กล้าที่จะรักรึป่าว? คำถามที่ไม่มีคำตอบ

บางทีความรักแบบของพวกเรา อาจจะมีอยู่มากมายแต่มันยังถูกเเบ่งกั้นด้วยความรู้สึกบางๆ ว่าจะกล้ารักหรือไม่กล้ารัก เหมือนกับเรื่องราวของผม ผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึง ซึ่งเราไปไหนมาไหนด้วยกันร่วมทุกข์ร่วมสุขเข้าใจนิสัยใจคอของกันเเละกันดูภายนอกก็อาจจะเหมือนเพื่อนผู้ชายธรรมดาทั่วไป เเต่ในใจลึกๆของผมก็ไม่รู้ว่าทำไมรู้สึกดีกับมันเเต่ก็ได้เเค่คิดว่าอาจะเเค่ความผูกพัน คบแบบเพื่อนอย่างนี้ก็มีความสุขเเล้ว ผมพยายามตามหาความรักนะ เพื่อที่จะได้มีคนมายืนยันให้เเน่ใจว่าผมกับเพื่อนคนนี้ก็เเค่ความผูกพัน เเต่ก็ยังไม่มีใครที่ถูกใจหรือที่ใช่สำหรับผม ผมก็ถามมันเหมือนกันนะว่าทำไมไม่มีเเฟนสักทีวะหาแฟนได้เเล้ว ไม่เหงาหรอสาส มันก็บอกว่ามีเเฟนเเล้วมันดียังไงวะ ยุกะกูก็มีความสุขดีเดียวมันจะมาก็มาเองแหละหน่า เเต่ผมก็เห็นมันเเชร์โพสต์จากเพจนะว่า "คนบางคน คือสาเหตุที่ทำให้เราไม่มองใคร" ผมก็ได้เเค่เเซวมันขำๆ "ว่ามีเเฟนเเล้วอะดิ โหงี้ก็ไม่มีเวลาให้เพื่อนอะดิวะ" มันก็บอกผมว่า "เเล้วคิดว่าใครวะที่กูชอบ กูไปไหนมาไหนเเต่กับจนไม่มีเวลาให้ใครเเล้ว ถ้าเป็นผู้หญิงกูขอคบไปตั้งนานเเล้วเเต่เป็น ผู้ชายกูไม่กล้าคิดวะ" มันพูดมาเเบบนี้ผมยังจะมีสิทธิ์เป็นไปได้ปะครับ *บางทีความรักไม่ใช่ว่ากล้าหรือไม่กล้า เเต่มันอยู่ที่อยากรัก หรือไม่อยากเเค่นั้น * ทำไงถึงจะเอาเส้นกั้นนี้ออกได้อะครับ     

ปล.บ่นยาวไปหน่อย คำไหนไม่สุภาพหรือทำใหใครไม่พอใจขอโทษนะครับ