คือ เรามีแฟนอยู่แล้ว คบกันมา 3 ปีกว่า เริ่มต้นความรักมันไม่ได้สวยงามเลย
เขามีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่รู้ว่าเขามีแฟน เราก็เลยตกลงที่จะคบ พอผ่านไปไม่กี่อาทิตย์ เราจับได้ว่าเขามีแฟน
เราก็จะเลิกแต่เขาก็ไม่ยอม อ้างโน้นอ้างนี่สารพัด โกหกเราว่าจะไปเลิกกับคนนั้น เราก็โง่เชื่อนะ 5555 ความจิงคือเขาไม่ได้เลิกกัน
เราก็ยังโง่ต่อ ยอมเขาทุกอย่าง ช่วงนั้นเขาไม่เคยดูแลเราเลย ไม่เคยแม้แท้จะถนอมน้ำใจเรา เป็นเวลาเกือบปีที่เราทนอยู่กับสภาพแบบนั้น
จนมาวันนึง แฟนเขาบอกเลิก เลยมาคบกับเราจิงๆจังๆ แต่ความรู้สึกของเรามันเริ่มน้อยลง
เขาก็เหมือนเดิม ไม่สนใจความรู้สึก ทำอะไรให้ก็เหมือนโดยมองข้าม เหมือนเราทำเพื่อเขาอยู่ฝ่ายเดียว แต่มันก็มีความสุขนะ
ทะเลาะกันบ้าง หัวเราะบ้าง ประปนกันไป ขนาดอยู่ด้วยกันทุกวัน เขายังแอบเราไปจีบผู้หญิงอื่นเลย 55555
จนวันนึงมีเรื่องที่ทำให้เราต้องห่างกัน เขาต้องกลับไปช่วยครอบครัวทำงาน
ส่วนเราก็เรียนต่อ นานๆจะเจอกัน เราอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว ทำอะไรคนเดียวจนเรารู้สึกชินไปแล้ว
จนเราได้คุยกับรุ่นพี่ที่มหาลัยคนนึง อยู่หอพักตรงข้ามกัน เจอกันบ่อยมาก แต่ไม่เคยทักกันเลย เพราะพี่เขาก็มีแฟน พี่เขาดูหยิ่ง
แล้วอยู่ดีๆ พี่เขาก็ทักเฟสมาถามประมาณว่าทำอะไร นอนหรือยัง น่ารักดีนะ คือตอนนั้นรู้แล้วว่าจีบเราแน่ๆ 55555 งานมโน
แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันแทบตลอด พี่เขาอยู่ไกลแค่ไหนเขาก็มาหา
พี่เขาทำเพื่อเราแทบทุกอย่างบ่นหิว อยากกินอะไรก็ซื้อมาให้ ยอมเรา ดูแลเราแทบทุกอย่าง
เวลาเราทะเราะกับแฟน เราก็มีพี่เขานี่แหละที่คอยรับฟัง ที่คอยให้คำปรึกษา โดยที่เขาไม่เคยยุให้เราเลิกกันเลย
คอยปลอบ คอยทำให้เรายิ้มตลอด แต่บางทีเวลาพี่เขาเหนื่อยมากๆ เขาก็หายไปเลยนะ แล้วเขาก็กลับมา แต่ไม่เคยหายไปเกินสองวัน
เราคุยกับพี่เขามาปีนึงได้แล้ว เราก็บอกให้พี่เขาเปิดใจนะ ให้มีใครได้เลย พี่เขาก็บอกว่า "คนคุยคนอื่นอ่ะมี แต่คุยแล้วมันไม่ใช่"
จนแฟนเราจับได้ว่าเราคุยกับพี่เขา แฟนก็เลยบอกเลิกเรา เราก็แบบเลิกก็เลิก ร้องไห้ ไปหัวเราะไป
เลิกกันไม่กี่ชั่วโมงเราเพิ่งรู้ว่าแฟนเราก็มีผู้หญิงอีกคนที่คุยอยู่ อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ไม่เคยสงสัยอะไรมาก่อนเลย
พอเราจับได้จากที่เรารู้สึกผิดนะ จนแบบ "จะไปไหนก็ไป กูอยู่ตรงนี้ได้" แฟนเราก็หายไปสองคืน แล้วโทรมาง้อ
คือ พูดสารพัด อ้างทุกสิ่งอย่าง อะไรที่เราอยากให้เขาทำ ทำให้หมด เหมือนเขารักเรามาก ส่วนเรื่องผู้หญิงคนนั้น
แฟนเราบอก ไม่มีอะไรจิงๆ เราไม่เคยรักใครนอกจากเธอเลยนะ อะไรดีๆในตัวอ่ะขุดขึ้นมาพูดหมด จะทำตัวให้ดีขึ้น
คือเรื่องที่คุยกันไว้ว่าจะกลับมาอยู่ด้วยกัน เขาก็จะมาอยู่จากที่คุยกันก่อนหน้านี้ว่าจะไม่มา อยู่บ้านสบายดีแล้ว
เอาอนาคตที่เคยฝันไว้ด้วยกันมาพูดสารพัด พูดจนเราใจอ่อน อยากจะกลับไปหาอ่ะ
แต่มันติดอยู่ตรงที่พี่เราคุยด้วยมาเป็นปีๆ ถ้าเรากลับไปคบกับแฟน พี่เขาก็จะหายไปจากเรา ถ้าเลิกกับแฟนเราก็ยังได้คุยกับพี่เขา
คือความรู้สึกเราตอนนั้นเหมือนรักพี่เสียดายน้องอ่ะ 555555 เราไม่รู้ใจตัวเองเลย ว่าคิดอะไรอยู่
พี่คนที่เราคุยเขาก็ดีนะ ให้คำปรึกษาเรื่องนี้ตลอดไม่ทิ้งไปไหนปลอบอย่างเดียว อาจพูดเข้าข้างตัวเองบ้างก็เถอะ 555
แต่สุดท้ายแล้ว พี่เขาก็บอกให้เลือกทำในสิ่งที่คิดว่ามีความสุขที่สุข ลองเสี่ยงกับมันดู ถ้าคิดว่ายังรักเขาก็กลับไป
ไม่ต้องสนใจพี่เลย พี่มาทีหลังไม่มีสิทธิ์ จะเรียกร้องอะไรอยู่แล้ว คือพี่เขาแมนๆอ่ะ พี่เขาไม่เคยทำให้เราลำบากใจเลย
---------แล้วเราก็กลับไปคบกับแฟนโดยที่ไม่รู้ว่าแฟนเราจะดีขึ้นหรือกลับไปเป็นเหมือนเดิม
แล้วพี่เขาก็เงียบหายไป ปิดเฟส ปิดไอจี ไม่มีอะไรให้เราส่อง ให้เรารู้เลยว่าเขาเป็นยังไงสบายดีไหม
เรารู้สึกว่าไม่อยากให้เขาหายไป อยากคุยกับพี่เขาไปเรื่อยๆ พี่เขาหายไปเราก็คิดถึง เหมือนอะไรหลายๆอย่างมันหายไป
คนคอยหึง คอยหวง คอยเตือน คอยเป็นห่วง คนที่ทำให้เรารู้สึกว่าเรามีค่า มันได้หายไปจากเรา
------ เรารู้สึกดี ดีมากๆ กับพี่เขา แต่ไม่รู้ว่าเรียกว่าความรักได้หรือเปล่า
------ ส่วนแฟนเราก่อนหน้าที่จะเลิกกันเราเฉยๆมาก เหมือนไม่มีอะไรพัฒนาขึ้น แต่รอบนี้ที่กลับมาก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
แต่แฟนเราก็เหมือนจะใส่เราขึ้น หรือเป็นเพราะเขาทำเพราะรู้ว่าเราเริ่มเปลี่ยนไป กลัวจะเสียเราให้ใครไปแบบว่าหวงก้าง
ไม่รู้ว่าทุกวันนี้เลือกคนผิดหรือเปล่าที่ทิ้งคนที่เขาพยายามทำเพื่อเรา
เพื่อกลับไปหาคนที่ทำให้เราเอาแต่ร้องไห้ คนที่มองข้ามความรู้สึกเรา แล้วเพิ่งจะมาเห็นค่าตอนที่จะเสียเราไปจิงๆ
มีใครเคยเจอแบบเราบ้างไหม เคยรู้สึกแบบนี้บ้างหรือเปล่า แท้จริงแล้วใจเรารักใครกันแน่ อยากรู้หัวใจตัวเอง
เหมือนละครน้ำเน่าตอนเย็นๆ
ไม่รู้หัวใจตัวเอง อาการ ความรู้สึกแบบนี้คืออะไร
เขามีแฟนอยู่แล้ว ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่รู้ว่าเขามีแฟน เราก็เลยตกลงที่จะคบ พอผ่านไปไม่กี่อาทิตย์ เราจับได้ว่าเขามีแฟน
เราก็จะเลิกแต่เขาก็ไม่ยอม อ้างโน้นอ้างนี่สารพัด โกหกเราว่าจะไปเลิกกับคนนั้น เราก็โง่เชื่อนะ 5555 ความจิงคือเขาไม่ได้เลิกกัน
เราก็ยังโง่ต่อ ยอมเขาทุกอย่าง ช่วงนั้นเขาไม่เคยดูแลเราเลย ไม่เคยแม้แท้จะถนอมน้ำใจเรา เป็นเวลาเกือบปีที่เราทนอยู่กับสภาพแบบนั้น
เขาก็เหมือนเดิม ไม่สนใจความรู้สึก ทำอะไรให้ก็เหมือนโดยมองข้าม เหมือนเราทำเพื่อเขาอยู่ฝ่ายเดียว แต่มันก็มีความสุขนะ
ทะเลาะกันบ้าง หัวเราะบ้าง ประปนกันไป ขนาดอยู่ด้วยกันทุกวัน เขายังแอบเราไปจีบผู้หญิงอื่นเลย 55555
จนวันนึงมีเรื่องที่ทำให้เราต้องห่างกัน เขาต้องกลับไปช่วยครอบครัวทำงาน
ส่วนเราก็เรียนต่อ นานๆจะเจอกัน เราอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว ทำอะไรคนเดียวจนเรารู้สึกชินไปแล้ว
แล้วอยู่ดีๆ พี่เขาก็ทักเฟสมาถามประมาณว่าทำอะไร นอนหรือยัง น่ารักดีนะ คือตอนนั้นรู้แล้วว่าจีบเราแน่ๆ 55555 งานมโน
แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ ไปไหนมาไหนด้วยกันแทบตลอด พี่เขาอยู่ไกลแค่ไหนเขาก็มาหา
พี่เขาทำเพื่อเราแทบทุกอย่างบ่นหิว อยากกินอะไรก็ซื้อมาให้ ยอมเรา ดูแลเราแทบทุกอย่าง
เวลาเราทะเราะกับแฟน เราก็มีพี่เขานี่แหละที่คอยรับฟัง ที่คอยให้คำปรึกษา โดยที่เขาไม่เคยยุให้เราเลิกกันเลย
คอยปลอบ คอยทำให้เรายิ้มตลอด แต่บางทีเวลาพี่เขาเหนื่อยมากๆ เขาก็หายไปเลยนะ แล้วเขาก็กลับมา แต่ไม่เคยหายไปเกินสองวัน
เราคุยกับพี่เขามาปีนึงได้แล้ว เราก็บอกให้พี่เขาเปิดใจนะ ให้มีใครได้เลย พี่เขาก็บอกว่า "คนคุยคนอื่นอ่ะมี แต่คุยแล้วมันไม่ใช่"
เลิกกันไม่กี่ชั่วโมงเราเพิ่งรู้ว่าแฟนเราก็มีผู้หญิงอีกคนที่คุยอยู่ อะไรจะบังเอิญขนาดนั้น ไม่เคยสงสัยอะไรมาก่อนเลย
พอเราจับได้จากที่เรารู้สึกผิดนะ จนแบบ "จะไปไหนก็ไป กูอยู่ตรงนี้ได้" แฟนเราก็หายไปสองคืน แล้วโทรมาง้อ
คือ พูดสารพัด อ้างทุกสิ่งอย่าง อะไรที่เราอยากให้เขาทำ ทำให้หมด เหมือนเขารักเรามาก ส่วนเรื่องผู้หญิงคนนั้น
แฟนเราบอก ไม่มีอะไรจิงๆ เราไม่เคยรักใครนอกจากเธอเลยนะ อะไรดีๆในตัวอ่ะขุดขึ้นมาพูดหมด จะทำตัวให้ดีขึ้น
คือเรื่องที่คุยกันไว้ว่าจะกลับมาอยู่ด้วยกัน เขาก็จะมาอยู่จากที่คุยกันก่อนหน้านี้ว่าจะไม่มา อยู่บ้านสบายดีแล้ว
เอาอนาคตที่เคยฝันไว้ด้วยกันมาพูดสารพัด พูดจนเราใจอ่อน อยากจะกลับไปหาอ่ะ
แต่มันติดอยู่ตรงที่พี่เราคุยด้วยมาเป็นปีๆ ถ้าเรากลับไปคบกับแฟน พี่เขาก็จะหายไปจากเรา ถ้าเลิกกับแฟนเราก็ยังได้คุยกับพี่เขา
คือความรู้สึกเราตอนนั้นเหมือนรักพี่เสียดายน้องอ่ะ 555555 เราไม่รู้ใจตัวเองเลย ว่าคิดอะไรอยู่
พี่คนที่เราคุยเขาก็ดีนะ ให้คำปรึกษาเรื่องนี้ตลอดไม่ทิ้งไปไหนปลอบอย่างเดียว อาจพูดเข้าข้างตัวเองบ้างก็เถอะ 555
แต่สุดท้ายแล้ว พี่เขาก็บอกให้เลือกทำในสิ่งที่คิดว่ามีความสุขที่สุข ลองเสี่ยงกับมันดู ถ้าคิดว่ายังรักเขาก็กลับไป
ไม่ต้องสนใจพี่เลย พี่มาทีหลังไม่มีสิทธิ์ จะเรียกร้องอะไรอยู่แล้ว คือพี่เขาแมนๆอ่ะ พี่เขาไม่เคยทำให้เราลำบากใจเลย
---------แล้วเราก็กลับไปคบกับแฟนโดยที่ไม่รู้ว่าแฟนเราจะดีขึ้นหรือกลับไปเป็นเหมือนเดิม
แล้วพี่เขาก็เงียบหายไป ปิดเฟส ปิดไอจี ไม่มีอะไรให้เราส่อง ให้เรารู้เลยว่าเขาเป็นยังไงสบายดีไหม
เรารู้สึกว่าไม่อยากให้เขาหายไป อยากคุยกับพี่เขาไปเรื่อยๆ พี่เขาหายไปเราก็คิดถึง เหมือนอะไรหลายๆอย่างมันหายไป
คนคอยหึง คอยหวง คอยเตือน คอยเป็นห่วง คนที่ทำให้เรารู้สึกว่าเรามีค่า มันได้หายไปจากเรา
------ เรารู้สึกดี ดีมากๆ กับพี่เขา แต่ไม่รู้ว่าเรียกว่าความรักได้หรือเปล่า
------ ส่วนแฟนเราก่อนหน้าที่จะเลิกกันเราเฉยๆมาก เหมือนไม่มีอะไรพัฒนาขึ้น แต่รอบนี้ที่กลับมาก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
แต่แฟนเราก็เหมือนจะใส่เราขึ้น หรือเป็นเพราะเขาทำเพราะรู้ว่าเราเริ่มเปลี่ยนไป กลัวจะเสียเราให้ใครไปแบบว่าหวงก้าง
ไม่รู้ว่าทุกวันนี้เลือกคนผิดหรือเปล่าที่ทิ้งคนที่เขาพยายามทำเพื่อเรา
เพื่อกลับไปหาคนที่ทำให้เราเอาแต่ร้องไห้ คนที่มองข้ามความรู้สึกเรา แล้วเพิ่งจะมาเห็นค่าตอนที่จะเสียเราไปจิงๆ
มีใครเคยเจอแบบเราบ้างไหม เคยรู้สึกแบบนี้บ้างหรือเปล่า แท้จริงแล้วใจเรารักใครกันแน่ อยากรู้หัวใจตัวเอง