เพื่อนลืมว่าเราป่วยหนัก

มีวันหนึ่งผมป่วยหนักมากคับโลกหมุนเลยคับตื่นมาทรมานมากคับเดินไปเข้าห้องน้ำเซไปเซมาเลยคับตอนนั้นไม่มีแรงแม้แต่จะลงไปซื้อกับข้าวเลยคับ(ผมยุหอคนเดียวคับ)ไม่ไหวคับทรมานมากอาเจียนอีก ผมเลยโทรบอกเพื่อนสนิทผมคนหนึ่งคับเป็นผู้หญิงว่าซื้อยามาให้ผมหน่อยผมบอกเพื่อนไปคับว่าเราไม่ไหวช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ ผมโทรไปถามว่าเขายุไหนเขาบอกว่ายุบ้านเพื่อนเป็นผู้หญิงเหมือนกันแล้วอีกคนก้เป็นเพื่อนสนิทผมเช่นเดียวกันสนิทกันมากๆอะคับไปไหนด้วยกันตลอด พอถามยุไหนเสร็จผมเลยบอกว่าไปซื้อยาให้ผมหน่อยได้ไหมเราปวดหัวหนักมากๆโลกหมุนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ แล้วจะไปไหนรึเปล่า เขาบอกผมว่าเดียวจะซื้อเขาไปให้ที่หอผม วันนี้กะว่าจะไปกับแม่เพื่อนไปเดินงานขายของอะไรสักอย่าง พอจบการสนทนาผมก้หาอะไรกินในห้องรอเพื่อนก้น่าจะมาพอดี เพราะระยะทางแค่6ถึง7กิโล ก้พอรอได้ ผมโทรหาตอน 12.57 ผมก้รอเพื่อนว่าเมื่อไหร่จะเอายามาให้ผมกิน จนบ่ายสองก้ยังไม่มาไม่มีแม้แต่โทรมาทักเฟสหรือไรมา จนบ่ายสามก้ยังไม่มาหรือแม้แต่โทรมาบอก ตอนแรกผมจะโทรบอกคนอื่นแล้วคับเพราะผมรอไม่ไหวผมป่วยหนักมาก แต่ตอนนั้นผมเสียใจคับเสียความรู้สึกนอนรอไปร้องไห้ไป ทั้งที่ผมบอกว่าผมปวดหัวหนักมาโลกหมุน ผมอยากจะโทรไปถามเขามากคับว่าทำอะไรกันอยู่ แต่ผมเสียใจอยากจะรู้ว่าเพื่อนที่เมื่อวานบอกว่ารักบอกว่าเป็นห่วงผมมากจิงๆ  จะมาตอนไหน จน15.23 ทักเฟสมาผมนึกว่ามาถึงแล้วเขาถามว่าเปงไงบ้างผมเลยโกหกไปคับว่าดีขึ้นแล้วเพื่อผมจะทำเป้นไม่โกรธหรือน้อยใจจะหลอกถามว่าอยู่ไหนเขาบอกอยู่ห้างพาแม่เพื่อนมาห้างผมถามมาซื้ออะไรมาซื้อผ้า แล้วซื้อยายังเดียวแวะซื้อไปให้ยังไม่ได้ซื้อยาเลยคับ ผมรอเขาประมาณ2ชัวโมงครึ่งเพื่อเอายามาให้แต่เขายังอยู่ห้าง ตอนนั้นผมเลยโกรธเขาหลังจากถาม (จากข้อความในเฟส) เขาก้ทักมาว่าไม่ได้แปลว่าพวกกุไปเที่ยวแล้วไม่ซื้อยาให้นะแต่แม่อยากไปตั้งนานแล้ว แล้วพึ่งว่างวันนี้เลยได้ไป ตอนโทรมาคือกำลังจะถึงแล้วที่กุบอกว่าจะไปงานขายของแล้วแวะให้เพราะแม่อยากไปสองที่แต่ไปห้างก่อนแต่ไปห้างก้นานแล้ว      

คือตอนผมโทรไปตอนแรกเขาบอกยุบ้านแม่คับแต่ตอนนี้บอกกำลังจะถึงห้างอะไรคือความจริง พอผมไปถามเขาว่าโกหกทำไม เขาก้บอกว่าอยู่บ้านในความหมายกุคือยุบนรถกับเพื่อนกำลังจะถึงห้าง โอ้โห้คือผมจะเข้าใจกับมันไหม เพื่อนอีกคนนั้นก้เป็นเพื่อนสนิทผมเช่นกัน

ผมก้เลยถามกลับไปว่าถ้าจะถึงห้างแล้วทำไมไม่บอกผมผมจะได้ไปว่านคนอื่นให้ไปซื้อยาให้ผมกินแทนจะโกหกเพื่ออะไรก็น่าจะรู่ไหมคับถ้าพาแม่ไปเดินซื้อเสื้อผ้ามันคงเป็นชั่วโมงคับกว่าจะเอายามาให้ผมผมคงอาการหนักไปมากกว่านี้ แล้วห้างนิคับมันก้อยุ่ไม่ไกลจากหอผมเลยคับทำไมไม่เวะเอายามาให้ผมก่อนผมไม่ได้ขอรบกวนเวลาเที่ยวพวกเขามากเลยนะหรือขอให้มาดูแลมาอยู่เป็นเพื่อนแค่เวะเอายามาให้ผมกินหน่อย แม่เขาเป็นคนใจดีมากคับคงไม่ใจร้ายขนาดที่จะเห็นว่าเที่ยวดีกว่าคนป่วยอีกอย่างเขาเป็นพยาบาลอีกผมเลยถามเขาว่าทำไมไม่โทรมาบอกหน่อยมาจะมาช้าขนาดนี้ผมทรมานมากปวดหัวมากรอแค่เมื่อไหร่จะเอายามาให้นอนไปร้องไห้ไปเพราะมันไม่มีแม้แต่ทักมาถามหรือมาบอกว่ารอแปปนะ มันก้บอกว่าเมิ งกรุว่ากุไม่ค่อยอะไรกับมือถือ ดูมันพูดมันเกี่ยวไหมคับมีมือถือกันคนละเครื่องแค่โทรหาผมนิมันยากขนาดนั้นเลยเหรอแล้วจะมีไว้ทำไม ระหว่างที่เขาเดินห้างผมนอนปวดหัวตาลายไปหมดคับเดินก้เซไปไหนก้ไม่ได้ร้องไห้เสียใจ ไหนบอกว่าเป็นห่วงผมมากผมนึกว่าเขาจะลืมผมไปแล้วซะอีกกว่าจะโทรมา พอตอบมาก้ยังอยู่ห้างผมเลยบอกเขาไม่ต้องซื้อผมว่านคนอื่นคับเพื่อนอื่นเพื่อนคนนั้นบอกว่า เออๆเดียวกุรีบไปทันที  ถ้าเรารักใครมากๆสักคนหนึ่งถึงคนนั้นจะไม่ใช่คนในครอบครัวคุณก้เถอะอาจเป้นเพื่อนสนิทหรือแฟนถ้าเขาป่วยหรือไม่สบายใจเราก้ต้องรีบไปดูแลเขาจริงไหมคับหรือถ้ามันติดธุระที่สำคัญมากๆก้ว่าไปอย่าง แต่นี้พาแม่ไปซื้อผ้าเฉยๆผมพูดเลยคับแค่เเวะเอายามาให้ผมแล้วก้ค่อยไปเที่ยวก้ได้นิมันไม่ได้ใช้เวลาอะไรมากเลยคับ เขาก้มาขอโทดคับที่ไม่ได้โทรไปแแต่ผมนิเสียความรู้สึกมากคับมีตั้ง2คนแต่ไม่มีใครที่กระตือรือร้นรีบหรือแม้แต่โทรมาจนผ่านไปเกือบ3ชั่วโมง อยากฝากเตือนทุกคนด้วยนะคับว่าให้เห็นความสำคัญของคนที่รักบ้าง ระหว่างเที่ยว กับ เลือกกับไปดูแลคนที่รัก เราควรเลือกไปดูแลคนที่เรารักมากกว่านะคับ