แม่ไม่ยอมให้เลิก

เรื่องมันมีอยู่ว่า

ฉันคบกับแฟนมา 3 ปีค่ะ 2 ปีที่เรียน และ 1 ปีวัยทำงาน  ก่อนหน้านี้ เราคบกันมารักกันดีค่ะ แต่ช่วงที่ปีแล้วพี่เค้าเริ่มทำงานค่ะ สังคมใหม่เจอ ผญ มากมาย พี่เค้าทำงานเป็น เซลค่ะ เจอลูกค้ามากหน้าหลายตา เค้าเป็นคนเฟรนลี่ค่ะ ช่วงแรก ๆ หึงค่ะเพราะเค้าชอบมีขออ้างว่า ที่บริษัท ชวนไปโน้นนี่หลังเลิกงาน จนไม่มีเวลาให้ฉันค่ะ และครั้งที่ทะเลาะกันรุนแรงสุดคือ เค้าบอกว่า วันนี้วันเกิดเพื่อนที่บริษัท ขอไปนะ  ฉันก็ให้ค่ะ แต่หลังจากนั้นประมาณ 2 เดือนก็มี ผญ มาวุ่นวายกับชีวิตเค้า ชวนเค้าไปกินเหล้า ให้ไปส่งที่บ้าน บลา บลา บลา  จนเราทนไม่ได้เลยส่องเฟสอยู่ ผญ คนนี้ จนรู้ว่า วันเกิดวันนั้นที่เค้าบอกว่าวันเกิดเพื่อน มันคือวันเกิดของ ผญ คนนี้ค่ะ ดิฉันเลยเข้าไปเคลียตรงๆ กับ ฝ่ายชาย จนเค้ายอมรับว่าใช่ไปมา แล้วเค้าก็บอกว่า ที่พี่ไม่บอกเพราะไม่อยากให้ไม่สบายใจ  ตอนนั้น สตั้นมากกค่ะกับคำว่า "ที่ไม่บอกเพราะไม่อยากให้สบายใจ"  ตอนนั้นโมโห มากไม่เข้าใจว่า ทำไมต้องโกหก เพื่ออะไร??  และนั้นเป็นครั้งแรกที่ฉันเริ่มระแวง  พอเคลียคนนี้เสร็จเค้าสัญญาจะเลิกยุ่ง จะเลิกวุ่นวายกับ ผญ คนนี้  ฉันเลยให้อภัยเพราะเห็นว่าผิดครั้งแรก  ต่อมาไม่นาน เค้าก็ไปคุยกับกิ๊กเก่า ขอใช้คำว่า กิ๊กนะค่ะ เพราะเค้าคุยกันมา 8 เดือนยังไม่ได้เปนแฟนกัน คุยกันก่อนที่จะมาคบกับเราอีกค่ะ โดยที่เราไม่รุ้ เค้านัดกันไปเที่ยวปีใหม่ โดยบอกเราว่าจะกลับบ้านวันนี้พร้อมเราแต่เค้าไม่ได้กลับพร้อมเราค่ะ เค้านัดคนอื่นไว้แล้วบอกเราว่า ติดงานเลี้ยงกับ บริษัท  เราจับได้ค่ะเพราะเราบังเอิญเช็คไลน์แล้วเจอข้อความ เราเลยถามเค้าว่ายังไง ผญ คนนี้เป็นใคร  เค้าบอกว่าเพื่อนค่ะ  เราก็เลยถามว่า แล้วทำไมต้องไปส่งถึงหอ เค้าบอกว่าไม่ได้อะไรจิงๆ เราเลยตัดสินใจโทรไลน์ไปหา ผญ คนนั้น  นางเลยบอกเราว่านางมาก่อนรุ้จักกับแฟนเรามาก่อนตั้ง 8 เดือน อารมณ์ประมานว่าเราไปแย่งเค้ามา แล้วก็ด่าเราว่าไร้สาระ ปัญญาอ่อน   อันนี้ยอมรับค่ะ ว่าอาจจะขี้หึง ขี้ระแวง ก็ไม่เปนไร   แต่แฟนเราก็ยอมเลิกกับคนนี้ไปค่ะ  ล่าสุดกลางปีที่แร่ว  ฉันจับได้ว่าเค้ายังคุยกับแฟนเก่าอยู่ เป็นแฟนเก่าเค้าตั้งแต่ตอนเค้าเรียน ปี1 อ่ะค่ะ เค้าคบกันมาตั้งแต่ ม.ปลาย เค้าคุยกันผ่าน FB ลบข้อความการสนทนาออกทุกครั้งที่คุยกัน  แต่บังเอิญวันนั้นพลาดค่ะ ไปลบแบบเก็บข้อความถาวร ดิฉันเลยรุ้  ผญ คนนั้นมีลูกแล้วค่ะ เป็นลูกของเค้า 2 คน  ดิฉันเพิ่งรุ้ ตอนนั้นรับไม่ได้ เพราะเค้าไม่เคยบอก  พอฉันรุ้ ผญ คนนั้นก็เลยเล่าทุกอย่างให้ฟัง  ตอนนั้นไม่เชื่อค่ะ เลยลองถามแฟนเราดู  เค้าก็บอกว่าเค้าอยากเริ่มต้นใหม่กับเรา ทิ้งทุกอย่างเพื่อเรา เค้าไม่ได้อะไรแล้วจิงๆ แล้วเค้าก็บอกว่า ผญ คนนั้นมีแฟนแล้ว ตอนนั้นข้อความที่เราเห็นคือ เค้าบอกกันว่า แฟนเก่าเค้าบอกว่า  เป็นโรคภูมิแพ้ตัวเอง เรื่องลูกจะเอาไง  ตอนนั้นก็คิดนะค่ะว่าจะเอาไงต่อไปปรึกษาเพื่อน เพื่อนบอกถ้ารักเค้าก็ยอมรับและสู้ต่อไป  บอกเลยค่ะ อึ้งทำอะไรไม่ถูก แล้วพี่เค้าพิสูจน์ใจโดยการย้ายตามเรามาทำงานที่บ้านเรา  เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ  พอเราเรียนจบเราก็กลับมาทำงานที่บ้าน เค้าก็หางานแล้วตามเรามา เพื่อยืนยันว่ายังไงเค้าก็เลือกเรา  ตอนนั้นพอเค่าทิ้งทุกอย่างเพื่อเริ่มต้นใหม่ ขอโอกาสให้เค้าได้มั้ย เราก็ให้โอกาสค่ะ เพราะคิดว่าเค้าคงหยุดที่เราแล้วแหละค่ะ แต่เรื่องมันไม่ได้เป็นแบบนั้นค่ะ  พอย้ายมาตอนแรกพ่อแม่ก้อชอบเราพาไปแนะนำ ให้ญาติ ๆ รู้จัก นิสัยเค้าเป็นคนอบอุ่นค่ะ ดูแลดี ญาติ ๆ เลยชอบ แต่เมื่อปลายปี ผญ คนที่มีลูกก็คุยกับเค้าอีกครั้ง ฉันก็จับได้ แล้วก็ถามเค้าว่าจะเอายังไง เค้าก้อบอกเลือกเรา แต่อย่าบอกเรื่องนี้ให้พ่อแม่เรารู้ได้มั้ย  แต่ตอนนั้นเราไม่ไหวแล้วค่ะ โกรธมากเลยตัดสินใจบอก พ่อแม่เค้า พ่อแม่เรา ว่าเค้าเป็นแบบนี้ๆๆ ตอนนั้นเค้าเสียใจมากค่ะ ที่พ่อแม่เค้ารู้ และเค้าก็กลัวว่าพ่อแม่ของฉันจะให้เราเลิกกัน เค้าเครียด ร้องไห้ จน อ้วก น้ำลายฟูมปาก ตอนนั้นก็คิดนะว่า แสดงรึป่าว???   แล้วแม่เราก็บอกว่า ถ้าเค้าไม่รักเราจิงนะลูก เค้าคงไม่ทิ้งทุกอย่างมาเริ่มใหม่กับเราที่นี้หรอก  -_-

เพราะคำพูดแม่เราเลยให้โอกาส........บอกเค้าว่าไม่เป็นไร เราเข้าใจ
แต่เชื่อมั้ยค่ะ เพราะ เค้าทิ้งทุกอย่างมาเริ่มใหม่กับเราที่บ้านเรา และ คำพูดที่ว่า เค้ารุ้ตัวว่าเค้ามาอยู่นี้อยู่ในสถานะอะไร เค้าอยู่ถิ่นใคร เค้าจะไม่ทำตัวแบบเดิม  เราเลยไว้ใจค่ะ   แต่ แฟนเก่าเค้าที่มีลูก ก็ยังโทรมาต่อว่าเราต่าง ๆ นาๆ เหมือนคนโรคจิตอ่ะค่ะ น่ารำคานมาก แล้วก้อยังแอบคุยกัน  ฉันไม่ได้รุ้จาก ผช ค่ะแต่รู้จาก ผญ   ฉันเลยตัดสินใจห่างออกมา    ทิ้งระยะห่าง  ครั้งนี้เค้าขอโทษเราค่ะ แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิม เราไม่สามารถใหโอกาสเค้าได้  ฉันไม่ได้มีคนอื่นนะค่ะ แต่ความรู้สึกมันเหนื่อยและเอือมระอา  แต่นี้แหละค่ะเป็นเหตุผลให้เรื่องมันใหญ่โต  เพียงเพราะฉันไม่ทน และขอเลิกเค้า

แม่ฉันไม่ยอมให้เลิกค่ะ เพราะในสายตาแม่เค้าเป็นคนดีมาตลอด ในสายตาแม่เค้าผิดครั้งเดียวคือครั้งที่เราบอกแม่ว่าเค้ามีลูกแล้ว  จนวันนี้ค่ะ ฉันบอกความจริงกับแม่ว่า เลิกกันแล้ว   แม่คิดว่าฉันน้อยใจที่เค้าไม่สนใจไม่มีเวลาให้เลยบอกเลิก แต่เราพยายามบอกแม่ว่า เค้ามีคนอื่น คนอื่นก็คือแฟนเก่า คอยโทรมาด่า มาเล่าชีวิตรักของเค้าให้เราฟัง เหมือนคนโรคจิต  แม่บอกเราว่า ถ้าลูกคิดว่าจะเลิกกันจะเอามาบ้านทำไม  ลูกก็แต่งๆไปเดี๋ยวเค้าก็มีแต่ลูก ลูกจะได้ไม่ต้องคิดมาก  คือไม่เข้าใจว่าแม่จะห้ามทำไม เราควรจะอธิบายยังไงให้คนเป็นแม่เข้าใจบ้างค่ะ เพราะแม่ด่าเราแรงมาก ว่าเรามโน โน้นนี้นั่น  แล้วก็พูดแต่คำว่าเค้าอยู่นี้เค้าตัวคนเดียว  แถมยังจะให้เราแต่งกับคนแบบนี้อีก  เราเลยบอกว่า  แม่จะให้แต่งกับคนแบบนี้หรือคะ แม่บอกเราว่า ไม่มีใครดีกว่านี้แล้ว ถึงลูกมีคนใหม่มันก็ดีแค่แรก ๆ ลูกก็แต่งไป ถ้าเค้ามีคนอื่นก็ค่อยหย่า  เราเลยถามแม่ไปว่า  ถ้าแต่งแล้วหย่าจะเป็น ขี้ปากชาวบ้านอีก แม่ก็อายคนอื่นอีก  อยากจะปรึกษาค่ะว่าใครเคยมีประสบการณ์แบบนี้บ้างค่ะ แล้วจะพูดกับแม่ยังไงให้แม่เค้าใจ และเลิกเค้าข้างคนผิดอะค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่