Part 1 : ครั้งแรก
Kon nichiwaaa สวัสดีตอนบ่ายนะ เรื่องที่จะเขียนต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง+การมโนของเราล้วนๆเลยค่าาา 55555 เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
เรื่องมันเกิดจาก hi5 คือเราไปเจอรูปผช.ญี่ปุ่นที่น่ารักมากเราเลยตั้งชื่อให้เขาว่า 'โช' แล้วหลังจากนั้นก็เสาะแสวงหานายคนนี้ (ในเน็ต) แต่ก็ไม่เจอสักที จนกระทั่งเริ่มเล่นเฟสบุ๊ค ตอนนั้นก็ม.1-2 เราแอดทุกคนที่ชื่อ 'โช' นี่แหละแอดแหลกหลานต้องมีสักคนแหละที่จะรับแอดชั้น จนกระทั่งเดือนกันยา 2011 เห้ยแบบมีเว้ยยยยย มีมาคนนึงพอเขารับแอดปุ๊บเราก็ใช้เวลาสักพักกว่าจะทำใจไปทักได้ โดยการโพสต์หน้าวอลล์ว่า "^^" เขาก็ตอบกลับมานะ ตอนนั้นคือดีใจมากกลัวไง กลัวว่าเขาจะไม่คุยกับแมวแปลกหน้า (รูปโปรเฟสเป็นแมว) เราก็เริ่มแนะนำตัวกันและถามเรื่องนู่นนี่นั่น สัพเพเหระมาก อันนี้คืออะไร ที่นี่ที่ไหนในญี่ปุ่นหรอ อาหารนี่อร่อยมั้ย บลาๆๆๆ คุยกันสนุกสนานมาก คือแบบเราได้ความรู้เยอะมากๆเลย รู้สึกชอบและสนุกมากที่ได้คุยกัน แต่อุปสรรคของเราสองคนอยู่ที่ภาษา...คือต่างคนก็ต่างไม่เก่งภาษาอังกฤษยิ่งยิ่งเรานะง่าวมากอ่ะ เกรด 1-1.5 ไรงี้ 55555 อายจัง ช่างเราๆ ต่อๆ เรากับโชจะคุยกัน เวลาตั้งแต่ 1ทุ่มถึงตี 1-2 เลยคิดดูนะว่าที่ญี่ปุ่นเร็วกว่า 2 ชม.เขาจะนอนดึกขนาดไหนเนี่ย เราคุยกันแบบนี้ทุกวัน เราก็ถามนะว่าเรากวนรึป่าว? นอนดึกแบบนี้ทุกวันเลยหรอ? เขาก็บอกไม่เป็นไร เรื่องปกติ อ่อ...ตอบแบบนี้ก็เข้าทางสายนอนดึกสิ!!! 55555 ความสัมพันธ์เราสองคนเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขั้นสนิท(คิดว่านะ) เริ่มคุยหยอกล้อกัน จนกระทั่งวันนึงมันเป็นวันเด็กของที่ญี่ปุ่นเราเลยเอารูปตุ๊กตาที่คนญี่ปุ่นเขาจะเอาไปตั้งเรียงกัน...อ่าจำไม่ค่อยได้ นั่นแหละค่ะ ไปถามเขาว่านี่มันคืออะไรหรอ? เขาก็เล่าให้ฟังว่ามันเป็นเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงนะ เราเลยถามไปว่าแล้วคุณมี 'ลูกสาว'มั้ย (ลืมบอกค่ะเราอายุห่างกัน 15 ปีแน่ะ) เขาก็บอกว่า ยังไม่มีนะ ยังไม่แต่งงาน ไม่คิดจะแต่ง อุทิศชีวิตให้ตัวเอง 5555 บ้างานหน้าดู เวลานั้นอยู่ดีๆเราก็รู้สึกหัวใจพองๆโตๆนะ ตอนนั้นก็สงสัยนะ ว่าทำไม?
ความสัมพันธ์เราสองคนก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมีเรื่องที่ต้องทำให้เรื่องราวมันเปลี่ยนไป...
Continue to part 2
#เล่าเรื่องไม่เก่งแต่อยากเล่า #ถ้าน่าเบื่อก็ขอโทษด้วยนะคะ #ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมนะคะ
"รักระยะไกล" เมื่อฉันแอบชอบเพื่อนชาวญี่ปุ่น
Kon nichiwaaa สวัสดีตอนบ่ายนะ เรื่องที่จะเขียนต่อไปนี้เป็นเรื่องจริง+การมโนของเราล้วนๆเลยค่าาา 55555 เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
เรื่องมันเกิดจาก hi5 คือเราไปเจอรูปผช.ญี่ปุ่นที่น่ารักมากเราเลยตั้งชื่อให้เขาว่า 'โช' แล้วหลังจากนั้นก็เสาะแสวงหานายคนนี้ (ในเน็ต) แต่ก็ไม่เจอสักที จนกระทั่งเริ่มเล่นเฟสบุ๊ค ตอนนั้นก็ม.1-2 เราแอดทุกคนที่ชื่อ 'โช' นี่แหละแอดแหลกหลานต้องมีสักคนแหละที่จะรับแอดชั้น จนกระทั่งเดือนกันยา 2011 เห้ยแบบมีเว้ยยยยย มีมาคนนึงพอเขารับแอดปุ๊บเราก็ใช้เวลาสักพักกว่าจะทำใจไปทักได้ โดยการโพสต์หน้าวอลล์ว่า "^^" เขาก็ตอบกลับมานะ ตอนนั้นคือดีใจมากกลัวไง กลัวว่าเขาจะไม่คุยกับแมวแปลกหน้า (รูปโปรเฟสเป็นแมว) เราก็เริ่มแนะนำตัวกันและถามเรื่องนู่นนี่นั่น สัพเพเหระมาก อันนี้คืออะไร ที่นี่ที่ไหนในญี่ปุ่นหรอ อาหารนี่อร่อยมั้ย บลาๆๆๆ คุยกันสนุกสนานมาก คือแบบเราได้ความรู้เยอะมากๆเลย รู้สึกชอบและสนุกมากที่ได้คุยกัน แต่อุปสรรคของเราสองคนอยู่ที่ภาษา...คือต่างคนก็ต่างไม่เก่งภาษาอังกฤษยิ่งยิ่งเรานะง่าวมากอ่ะ เกรด 1-1.5 ไรงี้ 55555 อายจัง ช่างเราๆ ต่อๆ เรากับโชจะคุยกัน เวลาตั้งแต่ 1ทุ่มถึงตี 1-2 เลยคิดดูนะว่าที่ญี่ปุ่นเร็วกว่า 2 ชม.เขาจะนอนดึกขนาดไหนเนี่ย เราคุยกันแบบนี้ทุกวัน เราก็ถามนะว่าเรากวนรึป่าว? นอนดึกแบบนี้ทุกวันเลยหรอ? เขาก็บอกไม่เป็นไร เรื่องปกติ อ่อ...ตอบแบบนี้ก็เข้าทางสายนอนดึกสิ!!! 55555 ความสัมพันธ์เราสองคนเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขั้นสนิท(คิดว่านะ) เริ่มคุยหยอกล้อกัน จนกระทั่งวันนึงมันเป็นวันเด็กของที่ญี่ปุ่นเราเลยเอารูปตุ๊กตาที่คนญี่ปุ่นเขาจะเอาไปตั้งเรียงกัน...อ่าจำไม่ค่อยได้ นั่นแหละค่ะ ไปถามเขาว่านี่มันคืออะไรหรอ? เขาก็เล่าให้ฟังว่ามันเป็นเกี่ยวกับเด็กผู้หญิงนะ เราเลยถามไปว่าแล้วคุณมี 'ลูกสาว'มั้ย (ลืมบอกค่ะเราอายุห่างกัน 15 ปีแน่ะ) เขาก็บอกว่า ยังไม่มีนะ ยังไม่แต่งงาน ไม่คิดจะแต่ง อุทิศชีวิตให้ตัวเอง 5555 บ้างานหน้าดู เวลานั้นอยู่ดีๆเราก็รู้สึกหัวใจพองๆโตๆนะ ตอนนั้นก็สงสัยนะ ว่าทำไม?
ความสัมพันธ์เราสองคนก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมีเรื่องที่ต้องทำให้เรื่องราวมันเปลี่ยนไป...
Continue to part 2
#เล่าเรื่องไม่เก่งแต่อยากเล่า #ถ้าน่าเบื่อก็ขอโทษด้วยนะคะ #ขอบคุณที่เข้ามาอ่านและติชมนะคะ