วันก่อน ผมคุยกับพี่ที่เป็นผู้จัดการบริษัทแห่งนึง
พี่เค้าบอกว่า นายฝรั่งที่บริษัทชอบบ่น ว่าคนไทยในออฟฟิศหลายคนไม่ค่อยตั้งใจทำงาน
บางคนนั่งเล่นเฟส เล่นไลน์ ในเวลางาน
บางคนอมยิ้มไปโพสข้อความไป พิมพ์กันขะมักเขม้น ทั้งๆที่เจ้านายหรือลูกค้าเดินผ่าน
บางคน พอได้ข้อความทางไลน์ อดใจไม่ไหว ไม่ตอบจะหงุดหงิด ต้องตอบมันเดี๋ยวนั้น
พอมีข่าวไรดังๆ ก็เป็นอันทิ้งการทิ้งงานตรงหน้า ตั้งวงเม้าท์สนุกสนาน
นายฝรั่งเปรยๆว่า รีบทำงานให้เสร็จ แล้วรีบกลับไปโพสที่บ้านไม่ดีกว่าเหรอ
ผมบอกพี่เค้าไปว่า มันไม่น่าใช่ส่วนใหญ่นะ เพราะต่อให้โพสนั่นโพสนี้ ปริมาณงานมันก็ไม่ได้ลดลง
คนส่วนใหญ่อยากกลับบ้านตรงเวลาอยู่แล้วเพื่อหนีรถติดด้วย มันน่าจะเกิดแรงจูงใจให้รีบทำงานมากกว่า
ยกเว้นบางคนที่ให้ความสำคัญกับงานน้อยไปหน่อย หรือคนที่ว่างจริงๆ ที่จะทำไรแบบนั้นในเวลางาน
แต่นั่นไม่น่าใช่ส่วนใหญ่
ผมเลยอยากถามความเห็นทุกๆคนครับ ว่ามีมั้ยครับ
คนรอบตัวในที่ทำงาน ที่ชอบเล่นเฟส เล่นไลน์ อู้งาน นั่งเม้าท์ กินขนม
คนแบบนี้ ในยุคสมัยนี้ เป็นคนส่วนใหญ่หรือส่วนน้อยครับ เท่าที่พบเห็นมา
ฝรั่งที่บริษัทบอกคนไทยชอบอู้งาน มันจริงรึเปล่าครับ
พี่เค้าบอกว่า นายฝรั่งที่บริษัทชอบบ่น ว่าคนไทยในออฟฟิศหลายคนไม่ค่อยตั้งใจทำงาน
บางคนนั่งเล่นเฟส เล่นไลน์ ในเวลางาน
บางคนอมยิ้มไปโพสข้อความไป พิมพ์กันขะมักเขม้น ทั้งๆที่เจ้านายหรือลูกค้าเดินผ่าน
บางคน พอได้ข้อความทางไลน์ อดใจไม่ไหว ไม่ตอบจะหงุดหงิด ต้องตอบมันเดี๋ยวนั้น
พอมีข่าวไรดังๆ ก็เป็นอันทิ้งการทิ้งงานตรงหน้า ตั้งวงเม้าท์สนุกสนาน
นายฝรั่งเปรยๆว่า รีบทำงานให้เสร็จ แล้วรีบกลับไปโพสที่บ้านไม่ดีกว่าเหรอ
ผมบอกพี่เค้าไปว่า มันไม่น่าใช่ส่วนใหญ่นะ เพราะต่อให้โพสนั่นโพสนี้ ปริมาณงานมันก็ไม่ได้ลดลง
คนส่วนใหญ่อยากกลับบ้านตรงเวลาอยู่แล้วเพื่อหนีรถติดด้วย มันน่าจะเกิดแรงจูงใจให้รีบทำงานมากกว่า
ยกเว้นบางคนที่ให้ความสำคัญกับงานน้อยไปหน่อย หรือคนที่ว่างจริงๆ ที่จะทำไรแบบนั้นในเวลางาน
แต่นั่นไม่น่าใช่ส่วนใหญ่
ผมเลยอยากถามความเห็นทุกๆคนครับ ว่ามีมั้ยครับ
คนรอบตัวในที่ทำงาน ที่ชอบเล่นเฟส เล่นไลน์ อู้งาน นั่งเม้าท์ กินขนม
คนแบบนี้ ในยุคสมัยนี้ เป็นคนส่วนใหญ่หรือส่วนน้อยครับ เท่าที่พบเห็นมา