ผมจะเล่าย้อนกลับไปเมื่อสมัย 4 ปีที่แล้วนะครับ ตอนนั้นผมกำลังศึกษาอยู่มัธยมต้นครับ เป็นช่วงที่กำลังเห่อมอยเอามาก ๆ ด้วยความที่คะนองและเป็นเด็กเกเร ทำให้ผมได้พบกับเด็กผู้หญิงหนึ่งคน ซึ่งตอนนั้นเธออยู่แค่ ม.2 โรงเรียนชื่อดังย่านหัวตะเข้ วันนั้นบังเอิญเธอมานั่งเล่นในสวนแถว ๆ ระแวกบ้านของผมซึ่งตอนนั้นผมกำลังมั่วสุมกับกลุ่มเพื่อนอยู่ แล้วดันมโนภาพไปว่าตัวเองเท่ก็เลยไปขอเบอร์เธอ ผลปรากฎว่าเธอให้เบอร์ผมมาครับ ด้วยความดีใจเย็นวันนั้นผมรีบ กลับบ้านแล้วโทรไปหาเธอเราคุยกันถูกคอเอามาก ๆ จนตกลงเป็นแฟนกันผมเลยชวนเธอโดดเรียนมาที่บ้านครับโดยที่ผมออกไปรับเธอ พอเรามาถึงบ้านตอนนั้นผมคิดแค่ว่าจะชวนเธอมานั่งดูหนังเล่นกันเฉย ๆ ครับ แต่เธอขึ้นมาบนที่นอนแล้วกอดผม ด้วยความที่ ณ ตอนนั้นผมไม่เคย ทำมาก่อนจึงเกิดอารมณ์เอามาก ๆ ครับ ก็เลยปล่อยเลยตามเลย หลังจากได้ลองเป็นครั้งแรกผมกลายเป็น ไอชั่วไปเลย ครับ
หลังจากนั้นผมก็นัดเธอมาเจออีกบ่อยครั้งครับ แต่ครั้งที่เลวร้ายที่สุดกับเธอก็มาถึง ผมนัดเธอให้มาหาที่บ้านเพื่อนของผมตอนนั้นผมอยู่กับเพื่อนราว ๆ 8 คน
ผมซั่มเธอครับโดยที่มีเพื่อนทั้ง 8 คนนั่งดูอยู่ตอนนั้นในใจผมคิดแค่ว่าจะให้เพื่อนได้เอาเธอด้วย แต่ไม่มีเพื่อนคนไหนทำเกินเลยแม้แต่น้อยได้แต่เพียงนั่งดู
พอเสร็จแล้วผมเดินไปส่งเธอขึ้นรถ แล้ว เธอก็หันมาบอกว่า สะใจแล้วใช่ไหม นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่ได้ยิน หลังจากวันนั้นผมไม่เคยเจอเธออีกเลย
แต่พอเวลาผ่านไปผมดันเสือกรู้สึกผิดขึ้นมาครับแต่เหมือนมันจะสายเกินไปคำพูดเธอวันนั้นกลายเป็นภาพติดตาที่ลืมไม่ลง ตอนนี้ผมอยากขอโทษเธอแต่ไม่มีวันได้ทำแบบนั้นอีกแล้ว ถ้าเป็นพวกคุณจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตไหมครับ
ถ้าเป็นคุณจะรู้สึกยังไง
หลังจากนั้นผมก็นัดเธอมาเจออีกบ่อยครั้งครับ แต่ครั้งที่เลวร้ายที่สุดกับเธอก็มาถึง ผมนัดเธอให้มาหาที่บ้านเพื่อนของผมตอนนั้นผมอยู่กับเพื่อนราว ๆ 8 คน
ผมซั่มเธอครับโดยที่มีเพื่อนทั้ง 8 คนนั่งดูอยู่ตอนนั้นในใจผมคิดแค่ว่าจะให้เพื่อนได้เอาเธอด้วย แต่ไม่มีเพื่อนคนไหนทำเกินเลยแม้แต่น้อยได้แต่เพียงนั่งดู
พอเสร็จแล้วผมเดินไปส่งเธอขึ้นรถ แล้ว เธอก็หันมาบอกว่า สะใจแล้วใช่ไหม นั่นเป็นประโยคสุดท้ายที่ได้ยิน หลังจากวันนั้นผมไม่เคยเจอเธออีกเลย
แต่พอเวลาผ่านไปผมดันเสือกรู้สึกผิดขึ้นมาครับแต่เหมือนมันจะสายเกินไปคำพูดเธอวันนั้นกลายเป็นภาพติดตาที่ลืมไม่ลง ตอนนี้ผมอยากขอโทษเธอแต่ไม่มีวันได้ทำแบบนั้นอีกแล้ว ถ้าเป็นพวกคุณจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตไหมครับ