เล่าสู่กันฟัง เรื่องคดีรถเล็กรถใหญ่ คู่กรณีเป็นอดีตนายตำรวจ ล่วงเลยมาจะเข้า 2 ปี และคดีจบเเล้ว

วันนั้น เป็นสก๊อย (อายุ 35+) อาชีพการงานดี๊ดี สก๊อยซ้อนอีเวฟ ไม่แต่ง มอไซด์บ้านๆมีตะกร้าหน้าด้วย

ก็ขี่ของเค้ามาดีดี แต่พี่ March คู่กรณี ใจร้อน( คาดเองว่า ไม่เมามาก็ปวดขรี้ อ่ะค่ะ ) พอเบียดเราล้ม  อีกประมาณ 800 เมตร

มัน<<<< มันจริงๆ เอ๊ะ รึท่าน ท่านดีกว่าดิชั้นคนสุภาพ ก็รีบนำพาหนะท่านเข้าสู่รั้วบ้าน!!

จขกท ทราบได้ยังงัย  ก็ล้มเจ็บไม่ใช่เหรอ  ใช่ค่ะดิชั้นนอนกองอยู่กะพื้นถนน เเต่พอดีไอ้พี่เเว๊นที่ชั้นซ้อนอ่ะ ก็เป็นลูกน้องที่ไว้วางใจ  

จับรถขึ้นได้ ถามเราโอไหม เราบอกโอ ทั้งที่เดี๊ยนจะเป็นลมอยู่รอมร่อ ...เอาเเว๊นตามมันไปค่ะ

ก็อย่างที่บอก ห่างจุดเกิดเหตุไม่กี่เมตร ....ดิชั้นได้เเต่อุทานในใจ ..(จุดดดๆๆ)

ก็ขึ้นโรงขึ้นศาลกันไป ดิชั้นนอนเจ็บที่ รพ นาน 12 วัน ค่าใช้จ่าย สองเเสนกว่าๆ ณ วันออก ไม่รวมค่าใช้จ่ายทำกาย และเวลาทำกายภาพค่ารถรา เดินทาง  เพราะต่อไปนี้ ไม่กล้าซ้อม 2 ล้ออีกเเล้ว ที่กระดูกนิ้วมันหักอ่ะ เฝือกอะ 4 เดือนกว่าจะถอด  แลัวก็เวล่ำเวลาทำมาหากิน  มันสมองที่ต้องทำงานเรื่อยๆ ตราบเท่าที่คุณลูกค้าอยากให้ทำ นอนโรงบาลอยู่ มันสมองน้อยๆ ของดิชั้นก็ยังโดนเรียกให้ทำนั้นนี่ ตราบเท่าที่มีคนต้องการ   กะความเครียดที่เกิดระหว่างนั้น  ทุกเรื่อง ทุกช๊อตที่เกิดเรื่อง  

เครียดไหมอ่ะ พ่อเเม่เลี้ยงมาเหมือนไข่ในหิน  ซ้อนรถมาดีดี ภาพที่มันเบียดมาซะชิด (ท้ายรถMarch อะค่ะ) ตูดรถมัน ทะเบียนรถมัน วินาทีที่เริ่มใจหาย  รถค่อยๆค่ำ  เอาเเขนลง หน้าอก กระดูกอ่อนตรงกลางอกติดช่องท้องกระเเทกขอบฟุตบาทนาบยาว อั๊ก!!ลงไป รถไถลไปไม่มาก ไม่นานเพราะเรามาไม่เร็ว  วินาทีหัวลง ปลายคางพอดิบพอดี  เจ้ากรรมเคราะห์ดี ที่สวมห,วกกันน๊อค เต็มใบ ย้ำนะคะ กันน๊อคเต็มใบ เเบบใบละ 800 ไม่ได้เป็นสาวเเว๊นขาเเรงแต่อย่างใด  

เรื่องเงียบๆ เงียบซิคะ ดิชั้นปกติ คุณเเม่ห้ามซ้อนรถมอไซด์  แต่ดิชั้นมันมักง่ายกับความคลอ่งตัว เเละคชจ ที่มันง่ายกันดิชั้นเองเเละบรรดาลูกค้า

เรื่องนี้ มีบทเรียนอะไรที่สอนดิชั้น เเละจะเล่าสู่คนอื่นได้อย่างไร

1. ถ้าดิชั้นไม่ได้หมวกกันน๊อคเต็มใบวันนั้น  สมองมีปัญหาเเน่ๆ กรามล่างจะต้องเเตกไม่เป็นชิ้นดี  เเล้วเเรงสะเทือนจากกระกระเเทกที่เกิดถ้าไม่ได้โฟมกับฟองน้ำหุ้มกะโหลด จากหมวกกันน๊อคที่ได้มาตรฐานไม่อยากจะคิด ว่าควรขอบคุณใครดีเลย  ดิชั้นจึงให้ความสำคัญ เเละรู้สึกโกรธเเค้นชาวบ้านที่ใช้ชีวิตอย่างไร้ค่า ขี่รถย้อนศร หมวกก็ไม่สวม ขี่ขึ้นสะพาน ขี่ให้รถ 4ล้อเค้าหมั่นไส้ เค้ามาด่าว่าเเกะกะสมควรตาย   มาสมน้ำหน้าเวลามีเรื่อง  มันไม่ใช่อ่ะ อย่างน้อยเเค่กฏจราจรเอง กฏของสังคมที่เราใช้ถนนร่วมกัน  ...ตอนเกิดเรื่อง เพื่อนๆ ก็คิดว่า 2 ล้อสมควรโดน  โลกเรามันเป็นเเบบนี้จริงๆ 2 ล้อโดนก่อนเสมอ ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไม  ตอนนี้ ก็..เอิ่มมม น่าจริงๆ555  ขำขำค่ะอุบัติเหตุไม่สมควรเกิดกับใครทั้งนั้นเเหละ

2. การรักษาพยาบาล ดูเเลตัวเอง สวัสดิการส่วนตัว อันนี้ไม่ต้องเล่าเนอะตัวใครตัวมัน

3. การขึ้นโรง-พัก เเละศาลพิจารณาคดี ก็ ที่จริงเรื่องมันยาวนะ

โรงพักก็ไม่มีอะไร เเค่คู่กรณีก็สีเดียวกัน ถ้าเราไม่ดิ้นรน ก็คง  .... คือนึกออกไหมคะ เค้าไม่ได้ถูกเนื้อต้องต้องตัว เเต่มันเเค่เป็นเหตุ ให้เราล้ม เเล้วมันก็เลยไป  แต่ท้ายที่สุด ผิดไหมล่ะ ประกันรถMarch ก็จ่ายอ่ะค่ะ  จ่ายเเบบ เพื่อ....(คิดไม่ออกอ่ะค่ะ) ภาษาคดีเค้าเรียกว่าอะไร  มนุษยธรรม หรืออะไรไม่รู้  

ดำเนินเรื่องกันมา ขึ้นศาลประมาณ 5 ครั้งมั้ง หรือ 6 หรือ 7 ก็คือ นัดไกล่เกลี่ยค่ะ เเละทุกครั้ง เจ้าของรถก็ไม่เคยมาเลย ดิชั้นเองอ่ะไม่เคยเห็นหน้าตาเค้านะ ไม่อยากเห็นด้วย ไม่อยากให้เป็นตำหนิในใจตัวเอง  แก่ปูนนี้ (ปูนไหน นายตำรวจเพิ่งเกษียน) ...คือ เเร้วทำให้เรื่องเป็นเเบบนี้  ส่งทนายที่แสบสุดๆ มา ขนาดศาลท่าน(เค้าเรียกเเทนกันเเบบนี้ ดิชั้นก็เพิ่งทราบ)  ท่านเองก็ส่ายหน้า ในความ ไม่สนใจอะไรเลย  นัดดิบดี ไม่มาซะงั้น นัดดิบดี ส่งทนายมาเเทน  ตกลงยอมเซ็นดิบดี ไม่เอาไม่เซ็น  คือเเบบ เป็นเเบบนี้อ่ะค่ะ  

บอกตรงๆ ละอา .....หรือระอานะคะ  ระอ๊าาาระอา กับพฤติกรรม แต่เอาเป็นว่า รู้ๆกัน ความรู้คู่อาชีพ มีรึอายุปูนนั้น ทั่นจะไม่ทราบ  

ดิชั้นเอง  ถามว่าคิดยังงัย ก็โกรธไปซิคะโกรธจะลงแดงซะให้ได้   แต่ก็ต้องจบง่ายๆ เพราะการไกล่เกลี่ยสุดท้าย ปรากฏว่า โดนส่งฟ้องค่ะ จะให้สื่บพยานเพราะท่านพนักงานไกล่เกลี่ย...ระอาค่ะ  ระอาอีกเเล้ว  +55555555 แล้วก็เลยมีหนังสือจากศาล ไปถึงบ้าน คุณเเม่ดิชั้นจวนเจียนจะทราบ ดิชั้นเลยบอกว่า หนูเเค่พยานค่ะเเม่ พยานให้ลูกน้องที่ขี่มอไซด์  พูดน้อยๆ คุณแม่ไม่ค่อยยุ่งหรอก    ท่านไม่ได้โง่  ดิชั้นก็คิดว่าถ้าไม่จบนะ แม่รู้ เรื่องอื่นๆอีกมากมายดิชั้นจะแดง  ก็ยอมจบ  รับเงินที่บริษัทประกันของรถMarch จะควักจ่ายย แต่ต้องไปเองเงินจากพรบ. รถยนต์ก่อนนะคะ   ดูดิ ปีกว่าเเล้ว ดิชั้น นอนโรงพยาบาลปีกว่า จะต้องกลับมาตามเรื่องกับ พรบ . ก็ 50000 เต็มจะนวนละค่ะ   ดิชั้นก็เห็นเเก่เงินเหมือนกันค่ะ ตาม

เรื่อง พรบ ไม่ต้องบอกมั้งคะ ยี่ห้อไหน เอาเป็นว่า นางผู้รับเรื่องก็เยอะค่ะ  ยื่นไป เดือนกว่า ไม่ทำอะไรให้เลย ดิชั้นรอเชคประกัน ก็ไม่ได้ออกซักที เพราะต้องหักก่อน ประมาณเกี่ยงกัน ถ้าดิชั้นนอน รพ.จริง เเสดงว่าผิดจริงเพราะเกิดเหตุจริง พรบ ถึงจ่าย ถ้าพรบ จ่าย ประกันรถ March ถึงจะจ่าย  กวน... มากค่ะ ดิชั้นก็ รบกวนขอพึ่งพา คปภ.ค่ะ ได้ผลดี   บริษัท พรบ ขอโทษขอโพย ที่ปากดีว่าอยากฟ้องก็เเล้วเเต่เเล้วกัน นางพูดเเบบนี้กับดิชั้นจริงๆ ยังคิดในใจ อีนี่กล้าน๊อ  ..ก็ดิชั้นเเต่งตัวไม่ดี ไม่มีมาดคุณนาย หรือเหมือนคนจะวีนนาง พูดคุยภาษาคนดีดีนางคงไม่เข้าใจ ....มานึกได้ตอนนี้ น่าจะร้องเรียนนางกะบริษัทเนอะ  แต่ช่างมันเถอะเลยเเล้วก็เเล้วกัน

มานึกขึ้นได้ว่า ....... เงินวางศาล เรื่องการขึ้นโรงขึ้นศาล ต้องมีเงินวางนะคะ นอกจากค่าจ้างหาทนาย  

ทนาย ก็ว่ากันไป จะเพื่อนจะญาติ จะหน้าเงิน ก็สุดเเท้เเต่ดวง เพราะเราต้องคุยกันอย่างจริงใจ เปิดใจเเละวางใจ  

เงินวางศาล กี่บาท เค้าคิดเป็น% ของเงินที่เราเรียก  ซึ่งทนายจะเป้นคนจัดการให้เราค่ะ  เเล้วถ้าเรื่องราวจบลง เงินวางศาลก็ใช้จริงถ้าไม่ได้อย่างที่เรียกเค้าก็คืน ของดิชั้น ขึ้นศาลจริงเเต่ไม่ได้สืบพยาน เค้าก็คืนนะคะเงินวางศาล เเต่คืนไม่เต็ม ซึ่งมานึกขึ้นได้ เรายังไม่ได้เงินก้อนนี้คืนนี้หว่า !!!!!!!ผ่าง!!

โอเคค่ะ เรื่องนี้ดิชั้น ตามจริงคือจบไม่สวย แต่ถ้า ไม่ทำอะไรเลยยิ่งติดใจไปจนวันตาย  แต่ไอ้ที่ทำไปเนี๊ย ก็เหมือนเเค่รังควานคนแก่ พอมีเรื่องให้รำคาญจิตใจ  เสียเงินค่าทนายตัวเอง ทนายหยิ่งๆ กะข่มชาวบ้านเค้าเต็มที่ พูดจาเสียงดัง ออกเเนวว่า นี้ถ้าMarch มีปืน ไอ้คนขับเเว๊นดิชั้นไม่ตายไปเเร้วเหรอ

ดิชั้นก็คิดในใจ ............เอิ่มมมม ...คะ  นี้ยุคIT ไอ ที  เฒ่าเอ๊ย !!! และสบถอื่นๆอีกมากมาย

อยู่ในศาล เงียบๆปาก เพราะข้างล่างมีคุกด้วย  (ดิชั้นโดนขู่มาเเบบนี้)  วันไหนเข้าไปห้องพิจารณา ก็ ก้มหน้าเขี่ยเกมส์มือถือไป  โกรธ-อกแทบเเตก เพราะทนายคู่กรณี ((แก่พอๆกันอ่ะ คงไม่ใช่เพื่อน คงเป็นทาสไว้รับใช้กันซะมากกว่า))

สรุปอีกที ว่า หลังเกิดเรื่อง ปีกว่าๆ ก็ไม่เคยเจอหน้าMarch ถ้าเจอ คงข่มใจไม่ได้เเน่ๆ ดิชั้น ทุกวันนี้ก็ทำงานห่างบ้านมันเเค่ซัก 300 เมตรได้มั้ง ก็คงมีเดินสวนกันบ้างเเหละ เเต่เห็นได้ว่า การไม่อยากรู้มากไปกว่าที่รู้ ก็ดีกับตัวเอง  โกรธมาก เเต่ไม่รู้ว่าใคร ก็ยังดีกว่าทำอะไรลงไป เเค่เพราะอารมณ์ชั่ววูบ  ดิชั้นรอดมาจากวันนั้น  ไม่ตายก็บุญเเค่ไหนเเล้ว เลยไปหน่อยก็คอสะพาน  คือสถานที่คับขัน เส้นทึบห้ามเเซง ทำงานเป็นตำรวจจนเกษียน ดิชั้นก็ไม่เข้าใจ  ทำไมเกิดเรื่องเเบบนี้ได้   ก็ถึงได้บอกว่า ไม่เมาก็คงปวดเขร้มาก  ถ้าแกเป็นอัลไซด์เมอร์ก็ ลูกหลานควรให้การดูเเล อ่ะนะ ปล่อยออกถนนเเบบนี้ อยากให้สังคมประจานหรืองัย   เสียหายทั้งตระกูลตอนอายุเท่านี้ ไม่ดีมั้ง

คดีที่โรงพัก น่าสงสารร้อยเวรที่รับคดี ไม่ได้มาจากสายนายร้อย เป็นสายไต่เต้า  ก็เลยได้รับการดู+ถูก กันไปตามลำดับ  ไอ้ค่ำว่าเเฟร์ ตรงไปตรงมา ไม่มีบนโลกนี้จริงๆหรอก  ดิชั้นเองก็จี้ ให้ทำงาน ร้อยเวรก็ต้องรับ ไอ้ทางนั้นก็ ทั้งกดทั้งดัน ไม่ทำอะไรทั้งนั้น เรียกไม่มา มาก็ไม่เซ็นเข้าไปคุยกันเเต่ห้องที่ใหญ่เเละสงบที่สุดใน สน กระมัง +555555 (ห้องท่าน ผกก ) สงบไหมไม่รู้นะคะไม่เคยเข้า ไม่อยากด้วย  ...ไม่รู้จะพูดยังงัย   แต่เรื่องนั้น วันนี้ ดิชั้นก็จบเเหละ เวรกรรมมีจริง เราคงเคยไปผูกกับเค้ามา  ดิชั้นก็ไม่อยากจะคิด ชราปานนั้น อากาศแบบนี้ หกล้มหกลุก โอ้โหเจ็บเเย่ แผลก็หายช้าเพราะแก่ด้วย  เป็นโรคอะไรรึเปล่าก็ไม่รู้ เห็นเค้าว่า ไม่เจอปีกว่า แก่ไปจมเรย  .....ก็ ตามนี้ค่ะ
อันนี้ เรื่องเก่า ที่เคยเข้ามาบ่นและบอกว่า จะมาเล่าบนสรุป   http://pantip.com/topic/32442497

***คำว่า March เป็นสรรพนาม คำสวยๆที่ดิชั้นติดใจเเละตั้งให้คู่กรณีวันนั้น ของดิชั้นเท่านั้น

ถามว่า ต่อไปนี้มีเรื่อง ขึ้นศาลไหมคะ  ...ขึ้นเมื่อจำเป็นค่ะ ละจะไม่ไกล่เกลี่ยตั้งเเต่ทีเเรกค่ะ เสียเวลาดิชั้นเอง ถ้าตัดสินใจฟ้องศาล ต้องเเน่ใจตัวเอง บอกทนายเลย ไม่ไกล่เกลี่ย  เเต่ถ้าคิดว่าจะไกล่เกลี่ย ทำเเค่โรงพัก ทนายไม่ต้องมี ไม่ต้องเสียเงิน  และ เงินวางศาล จขกท ได้คืนยัง ลืมเลยค่ะเนี๊ย เชคด้วยนะตัวเองอ่ะ !!!