สวัสดีอีกครั้งนะคะ อันนี้คือ กระทู้เก่า เล่าใหม่นะ ของเก่าโดนระงับบัญชีไปแล้ว ไม่สามารถเข้าไปแก้ไข อัพเดตอะไรเพิ่มได้เลย เลยขอปรับปรุงเนื้อหาในส่วนที่เป็นสาเหตุให้ถูกลบบัญชีทิ้ง เพื่อป้องกันการถูกลบกระทู้ และลบบัญชีอีกนะคะ
เริ่มเลยล่ะกัน ^^
เรื่องมันก็ต่อเนื่องจากตอนที่เราโดนเลบอกเลิก และตามง้อ จนเราขี้เกียจง้อนั่นล่ะ คือ เรื่องที่แล้วเล่าแค่ว่า เราเลิกกันคุยกันแล้ว เข้าใจดีใช่มะ อ่ะ เราขอลงดีเทลนิดนึงน๊า
วันที่เลบอกเลิกเราวันนั้น ก็หลังปีใหม่พอดี เราไปเที่ยวกันมา และตลอดห้าวันที่ไปมา ทะเลาะกันตลอด เราระแวง เรางอน เราบลาๆ เพราะก่อนไป เราจำได้เรื่อง ผญไง มันเลย มีอารมณ์ค้างคา เลยทำให้ทริปนั้น สุดจะเฟล แถมกลับมา ยังไม่จบ เลเลยหมดความอดทน บอกเลิกเลย เราก็นึกว่า เลแค่โมโห เพราะปกติ ไอ้ที่เลิกกันแบบเด็ดขาดจริงๆ มันคือเรื่องแรงๆแบบ นอกใจไปมีอะไรกะคนอื่น แต่ถ้าบอกเลิกตอนทะเลาะ เราคิดว่าคงแค่พูดไปเพราะอารมณ์ เราเลยวางสายไป เพราะคิดว่า เดี๋ยวก็คงโทรหาเหมือนที่ผ่านๆมา แต่ว่าเราเข้าใจผิด เลเอาจริง ไม่โทรมา แถมเราโทรไปยังตะคอกด้วยว่า จะโทรมาทำไม บอกเลิกไปแล้ว ไม่มีรีเทิร์นอีก เบื่อ เหนื่อยมาก เราเลยแบบ ห๊ะ นี่เราผิดหรอ เค้าคุยกับคนอื่น เราหึง เราผิดหรอ เค้าก็ออกแนวแบบ เพื่อนกันทั้งนั้น ไม่เชื่อใจก็พอ ไม่ไหว เลิกดีกว่า. เราเลยเงิบ- แต่ก็ยังปลอบใจตัวเองว่า เอาเถอะ เดี๋ยวคงเคลียร์กันได้.
แต่ ..... ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ก็แล้ว สองอาทิตย์ก็แล้ว นางก็ไม่ใจอ่อน บุกไปหาที่บ้านนางก็หนี พอเจอตัว ลงทุนคุกเข่าง้อทั้งชุดทำงาน (ชุดแพงมาก) นางบอก อย่าทำให้อายได้ป่ะ แล้วก็ไล่กลับ เราไม่ใช่คนกินเหล้า แต่ช่วงนั้นอาการแย่มาก หัวหน้าที่ทำงานพาไปเที่ยว เราพาแม่ไปด้วย เห็นหัวหน้าดื่มไวท์อยู่ เลยขอบ้าง ซัดไวท์ย้อมใจไปสองขวด ถ้าหัวหน้ากับแม่ไม่เบรคเพราะตัวแดง หน้าแดงจัดแล้ว คงต้ออีก เมาอย่างเห้ เรื้อนจนแม่อยากถีบตกน้ำ แถมตื่นมา โครตปวดหัวสุดๆ สติเลยมา แบบคิดได้ว่า นี่ทำอะไรลงไป ปกติเกลียด ไม่ชอบ ไม่แตะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เลย แต่กลับมาทำเพราะผู้ชายคนเดียวเนี่ยนะ เราเลยค่อยๆ ถอยออกมา แต่ก็ยังมีโทรไปคุยกับเลบ้าง เลก็ดูท่าทีอ่อนลง ยอมให้ไปหาที่บ้าน ทำตัวแบบคนยังเป็นแฟนกัน แต่ยังไม่ยอมกลับมาคบกัน บอกให้เรารอไปก่อน
ช่วงๆนั้น เราก็แบบ งง แต่ก็เข้าใจว่า เลคงทดสอบด้วยว่าเราจะ วีนเหวี่ยง ร้ายกาจเหมือนเดิมมั้ย นางก็แบบ อารมณ์ขึ้นๆลงๆ ไม่โทรหาเรานะ แต่ยังมีส่งเฟส ส่งไลน์คุยมาบ้าง จนวันนึง เรามีนัดทานข้าวกับเพื่อน เราก็บอกเลนะ แล้วก็ไป เลก็มีไปกินเหล้ากะเพื่อน แต่นางไม่บอกเราว่ะ หายไปเฉย รู้อีกที เห็น รูปแทคในเฟส เราก็ไม่สนใจ ก็อยุกับเพื่อนไป อยู่ๆ เพื่อนเรา(สมมุติชื่อว่า ไอติมล่ะกัน) ก็พูดมาว่า
ไอติม : ทำไงดี เพื่อนติม จะเลิกกะแฟนว่ะ แต่แฟนเพื่อนติมไม่ยอมเลิก เพื้อนติมเลยมาขอให้ติม ช่วยหลอกแฟนเพื่อนติมให้หน่อย ว่าติมเป็นแฟนใหม่ จะได้จบสักที เพื่อนติมไม่ไหวแล้ว ปกติ เพื่อนติมไม่ใช่คนแบบนี้นะ ครั้งนี้เพื่อนติมคงไม่ไหวจริงๆ แต่ติมกลัวมีปัญหากับ พี่เอ็กซ์ (แฟนติม) อ่ะ
เรา : เอ้า เพื่อนคนไหน เฟิร์สรู้จักป่ะ แล้วแฟนเพื่อนติมเค้าไม่รู้จักติมหรอ
ไอติม : คนที่ชื่อ ปอนด์อ่ะ ที่เคยคุยอยู่ช่วงนึงด้วย...แล้วพี่เอ็กซ์เคืองๆ อ่ะ ถ้าติมไปช่วย กลัวจะมีปัญหาไง รู้ๆอยู่ ติมกะปอนด์เคยคุยกัน
เรา : อ๋อ. อิหนุ่มกางเกงสีส้มที่เจอกันเมื่อสามปีที่แล้วอ่ะนะ
ไอติม : ใช่ๆ
เรา. : เอางี้ เฟิร์สช่วยเอาป่ะ ให้ปอนด์แอดไลน์มาเลย
ไอติม : เคๆ
แล้วไอติมก็จัดการบอกไลน์เราไป ให้ปอนด์แอดมา จากนั้นสักพัก พอทานข้าวกับเพื่อนเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ปอนด์ก็ทักมาคุยด้วย
เมื่อฉันอ่อยผู้ชาย และผู้ชายก็เล่นด้วย เราเลยได้เป็นแฟนกัน ^^ ....... (กระทู้เก่า บัญชีโดนลบนะคะ)
เริ่มเลยล่ะกัน ^^
เรื่องมันก็ต่อเนื่องจากตอนที่เราโดนเลบอกเลิก และตามง้อ จนเราขี้เกียจง้อนั่นล่ะ คือ เรื่องที่แล้วเล่าแค่ว่า เราเลิกกันคุยกันแล้ว เข้าใจดีใช่มะ อ่ะ เราขอลงดีเทลนิดนึงน๊า
วันที่เลบอกเลิกเราวันนั้น ก็หลังปีใหม่พอดี เราไปเที่ยวกันมา และตลอดห้าวันที่ไปมา ทะเลาะกันตลอด เราระแวง เรางอน เราบลาๆ เพราะก่อนไป เราจำได้เรื่อง ผญไง มันเลย มีอารมณ์ค้างคา เลยทำให้ทริปนั้น สุดจะเฟล แถมกลับมา ยังไม่จบ เลเลยหมดความอดทน บอกเลิกเลย เราก็นึกว่า เลแค่โมโห เพราะปกติ ไอ้ที่เลิกกันแบบเด็ดขาดจริงๆ มันคือเรื่องแรงๆแบบ นอกใจไปมีอะไรกะคนอื่น แต่ถ้าบอกเลิกตอนทะเลาะ เราคิดว่าคงแค่พูดไปเพราะอารมณ์ เราเลยวางสายไป เพราะคิดว่า เดี๋ยวก็คงโทรหาเหมือนที่ผ่านๆมา แต่ว่าเราเข้าใจผิด เลเอาจริง ไม่โทรมา แถมเราโทรไปยังตะคอกด้วยว่า จะโทรมาทำไม บอกเลิกไปแล้ว ไม่มีรีเทิร์นอีก เบื่อ เหนื่อยมาก เราเลยแบบ ห๊ะ นี่เราผิดหรอ เค้าคุยกับคนอื่น เราหึง เราผิดหรอ เค้าก็ออกแนวแบบ เพื่อนกันทั้งนั้น ไม่เชื่อใจก็พอ ไม่ไหว เลิกดีกว่า. เราเลยเงิบ- แต่ก็ยังปลอบใจตัวเองว่า เอาเถอะ เดี๋ยวคงเคลียร์กันได้.
แต่ ..... ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ก็แล้ว สองอาทิตย์ก็แล้ว นางก็ไม่ใจอ่อน บุกไปหาที่บ้านนางก็หนี พอเจอตัว ลงทุนคุกเข่าง้อทั้งชุดทำงาน (ชุดแพงมาก) นางบอก อย่าทำให้อายได้ป่ะ แล้วก็ไล่กลับ เราไม่ใช่คนกินเหล้า แต่ช่วงนั้นอาการแย่มาก หัวหน้าที่ทำงานพาไปเที่ยว เราพาแม่ไปด้วย เห็นหัวหน้าดื่มไวท์อยู่ เลยขอบ้าง ซัดไวท์ย้อมใจไปสองขวด ถ้าหัวหน้ากับแม่ไม่เบรคเพราะตัวแดง หน้าแดงจัดแล้ว คงต้ออีก เมาอย่างเห้ เรื้อนจนแม่อยากถีบตกน้ำ แถมตื่นมา โครตปวดหัวสุดๆ สติเลยมา แบบคิดได้ว่า นี่ทำอะไรลงไป ปกติเกลียด ไม่ชอบ ไม่แตะเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เลย แต่กลับมาทำเพราะผู้ชายคนเดียวเนี่ยนะ เราเลยค่อยๆ ถอยออกมา แต่ก็ยังมีโทรไปคุยกับเลบ้าง เลก็ดูท่าทีอ่อนลง ยอมให้ไปหาที่บ้าน ทำตัวแบบคนยังเป็นแฟนกัน แต่ยังไม่ยอมกลับมาคบกัน บอกให้เรารอไปก่อน
ช่วงๆนั้น เราก็แบบ งง แต่ก็เข้าใจว่า เลคงทดสอบด้วยว่าเราจะ วีนเหวี่ยง ร้ายกาจเหมือนเดิมมั้ย นางก็แบบ อารมณ์ขึ้นๆลงๆ ไม่โทรหาเรานะ แต่ยังมีส่งเฟส ส่งไลน์คุยมาบ้าง จนวันนึง เรามีนัดทานข้าวกับเพื่อน เราก็บอกเลนะ แล้วก็ไป เลก็มีไปกินเหล้ากะเพื่อน แต่นางไม่บอกเราว่ะ หายไปเฉย รู้อีกที เห็น รูปแทคในเฟส เราก็ไม่สนใจ ก็อยุกับเพื่อนไป อยู่ๆ เพื่อนเรา(สมมุติชื่อว่า ไอติมล่ะกัน) ก็พูดมาว่า
ไอติม : ทำไงดี เพื่อนติม จะเลิกกะแฟนว่ะ แต่แฟนเพื่อนติมไม่ยอมเลิก เพื้อนติมเลยมาขอให้ติม ช่วยหลอกแฟนเพื่อนติมให้หน่อย ว่าติมเป็นแฟนใหม่ จะได้จบสักที เพื่อนติมไม่ไหวแล้ว ปกติ เพื่อนติมไม่ใช่คนแบบนี้นะ ครั้งนี้เพื่อนติมคงไม่ไหวจริงๆ แต่ติมกลัวมีปัญหากับ พี่เอ็กซ์ (แฟนติม) อ่ะ
เรา : เอ้า เพื่อนคนไหน เฟิร์สรู้จักป่ะ แล้วแฟนเพื่อนติมเค้าไม่รู้จักติมหรอ
ไอติม : คนที่ชื่อ ปอนด์อ่ะ ที่เคยคุยอยู่ช่วงนึงด้วย...แล้วพี่เอ็กซ์เคืองๆ อ่ะ ถ้าติมไปช่วย กลัวจะมีปัญหาไง รู้ๆอยู่ ติมกะปอนด์เคยคุยกัน
เรา : อ๋อ. อิหนุ่มกางเกงสีส้มที่เจอกันเมื่อสามปีที่แล้วอ่ะนะ
ไอติม : ใช่ๆ
เรา. : เอางี้ เฟิร์สช่วยเอาป่ะ ให้ปอนด์แอดไลน์มาเลย
ไอติม : เคๆ
แล้วไอติมก็จัดการบอกไลน์เราไป ให้ปอนด์แอดมา จากนั้นสักพัก พอทานข้าวกับเพื่อนเสร็จ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ปอนด์ก็ทักมาคุยด้วย