเลยด้วยได้อยู่ด้วยกัน)เราก็เงียบปล่อยmพูดทำตามสบาย เป็นแบบนี้มานาน แต่เราก็ส่องเฟสทุกวันนะ เพราะบางครั้งเราก็จิกกันโดยปล่อยผ่านสถานะเฟส เราก็สงสัยในระหว่างที่เราผิดกันไม่คุยกัน ผมก็เขาเฟสm ไปส่องดูคุยกันกับน้องbทุกวันจนเบื่อ ก็ไม่ได้เข้าไปดู วันหนึ่งน้องของmก็มาบอกเราว่า พี่mพาผู้ชายมาบ้านด้วยเข้าห้องน้อนไม่รู้ไปทำไรกันสั่งห้ามน้องไปยุ้งด้วย เราก็เลยเข้าเฟสไปอีกเราก็เจอแจ๊กพอทสิท่าน ไปเจอข้อความนี้ครับ(ขออภัยที่แคปมา)
ผมนี้รู้เลยครับว่าเขาสองคนทำอะไรกัน(ช่วยกัน)ผมนี้ไม่รู้สิครับ เป็นเพื่อนกันแท้ๆ ถึงกับทรุดถึงกับร้องไห้ฟูมฟายไป2วันไม่กินข้าวกินปลา ผมว่าผมพึ่งเข้าใจว่ารักmครับแน่ๆ ทั้งรักทั้งหวง หลังจากนั้นก็ผ่านมานานพอทำใจได้ mก็ทักผมมาครับ ว่าดีไหม แบบนี้ สนุกหรอ เราก็ตอบไปว่า ก็ไม่ได้อะไรหนิ mก็ตอบ เมื่อไหร่จะกลับเป็นเหมือนเดิมอ่า เราก็บอกให้กลับไปเป็นเพื่อนทำได้แต่กลับไปเป็นเหมือนเดิมคงยาก(หรือทำไม่ได้เนียแหละ ผมลืมๆไปบ้าง) ก็คุยกันบลาๆสุดท้านผมก็ทำพังอีกเช่นเคน ผมอยากรู้mทักมาเพราะอะไรเลยเข้าเฟสmดู ผงะเลยครับเจอbส่งรูปเจ้าโลกของตัวเองมา ผมนี้แบบเอิ่มหื่นขนาดนี้เลย ผมก็อ่านๆแล้วผมก็อารมณ์เสียอีกเช่นเคย ผ่านมานานจนผมคิดที่จะเลิกแบบถาวร แต่สุดท้ายต้นปี2016 หรือเริ่มเดือนมกราเลยผมก็เริ่มทักและคืนความสัมพันดังเดิม ทักไปแบบอยู่ในฟอร์ม แบบmก็บอกขอโทษเรา อะไรก็ไม่รู้ แล้วเราก็เริ่มคุยกันทุกวันในเฟส แต่ตัวจริงนี้เจอกันยังเขินๆอายๆเลยยังไม่ค่อยได้พูดกัน เราก็บอกmไปสารภาพทั้งหมดว่า tรู้แล้ว ว่าtรักmจริงๆ (เราว่าความรู้สึกนี้ไม่เหมือนตอนของfเลยอาจจะเพราะความผูกพัน มันก่ตัวเป็นความรักเรามั่นใจว่าเรารักmจริงๆ)เราตกลงกันผมบอกmว่าผมไม่อยากเป็นเพื่อนกับm แต่ก็ไม่อยากเป็นแฟน อยากอยู่ตรงกลางนั้นแหละ (ด้วยอารมณ์เขิลและดีใจเลยไม่ทันคิด แล้วก็มาเจ็บปวดในวันนี้) mก็ตอบผม งั้นให้เป็นคนรู้ใจแล้วกัน ผมก็ตกลง แต่เมื่อไม่นานมานี้สักวันที่29มกราคม 2016 mกับf ก็ขึ้นสถานะเฟสคบกัน เราก็เฟลมากๆ mก็รู้ทั้งรู้ว่าเราเคยชอบfถึงจะขึ้นคบกันเล่นๆ แต่ทำตัวตีสนิทกันมากขึ้นทุกวัน
เราชวนmไปงานแบบอนุสรณ์ประจำปี ไปด้วยกันสุดท้ายไปกันเป็น12-13กว่าคน เราก็นอยอีก ชวนไปสะเยอะ เราไปเล่นสไลด์เดอร์ (แก๊ง ม.5 ครองสไลเดอร์555)แต่สไลด์เดอร์มี2ฟาก บรรจุได้ฟากละ10คน เราเลยแยกกับmมาเล่นอีกฝั่งหนึ่งกับเพื่อนอีก2คน ระหว่างที่เล่นmไม่ข้ามฟากมาหาเราเลย จนเย็นเราก็ไปบอกmไปไม่สนุกเลย แต่ไม่ได้บอกเหตุผล mก็ตอบมาว่าของน้อยไม่สนุกเลยเนาะ (แต่จริงๆเราก็อยากไปแค่ไม่กี่คนอยากเล่นด้วยกันไปแล้วแยกกันเล่นจะไปทำไม ) เราก็บอกmทุกวันรักmนะอะไรแบบนี้ อาจจะรักmจนหมดลมหายใจถ้าไม่เจอคนอื่น แต่ถึงยังงั้นผมว่าmก็ไม่เคยแคร์ผมอยู่แล้วแหละ mก็พยายามปฏิเสธผมตามปกติ ผมบอกว่า อย่าทิ้งกันนะ mตอบ ไม่ทิ้งหรอกเพื่อนกัน ผมตอบ mลืมแล้วใช่ไหมเคยตกลงกันว่ายังไง (ที่ให้เราเป็นคนรู้ใจ)แล้วเราก็เถียงกัน สุดท้ายmก็บอกประมาณว่าให้ผมไปเจอคนใหม่เถอะ จนวันนี้3กุมภาพันธ์2016 เขาก็ไปเที่ยวงานไม่เอ่ยชวนเราสักนิด(เราก็แบบ เขาอยากไปเที่ยวกันกับเพื่อนเขามั้ง)mไปกับเพื่อนคนหนึ่งและf อีกคน เราก็น้อยใจโพสเฟส ระบายลงทวีเตอร์ ไม่อยากให้mรู้เพราะเดียวความสัมพันที่กำลังดีมันจะดรอปลงอีกรอบ ผมเลยมาขอคำแนะนำครับ มันทำจนผมจะเป็นโรคจิตแล้ว หรือเป็นแล้วก็ไม่รู้ ผมเป็นคนชอบคิดเล็กคิดน้อย เลยส่วนมากจะระแวง หรือเป็นคนวิตกจริต (ที่พิมพ์มานี้มันก็ไม่ใช่ทั้งหมดนะครับ บางส่วนถูกตัดไปเพราะมันเริ่มมาจากต้นปี2015เลยจนบางอย่างมันเลือนๆลางๆแล้ว ) รู้ตัวครับว่าเป็นคนหน้าตาไม่ดีสู้คนอื่นไม่ได้ คนเราอาจจะมองแค่ภายนอกก็ได้ครับ ถึงผมเจอคนดีๆ ทั้งใจและกรอบข้างนอก ผมก็ยังเลิกรักmไม่ได้อยู่ดี