บาปไหม?? ผิดไหม?? ทำถูกไหม?? แล้วต้องทำไง

คือเรื่องมีอยู่ว่า ปกติพ่อกับแม่เราจะอยู่บ้านกันสองคน พ่อแม่เรามีลูก 2 คน เราเป็นคนเล็ก แต่พี่คนโตมีแต่คนรักเลยไม่ค่อยมีใครว่าอะไรมาก จะมากหนักที่เรา จะโดนรับผิดชอบเยอะหน่อย แล้วพ่อเราก็มาเสียไป สุดท้ายแม่เราต้องอยู่บ้านคนเดียว แต่เราอยู่บ้านแฟน เราเคยชวนแฟนมาอยู่เป็นแฟนแม่แล้ว แต่แฟนเราไม่ยอมมา แต่ในความคิดเราคือเราอยากให้แม่กลับไปอยู่ต่างจัดหวัด เราไม่ได้ไล่ให้แม่ไปอยู่ต่างจัดหวัดนะ เพียงแต่ว่าถ้าแม่อยู่ต่างจังหวัด อย่างน้อยแม่ก็ยังพี่น้องของแม่อยู่ แม่เราจะได้มีเพื่อน แต่คือไม่มีใครเข้าใจเราเลย เราไม่รู้จะต้องทำไง แล้วสิ่งที่เราหวังดีกับแม่ มันเป็นบาปใช่ไหม คนอื่นชอบคิดว่าเราไล่ เราไม่ได้ไล่ เราไม่อยากให้เขาอยู่คนเดียว เวลากลางค่ำ กลางคืน มันอันตราย เราก็ใช่ว่าจะอยู่กับแม่ตลอดเวลา
แต่พี่เราไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย โยนมาให้เราหมด ไม่ว่าพ่อหรือแม่ จะรักใครมากกว่าน้อยกว่า อย่างน้อยก็ต้องหาวิธีคิดแก้ไขด้วยกัน แต่นี้โยนให้เรารับผิดชอบคนเดียว เราไม่รู้จะหาทางไหนมาคิดแล้ว เหนื่อยมากเลย หมดแรงจะก้าวเดินแล้ว บางทีก็รู้สึกท้อ อยากจะเดินไปให้รถชนให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย