แบบนี้เค้าเรียกว่าอะไรคะ???

คือเรารู้สึกปลื้มผชคนนึงค่ะ เราไม่เคยมีแฟนและไม่ค่อยจะคุยกับผชคนไหน เพราะเพื่อนๆจะบอกว่าเราเป็นคนนึงๆดุๆหน้าหยิ่งดูเหวี่ยงเลยไม่ค่อยมีใครกล้าจีบ พอมีใครมาจีบเราก็ปฏิเสธซะส่วนใหญ่ ก็เไม่เคยเปิดใจหรือลองคุยกับใครในทำนองนั้นเลยค่ะ แต่พอเข้าปี1เราไปเจอเพื่อนผชคนนึงค่ะอยู่คณะเดียวแต่คนละเอก เจอกันบ่อยแต่ไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัว คือเค้าเป็นผชสูงๆแบบที่เราชอบเราเป็นผญตัวเล็กเลยชอบผชตัวสูงๆ ล่ะเค้าดูเป็นคนนิ่งๆอ่ะคะเลยทำให้เราสนใจเค้า เพราะผชเอกเค้าส่วนใหญ่แบบตะลึ่งตึงตังดูเพลยบอยสายตาเวลามองผญดูน่ากลัวดูเจ้าเล่อ่ะค่ะ แต่เราคิดว่าเค้าไม่เป็นแบบนั้นเพราะบุคลิคดูเป็นคนนิ่งๆเงียบๆ  ดูไม่น่าเจ้าชู้ แต่เราก็ไม่ได้ทำความรู้จักกันเป็นการส่วนตัวเลย จนวันนึงได้คุยกันนิดนึงเค้าตัวเป็นคนกวนๆล่ะเราก็ยิ้มกับการกระทำของเค้า  แต่ก็ได้คุยกันแค่ตอนนั้นแต่ก็ยังไม่ได้รู้จัก แต่เรารู้จักชื่อเค้าและเพื่อนๆเค้าพอสมควร หลังจากนั้นไม่ว่าเราจะไปไหนเราก็มั้งจะบังเอิญเจอกันค่ะ และหลายๆครั้งที่เจอเค้าก็จะพยักหน้าตอนเราเจอกัน เราก็งงนะ เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจำเราได้มั้ย ....... แต่เราก็คิดว่าเค้าคงรู้ว่าอยู่คณะเดียวกัน ตอนถึงงานที่ปี1จัดให็รุ่นพี่เค้าเล่นดนตรีอยู่ๆเราก็ถ่ายวีดีโอตอนเค้าเล่น ถ่ายทำไมก็ไม่รู้ จนถึงช่วงงานของคณะค่ะจัดเทศกาลดนตรีเราไปล่ะก็เจอกันเจอทุกวันที่มีงานเวลาไปงาย เรารู้สึกว่ามีคนกำลังมองเราตอนเรากำลังเดินเข้างานทุกครั้งที่เราไปจะรู้สึกว่ามีคนมองใครเคยเป็นมั้ยอ่ะ ว่าจะรู้สึกได้เวลามีคนมอง เราเลยมองไปรอบๆก็เห็นเค้าอ่ะค่ะ เราก็คิดว่าเราคงคิดไปเองจนถึงงานวันสุดท้ายอยู่ๆคนก็กระจายๆกันจนเราสองคนได้ยืนคู้ใกล้ๆกัน ห่างกันแค่คืบอ่ะเรารู้สึกใจเต้นแปลกๆบอกไม่ถูกอ่ะค่ะเราก็คิดว่าเราชอบเค้าแน่เลย ทำไงดีนะ จนคืนวันนั้นหลังคอนเสิร์ตเลิกเราก็รวบรวมความกล้าทักไลน์เค้าไปค่ะ ตอนนั้นรู้สึกกล้าๆกลัวๆว่าจะเป็นยังไงนะคือมันดูไม่ดีที่ผญทักผชไปก่อน แต่เราก็ทำไปแล้วตอนนั้นแบบเห้ยยยยยยยยย เอาไงดีว่ะกลัวเค้าตอบไม่ดีมีแต่ความกลัว จนเค้าตอบค่ะเค้าตอบดีมาก ดีจนแบบมันใช่หรอ??? ชวนคุยถามนู้นนี่นั้นคุยกันได้สักพักแล้วบังเอิญไปเจอกันข้างนอกเค้าก็จะถามไปไหนไปทำไรอ่ะค่ะ ประมาณนี้คือมันดีมากอ่ะค่ะความรู้สึกเราแบบยิ้มเวลาคุยกันเพราะเค้าชอบกลัวประสาทชอบทำให้ยิ้มอยู่เรื่อยๆๆๆ  จนมาถึงชวนนึงที่เราคิดว่าเค้าคงไม่อยากคุยกับเราแล้ว เราเลยบอกว่าถ่ารำคาญหรือไม่อยากคุยก็บอกนะ เราไม่อยากคุยแล้วเพราะเค้าชอบหายไปเราเลยคิดว่าเค้าคงไม่อยากคุย ทุกๆครั้งที่เราบอกว่าจะเลิกคุยเค้าจะยื้อล่ะจะบอกว่าเราใจร้อนนู้นนี่นั้นเพราะเค้าไม่ค่อยมีเวลาว่าง หลังจากนั้นเราก็พอเข้าใจเค้ามากขึ้น แต่เราดันไปเจอเค้าเดินกับผญคนอื่น ตอนนั้นเราเงิบมากค่ะแบบสตั้นไปสักพักเราดูนอยด์เพื่อนเลยพาไปดื่มะราไม่ใช่สายแข็งอ่ะนิดหน่อยๆก็ไปแล้ว ตอนนั้นเราไม่รู้จะทำไงก็เลยใส่รั่วในไลน์แบบไม่ยั้ง แต่เค้าก็แบบไม่มีอะไรไม่ได้โกหกคือเราเคยถามว่าคุยกับใครอยู่หรือเปล่าเค้าก็บอกว่าไม่ เรานี่มึนไปทุกอย่างค่ะ พอเจออีกก็ควรทำไงดีอ่ะ. เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะจะมีสิทธิ์ไปถามหรอเราเลยถามแบบอ้อมๆว่าเห็นอยู่กับผญ เค้าว่าก็พี่อ่ะ เราก็สึกโล่งนะ แต่หลังจากนั้นมันมีอะไรหลายอย่างจนเรางอแงงี่เง่าใส่เค้ามากอ่ะเราคงเอาแต่ใจเอาแต่ตัวเองมากไปจนลืมคิดในมุมของเค้า แบบหลายๆอย่างมันไม่ใช่ล่ะ แต่บอกเลยว่าที่ทำไปแบบนั้นเพราะอยากให้เค้ารู้นะว่าเรารู้สึกยังไง  เค้าเคยบอกเราว่าก็คุยกันอยู่ทุกวันจะรีบไปไหน คือเอาจริงๆเราก็ไม่ได้รีบนะแค่เราอยากได้ความชัดเจน คุยคือคุย ถ้ามีคนอื่นก็ไม่ต้องคุยอะไรประมาณนี้อ่ะแต่เค้าไม่เค้าใจเรา เราไม่ได้คุยกันสองสามวันตอนนั้นเพื่อนๆก็บอกให้เราเลิกยุ่งเพราะเราร้องไห้เรื่องเค้าบ่อยมาก เราตั้งใจจะเลิกยุ่งนะแต่สุดท้ายเราก็กลับไปคุยกับเค้า คราวนี้ค่ะมันดีกว่าตอนนั้นมากอ่ะคุยกันดี หลังๆโทรหากันคือเค้าน่ารักมากเป็นห่วงชอบว่าเราในเรื่องที่มันไม่เหมาะกับผญ จะเป็นห่วงความรู้สึกเล็กๆน้อยๆของเราชอบกวนประสาทไม่ให้คิดมาก  ล่ะวันนึงค่ะเราให้เค้ามาหาที่หาดเพราะเราจะไม่ได้เจอกันแล้ว ตอนนั้นเราก็คิดว่าเค้าจะมามั้ยนะ สุดท้ายเค้าก็มาค่ะเราได้เดินอยู่ข้างๆกันเค้าคือผชคนแรกที่เราได้คู่ด้วยที่ความรู้สึกเราไม่ใช่เพื่อนพี่หรือพ่อแต่ในสถานะไรก็ไม่รู้555555555555 ตอนนั้นได้คุยกันได้ยืนข้างๆกันคือมันดีมากค่ะ ทำให้เรายิ้มจนแก้มจะแตกอยู่แล้ว และมันทำให้เรายิ่งรู้สึกดีขึ้นมากๆอ่ะ หลังจากนั้นก็โทรคุยกันทุกคืนคือก็คุยกันดีนะคะ หลังๆมันเริ่มไม่ใช่อีกแล้วเค้าเป็นไรไม่รู้ไม่ตอบไลน์ โทรไปก็ไม่รับ รับแล้วก็ไม่ว่างบ้าง? อีกวันก็โทรไปเค้าก็รับล่ะบอกอยู่กับพี่แปลกนะแล้วก็ตัดสาย คือเรางงมากไม่ได้คุยกันเลยยังไม่ว่างคุยก็เข้าใจนะแต่เค้าตัดสายทั้งๆที่เรายังไม่ได้พูดอะไรเลย เราโกรธนะที่ทำแบบนี้งอนด้วยล่ะก็หายไปไม่โทรไม่ทักไลน์ เค้าก็ไม่โทรไม่ทัก เราเลยคิดว่านี่คงชัดเจนล่ะ จนเพื่อนเรามาบอกว่าเค้าไม่ได้คุยกับเราคนเดียว เค้าคุยกับอีกคนด้วยล่ะเค้าก็ไม่ได้ชอบเรา ความรู้สึกเราตอนนั้นมันพังมากค่ะเรารู้สึกดีกับเค้าไปมากแล้ว ทำไมสุดท้ายมันเป็นแบบนี้นะแต่พอคิดได้เราก็เข้าใจนะว่าเรื่องแบบนี้มันบังคับกันไม่ได้ เราเลยโทรไปหาเค้าเราคิดว่าเราจะได้ยินเรื่องทั้งหมดจากเค้าแต่เค้าไม่พูดไรกับเราเลยในเรื่องนั้น เค้าคุยกับเราดีแบบปกติมากอ่ะค่ะ พอวางสายเราร้องไห้หนักเดินร้องไห้มันโครตรู้สึกแย่อ่ะค่ะ แค่รู้ว่าที่ผ่านมาเราคิดไปเองก็แย่แล้วและแย่กว่าก็คือเรารู้แล้วว่าเค้าไม่ได้คิดอะไรแต่ทำไมยังทำเหมือนเดิม เหมือนว่าเรายังไม่รู้อะไรคือมันยิ่งเสียใจยิ่งรู้สึกแย่ก็เพราะแบบนี้แหละค่ะ เราเลยไปคุยกับเพื่อนสนิทเค้าว่าทำไมไม่บอกอะไรเราเลยเพื่อนเค้าก็ได้แค่ปลอบเราอย่าคิดมาก เพื่อนเค้าบอกว่าเรามาช้าไป เรายิ่งงงสับสนไปหมดล่ะทุกอย่างที่ผ่านมาคืออะไรอ่ะไหนบอกไม่ได้คุยกับใครล่ะมาบอกว่าเรามาช้าไปคืองี้หรอ. เราเลยตัดสินใจที่จะคุยกับเค้าแบบเคลียๆเราเลยโทรไปถามอย่างอื่นก็คุยกันดีนะ พอเราเริ่มเขัาเรื่องเสียงเค้าเริ่มไม่โอเค เราเลยถามทำไมมีไรไม่บอกเราทำไมให้เรามารู้จากคนอื่นไหนบอกไม่ได้คุยกับใครไง เค้าตอบเรามาว่าไม่รู้จะบอกยังไงไม่คิดว่าเราจะรู้สึกอะไรมากขนาดนี้ (เงิบมากอ่ะที่ได้ยินแบบนี้) เค้าพูดว่าเค้ากลายเป็นคนผิดทั้งๆที่อยู่เฉยๆ. เราเลยตัดปัญหาก่อนที่จะทะเลาะกันเราเลยพูดว่าเราโอเคแค่เราอยากได้ยินจากแกเฉยๆเราโอเค เค้าก็บอกอือโอเค  เราก็บอกคิดว่ามัจะโอเคง่ายๆหรอ เค้าบอกล่ะจะให้ทำไง เราเลยขอโทษเราบอกว่าเราผิดเอง เค้าก็บอกว่ามันไม่มีใครผิดหลอก แต่ทำไมเสียงเค้ามันดูโกรธ เราเลยขอโทษแล้วก็วางสายไป ทุกอย่างๆมันทำให้เราพังมากค่ะสรุปเราผิดที่เข้าไปยุ่งกับเค้าใช่มั้ย เราผิดที่คิดไปเองทั้งหมด เรางงมากว่าทำไมถึงจบแบบนี้เราไม่เข้าใจเค้าเลยจริงๆ แต่เราก็ไม่ได้โกรธหรือเกลียดเค้านะแต่เรางงเฉยๆว่าที่ผ่านมาคืออะไร ????