สวัสดีค่ะชาว PT ทุกคน สิ่งที่เราจะโพสวันนี้เราไม่ได้ต้องการจะประจานหรือตอกย้ำครอบครัวตัวเองนะค่ะ แต่เราไม่รู้จะไปปรึกษาใคร เพราะตอนนี้แม่เราก็เครียดมากแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงต่อไปจริงๆค่ะ เราอยู่กันแค่ 3 คน พ่อแม่ลูก จริงๆแล้วแม่มีลูก3 คนเราเป็นคนสุดท้อง พี่สาวกับพี่ชายคนละพ่อ แต่แม่เดียวกัน แต่เราอยู่กับพ่อเราและก้แม่ ส่วนพี่สาวกับพี่ชาย ตากับยายและป้าส่งเสีย

**เท้าเรื่องนิดนึงนะค่ะ ปกติพ่อเราเป็นคนไม่ค่อยพูด คุยน้อย ขี้อาย ขี้เกรงใจคน เป็นคนมีเหตุผล ขยันมาก และเป็นพ่อที่ดีมากๆเลย ถ้าไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับยานรกเหล่านั้น

...เข้าเรื่องนะค่ะ ปัจจุบันเราอายุ 21 ปี ย่าง22  ทำงานค่ะเรียนไปด้วย จากแต่ก่อนเรียนอย่างเดียวไม่ต้องทำงาน แต่ตั้งแต่พ่อไปยุ่งเกี่ยวกับยา ก็ทำให้รายได้ในครอบครัวไม่พอแถมยังเป็นหนี้เป็นสินนอกระบบอีกเพียบ เราจึงต้องทำงานเลี้ยงตัวเองค่ะ

   เมื่อหลายปีก่อน เราอายุสักประมาณ 6-7 ขวบ ก่อนหน้าครอบครัวเรามีเงินเหลือใช้ อยากได้อะไรก้ได้ค่ะ แต่พอ พ่อเราเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับยาเหล่านั้น ทำให้ครอบครัวเราร้อนเป็นไฟ พ่อแม่ทะเลาะกันทุกวัน พ่อก็ชอบทำลายข้าวของอารมณ์เกรี้ยวกราดมาก ยาที่พ่อติดเป็นยาเสพติดที่เขาเรียกกันว่า ยาม้าอะค่ะ เราก้ได้ยินมาแบบนั้นไม่รู้มันเรียกว่าอะไร ช่วงนั้นเป็นมรสุมชีวิตมากค่ะทั้งหนี้นอกระบบทั้งหนี้ในระบบ ถึงเรายังเด็กเราจำได้หมดว่าพ่อแม่ทะเลาะกันเรื่องอะไร เรารับรู้หมดทุกอย่าง อาการและพฤติกรรมของพ่อ คือ แบบไม่ยอมนอน ดึกๆดื่นๆทำนุ่นทำนี่ รุกรี้รุกรน ขี้หงุดหงิดทั้งๆที่พ่อไม่ใช่คนแบบนั้น แม่เลยสงสัยและรู้ในที่สุด พออยู่มาวันนึงพ่อกับแม่ทะเลาะกันหนักมากเรื่องค่าน้ำค่าไฟ แม่ให้พ่อเอาตังค์ไปจ่ายแต่พ่อไม่เอาไปจ่ายกับเอาไปซื้อยา แม่เลยโมโหมากจึงทุบพ่อไปหนึ่งที ด้วยความโมโห แต่พ่อกับโมโหกลับมาพันเท่า ทำลายข้าวของเสียหายไปหมด พ่อหยิบมีดสปาต้ามาจากหลังตู้และฟันเข้าที่ประตูจนประตูเป็นรอยเต็มไปหมด ทั้งเตะพัดลม ทุ่มทีวี แต่ดีอย่างนึงจริงๆคือ พ่อไม่เคยตบตีแม่เลยแม้แต่ครั้งเดียว แต่หนักไปทางทำลายข้าวของ วันนั้นยุติได้เพราะมีเพื่อนบ้านมาช่วยห้าม และแม่ได้โทรไปหาตากับยายให้มาหาแม่ที่บ้าน ตากับยายก้มาทำให้พ่อสงบลง ผูใหญ่เขาก้คุยกัน ว่าจะยังไงพ่อก้บอกว่าจะเลิก วันนั้นจึงผ่านไปแต่พ่อก้ยังมีอาการ รุกรี้รุกรน แม่จึงตัดสินใจ หนีพ่อไปอยู่ที่บ้านเพื่อนแถวที่ทำงาน และแม่ก้เอาเราไปไว้กับตากับยายเราที่แถวๆหมู่บ้านไกล้ๆ แต่พ่อไม่รู้เพราะ ป้าเพิ่งซื้อบ้านหลังนี้ให้ตากับยาย ทางเพื่อนบ้านก้ยังส่งข่าวให้แม่ ว่าพ่อยังกลับบ้านดึก แม่หนีไปเกือบ2 เดือน แต่หลังจาก3 เดือนสงสัยพ่อจะเริ่มคิดถึงเราและแม่ จึงไปถามข้างบ้านซึ่งเป็นญาติห่างๆของแม่ว่า มีเบอร์ตากับยายเราไหม เพราะพ่อคงรุ้ว่าเราอยู่กับตายาย แต่แค่ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน ป้าข้างบ้านเห็นอาการพ่อดี ก้เลยยอมให้ พ่อก้บอกอยากให้เรากลับไป พ่อเลิกยาขาดแล้ว พาไปตรวจเยี่ยวได้ แม่ก้เชื่อเลยพาเรากลับไปอยู่บ้าน พ่อก็เลิกจริงๆ แต่ก้กินเบียร์สูบบุหรี่ปกติไม่ว่าอะไร

 ... ผ่านมาอีกช่วงตอนเราอายุ 16 พ่อเล่นทั้งการพนัน ทั้งยา ทำให้อาการติดยากลับมา กลับบ้านดึกอยู่แต่บ่อน ไม่หลับไม่นอน พอนอนทีเหมือนม้าตายก้นอนข้ามวันข้ามคืน ก้ทะเลาะกับแม่เหมือนเมื่อหลายปีก่อน แต่ครั้งนี้แม่ไม่หนีเพราะเราโตแล้วด้วย เราก้เผชิญปัญหากับแม่มาตลอด เราไม่ดเคยเกเรใจแตก ไม่แรดเหมือนครอบครัวอื่นๆที่เขาได้เจอปัญหาแบบเรา แต่เรายังเป็นเด็กที่ติดแม่เหมือนเดิม และอยู่มาวันนึง พ่อหายไปไหนไม่รู้ติดต่อไม่ได้โทศัพท์ไม่รับแม่จึง เอะใจเลยถามวินมอไซค์ที่เป็นเพื่อนพ่อชอบกินเหล้าด่วยกันว่าเห็นพ่อไหม เขาก็บอกเห็นบอกไปซ่อมเครื่องเสียงให้ใครสักคนเนี่ยละ แม่กับเราเลยขี่มอไซค์ตามหา จนไปเจอรถพ่อจอดอยู่ซอยที่เป็นดงยาเลย แต่แม่เห็น แต่รถ พอสักพักก้มีเบอร์แปลกโทรมา พ่อนั่นเองโทรมาว่าอยู่โรงพัก แม่กับเราจึงขี่มอไซค์ไปโรงพักแบบร้องไห้ทั้งคู่ พอไปถึงพ่อก้นั่งอยู่ม้าหินหน้าโรงพัก โดนใส่กุนแจมือ พอพ่อเห็นหน้าเรากับแม่ก้ร้องไห้แล้วก้ขอโทษ แม่ก้บอกว่า กุบอกแล้วใช่ไหมว่าให้เลิกไม่สงสารลูกบ้างหรือไง พ่อก้บอกจะไม่ทำอีกแล้ว และพ่อก้ได้ฝากขังที่สน. อยู่3 วันซวยตรงที่โดนจับช่วงสงการต์ ทำให้ต้องรอไปศาลวันที่เปิดทำการปกติ พ่อก้บอกให้แม่หาตังค์ไว้หมื่นนึงเอาไปประกันในชั้นศาล แม่ก้หาพอถึงวันศาลเปิดทำการแม่กับเรา ก้พากันไปทำเรื่องโดนต้องมีเราไปด้วยเพราะพ่อนามสกุลเดียวกับเรา แม่กับพ่อเราไม่ได้แต่งงานกัน ทางศาลต้องเป็นญาติเท่านั้นภึงจะทำเรื่องประกันได้ เสร็จก้ไปเรือนจำ รอตั้งแต่ เที่ยง จน เกือบทุ่มนึง พ่อก้ได้ออกมาจากเรือนจำ เรากับแม่ดีใจมาก และก้พากันกลับบ้าน พ่อบอกไม่ทำอีกแล้วเข็ดกลัวติดคุกอีก แต่พ่อติดในเรือนจำแค่ครึ่งวันนะค่ะ เพราะก่อนน่านั้นอยู่คุกที่สน. เรากับแม่ทำเรื่องประกันก้ได้ออกวันนั้นเลย แต่ตอนเย็นๆ ยังไม่เสร็จแค่นั้น พ่อเราต้องไปรายงานตัวทุกเดือนเพื่อตรวจสารเสพติดว่ามีอยู่ไหมพ่อก้ไปรายงานตัวจนครบกำหนด ก็ได้เงินคืนค่าประกันมา พ่อก็เป็นอิสระแล้ว

... จนมาถึงปัจจุบันตอนนี้เราอายุได้ 22 ปี พ่อกลับมาติดยาอีกแล้ว อาการยังคงเหมือนเดิม แต่ตอนนี้เราได้ออกมาอยู่หอกับเพื่อนแม่ก้โทรมาบอก ไลน์มาบอกบ้าง บางทีพ่อนอนไม่ตื่นบ้านไม่ยอมเปิดบ้านให้แม่ เหมือนหลับเป็นตาย ผอมลงโทรมแก้มตอบ แม่ก้เจอแบบนี้มาบ่อยแล้วจึงรู้อาการแบบนี้เป็นอย่างดีเลย เราจะทำยังไงดีให้พ่อยอมรับว่าพ่อติดยา เพราะครั้งนี้พ่อไม่ยอมรับทั้งๆที่อาการมันบอก ตอนนี้แม่เราเครียดมาก โทรมาหาเราทุกวันเรื่องพ่อเราสงสารแม่มาก เพราะแม่ก้แก่มากแล้ว ตอนนี้ พ่อเราอายุ 48 แล้ว อยากให้พ่ออยู่กับเรานานๆ อยากให้แม่มีความสุขด้วย

>>> ขอความช่วยเหลือเราควรทำยังไงอยากให้พ่อเลิกขาด และอยากให้แม่มีความสุข อยากให้พ่ออยู่กับเราและแม่ไปนานๆ เราเคยคิดนะว่าเราจะแจ้งตำรวจจับพ่อ อยากให้พ่อโดนพาไปบำบัด เพราะลำพังเองเราคงบังคับพ่อไปบำบัดไม่ได้ จึงอยากได้คำปรึกษาจากเพื่อนๆค่ะ