สวัสดีค่ะทุกทีจะเป็นคนติดตามอ่านจากfacebook มากกว่านะคะ หากผิดพลาดขออภัยด้วยนะคะ
เข้าใจความเลยอย่าลีลาเนอะ
คือเรื่องที่นานพอสมควรแล้วนะคะช่วงนั้นรู้สึกว่าจะเป็นช่วงก่อนปริญญาของพี่ชายต้องเดินทางจากทางภาคเหนือนะคะไปที่แถวรังสิต
เพราะว่าพี่เรียนจบและได้งานทำแถวๆอยุธยา เราเดินทางกันทั้งวันไปถึง กทม. ก็เที่ยวเล่น ซื้อของใช้ตามสไตล์ผู้หญิงเห็นของราคาถูกนะคะ ตั้งแต่บ่ายหนึ่งกว่าๆหลังจากนั้นเวลาประมาณสี่โมงเย็นก็เดินทางกลับกัน ช่วงนั้นเป็นหน้าร้อนสี่โมงยังไม่มืดเลย ที่จริงบอกว่าจะเดินแค่แปปเดียวแต่ไม่มีนาฬิกาเลยยันเย็น
เราเอารถกระบะไปแล้ววันนั้นบังเอิญว่ามันเย็นไม่มีแดดเราก็มานั้งข้างหลังเลยเพราะคิดว่าสบายกว่าแน่ๆนอนก็ได้ ที่กระบะตอนนี้ก็มีกันอยู่สามคนมีอา แม่และเรา หลังจากเริ่มเดินทางออกจากอยุธยา หอพักพี่ชาย ก็นอนตลอดทางเลยเพลียเดินทั้งวัน
จนกระทั่งถึงเส้นช่วงพิจิตร -นครสวรรค์-พิษณุโลก คือถนนแบบว่าแม่เจ้า คือรถกระบะมันจะกระแทกแรงมากนอนไม่ได้ละ แต่แม่ กับอายังนอนอยู่เราก็ลุกมามองข้างทางไปเรื่อยๆมันมืดจริงๆรถตามหลังก็ไม่มีตอนนั้น2-3ทุ่มได้. นั่งไปสักพักเหมือนรถผ่านจุดๆนึงแบบได้กลิ่นคาวๆคล้ายเลือด เตะจมูกแว๊บนึง เรารู้เลยว่าใช่แน่ๆ(ต้องบอกก่อนว่าเป็นคนที่อยู่กับวัดตั้งแต่เกิดและมีเซ้นส์ตอนเด็กเห็นตลอดโตมาแค่รู้สึกได้อย่างเดียวว่ามีหรือไม่มี แล้วตอนนั้นชะตาขาดด้วยแต่ต่อมาแล้ว) สิ่งที่คืดทำหลังจากได้กลิ่นตอนนั้นเค้าตั้งใจให้เรารู้สึกแปลว่าเค้ามีจุดมุ่งหมายแน่ๆ เราเลยแผ่เมตตาให้ค่ะท่องแผ่เมตตาไปหลังจากนั้นถึงบ้านประมาณเที่ยงคืนได้เพลียแบบสุดเลยถึงบ้านก็รีบอาบน้ำเลย และหมาคืนนั้นหอนมันสุดๆไปเลยมันหอนทุกวันนะคะช่วงนี้ก็เลยชินแต่วันนี้คือหอนทั้งหมู่บ้านรับกันไปหมด. แต่ไม่สนใจค่ะเหนื่อยจะนอน.
คือบ้านเราตอนแรกเป็นบ้านปูนเก่ายังไม่ได้ต่อเติมอะไรจนก่อนที่จะไปส่งพี่ชายบ้านเราพึ่งทำเสร็จก็ต่อออกไปอีกด้านนึงเพื่อให้กว้างขึ้นและจะได้ต่อห้องให้เราด้วย (คือที่บ้านเป็นคนเชื้อสายทางไทยทรงดำนะคะ จะมีความเชื่อเรื่องการต่อบ้านต้องดูก่อนว่าทางผีผ่านหรือป่าวต้องสวดขอซื้อทางโดยปกติจะเป็นปู่ที่เป็นคนจัดการให้เพราะท่านเป็นหมอชาวบ้านประมาณว่ารักษาทางที่ตามองไม่เห็นนะคะ แต่ปู่พึ่งเสียไปก็เลยไม่มีใครมาดูแลตรงนี้ให้เราก็ต่อออกไปเพราะคิดว่าไม่มีอะไรแต่ตรงนั้นคือจอมปลวกเลยค่ะแม่ไถเอาจอมปลวกออกแล้วต่อบ้านทับเลยแค่จุดธูปบอกแล้วเซ่นเหล้าเท่านั้น)
และด้วยความเห่อห้องใหม่มากๆก็นอนคนเดียวปกตินอนกับพ่อแม่ ห้องอยู่ส่วนที่ต่อออกไปเลยจ้า
แล้วคืนต่อมาเราชอบอาบน้ำดึกมากๆตอนอยู่ในห้องน้ำอาบน้ำอยู่ก็ได้ยินเหมือนเสียงอะไรตะกายหลังคา แต่โลกสวยคิดว่านกพิราบไม่ก็นกอะไรนอนบนหลังคา สักพักเสียงของหนักๆตกใส่หลังคาห้องน้ำเลยจ้า เราตกใจมากสบถด่าเลย ประมาณว่าเชี้ยไรว่ะ แล้ววันนั้นฝนตกอีกบรรยากาศแบบว่าเยือกเย็นมาก
ฝนตกหนักจริงเรารีบนอนเลยค่ะพรุ่งนี้มีเรียนหมาก็หอนแข่งกับฝนอีกแล้วลมเย็นมากๆพาฝนมาทางหน้าต่างเราต้องลุกไปปิดแล้วแบบมองไปข้างนอกดูว่าฝนมันจะตกจนน้ำท่วมไหมอารมณ์แบบมีคนมองอ่ะด้านนอกเราก็เพ่งแต่มันมืดมากๆก็ปิดหน้าต่างนอนเลย หลังจากนั้นก็ฝันแปลกๆ
ฝันว่ามีผู้ชายพาไปเที่ยวแถวโรงเรียนแถวบ้าน แล้วก็ลวนลามเราแบบจะจูบเรา ซึ่งในฝันเขาเป็นเงาดำๆไม่มีหน้านะแต่คุยโต้ตอบกับเราได้ เราก็แบบไม่ยอมเหมือนจะตื่นจากฝันอ่ะ แต่ไม่ตื่นนะรู้สึกว่ารู้สึกตัวแต่ตกอยู่ในภวังค์เลยมองไม่ชัดขยับตัวไม่ได้แต่รู้สึกหมด รู้สึกว่าตอนนั้นในห้องเย็นมากแล้วได้ยินเสียงเหมือนมีคนใส่กางเกงขายาวๆเดินเข้ามาที่เตียง เสียงกางเกงถูกันอ่ะเราคิดว่าพ่อจะเรียกแต่เรียกไม่ได้ขยับไม่ได้แล้วเรารู้สึกเหมือนว่ามีคนขึ้นมาบนที่นอนคือมันยุบลงไปเลยทีนี้เราพยายามดิ้นหนักๆแต่รู้สึกว่าไม่หลุดแน่ๆ
คือต่อมาเหมือนู้สึกว่ามันกำลังจะ... เราเราแบบเห้ยอะไรอ่ะจะทำไรกู พอพูดในใจปุ๊ปมันอามือกดหน้าอกเราเลยค่ะมือมันเย็นมากๆเย็นแบบเหมือนคนแช่เย็นหรือยืนตากฝนนานๆ แล้วพูดมาว่า อย่าขยับ เป็นคำพูดเอื่อยเย็นเสียงผู้ชายทุ้มๆ ได้ยินแล้วเย็นวาบ เหมือนเราหยุดดิ้นเลยขยับไม่ได้ เหมือช็อคเลย รออะไรละค่ะตั้สตืได้ท่องบทสวดไหว้พระ นึกถึงพ่อแม่ก็ไม่หลุด แช่งก็ไม่ไป ตอนนั้นช็อคมากเราหยุดนิ่งๆหายใจสักแปป คิดอย่างเดียวว่าไม่ได้การละรวบกำลังเฮือกสุดท้ายเลยค่ะ ลุกพรวดเห้ยหลุดว่ะ ด่ามันซะเลย ทีนี้ไม่กล้านอนไปขอนอนกับพ่อกับแม่ทันทีเลยคืนนั้นคือไม่กล้านอนต่อแล้วเดี๋ยวมันมาอีก
พอเช้าเรารู้สึกเหมือนหลอนนะคะแบบช็อคด้วย เราด่ามันในใจกลับได้ยินเสียงมันคุยกับเราอีก ไล่มันมันก็บอกไม่ไป ถามมันทำว่ามายุ่งกับกูทำไม มันตอบว่าเรื่องของมัน เราแบบประสาทจะกิน เย็นนั้นแม่รีบพาไปหาหมอที่รักษาแบบที่ปู่ทำเลยค่ะ เขาดูให้แล้วบอกว่าเราชะตาขาดนะ จิตกำลังอ่อนจะอาบน้ำมนต์ให้ช่วงปลายๆปีอย่างนี้จะเจอเจ้ากรรมนายเวร แล้วพี่เขาสั่งให้ไปซื้อเหล้าขาว40ดรีกี มาใช้ทำพิธี ต้องใช้มอเตอร์ไซค์ขี่ออกไป ขี่ออกไปปุ้ปจากหน้าบ้านหมอไม่ถึง20เมตร นกแสกบินตัดหน้าเลยค่ะเป็นลูกนกนะ เรานี่เบรกเลยแล้วนกมันก็ยืนอยู่ข้างถนน เรารีบไปต่อคิดว่าลูกนกคงหัดบิน (คิดบวกไว้)
พอมาถึงบ้านหมอเขาก็เอาเหล้ารินใส่แก้วน้ำมนต์หนึ่งขันใส่ใบไม้แล้วสวดคาถา. จุดเทียนแล้วหยดลงไปในขัน คือดอกน้ำมนต์ดำมากเลยค่ะดำเลยทุกดอกเราก็ไม่รู้พี่เขาบอกว่าโดนมาจริงๆเขาตามมาเป็นสัมภเวสี. แล้วก็ถามว่าไปทำยังไงให้ตามมา หนูก็บอกว่าได้กลิ่นเลือดเลยแผ่เมตตาให้
พี่บอกแกจะบ้าหรอไปแผ่เมตตาให้เขาทำไมเขาไม่รู้จักเราสักหน่อยใจดีไปไหม เราก็อ้าวผิดหรอวะ พี่เขาบอกว่าการที่เราไปสวดให้เขาเขาเห็นเรามีประโยชน์เขาก็ตามมาเขาไม่รู้จักการทำดีต่อเราหรอกนะ เราก็อ่อใจดีเกินเหตุ
หลังตฃจากนั้นก็อาบน้ำมนต์ผูกข้อมือเลยจ้าปกติไม่ชอบเลยใส่อะไรแบบนี้คิดว่ามันไร้สาระจนกระทั่งเจอเองกับตัวทุกวันนี้เส้นเดิมอยู่เลยไม่กล้าแกะออกเลยแม้จะสกปรกแค่ไหน ออแล้วเรื่องบ้านพี่เขาบอกว่าทางเดินเจเาที่เขาเป็นทางเกวียนสมัยก่อนเขาเรียกทางผีผ่านตรงนั้นเจ้าที่เขาดูแลไม่ได้มันเลยเข้ามาบ้านเราได้ สามารถจริง พ่อเราไม่เชื่อเรื่องแบบนี้แต่เห็นสภาพเราแบบว่าสงสารเลยอ่ะอย่างกับคนบ้า ไม่นอน ระแวง เบลอๆด้วย
พอวันจัทร์เราไปเรียนเพื่อนถามว่าเป็นอะไรยังไง เราไม่อยากเล่าบอกว่าเจอผีเฉยๆ คือเพื่อนในกลุ่มจะมีผู้หญิง2คนรวมเราเป็น3ทอมอีก2มานั่งอยากฟังเราเล่าเราไม่อยากพูดถึงเลยเปิดเกมนั่งเล่นไป (คือเพื่อนเกิดปีเดียวกันหมดผู้หญิงเราเกิดวันพฤหัสบดีหมดเลย คือคนแรกเกิดเดือนพฤศจิกายน คนสองเกิดธันวาคม เราเกิดมกราคม เกิดไล่กันเลย) มันก็บังคับให้เราเล่าโอเคเราก็เล่าแต่เล่าไปเล่นเกมไปแบบไม่ได้ใส่ใจมากแต่คือมันตั้งใจฟังมากแบบเงียบกันมาก พอเล่าจบคนที่เกิดธันวานี่ขนลุกแบบเห็นๆเลยเราก็ขำบอกเป็นอะไรหัวเราะแซวกันปกติ วันนั้นก็กลับไปแยกย้ายหอใครหอมัน บ้านใครบ้านมัน เรากลับมาก็นอนกับพ่อแม่เหมือนเดิมคืนนั้นปกติดีไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกระทั้งตีสามโทรศัพท์ดังหลายรอบมาก ใครมันโทรมาตอนตีสามวะอ้าวไอ้คนที่เกิดเดือนธันวานี่หว่าเราก็รับจะด่าละว่าเป็นบ้าหรอโทรมาตอนตีสามไม่หลับไม่นอน แต่เสียงที่เข้ามาตอนแรกเลยคือร้องไห้ดังมากเสียงแบบกลัวมากบอกมันมาหา..ที่ห้องทำกับ..แบบที่เราเล่าเลย เราก็เอ้าเห้ยเก็บไปคิดมากป่าว มันบอกป่าว แค่ตอนนั้นรู้สึกว่าเหมือนมีคนยืนข้างหลังแล้วขนลุกมาก(เพื่อนคนนี้เห็นผีเวลาเมาเคยเห็นคนตกตึกแล้วตะกายกับขึ้นไปโดดมาใหม่ ตึกใน ม.ประจำ) เราถามว่าจะให้ไปอยู่เป็นเพื่อนไหมเห็นอยู่คนเดียวแต่อันนี้ตี3ไงมันมืดก็เลยชวนมันทำอย่างอื่นแทนไม่ให้มันคิดมาก
จนช้าเราก็ไปรับมันมาหาหมอที่เคยอาบน้ำมนต์ให้ พี่เขาบอกเกิดไล่กันเลยนะดวงเหมือนกันเลยเนี่ย บอกว่าคงเห็นจิตอ่อนๆเหมือนกันเลยตามไปแทนเรา. เราก็แบบขอโทษเพื่อนไม่ได้ตั้งใจเล่าให้ฟัง หลังจากนั้นมันมานอนที่บ้านเราบ้างเราไปนอนหอมันบ้างจนเมทมันกลับมา
พอหลังจากนั้นก็ถวายสังฆทานให้ทำบุญกวดน้ำไปให้โดยตั้งชื่อคุณผีว่า พี่หื่น เพราะตอนกวดน้ำต้องเรียกชื่อคนจะรับเราไม่รู้จักเขาเลยเรียกชื่อนี้เหมาะสุดๆ
:หากผิดพลาดขออภัยนะคะ พิมพ์ในมือถืออาจมีตกหล่นบ้างขออภัยจริงๆนะคะ
ปล.แก้ไขเนื่องจากคำผิดพลาดเยอะ
ขอแท็กเรื่องเล่าสยองขวัญอันเดียวนะคะเพราะห้องอื่นกลัวเขาด่า
ผีโรคจิต (ม้วนเดียวจบ)
เข้าใจความเลยอย่าลีลาเนอะ
คือเรื่องที่นานพอสมควรแล้วนะคะช่วงนั้นรู้สึกว่าจะเป็นช่วงก่อนปริญญาของพี่ชายต้องเดินทางจากทางภาคเหนือนะคะไปที่แถวรังสิต
เพราะว่าพี่เรียนจบและได้งานทำแถวๆอยุธยา เราเดินทางกันทั้งวันไปถึง กทม. ก็เที่ยวเล่น ซื้อของใช้ตามสไตล์ผู้หญิงเห็นของราคาถูกนะคะ ตั้งแต่บ่ายหนึ่งกว่าๆหลังจากนั้นเวลาประมาณสี่โมงเย็นก็เดินทางกลับกัน ช่วงนั้นเป็นหน้าร้อนสี่โมงยังไม่มืดเลย ที่จริงบอกว่าจะเดินแค่แปปเดียวแต่ไม่มีนาฬิกาเลยยันเย็น
เราเอารถกระบะไปแล้ววันนั้นบังเอิญว่ามันเย็นไม่มีแดดเราก็มานั้งข้างหลังเลยเพราะคิดว่าสบายกว่าแน่ๆนอนก็ได้ ที่กระบะตอนนี้ก็มีกันอยู่สามคนมีอา แม่และเรา หลังจากเริ่มเดินทางออกจากอยุธยา หอพักพี่ชาย ก็นอนตลอดทางเลยเพลียเดินทั้งวัน
จนกระทั่งถึงเส้นช่วงพิจิตร -นครสวรรค์-พิษณุโลก คือถนนแบบว่าแม่เจ้า คือรถกระบะมันจะกระแทกแรงมากนอนไม่ได้ละ แต่แม่ กับอายังนอนอยู่เราก็ลุกมามองข้างทางไปเรื่อยๆมันมืดจริงๆรถตามหลังก็ไม่มีตอนนั้น2-3ทุ่มได้. นั่งไปสักพักเหมือนรถผ่านจุดๆนึงแบบได้กลิ่นคาวๆคล้ายเลือด เตะจมูกแว๊บนึง เรารู้เลยว่าใช่แน่ๆ(ต้องบอกก่อนว่าเป็นคนที่อยู่กับวัดตั้งแต่เกิดและมีเซ้นส์ตอนเด็กเห็นตลอดโตมาแค่รู้สึกได้อย่างเดียวว่ามีหรือไม่มี แล้วตอนนั้นชะตาขาดด้วยแต่ต่อมาแล้ว) สิ่งที่คืดทำหลังจากได้กลิ่นตอนนั้นเค้าตั้งใจให้เรารู้สึกแปลว่าเค้ามีจุดมุ่งหมายแน่ๆ เราเลยแผ่เมตตาให้ค่ะท่องแผ่เมตตาไปหลังจากนั้นถึงบ้านประมาณเที่ยงคืนได้เพลียแบบสุดเลยถึงบ้านก็รีบอาบน้ำเลย และหมาคืนนั้นหอนมันสุดๆไปเลยมันหอนทุกวันนะคะช่วงนี้ก็เลยชินแต่วันนี้คือหอนทั้งหมู่บ้านรับกันไปหมด. แต่ไม่สนใจค่ะเหนื่อยจะนอน.
คือบ้านเราตอนแรกเป็นบ้านปูนเก่ายังไม่ได้ต่อเติมอะไรจนก่อนที่จะไปส่งพี่ชายบ้านเราพึ่งทำเสร็จก็ต่อออกไปอีกด้านนึงเพื่อให้กว้างขึ้นและจะได้ต่อห้องให้เราด้วย (คือที่บ้านเป็นคนเชื้อสายทางไทยทรงดำนะคะ จะมีความเชื่อเรื่องการต่อบ้านต้องดูก่อนว่าทางผีผ่านหรือป่าวต้องสวดขอซื้อทางโดยปกติจะเป็นปู่ที่เป็นคนจัดการให้เพราะท่านเป็นหมอชาวบ้านประมาณว่ารักษาทางที่ตามองไม่เห็นนะคะ แต่ปู่พึ่งเสียไปก็เลยไม่มีใครมาดูแลตรงนี้ให้เราก็ต่อออกไปเพราะคิดว่าไม่มีอะไรแต่ตรงนั้นคือจอมปลวกเลยค่ะแม่ไถเอาจอมปลวกออกแล้วต่อบ้านทับเลยแค่จุดธูปบอกแล้วเซ่นเหล้าเท่านั้น)
และด้วยความเห่อห้องใหม่มากๆก็นอนคนเดียวปกตินอนกับพ่อแม่ ห้องอยู่ส่วนที่ต่อออกไปเลยจ้า
แล้วคืนต่อมาเราชอบอาบน้ำดึกมากๆตอนอยู่ในห้องน้ำอาบน้ำอยู่ก็ได้ยินเหมือนเสียงอะไรตะกายหลังคา แต่โลกสวยคิดว่านกพิราบไม่ก็นกอะไรนอนบนหลังคา สักพักเสียงของหนักๆตกใส่หลังคาห้องน้ำเลยจ้า เราตกใจมากสบถด่าเลย ประมาณว่าเชี้ยไรว่ะ แล้ววันนั้นฝนตกอีกบรรยากาศแบบว่าเยือกเย็นมาก
ฝนตกหนักจริงเรารีบนอนเลยค่ะพรุ่งนี้มีเรียนหมาก็หอนแข่งกับฝนอีกแล้วลมเย็นมากๆพาฝนมาทางหน้าต่างเราต้องลุกไปปิดแล้วแบบมองไปข้างนอกดูว่าฝนมันจะตกจนน้ำท่วมไหมอารมณ์แบบมีคนมองอ่ะด้านนอกเราก็เพ่งแต่มันมืดมากๆก็ปิดหน้าต่างนอนเลย หลังจากนั้นก็ฝันแปลกๆ
ฝันว่ามีผู้ชายพาไปเที่ยวแถวโรงเรียนแถวบ้าน แล้วก็ลวนลามเราแบบจะจูบเรา ซึ่งในฝันเขาเป็นเงาดำๆไม่มีหน้านะแต่คุยโต้ตอบกับเราได้ เราก็แบบไม่ยอมเหมือนจะตื่นจากฝันอ่ะ แต่ไม่ตื่นนะรู้สึกว่ารู้สึกตัวแต่ตกอยู่ในภวังค์เลยมองไม่ชัดขยับตัวไม่ได้แต่รู้สึกหมด รู้สึกว่าตอนนั้นในห้องเย็นมากแล้วได้ยินเสียงเหมือนมีคนใส่กางเกงขายาวๆเดินเข้ามาที่เตียง เสียงกางเกงถูกันอ่ะเราคิดว่าพ่อจะเรียกแต่เรียกไม่ได้ขยับไม่ได้แล้วเรารู้สึกเหมือนว่ามีคนขึ้นมาบนที่นอนคือมันยุบลงไปเลยทีนี้เราพยายามดิ้นหนักๆแต่รู้สึกว่าไม่หลุดแน่ๆ
คือต่อมาเหมือนู้สึกว่ามันกำลังจะ... เราเราแบบเห้ยอะไรอ่ะจะทำไรกู พอพูดในใจปุ๊ปมันอามือกดหน้าอกเราเลยค่ะมือมันเย็นมากๆเย็นแบบเหมือนคนแช่เย็นหรือยืนตากฝนนานๆ แล้วพูดมาว่า อย่าขยับ เป็นคำพูดเอื่อยเย็นเสียงผู้ชายทุ้มๆ ได้ยินแล้วเย็นวาบ เหมือนเราหยุดดิ้นเลยขยับไม่ได้ เหมือช็อคเลย รออะไรละค่ะตั้สตืได้ท่องบทสวดไหว้พระ นึกถึงพ่อแม่ก็ไม่หลุด แช่งก็ไม่ไป ตอนนั้นช็อคมากเราหยุดนิ่งๆหายใจสักแปป คิดอย่างเดียวว่าไม่ได้การละรวบกำลังเฮือกสุดท้ายเลยค่ะ ลุกพรวดเห้ยหลุดว่ะ ด่ามันซะเลย ทีนี้ไม่กล้านอนไปขอนอนกับพ่อกับแม่ทันทีเลยคืนนั้นคือไม่กล้านอนต่อแล้วเดี๋ยวมันมาอีก
พอเช้าเรารู้สึกเหมือนหลอนนะคะแบบช็อคด้วย เราด่ามันในใจกลับได้ยินเสียงมันคุยกับเราอีก ไล่มันมันก็บอกไม่ไป ถามมันทำว่ามายุ่งกับกูทำไม มันตอบว่าเรื่องของมัน เราแบบประสาทจะกิน เย็นนั้นแม่รีบพาไปหาหมอที่รักษาแบบที่ปู่ทำเลยค่ะ เขาดูให้แล้วบอกว่าเราชะตาขาดนะ จิตกำลังอ่อนจะอาบน้ำมนต์ให้ช่วงปลายๆปีอย่างนี้จะเจอเจ้ากรรมนายเวร แล้วพี่เขาสั่งให้ไปซื้อเหล้าขาว40ดรีกี มาใช้ทำพิธี ต้องใช้มอเตอร์ไซค์ขี่ออกไป ขี่ออกไปปุ้ปจากหน้าบ้านหมอไม่ถึง20เมตร นกแสกบินตัดหน้าเลยค่ะเป็นลูกนกนะ เรานี่เบรกเลยแล้วนกมันก็ยืนอยู่ข้างถนน เรารีบไปต่อคิดว่าลูกนกคงหัดบิน (คิดบวกไว้)
พอมาถึงบ้านหมอเขาก็เอาเหล้ารินใส่แก้วน้ำมนต์หนึ่งขันใส่ใบไม้แล้วสวดคาถา. จุดเทียนแล้วหยดลงไปในขัน คือดอกน้ำมนต์ดำมากเลยค่ะดำเลยทุกดอกเราก็ไม่รู้พี่เขาบอกว่าโดนมาจริงๆเขาตามมาเป็นสัมภเวสี. แล้วก็ถามว่าไปทำยังไงให้ตามมา หนูก็บอกว่าได้กลิ่นเลือดเลยแผ่เมตตาให้
พี่บอกแกจะบ้าหรอไปแผ่เมตตาให้เขาทำไมเขาไม่รู้จักเราสักหน่อยใจดีไปไหม เราก็อ้าวผิดหรอวะ พี่เขาบอกว่าการที่เราไปสวดให้เขาเขาเห็นเรามีประโยชน์เขาก็ตามมาเขาไม่รู้จักการทำดีต่อเราหรอกนะ เราก็อ่อใจดีเกินเหตุ
หลังตฃจากนั้นก็อาบน้ำมนต์ผูกข้อมือเลยจ้าปกติไม่ชอบเลยใส่อะไรแบบนี้คิดว่ามันไร้สาระจนกระทั่งเจอเองกับตัวทุกวันนี้เส้นเดิมอยู่เลยไม่กล้าแกะออกเลยแม้จะสกปรกแค่ไหน ออแล้วเรื่องบ้านพี่เขาบอกว่าทางเดินเจเาที่เขาเป็นทางเกวียนสมัยก่อนเขาเรียกทางผีผ่านตรงนั้นเจ้าที่เขาดูแลไม่ได้มันเลยเข้ามาบ้านเราได้ สามารถจริง พ่อเราไม่เชื่อเรื่องแบบนี้แต่เห็นสภาพเราแบบว่าสงสารเลยอ่ะอย่างกับคนบ้า ไม่นอน ระแวง เบลอๆด้วย
พอวันจัทร์เราไปเรียนเพื่อนถามว่าเป็นอะไรยังไง เราไม่อยากเล่าบอกว่าเจอผีเฉยๆ คือเพื่อนในกลุ่มจะมีผู้หญิง2คนรวมเราเป็น3ทอมอีก2มานั่งอยากฟังเราเล่าเราไม่อยากพูดถึงเลยเปิดเกมนั่งเล่นไป (คือเพื่อนเกิดปีเดียวกันหมดผู้หญิงเราเกิดวันพฤหัสบดีหมดเลย คือคนแรกเกิดเดือนพฤศจิกายน คนสองเกิดธันวาคม เราเกิดมกราคม เกิดไล่กันเลย) มันก็บังคับให้เราเล่าโอเคเราก็เล่าแต่เล่าไปเล่นเกมไปแบบไม่ได้ใส่ใจมากแต่คือมันตั้งใจฟังมากแบบเงียบกันมาก พอเล่าจบคนที่เกิดธันวานี่ขนลุกแบบเห็นๆเลยเราก็ขำบอกเป็นอะไรหัวเราะแซวกันปกติ วันนั้นก็กลับไปแยกย้ายหอใครหอมัน บ้านใครบ้านมัน เรากลับมาก็นอนกับพ่อแม่เหมือนเดิมคืนนั้นปกติดีไม่มีอะไรเกิดขึ้นจนกระทั้งตีสามโทรศัพท์ดังหลายรอบมาก ใครมันโทรมาตอนตีสามวะอ้าวไอ้คนที่เกิดเดือนธันวานี่หว่าเราก็รับจะด่าละว่าเป็นบ้าหรอโทรมาตอนตีสามไม่หลับไม่นอน แต่เสียงที่เข้ามาตอนแรกเลยคือร้องไห้ดังมากเสียงแบบกลัวมากบอกมันมาหา..ที่ห้องทำกับ..แบบที่เราเล่าเลย เราก็เอ้าเห้ยเก็บไปคิดมากป่าว มันบอกป่าว แค่ตอนนั้นรู้สึกว่าเหมือนมีคนยืนข้างหลังแล้วขนลุกมาก(เพื่อนคนนี้เห็นผีเวลาเมาเคยเห็นคนตกตึกแล้วตะกายกับขึ้นไปโดดมาใหม่ ตึกใน ม.ประจำ) เราถามว่าจะให้ไปอยู่เป็นเพื่อนไหมเห็นอยู่คนเดียวแต่อันนี้ตี3ไงมันมืดก็เลยชวนมันทำอย่างอื่นแทนไม่ให้มันคิดมาก
จนช้าเราก็ไปรับมันมาหาหมอที่เคยอาบน้ำมนต์ให้ พี่เขาบอกเกิดไล่กันเลยนะดวงเหมือนกันเลยเนี่ย บอกว่าคงเห็นจิตอ่อนๆเหมือนกันเลยตามไปแทนเรา. เราก็แบบขอโทษเพื่อนไม่ได้ตั้งใจเล่าให้ฟัง หลังจากนั้นมันมานอนที่บ้านเราบ้างเราไปนอนหอมันบ้างจนเมทมันกลับมา
พอหลังจากนั้นก็ถวายสังฆทานให้ทำบุญกวดน้ำไปให้โดยตั้งชื่อคุณผีว่า พี่หื่น เพราะตอนกวดน้ำต้องเรียกชื่อคนจะรับเราไม่รู้จักเขาเลยเรียกชื่อนี้เหมาะสุดๆ
:หากผิดพลาดขออภัยนะคะ พิมพ์ในมือถืออาจมีตกหล่นบ้างขออภัยจริงๆนะคะ
ปล.แก้ไขเนื่องจากคำผิดพลาดเยอะ
ขอแท็กเรื่องเล่าสยองขวัญอันเดียวนะคะเพราะห้องอื่นกลัวเขาด่า