หรือพ่อจะทิ้งเราไปจริงๆ

สวัสดีค่ะ เย็นวันอาทิตแบบนี้ ทำอะไรกันอยู่ เราสับสนมากตอนนี้ เราอยากทำการบ้าน อยากอ่านหนังสือ อยากทำอะไรให้มีประโยชน์ตอนนี้ เราควรซักผ้านะ แต่เราท้อแท้ ช่วงนี้ มีเรื่องเข้ามามากมาย จนไม่มีสมาธิ ทำอะไรเลย เรามีเรื่องที่โรงเรียน ครูคนนึงเขาหาว่าเราเอาชื่อเขาไปแอบอ้าง จะเอาเงินทุนออกมา แต่มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด ที่เราสื่อสารให้ครูเขาไม่เข้าใจ ปกติเราจะซื้ออะไร อยากได้อะไร เราขอพ่อ พ่อกะให้ตลอด แต่นี้เราติดต่อพ่อไม่ได้มาอาทิตนึง ทีแรกอ่านไม่ตอบ ตอนนี้ไม่อ่านไลน์ เราไม่ได้อยู่กับพ่อกับแม่ พ่อแม่แยกทางกัน ไปมีครอบครัวใหม่ แม่เราไม่ค่อยสนใจเราหรอก ไม่เคยเข้าใจเรา ไม่ส่งเงินให้ ปกติพ่อเราส่งให้ตลอด แต่นี้เราติดต่อพ่อได้ครั้งสุดท้าย เมื่อวันเด็กที่ผ่านมา ตอนนี้ เราเครียดมาก ที่บ้านนี่กะกดดันเราบอก พ่อทิ้งเราไปแล้ว เราไม่กล้าทักไปในเฟชอีก เมท่อคืนพ่อกะออน กเราอยากเรียกสิทธิความเป้นลูกมากกว่านี้ แต่เราเหนื่อย ท้อ สับสน ทำไมพ่อแม่ต้องทำให้เราเกิดมา แล้วให้เราโดดเดี่ยวแบบนี้ เราอยากร้องไห้ มันแย่อ่ะ ตอนนี้เราไม่มีเงินเลย พรุ่งนี้ไปโรงเรียนอีก เราเองเรียน รร ประจำจังหวัด ค่ากิจกรรมกะเยอะ ไหนจะค่างานนั้นงานนี้ เรสท้ออ่ะ ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน ไปเรียน พอถึงคาบครูคนนั้นเขากะพูดจาแซะเราตลอด เราอยากอธิบายให้ครูเขาเข้าใจเรา ไม่อยากให้เรื่องพวกนี้มาเกิดที่เรา ทำไม เราเกิดมาถึงไม่ได้ใช้ชีวิตปกติๆล่ะ ต้องคอยกังวลว่าพ่อจะทิ้งไปอีก แม่เราแค่แต่แฟนใหม่เขา กับครอบครัวแฟนใหม่เขา โทรไปหาพ่อ พ่อไม่รับไม่โทรกลับ มีอัไรปรึกษาใครกะไม่ได้ เหนื่อย ตกลงนี้พ่อเขาทิ้งเราไปแล้วจริงๆหรอ