ฝืนยิ้ม

ในบางครั้งการที่เรายิ้ม หรือหัวเราะได้ในทุกๆที มันก็อาจจะไม่ได้แสดงว่าเรามีความสุขจริงๆก็ได้
ยิ้มมันอาจเป็นแค่ฉากที่เราสร้างขึ้นเพื่อปิดอีกด้านที่มันกำลังร้องไห้
เรายิ้มเพียงเพราะไม่อยากให้ใครเห็นว่าอ่อนแอ เรายิ้มเพียงเพราะไม่อยากคนที่เค้ารักเรา แคร์เรา ต้องคิดมากเพียงเพราะเห็นน้ำตาของเรา เรายิ้มเพียงเพราะเราไม่อยากให้คนอื่นเหยียบซ้ำเราในวันที่เราตกต่ำที่สุด
เรายิ้มเพียงเพราะในบางครั้งเราก็อยากที่จะให้กำลังใจตัวเอง
เรายิ้มเพียงเพราะให้ตัวเรารู้ว่าในวันที่เราไม่เหลือใคร ยังมีอีกคนที่ยังคงยิ้มกลับมาให้เราเสมอผ่านกระจกบานนั้น
แต่ในวันหนึ่งวันที่เราฝืนยิ้มไม่ได้แล้วจริงๆ เราคงทำอะไรไม่ได้มากไปกว่าการปล่อยน้ำตาให้ไหลออกมา ในวันนั้นเราจะรู้ว่าใครคือคนที่รักเรา และแคร์เรามากที่สุดจริงๆ